Image making
Nέες, ωραίες, αστραφτερές, φωτογενείς, επιλεγμένες σύμφωνα με τους πιο αυστηρούς κανόνες του «μόντελινγκ», οι υποψήφιες του «Κινήματος 5 αστέρων» Βιρτζίνια Ράτζι (μεγάλη φωτογραφία) και Κιάρα Απεντίνο (ένθετη φωτογραφία) κέρδισαν τις δημαρχίες στη Ρώμη και στο Τορίνο, αντίστοιχα. «Ο κόσμος της Κιάρα είναι εκείνος της μεγαλοαστικής τάξης του Τορίνο» έγραψε ένα ιταλικό περιοδικό, εξηγώντας γιατί τ' αφεντικά του Gruppo Fiat πίνουν νερό στ' όνομα της νέας δημάρχου της ιταλικής εργατούπολης. Η Ράτζι περιορίστηκε στη φωτογένεια, την ευφράδεια και το κινηματογραφικό στήσιμο (ο σκηνοθέτης σύζυγός της διείδε έγκαιρα αυτά τα προσόντα) και αρνήθηκε να συζητήσει τις κατηγορίες για τις σχέσεις της με το σύστημα Μπερλουσκόνι και με τον νεοφασίστα Τζάνι Αλεμάνο. «Πόσο πολύ με φοβάστε;» ήταν το μότο με το οποίο αρνιόταν να μπει στη συζήτηση. Κατά τα άλλα, κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι οι εν λόγω κυρίες κι αυτοί που κρύβονται από πίσω και τους κινούν τα νήματα εκφράζουν έναν σύγχρονο… αντισυστημισμό! Θέλουν να μας κάνουν να ξεχάσουμε ακόμα και το νόημα των λέξεων.
♦ Ο μεγάλος φίλος
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι συριζαίοι γλείφουν πατόκορφα τον Γιούνκερ, ο οποίος το απολαμβάνει. Οταν ακούτε τον ίδιο τον Τσίπρα να μιλά για τον «μεγάλο φίλο της Ελλάδας», που τόσο βοήθησε στις διαπραγματεύσεις με τους δανειστές, να θυμόσαστε πως στο ψευτο-δημοψήφισμα της 5ης Ιούλη του 2015, οι Τσιπραίοι και οι τότε σύμμαχοί τους καλούσαν τον ελληνικό λαό να πει Οχι σε σχέδιο Γιούνκερ.
Οταν, πάντως, πρόκειται για τη δική του υστεροφημία, ο Γιούνκερ δεν ακολουθεί τη γραμμή «περασμένα-ξεχασμένα» που ακολουθούν οι Τσιπραίοι. Δε διστάζει να γίνει δηκτικός ακόμα και τώρα. Αναφερόμενος στη FAZ στα του ελληνικού δημοψηφίσματος, λέει πως αυτό «αφορούσε λιγότερο το ρόλο της Ελλάδας στην ΕΕ και περισσότερο το ρόλο του κ. Τσίπρα στην Ελλάδα. Ηθελε νέα εντολή και την έλαβε. Και πολύ σύντομα συμφώνησε μέσα από τις διαπραγματεύσεις σε έναν δρόμο που δεν ήταν οπωσδήποτε σε συμφωνία με αυτό που προπαγάνδιζε στην προεκλογική εκστρατεία για το δημοψήφισμα». Και καταλήγει ακόμα πιο δηκτικά: «Αυτό δεν ήταν η δική μου ανησυχία, αλλά αυτή του κ. Τσίπρα». Δεν τα λες και τόσο… φιλικά ή έστω αβρά αυτά.
