Αυριανισμός
Ποιος μπορεί να μιλήσει για χιούμορ; Ακόμα κι αν δεχτείς ότι υπάρχει «χιούμορ Πολάκη», που εκδηλώνεται από τις 10 το βράδυ μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, υποβοηθούμενο από διάφορα… ευφορικά, και πάλι δεν μπορείς να παραβλέψεις την ουσία. Και η ουσία είναι πολιτική.
Δε θα σχολιάσουμε τη σύγκριση του Καμμένου με τον… Λένιν και του Παππά με τον… Στάλιν. Κάθε σχολιασμός επ' αυτού μας ξεπερνά.
Την επιλογή των προσώπων θα σχολιάσουμε. Το τρίγωνο που έχει σχολιαστεί και με άλλες ευκαιρίες από την «Κόντρα» ως τρίγωνο που «τη βρίσκει» με Πλούταρχο και Γονίδη. Το σκυλάδικο είναι το αφροδισιακό της εξουσίας των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ γράψαμε. Και ο Πολάκης φρόντισε να μας επιβεβαιώσει με την επιλογή των προσώπων για τη νέα ανάρτησή του στο αγαπημένο του facebook.
Διαμαρτύρονται κάποιοι συριζαίοι για τον όρο ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Με τον Καμμένο συνεργαζόμαστε από ανάγκη, λέει ο Φίλης. Αμ δε, δείτε τις αναρτήσεις του Πολάκη και θα αντιληφθείτε ότι στη συμμαχία τους είναι δεμένοι όπως το νύχι με το κρέας.
Και θυμηθείτε ότι ο ίδιος ο Τσίπρας προσέφερε πλήρη κάλυψη και στον Πολάκη και στον Καμμένο. Αυτός είναι ο «αυριανισμός» του ΣΥΡΙΖΑ. Και τους είναι χρήσιμος.
♦ Τους πάτησε τον κάλο
Πότε ξεσηκώθηκαν στη Βουλή οι συριζαίοι; Οταν ο Κούλης είπε στον Τσίπρα ότι δε χρειαζόταν να τραβήξει τόσο τη διαπραγμάτευση, ότι δε χρειαζόταν να φοβάται τους βουλευτές του, γιατί αυτοί θα ψήφιζαν ό,τι τους έφερνε για να κρατήσουν τις καρέκλες τους. Σαν να τους πάτησε τον κάλο πετάχτηκαν κι άρχισαν να φωνάζουν όλοι μαζί, με πρωτοστατούντες την Βάκη και τον Φάμελλο. Κι όταν η κατάσταση πήγε να ησυχάσει, πετάχτηκε ο γίγαντας Μπαλαούρας με την επική ατάκα: «Κύριε Πρόεδρε, μας προσβάλλει!»…
Αυτός ο πρώην συνδικαλιστής δεν αισθάνεται προσβεβλημένος από τους αντιλαϊκούς και αντεργατικούς νόμους που ψηφίζει με ρυθμό πολυβόλου, αλλά επειδή ο Κούλης του λέει ότι το κάνει για να μη χάσει τη βουλευτική καρέκλα. Γιατί το κάνετε, ρε Μπαλαούρα και λοιποί; Για να υπηρετήσετε τον ελληνικό λαό; Παράσιτα είστε που βρεθήκατε στους θώκους της εξουσίας και -όπως και άλλοι πριν από σας- δε θέλετε να τους εγκαταλείψετε. Κι αυτό σας το λέει ο κόσμος της δουλειάς, όχι ο Κούλης.
♦ Οσα δε φτάνει η αλεπού…
Οσα δε φτάνει η αλεπού τα κάνει κρεμαστάρια ή ο πολιτικός απατεωνίσκος Ευκλείδης Τσακαλώτος. Μετά τον Χουλιαράκη, που είπε στο συνέδριο του Economist ότι κανένας τους δεν περίμενε ότι θα δοθούν τώρα τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος, και ο Τσακαλώτος, από το ίδιο βήμα, είπε -χωρίς να κοκκινίσει- ότι η ένταξη στο πρόγραμμα ποσοστικής χαλάρωσης (QE) έχει κυρίως συμβολική σημασία, γιατί δεν υπάρχουν πολλά ομόλογα να αγοραστούν.
