Πολεμική Αρετή των Ελλήνων!
Oι παλέτες με το κόκκινο χαλί για να πατήσει η υπουργάρα ήταν το γελοίο του πράγματος. Οπως και η δοξολογία για τους πεσόντες κατά τη ναυμαχία της Σαλαμίνας… χριστιανούς. Τα υπόλοιπα θύμισαν τις φιέστες «πολεμικής αρετής των Ελλήνων» που οργάνωνε η χούντα. Οπως και ο δεκάρικος της υπουργάρας. Ενα ανατριχιαστικό εθνικιστικό παραλήρημα. Η «δεύτερη φορά Αριστερά», πέρα από τη μνημονιακή της προσαρμογή, περιλαμβάνει πάντα και τους απαραίτητους μαύρους κόκκους. Η εξουσία ενώνει…
Παπάρες
Προγραμματικές δηλώσεις με μόνο «Μνημόνιο και ξερό ψωμί» δε γινόταν. Ετσι, προς το τέλος της ομιλίας του ο Τσίπρας έπρεπε να πει και μερικές παπάρες περί αναβάθμισης της δημοκρατίας, ζήτημα που άλλοτε αποτελούσε το δυνατό προπαγανδιστικό χαρτί της «ανανεωτικής Αριστεράς». Για τον εκλογικό νόμο μίλησε γενικά και αόριστα «για την αναγκαία και απαραίτητη με ευρύτερη συναίνεση αλλαγή του εκλογικού νόμου». Χωρίς να δώσει χρονοδιάγραμμα, αλλά και περιεχόμενο της αλλαγής του εκλογικού νόμου. Είχε όμως το θράσος να μιλήσει «για τη θεσμοθέτηση της λαϊκής αρνησικυρίας, αλλά και της δυνατότητας διεξαγωγής δημοψηφισμάτων με πρωτοβουλία των πολιτών, για μια γνήσια αντιπροσώπευση του ελληνικού λαού στα κέντρα λήψης αποφάσεων».
Με νωπό το δημοψήφισμα της 5ης του περασμένου Ιούλη, κατά το οποίο επιβεβαιώθηκε η μαντινάδα για το δημοψήφισμα της χούντας («όχι να ρίχνεις το πρωί, να βγαίνει ναι το βράδυ»), χρειάζεται πραγματικά πολύ θράσος για να μιλάς για «γνήσια αντιπροσώπευση του ελληνικού λαού στα κέντρα λήψης αποφάσεων». Το θράσος, όμως, ποτέ δεν έλειψε από τους Τσιπραίους.
Ανατριχίλα
«Με τη δέουσα επισημότητα υποδέχθηκε σήμερα ο Υφυπουργός Εξωτερικών, κ. Ιωάννης Αμανατίδης, ως εκπρόσωπος της Κυβέρνησης, την Α.Θ.Π., τον Οικουμενικό Πατριάρχη, κ.κ. Βαρθολομαίο στο αεροδρόμιο “Μακεδονία'', στο πλαίσιο της τετραήμερης επίσκεψης που πραγματοποιεί ο Προκαθήμενος της Ορθοδοξίας στη Θεσσαλονίκη και άλλες περιοχές της Μακεδονίας, παρουσία της Υφυπουργού Μακεδονίας-Θράκης, Μαρίας Κόλλια-Τσαρουχά και εκπροσώπων των εκκλησιαστικών και τοπικών Αρχών.
Ο Υφυπουργός Εξωτερικών μετέφερε στον Οικουμενικό Πατριάρχη τους θερμούς χαιρετισμούς του Πρωθυπουργού, Αλέξη Τσίπρα, ενώ από πλευράς του ο Παναγιώτατος ευχήθηκε ο Πρωθυπουργός, να φέρει καλά νέα από την επίσκεψή του στην Αμερική.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης συνεχάρη τον κ. Αμανατίδη αλλά και την Κυβέρνηση συνολικά για την επανεκλογή της και αναφέρθηκε εκτενώς στη Διεθνή Διάσκεψη για το θρησκευτικό και πολιτιστικό πλουραλισμό, που θα λάβει χώρα στην Αθήνα στις 18-20 Οκτωβρίου, χαρακτηρίζοντας πολύ θετική τη διοργάνωσή της.