♦ Απλή αλήθεια
Η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι πράγματι ένα εργαλείο για ν' αλλάξει μια κυβέρνηση την πολιτική ατζέντα. Φλυαρεί για κάποιο διάστημα κι αν στο τέλος δεν αλλάξει καμιά διάταξη, δεν τρέχει και τίποτα. Με τον εκλογικό νόμο, όμως, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ανοίγοντας ζήτημα εκλογικού νόμου και διακηρύσσοντας μάλιστα ότι φιλοδοξεί να τον ψηφίσει με 200 ψήφους, ώστε να ισχύσει από τις επόμενες εκλογές, μια κυβέρνηση ομολογεί ότι θεωρεί βέβαιη την ήττα της. Κι επειδή ζήτημα εκλογικού νόμου δεν ανοίγει παρά σε χρονική στιγμή κοντά στις εκλογές, πρέπει να θεωρούμε σίγουρο πως οι Τσιπραίοι έχουν κατά νου πρόωρες εκλογές. Ακόμα κι αν δεν μπορούν με τίποτα να τις κερδίσουν, θα εκτιμήσουν πότε μπορούν να χάσουν με τη μικρότερη δυνατή διαφορά, ώστε να έχουν ελπίδες να επανέλθουν σχετικά σύντομα. Αν ο Σαμαράς πήγε να παίξει το παιχνίδι της «αριστερής παρένθεσης», οι Τσιπραίοι θα προσπαθήσουν να παίξουν το παιχνίδι της «δεξιάς παρένθεσης».
♦ Σιγανοπαπαδιά
Τον τίτλο της σιγανοπαπαδιάς κερδίζει επάξια ο Μουζάλας, που κατάφερε να κοροϊδέψει ακόμα και τμήμα του μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ, που είχε κάποιες ευαισθησίες στα ζητήματα των προσφύγων. Αυτός, ο άνθρωπος των ΜΚΟ, που καμαρώνει για τις αποστολές που έχει συμμετάσχει, ακόμα και σε εμπόλεμες ζώνες, επιβεβαίωσε τι σημαίνει «στέλεχος ΜΚΟ» (άλλο αν διάφοροι κάνουν πως δεν το ξέρουν ή -αφελώς- δεν το ξέρουν). Στέλεχος ΜΚΟ σημαίνει «κάνω τη δουλειά όπως θέλουν τα αφεντικά». Ευαισθησίες και άλλα τέτοια εύηχα είναι μόνο για να κοροϊδεύουμε τους αφελείς για να κάνουν τη δουλειά για λογαριασμό των αφεντικών. Μόλις, λοιπόν, ο Μουζάλας είδε πως οι Επιτροπές Προσφυγών εφάρμοζαν τις διεθνείς συνθήκες και όχι την παράνομη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, τις ξήλωσε με νυχτερινή τροπολογία και έβαλε στη θέση τους πειθήνια όργανα αποτελούμενα από δικαστές. Ο Μουζάλας, ο ευαίσθητος…
♦ Κρύο αίμα
Ακόμα και στο επίπεδο της προπαγάνδας οι τεχνοκράτες της Ευρωζώνης αρνούνται να παίξουν το αναπτυξιολογικό παιχνίδι που θέλουν οι Τσιπραίοι. Ηρθε την περασμένη Τρίτη ο Ρέγκλινγκ του EFSF/ESM, συναντήθηκε με τον Τσακαλώτο κι ενώ ο τελευταίος άρχισε τη γνωστή μπουρδολογία («συζητήσαμε ότι μετά το πέρας της πρώτης αξιολόγησης ότι θα πρέπει το βάρος της δουλειάς μας να στραφεί σε μια πιο αναπτυξιακή ατζέντα»), ο Ρέγκλινγκ δεν τον ακολούθησε. Με κρύο αίμα, μίλησε ως εκπρόσωπος των ιμπεριαλιστών δανειστών, που ήρθε να επιθεωρήσει αν το σκληρό νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα εφαρμόζεται και θα συνεχίσει να εφαρμόζεται. Οσο για την ανάπτυξη, η δική του διατύπωση ήταν ψυχρολουσία για τον Τσακαλώτο: «Ολα αυτά (σ.σ. όσα προβλέπει το Μνημόνιο) είναι πραγματικά σημαντικά για την οικονομία για να αρχίσει να αναπτύσσεται και πάλι στο μέλλον».
