♦ Κουτοπονηριές
Δηλαδή, εμείς τώρα πρέπει να πιστέψουμε, ότι ο Ν. Παπαδήμας, ένας νέος άνδρας που -όπως οι ίδιοι οι άνθρωποι του Ειρηναίου λένε- κατέφυγε προ διετίας στην Ιερουσαλήμ ζητώντας βοήθεια από τον πατριάρχη για να μπορέσει να ζήσει, ήταν τόσο καταχθόνιος που πούλαγε μόνος του στους Ισραηλινούς τα ακίνητα του πατριαρχείου. Και το πληρεξούσιο που είχε πού το βρήκε; Το πλαστογράφησε; ‘Η του το έδωσε ο Ειρηναίος και αυτός καταχράστηκε την εμπιστοσύνη του; Μα αν ο Παπαδήμας ήταν ένας ταπεινός υπάλληλος, τί το χρειαζόταν τέτοιας ισχύος πληρεξούσιο;
Δεν αφήνουν τις κουτοπονηριές οι δεσποτάδες; Του Ειρηναίου και της κλίκας του ήταν η απόφαση να πουλήσουν ακίνητα στους Ισραηλινούς, για να αλλάξουν οι τελευταίοι τους συσχετισμούς στην Ιερουσαλήμ σε βάρος των Παλαιστίνιων. Ο Παπαδήμας ήταν ένα απλό εκτελεστικό όργανο. Ενας αχυράνθρωπος.
♦ Αδίστακτοι
Δεν έχουμε καμιά διάθεση να υπερασπιστούμε πολιτικά τον Ν. Κωνσταντόπουλο, όμως δεν πρόκειται γι’ αυτό. Πρόκειται για τη γκανγκστερική συμπεριφορά των δεσποτάδων και ειδικά του Χριστόδουλου σε βάρος του. Δεν γνωρίζουμε τι διαφορές έχει ο Κωνσταντόπουλος με την πρώην σύζυγό του, όμως αυτή είναι η μόνη αρμόδια να μιλήσει γι’ αυτές, αν το επιθυμεί. Οταν βγαίνει ένας άνθρωπος των δεσποτάδων, η Ειρήνη Δορκοφίκη, και δηλώνει ότι ο Κωνσταντόπουλος «μαύρη την έκανε στο ξύλο τη γυναίκα του», είναι φανερό πως πίσω της κρύβεται το χαλκείο της αρχιεπισκοπής, η οποία έχει προσωπικά με τον Κωνσταντόπουλο. Το ότι την έδιωξαν στη συνέχεια από το μαγαζί τους δείχνει πόσο αδίστακτοι είναι. Την έσπρωξαν να πει αυτά που είπε στη σκανδαλοθηρική φυλλάδα του Ζούγκλα και του Μαυροτρύπα και ύστερα την άδειασαν, για να δείξουν πως δεν έχουν ανάμιξη. Στο μεταξύ, τα όσα είπε η εν λόγω κυρία έμειναν και συζητήθηκαν και λειτουργούν με βάση τον γνωστό κανόνα του Γκέμπελς.
♦ Πρόκληση
Φανταστείτε να έπαιζε η Εθνική Ελλάδας στη Γερμανία και η Γερμανική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία (δηλαδή η γερμανική κυβέρνηση) να έβγαζε ένα φιρμάνι που να απαγόρευε στους Ελληνες μετανάστες να αγοράσουν εισιτήρια και να παρακολουθήσουν τον αγώνα. Τί θα γινόταν στην Ελλάδα; Γενικός ξεσηκωμός. Πύρινα πρωτοσέλιδα, φωτιά στα τηλεοπτικά παράθυρα, κραυγές για μποϊκοτάζ στα γερμανικά προϊόντα και δεν συμμαζεύεται. Τώρα, η απόφαση της ΕΠΟ (δηλαδή της ελληνικής κυβέρνησης) να απαγορεύσει την πώληση εισιτηρίων σε Αλβανούς μετανάστες για τον ποδοσφαιρικό αγώνα Ελλάδας-Αλβανίας αντιμετωπίζεται σαν το πιο φυσικό πράγμα του κόσμου. Μάλιστα, για να κρύψουν τον προκλητικά ρατσιστικό χαρακτήρα της απόφασής τους, δήλωσαν ότι την πήραν για να μην υποδαυλιστεί το εθνικιστικό μίσος και πως θα φροντίσουν να μην πάρουν εισιτήρια και οι «Ελληναράδες». Πώς θα γίνει αυτό, όμως; Για τους Αλβανούς μπορούν να εξασφαλίσουν τον αποκλεισμό από το γήπεδο, αφού τα εισιτήρια θα πουλιούνται με επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας. Υπάρχει, όμως, καμιά ταυτότητα που να γράφει πάνω «Ελληναράς»; Τα φασισταριά της «γαλάζιας γενιάς» θα πάρουν κανονικά τα εισιτήριά τους και θα κάνουν τη μόστρα τους στο γήπεδο φωνάζοντας τα εμετικά συνθήματά τους.
