Λυσσάει ο Μπένι
«Υπάρχουν βεβαίως ορισμένοι ευρωπαίοι σοσιαλιστές και σοσιαλδημοκράτες που άλλα λένε δημοσίως, άλλα κάνουν ως κυβέρνηση και άλλα ψηφίζουν στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και στο Eurogroup, που νομίζουν ότι ενθαρρύνουν τον ελληνικό λαό, ενώ ενθαρρύνουν τον απόλυτο τυχοδιωκτισμό της Κυβέρνησης και του Πρωθυπουργού προσωπικά. Βλάπτουν την ελληνική οικονομία, γιατί δημιουργούν ψευδείς εντυπώσεις για τους ευρωπαϊκούς συσχετισμούς». Λύσσαγε και άφριζε ο Μπένι από το βήμα της Βουλής στην Αθήνα, ενώ την ίδια ώρα η Φωφάρα φωτογραφιζόταν παρέα με τον Τσίπρα στη σύνοδο κορυφής των ευρωπαίων σοσιαλδημοκρατών στις Βρυξέλλες. Πάλι καλά που μπήκε ανάμεσά τους ο πορτογάλος πρωθυπουργός Αντόνιο Κόστα, γιατί θα πιάνονταν και αγκαζέ. Ο Μπένι έχει πρόβλημα και θα τον συμβουλεύαμε να το κοιτάξει. Παθαίνει τέτοιες κρίσεις μεγαλείου, που νομίζει πως ο Ολάντ, ο Μοσκοβισί, ο Ρέντσι, ο Τζεντιλόνι, ο Κόστα, ο Τίμερμανς, ο Σουλτς, ο Πιτέλα διαβάζουν με προσοχή και δέος τις παπάρες που λέει ή γράφει αυτός.
Στρατηγική ξεπλύματος των νεοναζί
«Υπάρχει απλός κόσμος που μέσα στη μέγγενη των προβλημάτων που αντιμετωπίζει και την αδυναμία να δώσει λύσεις με τις υπάρχουσες πολιτικές δυνάμεις, νομίζει ότι η Χρυσή Αυγή είναι λύση για αυτόν. Είναι απλός κόσμος που δεν έχει καμία σχέση με τον ρατσισμό και τον φασισμό. Δεν αναφέρομαι στα τάγματα εφόδου, αλλά για τους απλούς ανθρώπους, τους ψηφοφόρους που αγωνιούν για να βρουν μία λύση επιβίωσης. Ουσιαστικά κάνω μία διαπίστωση ότι υπάρχει και κόσμος που έχει παρασυρθεί και δεν είναι στη λογική των φασιστών».
Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μάκης Μπαλαούρας, επί χρόνια συνδικαλιστής και πολιτικό στέλεχος, ήξερε πολύ καλά τι έλεγε, σχολιάζοντας το θόρυβο που ξέσπασε μετά τις δηλώσεις Παρασκευόπουλου. Πηγαίνοντας τη συζήτηση στον «απλό κόσμο», που τάχα δεν ξέρει τι είναι οι χρυσαυγίτες και τους ψηφίζει επειδή είναι πολιτικά απελπισμένος (αλήθεια, αυτός ο «απλός κόσμος» δεν έχει άλλες επιλογές στην κάλπη; γιατί επιλέγει το εγκληματικό νεοναζιστικό μόρφωμα;), προσπαθεί να δικαιώσει την πολιτική του ΣΥΡΙΖΑ. Μια πολιτική ξεπλύματος της ΧΑ, επειδή εκτιμούν ότι αυτή κόβει ψήφους από τη ΝΔ. Οι συριζαίοι είναι πιο αδίστακτοι από τους σοσιαλδημοκράτες του Μεσοπολέμου.
Αρουραίοι
Συνέχισε και στο Βερολίνο το θρήνο της απατημένης ερωμένης, που την παράτησε το ΔΝΤ, ο Τσακαλώτος. Αυτή τη φορά βρήκε άλλη κρυάδα να πει: το ΔΝΤ μοιάζει με λιοντάρι, αλλά αποδείχτηκε γατάκι. Δηλαδή, δε συγκρούστηκε με τον Σόιμπλε ώστε να επιβάλει μείωση των περιβόητων «πρωτογενών πλεονασμάτων» μετά το 2018!
