![](/wp-content/uploads/2020/08/1627/content_kontres_photo.jpeg)
Υπό άλλες περιστάσεις, αυτή η φωτογραφία δε θα έβγαινε ποτέ, γιατί συνιστά την απόλυτη ξεφτίλα για τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα προσωπικά. Τόσα και τόσα είχε πει ο ΣΥΡΙΖΑ ενάντια στο ξεπούλημα των 14 περιφερειακών αεροδρομίων. Οχι μόνο όσο βρισκόταν στην αντιπολίτευση, αλλά και κατά το πρώτο εξάμηνο της κυβερνητικής του θητείας. Δε θα έστηνε, λοιπόν, ο Τσίπρας φιέστα στο Μαξίμου, υποδεχόμενος τα στελέχη της Fraport και χαρακτηρίζοντας το ξεπούλημα «ένα σήμα και μια ψήφο εμπιστοσύνης στην ελληνική οικονομία»! Το πολύ να ανέθετε σε κάποιον υπουργό να οργανώσει τη… σεμνή τελετή στο υπουργείο του, χωρίς μεγάλη δημοσιότητα (ο Πιτσιόρλας, για παράδειγμα, με μεγάλη ευχαρίστηση θα αναλάμβανε αυτό το καθήκον). Ούτε μπορεί να σταθεί η εξήγηση ότι ήθελε να στείλει μήνυμα στους «επενδυτές». Τα κοράκια του διεθνούς κεφαλαίου δεν παίρνουν μηνύματα από φιέστες, αλλά έχουν τη δική τους ενημέρωση, βάσει της οποίας καθορίζουν τις κινήσεις τους. Τον γερμανικό ιμπεριαλισμό θέλησε να γλείψει ο Τσίπρας, γι' αυτό και κάλεσε τη Fraport στο Μαξίμου. Εκανε αυτό που από καταβολής νεοελληνικού κράτους κάνουν όλες οι ξενόδουλες αστικές κυβερνήσεις. Εδειξε και στο συμβολικό επίπεδο την απόλυτη υποταγή του στο ιμπεριαλιστικό στάτους, όπως ακριβώς απαιτεί η μεταπραττική (κομπραδόρικη, όπως λέγαμε παλιά) ελληνική αστική τάξη. Και δεν παρευρισκόταν στη φιέστα και ο Σπίρτζης για να… κλάψει!
Ιμπεριαλιστής
Το πρώτο σκέλος της τοποθέτησής του οδηγεί σε… αριστερά μονοπάτια: «Εγώ δεν είμαι ο Αλέξης Τσίπρας, δεν διαπραγματεύομαι 17 ώρες με ανθρώπους που με προσβάλλουν», δήλωσε ο Ζαν-Λικ Μελανσόν, απαντώντας σε μια ερώτηση που του τέθηκε στη διάρκεια εκδήλωσης που διοργάνωσε η εφημερίδα Le Parisien. Τα νέφη της… αριστεροσύνης διαλύθηκαν αμέσως, όταν ο Μελανσόν ολοκλήρωσε την απάντησή του, συμπληρώνοντας: «Εγώ εκπροσωπώ τη Γαλλία! Οι Γερμανοί δεν έχουν δει ποτέ απέναντί τους μια Γαλλία που να τους λέει όχι».
Το πρόβλημα του Τσίπρα είναι ότι εκπροσωπεί μια εξαρτημένη χώρα και δεν είχε διαπραγματευτική ισχύ. Ενώ ο Μελανσόν φιλοδοξεί να εκπροσωπήσει την ιμπεριαλιστική Γαλλία, που η δύναμή της βαραίνει στο παζάρι με τη Γερμανία. Ανεξάρτητα από το τι θα έκανε αν εκλεγόταν πρόεδρος (δε θα έκανε τίποτα διαφορετικό απ' αυτό που κάνουν όλοι οι γάλλοι πρόεδροι), σημασία έχει η λογική του. Ο… ακροαριστερός Μελανσόν δεν αναφέρεται στο γαλλικό προλεταριάτο ή στο γαλλικό λαό. Αναφέρεται στη Γαλλία, δηλαδή στο ιμπεριαλιστικό μόρφωμα.