♦ Ελεεινοί
Ιδού η ανακοίνωση που εξέδωσε η ΓΣΕΕ, μετά το αντιπολεμικό συλλαλητήριο: «Πραγματοποιήθηκε το Σάββατο 19/3/2005 το μεγάλο αντιπολεμικό συλλαλητήριο στην Αθήνα (Σύνταγμα) και στις Βρυξέλλες, της Γ.Σ.Ε.Ε. – ΑΔΕΔΥ – ΕΚΑ και Αντιπολεμικών κινήσεων. Στις αντιπολεμικές αυτές εκδηλώσεις τα Συνδικάτα και οι αντιπολεμικές οργανώσεις διαδήλωσαν την απαίτησή τους για την Παγκόσμια ΕΙΡΗΝΗ, την Κοινωνική Ευρώπη, για την απόσυρση της οδηγίας Bolkenstein. Η Γ.Σ.Ε.Ε. συντονίζει τη δράση της με τα Ευρωπαϊκά συνδικάτα για μία Ευρώπη Ειρηνική, Δημοκρατική, που θα σέβεται και θα προωθεί τα κοινωνικά δικαιώματα των πολιτών και θα αντισταθεί σε κάθε προσπάθεια περιορισμού των Δημοκρατικών και κοινωνικών κατακτήσεων. Ο Αγώνας για την Ειρήνη και την Κοινωνική Δικαιοσύνη είναι απαράγραπτο δικαίωμα αλλά και υποχρέωση των συνδικάτων».
Βλέπετε πουθενά κατοχή του Ιράκ; Βλέπετε Ιρακινή Αντίσταση; Εξαφανίστηκαν ως διά μαγείας. Εμεινε μια γενικόλογη, παπαδίστικη έκκληση υπέρ της ειρήνης, μακριά από τη ζέουσα πραγματικότητα, τα προβλήματά της και τα διακυβευόμενά της. Και καλά, το πόσο τρισάθλιοι είναι οι γραφειοκράτες συνδικαλιστές δεν θα το μάθουμε τώρα. Για εκείνους που τρέχουν και τους βαφτίζουν συμμάχους τους γράφεται το σχόλιο.
♦ Ξεμασκάρεμα
Αν κοιτάξεις το καταστατικό της ΓΣΕΕ, ακόμα και σήμερα, θα δεις να ορίζει ως τελικό στόχο της εργατικής τάξης την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Είναι ένα υπόλειμμα από το ένδοξο παρελθόν. Αλλωστε, και αρκετά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα της Ευρώπης κλείνουν τα συνέδριά τους με τη… Διεθνή. Στην πράξη, βέβαια, ξέρουμε πολύ καλά ότι όλα αυτά είναι κάποιοι τύποι, κάποια υπολείμματα με καθαρά μουσειακή αξία. Ορισμένοι, όμως, ενοχλούνται ακόμα και απ’ αυτά. Οπως ο διευθυντής της Ακαδημίας Παραγωγής Εργατοπατέρων, που έχει ιδρύσει η ΓΣΕΕ, Νίκος Μουζέλης, που δήλωσε στο «Βήμα»: «Βασικό όραμα του εργατικού κινήματος στη σημερινή συγκυρία πρέπει να είναι το πέρασμα από την κοινωνία της αγοράς στην κοινωνικά και οικολογικά ρυθμιζόμενη οικονομία της αγοράς». Ανθρωποι σαν τον Μουζέλη ζητούν το πλήρες ξεμασκάρεμα της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας και έχουν τοποθετηθεί στα πόστα τους για να προσδώσουν κύρος στις πιο αντιδραστικές απόψεις. Επί της ουσίας, βέβαια, δεν χρειάζεται να πούμε ότι δεν υπάρχει καμιά διαφορά ανάμεσα στην «κοινωνία της αγοράς» και την «κοινωνικά και οικολογικά ρυθμιζόμενη οικονομία της αγοράς». Για να το πούμε όσο πιο απλά γίνεται, είναι σαν τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στον Ανδρουλάκη και τον Ανδριανόπουλο.