Αν ακολουθήσουμε τη λογική του Τσακαλώτου για λιοντάρια και γατάκια, τον ίδιο και τους υπόλοιπους συριζαίους σε ποια κατηγορία του ζωικού βασίλειου θα τους κατατάξουμε, δεδομένου ότι κρύβονταν πίσω από το «λιοντάρι» ΔΝΤ και περίμεναν απ' αυτό να νικήσει για λογαριασμό τους την «τίγρη» Σόιμπλε; Κάτι σε αρουραίους φέρνουν.
Περιττεύει να πούμε, βέβαια, πως αυτό το σχήμα είναι από την αρχή μέχρι το τέλος ψεύτικο, μουσαντένιο, παραμυθατζίδικο. Οχι πως δεν υπάρχουν διαφωνίες ανάμεσα στα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όμως ποτέ αυτές οι διαφωνίες δεν αφορούν την υπεράσπιση λαϊκών συμφερόντων. Με τη μοιρασιά της λείας έχουν να κάνουν. Γι' αυτό και, ακολουθώντας το παράδειγμα του Τσακαλώτου με τις παροιμίες, θα του λέγαμε να θυμηθεί την αφρικάνικη παροιμία: «όταν στο βάλτο πλακώνονται τα βουβάλια, την πληρώνουν τα βατράχια».
Ε, ρε, μεγαλεία
Οποιος άνοιγε την ιστοσελίδα της Βουλής την περασμένη βδομάδα, έβλεπε να του χαμογελά στοργικά η Ελένη Αυλωνίτου με το νέο «λουκ» (το πλατινέ μαλλί), ενώ ο τίτλος («Εκπροσώπηση της Βουλής των Ελλήνων στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Μεσογείου») τον παρέπεμπε στην… ειδησάρα: η Ελένη είναι «επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Μεσογείου» (στη φωτογραφία, πάντως, μόνη της είναι, δεν υπάρχει αντιπροσωπεία) και υπ' αυτή της την ιδιότητα «συμμετείχε στη συνάντηση που οργάνωσε στη Ρώμη η Επιτροπή Διαλόγου των Πολιτισμών και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της εν λόγω Συνέλευσης, με θέμα τον διαθρησκευτικό διάλογο και την αντιμετώπιση του εξτρεμισμού»!
Η μεγάλη είδηση, όμως, ήταν παρακάτω: «Στο περιθώριο των εργασιών και εν όψει της εκλογής των μελών του νέου προεδρείου της Συνέλευσης, που θα πραγματοποιηθεί τον ερχόμενο Φεβρουάριο στο Πόρτο, η κυρία Αυλωνίτου υπέβαλε την υποψηφιότητά της για τη θέση Αντιπροέδρου της Συνέλευσης»!
Παρακαλούμε να αποφύγετε σχόλια του τύπου «καταλαβαίνουμε τι σόι συνέλευση είναι αυτή», και να συνταχθείτε στην εθνική προσπάθεια να εκλεγεί η Ελένη αντιπρόεδρος.
Γαργάρα
Ο Τρύφων Αλεξιάδης πήρε πόδι από την κυβέρνηση, οι ιδέες του, όμως, εξακολουθούν να στοιχειώνουν τη συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Μια από τις αγαπημένες ιδέες του ήταν η δημιουργία ειδικού ακατάσχετου λογαριασμού για τις επιχειρήσεις, μέσω του οποίου θα διαχειρίζονται τις εισπράξεις από πιστωτικές κάρτες και ηλεκτρονικές πληρωμές και θα καταβάλλονται οι μισθοί των εργαζομένων τους, οι ασφαλιστικές εισφορές και οι φορολογικές υποχρεώσεις. Αρεσε τόσο πολύ αυτή η ιδέα, που ο ίδιος ο Τσίπρας τη συμπεριέλαβε στις εξαγγελίες που έκανε από το βήμα της ΔΕΘ, τον περασμένο Σεπτέμβρη. Αλλο οι εξαγγελίες της συγκυβέρνησης, όμως, και άλλο οι βουλές της τρόικας/κουαρτέτου, που φάνηκε ότι δε συμφωνεί με το μέτρο, γιατί θεωρεί ότι οι επιχειρηματίες θα το καταστρατηγούν, αποφεύγοντας μέσω αυτού του λογαριασμού την κάλυψη φορολογικών τους υποχρεώσεων ή υποχρεώσεών τους προς τρίτους. Ετσι, η ρύθμιση μπήκε στο ψυγείο. Παρά ταύτα, ο ασυγκράτητος Τρύφωνας διαβεβαίωνε πως το θέμα συζητιέται με τους «θεσμούς» και η διαπραγμάτευση «πάει καλά»!