Ετσι είναι, αλλά ο τελευταίος που δικαιούται να μιλά είναι αυτός, γιατί τόσους μήνες τώρα παραμύθιαζε τον ελληνικό λαό με την «κόκκινη γραμμή» του QE, χωρίς το οποίο δεν υπήρχε περίπτωση να κλείσει η αξιολόγηση. Αυτός δεν ήταν που επαναλάμβανε συνεχώς τη φράση «τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί, αν δε συμφωνηθούν όλα»;
♦ Ψευτομαγκιά
Δεν τρέφουμε καμιά εκτίμηση για τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία της ΠΟΕΔΗΝ. Χρόνια τώρα καταγγέλλουμε το ρόλο της. Ομως ο Τσίπρας και οι συριζαίοι είναι οι τελευταίοι που «δικαιούνται για να ομιλούν». Αυτοί φλερτάριζαν με τη συγκεκριμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, όσο ο ΣΥΡΙΖΑ βρισκόταν στην αντιπολίτευση, εντάσσοντας και τις κορόνες της ΠΟΕΔΗΝ και τα διάφορα «ιβέντ» που οργάνωνε, στην αντιπολιτευτική τους τακτική. Και είναι αλητεία να πουλάς ψευτομαγκιά με τις πλάτες των μπάτσων, ακόμα κι αν την πουλάς στην ΠΟΕΔΗΝ.
Μιλώντας στη φιέστα Πολάκη στο υπουργείο Υγείας, ο Τσίπρας είπε για την ΠΟΕΔΗΝ, που είχε σηκώσει πανό στο μπαλκόνι κτιρίου απέναντι από το υπουργείο: «Τώρα δεν μπορούν παρά να πραγματοποιήσουν συγκεντρώσεις από μπαλκόνια παρακείμενων πολυκατοικιών». Η ΠΟΕΔΗΝ θα μπορούσε πανεύκολα να συγκεντρώσει μερικές εκατοντάδες εργαζόμενους και να διαδηλώσει έξω από το υπουργείο Υγείας. Ομως η εντολή στους μπάτσους ήταν αυστηρή: η Αριστοτέλους από την Ηπείρου μέχρι τη Μάρνη θα μείνει κλειστή. Οχι συγκέντρωση, αλλά ούτε κουνούπι δεν μπορούσε να περάσει (και οι οδηγοί βλαστήμαγαν για το κυκλοφοριακό έμφραγμα). Γι' αυτό μιλάμε για ψευτομαγκιά του Τσίπρα που μίλησε με την αλαζονεία του εξουσιαστή.
♦ Αντ' αυτού
Τι απαντά ένας υπουργός όταν τον ρωτούν περί ανασχηματισμού; Οτι αυτό είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του πρωθυπουργού. Αποφεύγει οποιαδήποτε παραπέρα συζήτηση, όχι γιατί θέλει να είναι «θεσμικά εντάξει», αλλά γιατί «φυλάει τον κώλο του» κατά το κοινώς λεγόμενο. Δε θέλει να προκαλέσει δυσαρέσκεια ή θυμό στον πρωθυπουργό και το επιτελείο του.
Ο Σκουρλέτης, όμως, δεν είναι όποιος κι όποιος. Πέρα από το σύνδρομο μεγαλοπρέπειας που τον κατατρύχει και καθώς φέρει βαρέως το γεγονός ότι με την αναρρίχηση του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία αυτός εξοβελίστηκε από το στενό επιτελείο του Μαξίμου, έχει καταφέρει -με μια επιθετική τακτική έναντι των Τσιπραίων- να παίρνει αυτό που θέλει. Στο ανασχηματισμό του Ιούλη 2015 απαίτησε και έφυγε από το υπουργείο Εργασίας, για να μην αναγκαστεί να εισηγηθεί τα αντεργατικά-αντιασφαλιστικά μέτρα. Στον επόμενο ανασχηματισμό φρόντισε να μεταπηδήσει στο Εσωτερικών, αφού προηγουμένως είχε κάνει απανωτές δηλώσεις ενάντια στο ξεπούλημα της ΔΕΗ. Αφησε τον Σταθάκη να το κάνει.