Τι εστί Μελανσόν; Τροτσκιστής στα νιάτα του, ακολούθησε τη γραμμή του «εισοδισμού» στο Σοσιαλιστικό Κόμμα. Ετσι, εκμεταλλευόμενος τα προσωπικά του χαρίσματα, κατάφερε να εκλεγεί γερουσιαστής και να γίνει υπουργός στην κυβέρνηση του Λιονέλ Ζοσπέν. Και πάνω στην τούρλα της… αντιπαγκοσμιοποίησης, θεώρησε ότι «ένα νέο κίνημα γεννιέται» και αυτό το κίνημα θα μπορούσε να γίνει όχημα για τις φιλοδοξίες του Μελανσόν, που δεν ήθελε να παραμείνει ένα άσημο μεσαίο στέλεχος του Σοσιαλιστικού Κόμματος, αλλά να γίνει πολιτική προσωπικότητα πρώτης γραμμής. Προσωπικά δεν τα κατάφερε και άσχημα μέχρι στιγμής (έχει εκλεγεί ευρωβουλευτής και τώρα έκανε ένα καλό σκορ στις προεδρικές εκλογές), αλλά τι σχέση έχει αυτός ο ιμπεριαλιστής πολιτικός τυχοδιώκτης με αυτό που εννοούμε με τον όρο Αριστερά;
Ορισμός σκανδάλου
«Ως προς το ζήτημα του Ελληνικού διευκρινίζουμε ότι όλες οι αποφάσεις – εγκύκλιοι του Αν. ΥΠΕΝ, Σωκράτη Φάμελλου, στηρίζονται σε τεκμηριώσεις και γνωμοδοτήσεις του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους και δεν αντικρούονται σε κανένα σημείο». Τα παραπάνω αναφέρονται σε Δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο Φάμελλος στις 19 Απρίλη. Για την ουσία αυτής της υπόθεσης έχουμε γράψει στην πρώτη φάση της και γράφουμε σ' αυτό το φύλλο τα καινούργια στοιχεία. Πρόκειται για ένα σκάνδαλο, καθώς κουρελιάζεται η ίδια η αστική νομιμότητα, προκειμένου να εξυπηρετηθεί το περιβαλλοντοκτόνο σχέδιο ενός καπιταλιστικού ομίλου που βλέπει την έκταση του πρώην αεροδρόμιου του Ελληνικού και του παραλιακού μετώπου του Αγίου Κοσμά σαν λεία για πλιάτσικο.
Ολες οι παρεμβάσεις που κάνουν οι Τσιπροκαμμένοι, με «εργαλείο» τον Φάμελλο, συντείνουν στο να δώσουν μια νομική ερμηνεία τέτοια που να βολεύει τις απαιτήσεις των καπιταλιστών. Στόχος δεν είναι να προσαρμοστεί το σχέδιο των καπιταλιστών στη νομιμότητα (όπως αυτή είναι διαμορφωμένη στο πλαίσιο του αντιδασικού νομικού οπλοστασίου), αλλά να κατασκευάσουν μια ερμηνεία της νομιμότητας τέτοια που θα βολεύει το σχέδιο των καπιταλιστών. Κι επειδή αυτό δεν είναι εύκολο, οι κινήσεις τους είναι καθαρά παράνομες. Αυτά που κάνει ο Φάμελλος, με τη συνεργασία «πρόθυμων» υπηρεσιακών παραγόντων, είναι ο ορισμός του σκανδάλου.
ΥΓ. Από την άποψη του κουρελιάσματος της νομιμότητας, προκειμένου να εξυπηρετηθούν συγκεκριμένα καπιταλιστικά συμφέροντα, το ίδιο όργιο συντελείται και με την υπόθεση του γηπέδου Μελισσανίδη στη Νέα Φιλαδέλφεια, για το οποίο επίσης μπορείτε να διαβάσετε καινούργια στοιχεία σ' αυτό το φύλλο.