♦ Παιχνίδια
Ο υποδιοικητής του ΙΚΑ Ι. Δούκας παραιτήθηκε επικαλούμενος «διαφωνία στην ασκούμενη πολιτική στο ασφαλιστικό σύστημα» και «ασυνέπεια λόγων και έργων της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της κοινωνικής ασφάλισης». Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας προσπάθησε να υποβιβάσει την παραίτηση, υποστηρίζοντας πως ο Δούκας είναι «ιδρυτικό μέλος της ΛΑΕ και της Επιτροπής Καταστατικού του κόμματος αυτού», ο οποίος «αν και γνώριζε ήδη από τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης τις κατευθύνσεις της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης, επέλεξε τώρα να υποβάλει την παραίτησή του, ως όψιμα διαμαρτυρόμενος».
Η ανακοίνωση του υπουργείου καταλήγει με ένα ερώτημα: «Προφανώς ο κύριος Δούκας δεν έπρεπε να εξηγήσει γιατί παραιτήθηκε, αλλά γιατί παρέμενε όλο αυτό το διάστημα στη θέση του, εφόσον είχε τόσο έντονες πολιτικές διαφωνίες». Αυτό το ερώτημα, όμως, διαβάζεται και αντίστροφα: γιατί οι συριζαίοι κράτησαν σε μια πολιτική θέση ένα στέλεχος της ΛΑΕ; Τι είδους παιχνίδια έγιναν μεταξύ τους; Σε τι προσδοκούσε και η η μία και η άλλη πλευρά;
♦ Ξεκατινιάσματα
Μπουμπούκος ερωτών, Πολάκης απαντών, το ξεκατίνιασμα ήταν σίγουρο. Αλλωστε, ο Πολάκης απολαμβάνει το ρόλο του ως «ο υπουργός που τα λέει έξω από τα δόντια» και που «τον χτυπάνε τα Μέσα της διαπλοκής». Πάνω στον καυγά, λοιπόν, ο Πολάκης επιτίθεται και στη νομική σύμβουλο του ΚΕΕΛΠΝΟ: «Η νομική υπηρεσία του ΚΕΕΛΠΝΟ, δηλαδή η κ. Αθηνά Οικονόμου-Σκορδά –της γνωστής οικογενείας που είχε και Υπουργό η Νέα Δημοκρατία- επί τέσσερα έτη επίσημη νομική σύμβουλος του κ. Γεωργίου Σούρλα, είναι μια κυρία η οποία για χρόνια είναι υπεύθυνη της νομικής υπηρεσίας του ΚΕΕΛΠΝΟ με αμοιβές μεγαλύτερες έως και πολλαπλάσιες γενικού γραμματέως Υπουργείου, μια κυρία η οποία είναι από πίσω ως νομική σύμβουλος. Θα πω μόνο αυτό, για να καταλάβουμε γιατί είπα ότι σημασία δεν έχει μόνο τι λες, αλλά και ποιος είσαι εσύ που το λες και ποιος σου δίνει και το ηθικό ανάστημα να λες αυτό που λες. Η κυρία αυτή ήταν πίσω ως νομική σύμβουλος, ήταν αυτή που ενώ στην αγορά του κτηρίου του ΚΕΕΛΠΝΟ στο Μαρούσι μ’ αυτή την περίφημη διακήρυξη που έχει βγει στη δημοσιότητα με αντικειμενική αξία τρία εκατομμύρια δύο χιλιάδες τετρακόσια εβδομήντα δύο ευρώ…».
Βγαίνει αμέσως ο πρώην υφυπουργός της ΝΔ Θ. Σκορδάς και κατηγορεί τον Πολάκη για… έλλειψη κρητικής λεβεντιάς, διότι τον ενημέρωσε ότι «καμία απολύτως συγγενική ή οποιαδήποτε άλλη σχέση δεν υφίσταται με την νομική σύμβουλο του ΚΕΕΛΠΝΟ από 10ετίας και πλέον, όταν διεζεύχθη μακρινό μου συγγενή», αλλά ο Πολάκης δεν έκανε επανόρθωση. Αρπάζουν τα Μέσα αυτό το σημείο, το απομονώνουν απ' όλα τα υπόλοιπα που είχε πει ο Πολάκης και συνεχίζουν το σύστριγγλο.
