Της παρηγοριάς
Δεν παρευρίσκονται σε τραπέζι παρηγοριάς, μετά από κηδεία νέου σε ηλικία ανθρώπου. Αλλά δεν πρόκειται και για παιχνίδι του φακού. Ο Τσακαλώτος αποδεικνύεται καλύτερος ηθοποιός απ' όλους τους προκατόχους του των μνημονιακών χρόνων. Οταν απαιτείται δραματοποίηση, για να πέσουν στη συνέχεια οι υπογραφές, στο πλαίσιο ενός ακόμα «επώδυνου συμβιβασμού» παίρνει ύφος κηδείας. Ο Μπενουά Κερέ της ΕΚΤ μάλλον από αμηχανία μιμείται τον συνδαιτυμόνα του. Οταν ο άλλος παριστάνει τον συντετριμμένο συγγενή, ένας ευγενής ευρωπαίος τεχνοκράτης δεν μπορεί να χασκογελάει (αυτό μόνο ο Μπαρουφάκης θα μπορούσε να το κάνει). Συνδυάζοντας το δραματικό λόγο με το ύφος κηδείας, ο Τσακαλώτος προετοιμάζει τον ελληνικό λαό για τα νέα αντιλαϊκά χαστούκια που έρχονται, δείχνοντάς του «παραστατικά» ότι αυτός… πολεμάει με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του.
Κουτοπονηριές
«Ο επόμενος μήνας είναι, νομίζω, ο πιο κρίσιμος μήνας μετά από τον Ιούλιο – Αύγουστο του 2015». Το είπε ο Τσακαλώτος μιλώντας σε εκδήλωση του Ελληνοαμερικανικού Επιμελητηρίου, παρουσία του επιτρόπου Πιερ Μοσκοβισί και του μεγαλοστελέχους της ΕΚΤ Μπενουά Κερέ.
Καλά, αυτοί δεν είναι που μας έλεγαν ότι η δύσκολη είναι η πρώτη αξιολόγηση, που περιέχει όλα τα δημοσιονομικά μέτρα, συν το Ασφαλιστικό και τα κόκκινα δάνεια, ενώ η δεύτερη είναι παιχνιδάκι, γιατί προβλέπει μόνο κάτι υπόλοιπα, μεταρρυθμιστικά κυρίως;
Κουτοπονηριές. Προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα δραματικό κλίμα «σκληρής διαπραγμάτευσης» (γι' αυτό και η αναφορά του Τσακαλώτου στην περίοδο Ιούλη-Αυγούστου 2015, όταν υπέγραψαν το τρίτο Μνημόνιο και ψήφισαν τα πρώτα πακέτα αντιλαϊκών και αντεργατικών προαπαιτούμενων), ώστε στο τέλος να εμφανίσουν ως αναπόφευκτο «συμβιβασμό» τα νέα αντιλαϊκά και αντεργατικά πακέτα και την παράταση (επί της ουσίας) του Μνημόνιου και μετά το 2018.
Πάγος
Τα πρώτα δελτία Τύπου που στάλθηκαν από τα υπουργεία ενημέρωναν ότι οι υπουργοί Τσακαλώτος και Παπαδημητρίου θα συναντηθούν με τον επίτροπο Μοσκοβισί. Οταν μια εφημερίδα παίρνει μια τέτοια ανακοίνωση, φροντίζει να στείλει δημοσιογράφο για να καταγράψει τις δηλώσεις υπουργού και επιτρόπου και να υποβάλει και καμιά ερώτηση, αν προλάβει. Τα πρακτορεία στέλνουν φωτογράφο για να βγάλει τις σχετικές φωτογραφίες και τα κανάλια στέλνουν κάμερα.
Λίγη ώρα μετά τα αρχικά δελτία, όμως, έφτασαν άλλα, που διευκρίνιζαν: «Στην αυριανή συνάντηση του υπουργού με τον επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων Πιέρ Μοσκοβισί δε θα γίνουν δηλώσεις και δε θα υπάρξει τηλεοπτική και φωτογραφική κάλυψη». Ο Μοσκοβισί τους έβαλε πάγο, αρνούμενος ακόμα και να φωτογραφιστεί μαζί τους, πόσω μάλλον να κάνει δηλώσεις και να απαντήσει σε ερωτήσεις από κοινού με τον συνομιλητή του έλληνα υπουργό. Ο Μοσκοβισί κανόνισε να δώσει συνέντευξη Τύπου μόνος του, στα γραφεία της Κομισιόν στην Αθήνα.