Μονταζιέρα
Μέρες ΥΕΝΕΔ θύμισαν τα δελτία ειδήσεων της ΕΡΤ την παραμονή και τη μέρα του Πάσχα. Μας έδειξαν τον Τσίπρα να πετάει έναν μπότη από το παράθυρο του παλιού δημαρχείου της Κέρκυρας, μας έδειξαν τη σύζυγο του Τσίπρα να πετάει τον δικό της μπότη (ε, να μην έχει κι αυτή το σχετικό βίντεο στα αναμνηστικά της;), είδαμε κι ακούσαμε τον Τσίπρα να κάνει την καθιερωμένη σε τέτοιες περιπτώσεις δήλωση που του είχε ετοιμάσει το επιτελείο του, αλλά δεν ακούσαμε τις μαζικές αποδοκιμασίες από τους συγκεντρωμένους, ούτε είδαμε μερικούς να πλησιάζουν και να του τα «λένε» από κοντά.
Σύμφωνα με τον προπαγανδιστικό μηχανισμό της κρατικής τηλεόρασης, είδηση είναι όταν πετάει έναν μπότη η σύζυγος του πρωθυπουργού, όχι όμως όταν εκατοντάδες πολίτες αποδοκιμάζουν τον πρωθυπουργό.
Μαύρες γάτες
Τη μια μέρα, ο Ιερώνυμος εξέφρασε την αγάπη του και την πατρική συμπόνια του για τον Τσίπρα, που ως άλλος Χριστός φοράει ακάνθινο στεφάνι από διάφορα… βάτα. Αρκετοί έσπευσαν να πουν ότι στα «βάτα» ο Ιερώνυμος περιλάμβανε τον Φίλη, τον Μπαλαούρα και άλλους συριζαίους που προσπαθούν να χαλάσουν τις άγιες μπίζνες.
Την άλλη μέρα, δέχτηκε στην αρχιεπισκοπή τον υπουργό Καμμένο, ο οποίος πήγε για να ζητήσει την ευλογία του μεγαλοβδομαδιάτικα, αλλά και για να τον ενημερώσει… για τα εθνικά θέματα! Και με την ευκαιρία, διευκρίνισε ότι τα βάτα που ματώνουν τον Τσίπρα είναι «η τρόικα, ο Σόιμπλε, το ΔΝΤ και όλοι εκείνοι οι οποίοι δεν τον βοηθούν να ξεπεράσει τα προβλήματά του». Γατόνι ο επικεφαλής των ρασοφόρων, ξέρει να χτυπάει μια στο καρφί και μια στο πέταλο.
Κονόμες
Τα ελικόπτερα τύπου «Χιούι» σταμάτησαν να παράγονται το 1982. Η Ελλάδα, όμως, συνέχισε να δέχεται «δωρεές» από τον αμερικάνικο στρατό μέχρι το 1993. Τα σαπάκια του πολέμου του Βιετνάμ άρχισαν να δίνονται στις χώρες δορυφόρους με τον τρόπο που οι εταιρίες που πωλούν ινσουλίνη δίνουν δωρεάν τη συσκευή μέτρησης του σακχάρου. Παίρνεις το σαπάκι και για χρόνια πληρώνεις πανάκριβα τα ανταλλακτικά για τη συντήρησή του, που αλλιώς θα έπρεπε να πάνε για σκραπ. Χώρια τις προμήθειες οπλικών συστημάτων και πυρομαχικών που πέφτουν «στο γάμο του καραγκιόζη». Αν στο μεταξύ κάποιο από τα σαπάκια πέσει και στείλει στον τάφο μερικούς στρατιωτικούς, αυτοί βαφτίζονται ήρωες, θάβονται με κρατικομιλιταριστικές παράτες και αρχίζει η φιλολογία για την ανάγκη προμήθειας νέων ελικοπτέρων.