Ο Υφυπουργός Εξωτερικών εξήρε τις διεθνείς προσπάθειες της Μητέρας Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως για τη στήριξη της πατρίδας μας και, απευθυνόμενος προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη, υπογράμμισε, ότι η παρουσία του στη Διεθνή Διάσκεψη δεν θα αποτελέσει μόνον τιμή αλλά, επιπλέον, θα συμβάλλει στην αναβάθμιση του διεθνούς διάλογου για την εμπέδωση της ανάγκης σεβασμού του θρησκευτικού πλουραλισμού».
Αξιζε τον χώρο να παραθέσουμε όλο το Δελτίο Τύπου του υφυπουργού Αμανατίδη. Ο ένας οργανώνει φιέστες «πολεμικής αρετής των Ελλήνων» στη Σαλαμίνα, ο άλλος εκδίδει Δελτίο Τύπου λες και είναι πρόεδρος του Κατηχητικού της Ενορίας. Ο ένας είναι ΑΝΕΛ, ο άλλος όμως είναι ΣΥΡΙΖΑ. Καρασύριζα, μάλιστα. Είναι ο ίδιος που προσκύνησε και τα λείψανα της Αγιαβαρβάρας.
ΥΓ. Επειδή ενδεχομένως να αναρωτιέστε τι σημαίνει Α.Θ.Π. σας βγάζουμε από τον κόπο να το ψάξετε: Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης!!!!
Ο λαός φταίει
«Οι αιτίες γι΄ αυτή μας την ήττα είναι καταρχήν εξωγενείς. Εχουν να κάνουν με τον πολύ σύντομο χρόνο των 25 ημερών, μέσα στον οποίο ταυτόχρονα συγκροτηθήκαμε και δώσαμε τη μάχη των εκλογών, με τον αποκλεισμό μας από κάθε είδους κρατική χρηματοδότηση και από τον τηλεοπτικό χρόνο που μας αναλογούσε με βάση τη δύναμη της Κοινοβουλευτικής μας Ομάδας, με την καθολική επίθεση και συκοφάντηση ως “συμμορία δραχμιστών'' που δεχθήκαμε από το σύνολο των συστημικών ΜΜΕ και από την ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, με την πρωτοφανή πολεμική από την ηγεσία του ΚΚΕ που μας θεώρησε τον βασικό πολιτικό της αντίπαλο, με την αποχή μεγάλου τμήματος του λαού και της νεολαίας που είχε ψηφίσει ΟΧΙ στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου».
Ο Στρατούλης εξηγεί την πανωλεθρία της ΛΑΕ με το δικό του απαράμιλλο τρόπο και με το τεράστιο βάθος θεωρητικής κατάρτισης και σκέψης που τον διακρίνει. Καλά όλες οι άλλες «εξωγενείς αιτίες», αλλά η αποχή μεγάλου τμήματος του λαού και της νεολαίας; Ξέρουμε ότι του βάζουμε δύσκολα, αλλά αν ξανασκεφτεί αυτό το επιχείρημα, τότε θα πρέπει να προσανατολιστεί στη λύση της… αλλαγής λαού.
Σκόπιμες παραλείψεις
Η κ. Μουστάκα των «Νέων» ανέλαβε να φτιάξει το πορτρέτο-αγιογραφία του «κονσιλιέρε του Μαξίμου» (όπως αποκαλεί η εφημερίδα της τον νέο γενικό γραμματέα της κυβέρνησης) Μ. Καλογήρου. Μεταξύ των άλλων, αναφέρει ότι «από τα χρόνια της δικηγορίας του μετρά συνεργασίες με γνωστά δικηγορικά γραφεία, όπως του Φώτη Κουβέλη, της Ζωής Κωνσταντοπούλου και του αποβιώσαντος Γιάννη Σταμούλη». Αναφέρει ακόμη ότι ο υπουργός Εργασίας της τελευταίας υπηρεσιακής κυβέρνησης Δ. Μουστάκας θυμόταν τον Μ. Καλογήρου από τη δίκη για την υπόθεση του ΕΛΑ, στην οποία «εκείνος ως νεαρός δικηγόρος υπερασπιζόταν τον άλλοτε κοινοτάρχη Κιμώλου Αγγελέτο Κανά» και ο δικαστής ««μόνο καλές αναμνήσεις είχε από την παρουσία του (σ.σ. Μ. Καλογήρου) σε εκείνη την πολύκροτη δίκη».