Τώρα, όταν ρωτιέται αν χρειάζεται ανασχηματισμός (συνέντευξη στις «Ειδήσεις», 1.7.2017) απαντά ως… αντ' αυτού (του πρωθυπουργού). Λέει ότι «ο τελευταίος ανασχηματισμός έγινε μόλις πριν οκτώ μήνες» και ότι «οι όποιες καθυστερήσεις στο κυβερνητικό έργο περισσότερο σχετίζονται με την επίδραση της συζήτησης στο πλαίσιο της ολοκλήρωσης της δεύτερης αξιολόγησης που λειτούργησε ως τροχοπέδη. Μια καθυστέρηση για την οποία την ευθύνη έχει η πλευρά των δανειστών». Επομένως, κατά τον αντ' αυτού Σκουρλέτη, δε χρειάζεται ανασχηματισμός, γιατί οι υπουργοί δεν μπόρεσαν να δείξουν το έργο τους, λόγω της εμπλοκής με την αξιολόγηση. Στο τέλος της απάντησής του «θυμάται» να πει ότι «βεβαίως, τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για έναν ενδεχόμενο ανασχηματισμό τον έχει ο πρωθυπουργός»!
♦ Ανεμομαζώματα
Αυτό το πράμα δεν έπρεπε να λέγεται «Ωρα Αποφάσεων» αλλά… «Ωρα Απιέναι» (ώρα να φεύγουμε). Ο ένας από την ιδρυτική τριπλέτα (Ραγκούσης) την έκανε και επέστρεψε στο ΠΑΣΟΚ της Φώφης, του Γιώργου και των άλλων παιδιών, δηλώνοντας: «Ζητώ καθαρά, χωρίς διαπραγματεύσεις, να μοιραστώ το βάρος για τη συγκρότηση μιας μεγάλης Κεντροαριστεράς». Οι άλλοι δύο τον… διέγραψαν, για να πιστοποιήσουν ότι η απελπισία απέχει από τη γελοιότητα όσο το πάχος μιας τρίχας. Θυμάστε το ανέκδοτο με τον Τοτό που του ζήτησαν να αναφέρει τους τρεις σωματοφύλακες και απάντησε «οι τρεις σωματοφύλακες ήταν τέσσερις, οι εξής δύο, ο Ντ' Αρτανιάν»;
♦ Ταιριαστά
Ευτυχώς που υπήρχε η Ραχήλ και τους χάλασε τη φιέστα. Δυστυχώς, η Ζωή επέλεξε να μην πάει (ή κάτι έμαθε ή την ψυλλιά-στηκε ότι «κάτι» θα γίνει). Ο δε Λαφαζάνης με τον Στρατούλη φρόντισαν να την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια, συνειδητοποιώντας ότι έπαιρναν μέρος σε κυβερνητική φιέστα. Οπότε έμεινε η Ραχήλ, ντυμένη στα μαύρα και με μια αγκαλιά λουλούδια στα χέρια (σαν να πήγαινε σε κηδεία), να τα «χώνει» ακατάπαυστα, μέχρι που άκουσε το… ευγενικό «Θα βγάλετε τον σκασμό επιτέλους; Βγάλτε το σκασμό! Σκάσε, σκάσε!» του… ευγενέστατου Τσακνή, ο οποίος βαρέθηκε να γυρίζει τις πλάτες του στο μέλλον κι είπε να γευτεί κι αυτός τη δόξα και το μέλι της εξουσίας. Ολα ταίριαξαν με τρόπο που ούτε χολιγουντιανός σκηνοθέτης δε θα μπορούσε να τα ταιριάξει σ' αυτή τη φιέστα της ντροπής.
ΥΓ. Και ο Παππάς μάλλον την «ανθίστηκε» τη δουλειά κι έστειλε τον Κρέτσο να εκφωνήσει έναν δεκάρικο, στη διάρκεια του οποίου αποχώρησαν οι ΛΑΕτζήδες. Κορόιδο ήταν να πάει να φάει τα γιούχα; Ολόκληρη την ΕΡΤ δική του την έχει, όποτε θέλει εμφανίζεται, όποτε θέλει στήνει ακόμα και «έκτακτες ενημερωτικές εκπομπές» για να διαφημίσει το «έργο» του.