Γκέμπελς
Αυτό δεν ήταν κιτρινισμός, ήταν σκέτος γκεμπελισμός. Ο Σρόιτερ στον Alpha και ο Ευαγγελάτος στο Εpsilon έπαιξαν απόσπασμα από αμερικάνικη ταινία, που έδειχνε ένα κοριτσάκι να βρίζει και να απειλεί τους Αμερικανούς, και το εμφάνισαν ως κρατική προπαγάνδα της Βόρειας Κορέας, εκφράζοντας τον… αποτροπιασμό τους που ο Κιμ Γιονγκ Ουν και οι επιτελείς του «έβαλαν μία αθώα γλυκιά φατσούλα η οποία με όλο αυτό τον τρόπο της απλότητας απαγγέλλει λόγια μίσους που είναι φοβερά για να τα βάζεις σε ένα παιδί»!
Δεν πρόκειται για γκάφα. Πρόκειται για καθαρό γκεμπελισμό. Ηξεραν πολύ καλά τι έπαιζαν και το έκαναν για να εξυπηρετήσουν την αμερικάνικη προπαγάνδα. Ισως να μην περίμεναν ότι θα πιαστούν στα πράσα και θα ακολουθήσει το κράξιμο της αρκούδας. Μπορεί, όμως, να το είχαν υπολογίσει και αυτό. Και να σκέφτηκαν όπως όλοι οι γκεμπελίσκοι: σημασία έχουν οι εντυπώσεις της στιγμής. Πόσοι από τους τηλεθεατές μας είναι παράλληλα και χρήστες του Διαδικτύου ή αναγνώστες εφημερίδων;
Τερατογένεση
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει νεοφιλελεύθερους οικονομολόγους να λένε τη γνωστή αμερικανιά: «αντί να σου χαρίζω ένα ψάρι την ημέρα, εγώ θα σε δανείσω, να αγοράσεις δίχτυα και να πιάνεις μόνος σου πολλά ψάρια κάθε μέρα»; Τέτοιου τύπου αμερικανιές λένε κάθε φορά που θέλουν να κόψουν κοινωνικές παροχές. Και διαθέτουν μια τεράστια γκάμα.
Οι νεοφιλελεύθεροι οικονομολόγοι είναι συνήθως μορφωμένοι άνθρωποι, φινετσάτοι, που ξέρουν να καλύπτουν τον καπιταλιστικό κυνισμό τους πίσω από ευφυολογήματα. Το ίδιο και οι σοσιαλδημοκράτες που υπερασπίστηκαν τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού. Οταν, όμως, στη θέση ενός νεοφιλελεύθερου τοποθετείται ένας ακροδεξιός, γνωστός για τις ρατσιστικές, θρησκόληπτες και μιλιταριστικές απόψεις του (όπως κάθε ακροδεξιός), τότε προκύπτει τερατογένεση. Τότε προκύπτει το παράδειγμα του παππού που δίνει ένα κατοστάρικο στον εγγονό κι αυτός ο αχαΐρευτος το τρώει πίνοντας καφέ και παίζοντας τάβλι, ενώ αν πάρουμε με το ζόρι το κατοστάρικο από τον παππού και μ' αυτό δημιουργήσουμε μια θέση εργασίας, τότε ο αχαΐρευτος εγγονός θα κόψει το φραπέ και το τάβλι και θα στρώσει τον κώλο του στη δουλειά.
Απαρτχάιντ στη Μύκονο
Ασιάτες μετανάστες και έλληνες τσιγγάνοι συγκεντρώθηκαν με επιχείρηση «σκούπα» της αστυνομίας στη Μύκονο και είτε φυλακίστηκαν επειδή δεν είχαν χαρτιά είτε κρατήθηκαν για ώρες και μετά φορτώθηκαν στο πλοίο της γραμμής και διώχτηκαν από το νησί. Και καλά, για τους μετανάστες είχαν το πρόσχημα ότι δεν είχαν χαρτιά, οι τσιγγάνοι όμως, που είναι έλληνες πολίτες και έχουν το δικαίωμα να κυκλοφορούν ελεύθερα σε όλη τη χώρα; Η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ κατέκτησε και αυτή την πρωτιά. Εφάρμοσε ρατσιστικό απαρτχάιντ σ' ένα νησί, προκειμένου αυτό να παραδοθεί «καθαρό» στις τουριστικές μπίζνες.