Τη θυμήθηκε, όμως, το ΠΑΣΟΚ που έχει καταθέσει και σχετική τροπολογία. Και ο Κεγκέρογλου υπέβαλε επίκαιρη ερώτηση, στην οποία απάντησε την περασμένη Παρασκευή η διάδοχος του Τρύφωνα Αικ. Παπανάτσιου. Και τι είπε; Οτι «πραγματικά ο ειδικός ακατάσχετος λογαριασμός είναι ένα εργαλείο στα χέρια των επιχειρηματιών», όμως αυτή τη στιγμή υπάρχουν άλλα «εργαλεία». Θα εφαρμοστούν αυτά πρώτα «και θα εξετάσουμε περαιτέρω το θέμα». Ο Κεγκέρογλου επανήλθε, θύμισε τι έλεγαν μέχρι πρότινος οι συριζαίοι, αλλά η Παπανάτσιου… βράχος: «Θα επανέλθουμε αργότερα, ίσως, για τον ακατάσχετο λογαριασμό, αφού δούμε πρώτα τι θα βελτιώσει ο εξωδικαστικός συμβιβασμός που θα έρθει στο επόμενο διάστημα. Ποντάρουμε στον εξωδικαστικό συμβιβασμό ότι θα λύσει αρκετά ζητήματα και από εκεί και μετά, αν δούμε ότι υπάρχουν κενά, θα το επανεξετάσουμε και θα δούμε τι θα προχωρήσει».
Τόσες λέξεις για να περιγραφεί μια ακόμα «γαργάρα με ταβανόπροκες», πρωθυπουργικής εξαγγελίας μάλιστα.
Τον ξωπέταξαν
Οπως ανακοινώθηκε, ο Μ. Σάλλας μπαίνει ως «στρατηγικός επενδυτής» στην Παγκρήτια Τράπεζα. Δε θ’ ασχοληθούμε με την υμνολογία διάφορων «παπαγαλακίων» του αστικού Τύπου, που επί χρόνια έβγαζαν «χαρτζιλίκι» από τον Σάλλα και τώρα βγάζουν την υποχρέωση, προσδοκώντας ότι το «χαρτζιλίκι» θα συνεχιστεί. Θα θυμίσουμε μόνο ότι ο Σάλλας «παραιτήθηκε» από την Πειραιώς και οι σχετικές ανακοινώσεις του ίδιου και της τράπεζας έλεγαν ότι παραχωρεί τα ηνία στη νεότερη γενιά, γιατί πρέπει να… ξεκουραστεί. Τώρα, ο «κουρασμένος», μπαίνει σε μια μικρή τράπεζα, κουβαλώντας προφανώς όχι μόνο δικά του κεφάλαια, αλλά και κεφάλαια κάποιων από τις καπιταλιστικές οικογένειες που τον στήριζαν όλ’ αυτά τα χρόνια στην Πειραιώς, έχοντας εμπιστευτεί κεφάλαιά τους στη διαχείρισή του.
Το συμπέρασμα είναι πως ο Σάλλας δεν έφυγε από την Πειραιώς οικεία βουλήσει, αλλά ότι τον ξωπέταξαν οι ιμπεριαλιστές δανειστές, που ελέγχουν την τράπεζα μέσω του ΤΧΣ. Η Πειραιώς, χάρη στα διαδοχικά σκάνδαλα των προηγούμενων μνημονιακών κυβερνήσεων (τελευταίο απ’ αυτά ήταν το χάρισμα της Αγροτικής), έγινε η πρώτη τράπεζα της χώρας στη «λιανική» τραπεζική. Και βέβαια, πίσω απ’ όλες αυτές τις κινήσεις έρευσε μπόλικο χρήμα. Παίρνοντας τον έλεγχο του τραπεζικού συστήματος, οι δανειστές έδειξαν στον Σάλλα την πόρτα της εξόδου, για να βάλουν στην Πειραιώς ανθρώπους της απόλυτης επιλογής τους.