ΥΓ. Και μετά τη συνάντηση του Τσακαλώτου με τον Κερέ της ΕΚΤ δεν έγιναν δηλώσεις.
Ούτε τους τύπους
Τι είναι ο Μοσοκοβισί; Ενας απλός επίτροπος της ΕΕ, που ήρθε στην Αθήνα για να μιλήσει σ' ένα συνέδριο (άτυπη επίσκεψη). Κι όμως, εκτός από τους δύο βασικούς οικονομικούς υπουργούς (Τσακαλώτο, Παπαδημητρίου), με τους οποίους συναντήθηκε, συναντήθηκε και με τον πρωθυπουργό Τσίπρα, ενώ έγινε δεκτός και από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας! Ούτε αρχηγός κράτους να ήταν…
Πριν συναντηθεί με την υπουργό Εργασίας, ο Μοσκοβισί συμμετείχε σε πρόγευμα εργασίας με τον πρόεδρο και τα μέλη του ΔΣ του ΣΕΒ. Δεν επεδίωξε να κάνει μια -έστω και σύντομη- συνάντηση με τη ΓΣΕΕ, για να φανεί πως η Κομισιόν τηρεί ίσες αποστάσεις και εκτιμά εξίσου τους «κοινωνικούς εταίρους». Ούτε τους τύπους δεν αισθάνονται πλέον την ανάγκη να τηρούν οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών, όταν έρχονται στην ελλαδική μπανανία.
By the book
Η εποχή που ο Ντεϊσελμπλούμ υποδεικνυόταν από τους Τσιπραίους σαν τσιράκι του Σόιμπλε και… ανθέλληνας έχει παρέλθει. Πλέον, ο Ντεϊσελμπλούμ θεωρείται… φιλέλληνας. Απαλλαγμένος από το βάρος της χαλιναγώγησης του ξεσαλωμένου Μπαρουφάκη, ο πονηρός ολλανδός σοσιαλδημοκράτης δίνει πραγματικό ρεσιτάλ με τις δηλώσεις του, καθώς χωρίς να αποκλίνει ούτε μοίρα από το Μνημόνιο και τις αποφάσεις του Eurogroup, λέει τα πράγματα με τέτοιον τρόπο ώστε να μην εκθέτει τους Τσιπροκαμμένους. Ρωτήθηκε για παράδειγμα τις προάλλες για το «πρωτογενές πλεόνασμα», το ύψος του οποίου υποτίθεται ότι θέλουν να μειώσουν οι Τσιπραίοι (μετά το 2018). Το «πρωτογενές πλεόνασμα πρέπει το 2018 να φτάσει το 3,5%, όπως προβλέπει το πρόγραμμα, είπε ο Ντεϊσελμπλούμ, και «από τότε και μετά θα αποφασίσουμε για πόσο διάστημα μπορεί να μείνει σε αυτό το επίπεδο». Κι αμέσως έσπευσε να συμπληρώσει με διπλωματική ταχυδακτυλουργία: «Μακροπρόθεσμα μπορεί να μειωθεί λιγάκι».
Η προπαγάνδα των Τσιπραίων αρπάχτηκε από το «μπορεί να μειωθεί λιγάκι». Η ουσία, όμως, βρίσκεται στο «μακροπρόθεσμα». Γιατί το «μακροπρόθεσμα» σημαίνει κάμποσα χρόνια μετά το 2018. Το τρίτο Μνημόνιο προβλέπει ότι «μεσοπρόθεσμα» το «πρωτογενές πλεόνασμα» θα παραμείνει στο 3,5%. Και έχει διευκρινιστεί ότι «μεσοπρόθεσμα» σημαίνει μια δεκαετία. Αρα, ο Ντεϊσελμπλούμ δεν έκανε τίποτ' άλλο από το να επαναλάβει ό,τι προβλέπει το Μνημόνιο. Και υπερασπίστηκε την άποψη του Σόιμπλε, που θεωρεί ότι δεν μπορεί να γίνει από τώρα οποιαδήποτε συζήτηση για μείωση του «πρωτογενούς πλεονάσματος» μετά το 2018, γιατί αυτή θα οδηγούσε σε ανάσχεση των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα.