Επειδή εμάς δεν μας αρέσουν οι σκόπιμες αποκρύψεις, θα βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους. Ο Δ. Μουστάκας ήταν μέλος της σύνθεσης στη δίκη του ΕΛΑ στον πρώτο βαθμό. Υπερασπιστής του Κανά σ' εκείνη τη δίκη ήταν ο Κούγιας. Ο Καλογήρου ήταν απλά δικηγόρος… υπηρεσίας. Δηλαδή, παρίστατο στο δικαστήριο όταν δεν ήταν εκεί ο Κούγιας, με αυστηρή εντολή να μην κάνει καμιά παρέμβαση, τοποθέτηση, ερώτηση σε μάρτυρα κτλ. Νέο παιδί ήταν τότε, δεν τον κατηγορούμε για κάτι. Να λέμε, όμως, όλη την αλήθεια και όχι να κρύβουμε ότι στη δίκη του ΕΛΑ σε πρώτο βαθμό ήταν απλώς δικηγόρος υπηρεσίας του Κούγια (στο εφετείο πράγματι ήταν βασικός δικηγόρος του Κανά). Εντάξει, να κρύψουμε ότι ήταν συνεργάτης του Κούγια, αλλά άμα θέλουμε να το κρύψουμε, ν' αφήσουμε στη μπάντα τη δίκη του ΕΛΑ.
Συγχωρητέος
Την υπεράσπιση του προαλειφόμενου για τη θέση του γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ Παναγιώτη Ρήγα ανέλαβε ο «μικροπολιτικός» των «Νέων» (δηλαδή η διεύθυνση της εφημερίδας). Τον κατηγορούν λέει οι σύντροφοί του ότι είναι… σταλινικός. Οτι ήταν επικεφαλής των ΚΝΑΤ όταν εισέβαλαν στο Χημείο το 1995 και ότι γύρω στα 1990 ανέλαβε αποστολή πρακτόρευσης για λογαριασμό του Περισσού, διεισδύοντας στο ΝΑΡ. «Η δράση κάποιου πριν από σχεδόν 30 χρόνια δεν θα αναμοχλευόταν ούτε στις Δίκες της Μόσχας!», αποφαίνεται με αγανάκτηση ο «μικροπολιτικός». Ούτε εμείς ξέρουμε (δεν μας ενδιαφέρει κιόλας) το παρελθόν του Ρήγα, σκεφτόμαστε όμως: αν αυτή η συζήτηση γινόταν πέρσι και αν στη θέση του στελέχους της «Πλατφόρμας 2010», δηλαδή της πιο δεξιάς φράξιας του ΣΥΡΙΖΑ, βρισκόταν ένα στέλεχος των Λαφαζανικών, δε θα χρησιμοποιούνταν από την ίδια φυλλάδα το παρελθόν του με απαξιωτικό τρόπο;
Επί τη ευκαιρία, να κάνουμε κι ένα σχόλιο για τη χωρίς αρχές βάση πάνω στην οποία συγκροτήθηκαν και συγκροτούνται οι φράξιες του ΣΥΡΙΖΑ. Η εν λόγω (πιο) δεξιά φράξια ενώνει τον προερχόμενο από το «εσωτερικό» Παπαδημούλη, τους προερχόμενους από το μηχανισμό του Περισσού Μπαλάφα και Ρήγα και την προερχόμενη από το ΠΑΣΟΚ Δούρου.