♦ Μία σου και μία μου
Αυτοί που «σκάλισαν» το εργολαβικό παρελθόν του Φλαμπουράρη και του Σπίρτζη, για να πλήξουν τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, παίρνουν μια πρώτη απάντηση με το πάγωμα των λογαριασμών της εταιρίας Τατούλη (ΚΑΣΤΑΤ ΑΕ), του αδελφού του περιφερειάρχη ως προέδρου και διευθύνοντος συμβούλου και της κόρης του περιεφερειάρχη ως αντιπροέδρου της εταιρίας. Οπως αναφέρει η απόφαση της ΔΟΥ Τρίπολης, η εν λόγω επιχείρηση για τις χρήσεις 2005 έως και 2011 δεν έχει αποδώσει στο Δημόσιο ΦΠΑ, παρακρατούμενους φόρους (εργοληπτών και ελευθερίων επαγγελμάτων) και τέλη χαρτοσήμου.
Οπότε περιμένουμε τα επόμενα επεισόδια του σίριαλ. Τι δημόσια έργα πήρε μεταξύ 2005 και 2011 η εν λόγω εταιρία; Και με τι φορολογική ενημερότητα τα πήρε; Εκαναν οι δημόσιες υπηρεσίες αβαβά την υποχρέωση να έχει η εταιρία φορολογική ενημερότητα ή έδινε η ΔΟΥ φορολογική ενημερότητα που η εταιρία δεν τη δικαιούνταν;
♦ Νέα κόλπα
Πέντε βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ εξέφρασαν τη διαφωνία τους για την τροπολογία Μουζάλα για τη στελέχωση των Επιτροπών Ασύλου με τη συμμετοχή δικαστικών και δήλωσαν πως άμα κατατεθεί αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας θα την καταψηφίσουν. Ελα, όμως, που η σχετική συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής είχε κηρυχτεί περαιωμένη, οπότε δεν υπήρχε δυνατότητα υποβολής αιτήματος ονομαστικής ψηφοφορίας! Ετσι, με την σκόπιμα καθυστερημένη «παρέμβαση» των συριζαίων βουλευτών βολεύτηκαν όλοι. Και οι συριζαίοι βουλευτές που… κατέγραψαν τη διαφωνία τους, χωρίς να δημιουργήσουν προβλήματα στην κυβέρνηση, και τα κόμματα της αντιπολίτευσης που θα έπρεπε να υποβάλλουν αίτημα ονομαστικής ψηφοφορίας.
♦ Πόσο πρωτότυπο!
«Αν κάποιοι πουν ότι είμαστε οι νέοι σοσιαλδημοκράτες, δεν θα παραπονεθούμε». Αυτό ήταν το πιο… αγωνιστικό απ' όσα είπε ο ηγέτης των Podemos Πάμπλο Ιγκλέσιας, μιλώντας σ' ένα φόρουμ επιχειρηματιών στα περίχωρα της Βαρκελώνης. «Ο ρεαλισμός είναι μέσα στις αποσκευές που θα φέρουμε αν φτάσουμε στην κυβέρνηση της Ισπανίας», είπε όταν άκουσε την παρατήρηση ότι οι επενδυτές δεν εμπιστεύονται το κόμμα του.
Εμείς εδώ στην Ελλάδα μπορούμε καλύτερα από άλλους να αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχει καμιά πρωτοτυπία σ' αυτά που διακηρύσσει ο Ιγκλέσιας. Τα έχουμε δει με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Τσίπρα. Η διαφορά είναι πως ο ΣΥΡΙΖΑ είχε στο τσεπάκι του την πρωτιά στις εκλογές του 2015, ενώ οι Podemos, σε συνεργασία με την «Ενωμένη Αριστερά», αγωνίζονται να κερδίσουν τη δεύτερη θέση από τους σοσιαλδημοκράτες (την πρώτη την έχει καπαρωμένη η δεξιά του Ραχόι). Γι' αυτό και έχουν ανάγκη να εμφανίζονται ως η «υγιής σοσιαλδημοκρατία», προκειμένου να «κλέψουν» ψήφους από το PSOE.