Καραγκιοζιλίκια
Πόσες φορές ο αποπεμφθείς αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών Τρύφων Αλεξιάδης δεν είχε ανακοινώσει αλλαγή στο σύστημα υπολογισμού των τελών κυκλοφορίας, ώστε «να γίνει πιο δίκαιο»; Ηταν ένα από τα… εισιτήριά του για τις ραδιοφωνικές εκπομπές, στις οποίες προσπαθούσε να βρίσκεται καθημερινά. Συνήθιζε, μάλιστα να λέει διάφορες παπάρες, τις οποίες μετά έπαιρνε πίσω με ανακοινώσεις του, στις οποίες κατήγγειλε ότι… διαστρεβλώθηκαν αυτά που είπε. Ο Αλεξιάδης έφυγε και… πήρε μαζί του και το σχέδιο για τα τέλη κυκλοφορίας.
Το υπουργείο Οικονομικών, με non paper και όχι με επίσημη ανακοίνωση, παρέθεσε μια σειρά φλυαρίες για «τη δημιουργία μιας εφαρμογής, που θα επιτρέπει τον υπολογισμό των τελών εξειδικευμένα για κάθε όχημα, με την καθιέρωση αντικειμενικών κριτηρίων και αντίστοιχων συντελεστών», μέσω της οποίας «θα καλυφθεί η ανάγκη για την υιοθέτηση και εφαρμογή ενός δίκαιου και αντικειμενικού συστήματος υπολογισμού του ύψους των τελών κυκλοφορίας», για να καταλήξει στο διά ταύτα: «Οσον αφορά στα τέλη κυκλοφορίας για το 2017 -αφού ελήφθησαν υπόψη όλα τα τρέχοντα δεδομένα και οι ανάγκες της αγοράς για σταθερότητα και ασφάλεια- κρίθηκε σκόπιμο να μη γίνουν αυτή τη στιγμή βεβιασμένες τροποποιήσεις». Τα τέλη παραμένουν ως είχαν, αυτό μας λένε.
Η μπάλα στην κερκίδα
Η Αχτσιόγλου, που απέκτησε και «κύκλους», διέρρευσε ότι «δεν μετατοπίστηκε η στρατηγική» της κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο/τρόικα. «Θα συνεχίσουμε να προβάλλουμε τις απόψεις μας έως ότου δούμε ότι και οι δανειστές περνούν στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης, γιατί ως τώρα δεν το έχουμε δει», είπαν οι κύκλοι. Τι σημαίνει αυτό; Οτι η Αχτσιόγλου έχει εντολή να πετάει τη μπάλα στην κερκίδα. Μόλις τελειώσει το παζάρι Γερμανίας-ΔΝΤ σχετικά με το χρέος, θα αρχίσει η ουσιαστική συζήτηση για τα εργασιακά. Και η Αχτσιόγλου θα μετατραπεί σε… Κομανέτσι. Η ηλικία της, η σωματοδομή της και η αχαλίνωτη φιλοδοξία της θα τη βοηθήσουν στις κωλοτούμπες και τα φλικ-φλακ που θα χρειαστεί να κάνει.
Κουτόχορτο
Μ' όποιον δάσκαλο καθήσεις τέτοια γράμματα θα μάθεις λέει η λαϊκή παροιμία και σε περιπτώσεις σαν της υπουργού Εργασίας Αχτσιόγλου ταιριάζει απόλυτα. Τάλε κουάλε με τον Κατρούγκαλο, του οποίου υπήρξε διευθύντρια του πολιτικού του γραφείου. Θεωρώντας ότι απευθύνεται σε ανθρώπους που καταναλώνουν κουτόχορτο με τη σέσουλα, η Αχτσιόγλου εξέδωσε την περασμένη Δευτέρα ένα δελτίο Τύπου στο οποίο ισχυριζόταν ότι «θα έχει τις επόμενες ημέρες σειρά επαφών σε Αθήνα και Βρυξέλλες, στο πλαίσιο της προώθησης των θέσεων της κυβέρνησης για την αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων στην Ελλάδα». Και καλά, ας πούμε ότι η συνάντηση με τον Μοσκοβισί στην Αθήνα είχε τέτοιο χαρακτήρα (στην πραγματικότητα καθαρά εθιμοτυπική ήταν), αλλά οι συναντήσεις με τις ευρωβουλευτίνες Σκα Κέλερ (αντιπρόεδρο των Πρασίνων) και Γκάμπι Τσίμερ (πρόεδρο της ευρωομάδας της Αριστεράς) σε τι μπορεί να επηρεάσει τις διαδικασίες της δεύτερης αξιολόγησης; Το ευρωκοινοβούλιο δεν εμπλέκεται καθόλου στη σχετική διαδικασία, ενώ οι δυο συγκεκριμένες ευρωομάδες είναι εντελώς μειοψηφικές και δεν επηρεάζουν ούτε τις αποφάσεις του ευρωκοινοβουλίου.