Περί αξιοκρατίας
Ο Τσίπρας κατήγγειλε την προ-προηγούμενη κυβέρνηση ότι στελέχωσε τις διοικήσεις των νοσοκομείων «με το σύστημα 4-3-1, με τα συστήματα, δηλαδή, της νομής της εξουσίας ανάλογα με τα πελατειακά και μικροκομματικά συμφέροντα». «Μην “ρίξεις'' τον Καμμένο!», του πέταξε ειρωνικά ο Μεϊμαράκης, αλλά ο Τσίπρας έκανε πως δεν κατάλαβε. Αμα δούμε και Ξουλίδου να διορίζεται στην προεδρία κάποιου δημόσιου οργανισμού, θα πειστούμε πόση αξιοκρατία επικρατεί στη συγκυβέρνηση των Τσιπροκαμμένων. Προς το παρόν, αρκούμαστε στον τρόπο με τον οποίο σχηματίστηκε η κυβέρνηση. Ιδιαίτερα στην τοποθέτηση για ένα 12ωρο ως υφυπουργού του περιβόητου Δ. Καμμένου, που εξαναγκάστηκε σε παραίτηση.
Tελευταίος (α)σπασμός
Αποχωρώντας από τη Βουλή, η Κωνσταντοπούλου παρέδωσε στον Βούτση και μια φρέσκια έκθεση της «Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους», που φέρει τον εύγλωττο τίτλο «Ο αθέμιτος, παράνομος και επονείδιστος χαρακτήρας του Μνημονίου και της Δανειακής Σύμβασης του Αυγούστου 2015», την οποία ο Βούτσης πέταξε επιδεικτικά σε μια καρέκλα πίσω του, όπως έκανε και με την υπόλοιπη χαρτούρα που του παρέδιδε τελετουργικά η προκάτοχός του. Είναι ένα 14σέλιδο κείμενο (αραιογραμμένο για να κάνει μπούγιο), καθαρά πολιτικού και όχι επιστημονικού (οικονομικού και νομικού) χαρακτήρα, που φτιάχτηκε για να συνοδεύσει τον τελευταίο σπασμό της Κωνσταντοπούλου εντός του κοινοβουλίου. Η παραγωγή αυτού του πολιτικού κειμένου πληρώθηκε από τη Βουλή, δηλαδή από τον ελληνικό λαό. Αν η Κωνσταντοπούλου ήθελε να κάνει αυτή την πολιτική παρέμβαση, θα την έκανε ως μη κοινοβουλευτικό (πλέον) πολιτικό πρόσωπο, όπως κάνουμε εμείς οι… κοινοί θνητοί. Δε θα εκμεταλλευόταν την τυπική παραμονή της στην προεδρία της Βουλής για την προσωπική της προβολή μέχρι το τελευταίο δευτερόλεπτο.
Σκληρό καρύδι
Ο Βούτσης, πάντως, αποδείχτηκε σκληρό καρύδι για τα δόντια της. Δεκαετίες στο χώρο του ευρωρεβιζιονισμού, μαθημένος στις ίντριγκες και στο φραξιονιστικό αγώνα, φρόντισε να κρατήσει μια καθαρά απαξιωτική στάση (μόνο την πλάτη που δεν της γύρισε), ενώ στη σύντομη τοποθέτησή του δεν παρέλειψε να της θυμίσει ότι αυτός εκπροσωπεί τους νικητές των εκλογών, αφήνοντας να εννοηθεί ότι η ίδια και το κόμμα που επέλεξε (ΛΑΕ) δεν κατάφεραν να πιάσουν ούτε το 3% και να μπουν στη Βουλή. Η Κωνσταντοπούλου, πάντως, έδειξε καλά ρεφλέξ. Κατάλαβε ότι ο Βούτσης είναι αποφασισμένος να συγκρουστεί μαζί της μπροστά στις κάμερες, αν χρειαστεί, γι' αυτό είπε αυτά που είχε προσχεδιάσει να πει και μετά προσφέρθηκε να… του δείξει το γραφείο του προέδρου. Ετσι, με τη βοήθεια και των ΜΜΕ που φρόντισαν να την (ξανα)θάψουν, ο Βούτσης κέρδισε την τελευταία εντύπωση.