Πήραν ό,τι ήθελαν
Οι δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών της Γερμανίας Τόμας Ντε Μεζιέρ, μετά το περιστατικό της δολοφονίας φοιτήτριας στο Φράιμπουργκ, για την οποία ένοχος φέρεται νεαρός Αφγανός, που είχε καταδικαστεί για παρόμοιο περιστατικό στην Ελλάδα και είχε αποφυλακιστεί με όρους, άγγιζαν τα όρια της προβοκάτσιας. Εριχνε στις ελληνικές αρχές την ευθύνη, λες και ο νεαρός Αφγανός δεν πέρασε από τόσες ευρωπαϊκές χώρες μέχρι να φτάσει στη Γερμανία. Μετά από μια απολογητική ανακοίνωση του ελληνικού υπουργείου Δικαιοσύνης, πληροφορηθήκαμε τη συνέχεια από τη γερμανική κιτρινοφυλλάδα «Μπιλντ» και όχι από κάποια επίσημη ανακοίνωση της ελληνικής κυβέρνησης. Ο εκπρόσωπος του Ντε Μεζιέρ δήλωσε στην κιτρινοφυλλάδα ότι «η ελληνική κυβέρνηση υποσχέθηκε να παράσχει στις γερμανικές αρχές ένα σημαντικό αριθμό στοιχείων προσωπικών δεδομένων ώστε να είναι σε θέση να λάβουν τα απαραίτητα μέτρα».
Οι Γερμανοί έβαλαν ψηλά τον πήχη με τις προβοκατόρικες δηλώσεις του Ντε Μεζιέρ για να πάρουν αυτό που ήθελαν. Να πατήσουν πόδι και στις ελληνικές αστυνομικές και λοιπές μυστικές υπηρεσίες, στις οποίες μέχρι τώρα πρόσβαση είχαν μόνο οι Αμερικανοί.
Συνηθισμένος στις κωλοτούμπες
Η εποχή που ο Τσίπρας προειδοποιούσε τον Ολάντ να προσέξει για να μην καταντήσει Ολαντρέου δεν είναι και τόσο μακρινή. Τώρα, ο Τσίπρας προσπαθεί να σύρει και τους υπόλοιπους ψευτοαριστερούς της Ευρώπης σε στρατηγική συμμαχία με τους διάφορους «Ολαντρέου» της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, κάνοντας μια ακόμα θεαματική κωλοτούμπα.
Μιλώντας στο συνέδριο της γερμανικής Linke, κάλεσε τα κόμματα της ευρωπαϊκής ψευτοαριστεράς «να προσεγγίσουμε άλλες προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις», εξηγώντας ότι «χρειάζεται να βρισκόμαστε σε μόνιμο διάλογο και να εξαντλούμε όλες τις μορφές συνεργασίας με τις αντι-νεοφιλελεύθερες, προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις. Πρέπει να συνεργαζόμαστε για να αποτρέψουμε την απειλή και την άνοδο της ακραίας και λαϊκιστικής δεξιάς». Δεν τον ακούνε όλοι, βέβαια. Δεν τον άκουσαν οι Podemos που αρνήθηκαν να συγκυβερνήσουν με τους σοσιαλδημοκράτες στην Ισπανία, επιλέγοντας μια τακτική που εκτιμούν ότι θα τους βοηθήσει να τους ξεπεράσουν εκλογικά. Στην Πορτογαλία, όμως, έγινε αυτό που εισηγείται ο Τσίπρας, που έχει γίνει βαστάζος της πιο δεξιάς, της πιο νεοφιλελεύθερης σοσιαλδημοκρατίας που έχει γνωρίσει ποτέ η ευρωπαϊκή ήπειρος.