Προβοκάτσιες
Το BBC κάνει ντοκιμαντέρ για την «άνοδο του λαϊκισμού» και βάζει δίπλα-δίπλα τον Τραμπ, την Λεπέν και τον Τσίπρα. Βολική προβοκάτσια για την επαναφορά της παλαιάς θεωρίας των «δύο άκρων». Δε χρειάζεται να είναι κανείς οπαδός του ΣΥΡΙΖΑ για να μπορεί να διακρίνει τις διαφορές και να μην πέσει στην παγίδα. Ο Τσίπρας είναι ένας σοσιαλδημοκράτης αστός πολιτικός. Η Λεπέν είναι μια φασίστρια αστή πολιτικός. Δεν μπορούν, λοιπόν, να τοποθετηθούν σ' έναν κοινό παρονομαστή που λέγεται λαϊκισμός, στον οποίο τοποθετούν επίσης τον Τραμπ, τον Γκρίλο, τον Φάρατζ, τον Ορμπαν και οποιονδήποτε άλλο σπάει την «κανονικότητα» του παραδοσιακού αστικού συστήματος διακυβέρνησης.
Από άποψη ουσίας, ο Τσίπρας δεν έθεσε σε κίνδυνο το αστικό καθεστώς, ο Ορμπαν στην Ουγγαρία ή ο Κατσίνσκι στην Πολωνία το ίδιο. Ούτε ο Τραμπ θα θέσει σε διακινδύνευση τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό, ούτε η Λεπέν αν εκλεγεί πρόεδρος της Γαλλίας (ήδη έχει στρογγυλέψει πολύ τον φασιστικό της λόγο, ενώ φρόντισε να ξεφορτωθεί ακόμα και τον πατέρα της, που δεν ευθυγραμμιζόταν). Αλλος είναι, λοιπόν, ο κοινός παρονομαστής όλων αυτών: η αστική πολιτική. Σ' αυτόν τον κοινό παρονομαστή, όμως, μπαίνουν και η Μέρκελ, ο Ομπάμα, ο Ολάντ, ο Ρέντσι, ο Ραχόι και όλοι οι υπόλοιποι αστοί πολιτικοί, ανεξαρτήτως της ιδιαίτερης κομματικής κατεύθυνσής τους.
Αστερίσκοι
Το σκυλολόι «τη λέει» στον Τσίπρα, επειδή είναι ο μόνος ευρωπαίος ηγέτης που πήγε στην κηδεία του Κάστρο (οι ιμπεριαλιστικές χώρες εκπροσωπήθηκαν σε χαμηλό επίπεδο, δεδομένου ότι ο Κάστρο δεν είχε κάποια επίσημη θεσμική ιδιότητα). Ο Τσίπρας, όμως, περίμενε πως και πως αυτή την ευκαιρία. Κανένας στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ δεν πρόκειται να τον παρεξηγήσει (έχει δώσει πια τα διαπιστευτήριά του). Αντίθετα, θα κατανοήσουν την ανάγκη του να βάλει τους δικούς του «αστερίσκους», απευθυνόμενος στο στενό κομματικό ακροατήριο, όπως έκανε ο Α. Παπανδρέου όταν έβαζε «αστερίσκους» κάτω από τα ανακοινωθέντα του ΝΑΤΟ, τα οποία φυσικά ψήφιζε. Καταγγέλλοντας τον Τσίπρα για τη μετάβασή του στην Κούβα, το παιχνίδι του παίζουν.