♦ Εκανε διάνα
Φτύνει στον κόρφο του ο Καραμανλής που επέλεξε τον Παπούλια για πρόεδρο της Δημοκρατίας. Τί θα έκανε αν είχε επιλέξει τον Κωνσταντόπουλο και του έβγαινε τώρα κόντρα με τον Χρυσόδουλο και το δεσποταριάτο; Ενώ ο Παπούλιας, κύριος. Οχι μόνο πήγε στη μητρόπολη για τη δοξολογία, όχι μόνο διάβασε το «Πιστεύω» σαν καλός χριστιανός (αλήθεια, προτίθεται να πάει και σε κάποιο τζαμί την περίοδο του Ραμαζανιού για να διαβάσει το σύμβολο της πίστης των μουσουλμάνων ή αυτοί θεωρούνται έλληνες πολίτες δεύτερης κατηγορίας;), όχι μόνο δεξιώθηκε όλη την κουστωδία των μαύρων κορακιών, αλλά έκανε και δήλωσε καλώντας τον Χρυσόδουλο και την κλίκα των χρυσοποίκιλτων δεσποτάδων να ολοκληρώσουν την αυτοκάθαρσή τους. Και αν τα τρία πρώτα μπορεί να πει κανείς ότι επιβάλλονταν από το πρωτόκολλο και την εθιμοτυπία που έχει δημιουργηθεί, για το τέταρτο δεν ισχύει το ίδιο. Ηταν μια καθαρά πολιτική δήλωση, με την οποία ένα ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ προσέφερε χείρα βοηθείας στον Καραμανλή. Ποια φιλοπασοκική εφημερίδα θα τολμήσει να εγείρει ξανά το ζήτημα της στήριξης που προσφέρει ο Καραμανλής στον Παρασκευαΐδη, όταν ακριβώς την ίδια πολιτική στήριξη του προσέφερε κι ο Παπούλιας;
Οι πολιτικές εξελίξεις, όμως, δείχνουν ότι ο Παπούλιας δεν ενήργησε ερήμην του ΠΑΣΟΚ. Προφανώς είχε επικοινωνία με τον Γιωργάκη και πήρε το Ο.Κ. να προσφέρει τη στήριξη στον Χρυσόδουλο. Απόδειξη ότι το ΠΑΣΟΚ έχει σταματήσει να θέτει το θέμα και το αφήνει να κουκουλωθεί.
♦ Αποτελεσματικότητα
Ο Γ. Βουλγαράκης είναι έμπειρος πολιτικός, ήρεμος, ψύχραιμος και με απόλυτο έλεγχο των λόγων του. Ηξερε πολύ καλά, λοιπόν, τι εννοούσε όταν έλεγε τα παρακάτω, μιλώντας στους ομολόγους του του Συμβουλίου της Ευρώπης:
«Η τρομοκρατία αντιμετωπίζεται με δυο τρόπους: με σεβασμό στη νομιμότητα και στα ανθρώπινα δικαιώματα ή δραστικά και αντιδημοκρατικά. Ο φόβος μας και στις δυο περιπτώσεις είναι ότι το θύμα θα είναι τελικά η δημοκρατία. Γιατί στην πρώτη περίπτωση θα είμαστε αναποτελεσματικοί και στη δεύτερη αντιδημοκρατικοί».
Επειδή, λοιπόν, το ελληνικό κράτος δεν θέλει να είναι αναποτελεσματικό και αυτό το έχει διακηρύξει και η σημερινή κυβέρνηση, συμφωνώντας καθ’ όλα με την προηγούμενη, γράφει στα παλιά του τα παπούτσια και τη νομιμότητα και τα ανθρώπινα δικαιώματα και εφαρμόζει ένα καθεστώς έκτακτης ανάγκης, στο οποίο κυριαρχεί γυμνή η πολιτική σκοπιμότητα.
Ο Βουλγαράκης λέει με πολιτική γλώσσα αυτό που έλεγε ο Κακαουνάκης, όταν κάποιος τολμούσε να μιλήσει για το σεβασμό της νομιμότητας, εκείνο το μαύρο καλοκαίρι του 2002: «Τί μου λες τώρα για βασανιστήρια και παραβιάσεις δικονομικών δικαιωμάτων; Με το γάντι ήθελες να τους φερθούν; Σημασία έχει που τους πιάνουν τον ένα μετά τον άλλο».
Εμάς δεν μας εκπλήσσει καθόλου αυτή η δήλωση Βουλγαράκη. Επιβεβαιώνει με τον πιο επίσημο τρόπο όλα αυτά που καταγγέλλουμε τόσο καιρό και ταυτόχρονα ξεβρακώνει όλους εκείνους που πίνουν νερό στο όνομα της νομιμότητας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Σαν τον τέως πρόεδρο του ΣΥΝ Ν. Κωνσταντόπουλο, για παράδειγμα, που όταν γίνονταν τα όργια μας καλούσε «να αφήσουμε την ελληνική δικαιοσύνη να κάνει απερίσπαστη το καθήκον της». Οφείλουμε να σημειώσουμε, πάντως, πως και η κυνική δήλωση Βουλγαράκη πέρασε στο ντούκου από τους υπέρμαχους των… ανθρώπινων δικαιωμάτων.