♦ Συνδικαλιστικός τουρισμός
Την περασμένη Τρίτη, η Γραμματεία Νέων της ΓΣΕΕ (ναι, υπάρχει και τέτοιο πράγμα) οργάνωσε «συνάντηση νέων συνδικαλιστών της Μεσογείου». Οπως ανακοινώθηκε «οι νέοι συνδικαλιστές προσέρχονται με προτάσεις για την αντιμετώπιση της εφιαλτικής ανεργίας στους νέους που πλήττει όχι μόνο τη χώρα μας αλλά και πολλές άλλες ευρωπαϊκές χώρες», τα δε «αποτελέσματα της συνάντησης θα αποτυπωθούν σε κοινό κείμενο το οποίο και θα δοθεί αμέσως μετά στη δημοσιότητα». Μια ακόμα ευκαιρία για συνδικαλιστικό τουρισμό. Διότι την επόμενη φορά η συνάντηση θα γίνει σε μια άλλη μεσογειακή χώρα. Καλοκαιράκι κατά προτίμηση…
♦ Καθάρισαν;
Μεγάλη δημοσιότητα δόθηκε στην απόφαση με την οποία ο Αρειος Πάγος αναίρεσε τη δικαστική απόφαση του 2013, με την οποία το Μονομελές Πρωτοδικείο της Αθήνας δέχτηκε ότι τα 600 δισ. δολάρια που διαφήμιζε ότι διαθέτει ο Αρτέμης Σώρρας είναι υπαρκτά και σε τίτλους ομολόγων. Δεν μας είπαν, όμως, γιατί οι κυβερνήσεις και οι διωκτικοί μηχανισμοί άφησαν τον Σώρρα να αλωνίζει επί τόσα χρόνια, «ξεψειρίζοντας» κόσμο και κοσμάκη. Τώρα ο Σώρρας είναι ένας «φυγόδικος απατεώνας» (τόσοι μήνες πέρασαν κι ακόμα να τον πιάσουν), όμως τα προηγούμενα χρόνια έβρισκε βήμα σε κανάλια και εφημερίδες για να παραμυθιάζει κόσμο. Βλέπετε, ο Σώρρας εξέφραζε σε πολιτικό επίπεδο μια «παραδοσιακή ακροδεξιά» (αυτήν που μέχρι τότε εξέφραζε κυρίως το ΛΑΟΣ του Καρατζαφέρη) και θεωρούνταν χρήσιμος γι' αυτόν τον ρόλο.
♦ Μόνο για το «εγώ»
Αγκαλιάστηκαν, λέει, ο Τσίπρας με τον Γλέζο, σε εκδήλωση παρουσίασης βιβλίου του τελευταίου, το οποίο εξέδωσε η Βουλή των Ελλήνων. Αδιάψευστος μάρτυρας οι σχετικές φωτογραφίες (του ψιθύρισε και κάτι στ' αυτί ο Τσίπρας), αλλά και χωρίς τις φωτογραφίες δε θα είχαμε καμιά αμφιβολία για την είδηση. Γιατί εκείνο που εδώ και πάρα πολλά χρόνια επιδιώκει ο Γλέζος είναι να βρίσκεται ο ίδιος στο κέντρο και να τροφοδοτείται το υπερφυσικό «εγώ» του. Ακόμα και απ' αυτό που είπε και το έκαναν σημαία τα αστικά ΜΜΕ, αυτό το υπερφυσικό «εγώ» αναδύθηκε: «Κι αν πεθάνω, θα σας κυνηγάει η ύπαρξή μου, για να κάνετε αυτό που πρέπει να κάνετε. Μη νομίζετε ότι θα γλιτώσετε από μένα ποτέ».
Αυτός, ο μόνος σωστός, που και μετά θάνατον θα διορθώνει τους κυβερνώντες. Σωστός και όταν συνεργαζόταν με το ΠΑΣΟΚ για να εκλεγεί βουλευτής και ευρωβουλευτής, και όταν έφευγε από το ΠΑΣΟΚ για να τονίσει τη μοναδικότητά του, και όταν έμπαινε στον ΣΥΡΙΖΑ και όταν έφευγε από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός τρέφει το «εγώ» του και η αστική τάξη τον χρησιμοποιεί σαν «αδειανό πουκάμισο», για να διαστρέψει το μήνυμα της πιο ηρωικής περιόδου της σύγχρονης Ιστορίας του τόπου μας.