Οι ηγέτες των ιμπεριαλιστικών χωρών του G8, προκειμένου να αποφύγουν τις μαχητικές διαδηλώσεις και τις συγκρούσεις διαδηλωτών-αστυνομίας, αποφάσισαν να μεταφέρουν τις συνόδους τους σε μέρη μακρινά και απόλυτα προστατευμένα, ώστε να μπορούν να αποκλείουν τους διαδηλωτές μακριά. Οι ηγέτες της ιμπεριαλιστικής ΕΕ αποφάσισαν να διεξάγουν τις συνόδους κορυφής μόνιμα στις Βρυξέλλες, για ν’ αποφύγουν το ίδιο. Ο ακραίος αντιδραστικός Φορτσάκης πού θα μπορούσε να μεταφέρει τις συνεδριάσεις της Συγκλήτου του ΕΚΠΑ; Επειδή δεν ήταν έτοιμος να πάει σε καμιά γιάφκα ή σε κάνα νησί, κάλεσε τα ΜΑΤ και έστησε τους άνδρες τους ακοίμητους φρουρούς γύρω από το ιστορικό κτίριο της πρυτανείας. Κερδίζει κι αυτός επάξια τον τίτλο του «πρύτανη των ΜΑΤ», όπως κάποιοι συνάδελφοί του στο παρελθόν.
♦ Πέρα από το γελοίο
Δεν χρειάζεται να ξαναθυμίσουμε την προειδοποίηση του Τσίπρα προς τον Σαμαρά, την επομένη των ευρωεκλογών (26 Μάη), έξω από το προεδρικό μέγαρο, «να μην διανοηθεί» να διορίσει διοικητή στην ΤτΕ «δίχως τη συμφωνία του μεγαλύτερου κόμματος στη χώρα, δίχως την ευρύτερη πολιτική συναίνεση». Ούτε την οργισμένη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο Σαμαράς διόρισε τον Στουρνάρα, χωρίς να τους ενημερώσει, σύμφωνα με την οποία «η κυβέρνηση δεν νομιμοποιείται να λαμβάνει τόσο κρίσιμες αποφάσεις χωρίς τη συναίνεση της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ούτε να θεωρεί ότι δεσμεύει την επόμενη κυβέρνηση με μια τέτοια απόφαση». Ολ’ αυτά τα έκαναν γαργάρα και υποδέχτηκαν μετά βαΐων και κλάδων τον Στουρνάρα στην Κουμουνδούρου, όπου συνομίλησε επί δίωρο με τους Τσίπρα, Λαφαζάνη και Τσακαλώτο.
Ομως, η γελοιότητα των ψευτοπαλικαράδων του ΣΥΡΙΖΑ είναι το τυπικό μέρος της υπόθεσης. Το ουσιαστικό είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ φιλοδοξεί να χρησιμοποιήσει τον Στουρνάρα ως γεφυροποιό και μαντατοφόρο προς τη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο, όπου είναι αποδεκτός (κάτι πρέπει να είπε και ο Ασμουσεν στους Δραγασάκη και Σταθάκη, με τους οποίους συνέφαγε σε ανεπίσημο δείπνο προ καιρού). Και ο Στουρνάρας, μαθημένος μια ζωή να δουλεύει με αφεντικά, δεν έχει κανένα πρόβλημα να παίξει αυτό το ρόλο και με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αρκεί ο ΣΥΡΙΖΑ να μην μπλέκεται στα πόδια του.
♦ Delivery boy
Ποια ήταν η είδηση που έφτασε στην Ελλάδα για την επίσκεψη του Κικίλια στις ΗΠΑ; Οτι οι Αμερικανοί του ζήτησαν να συλλάβει τον Χριστόδουλο Ξηρό. Την έστειλε ο ίδιος, προφανώς, για να επιβεβαιώσει την ψυχολογία του delivery boy με την οποία πήγε στην υπερατλαντική ιμπεριαλιστική μητρόπολη. Βέβαια, επειδή είναι υπουργός, επιστρατεύτηκε και ένας ομόλογός του, για να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις του πρωτόκολλου. Ο αμερικανός υπουργός Δικαιοσύνης και Γενικός Εισαγγελέας των ΗΠΑ Eρικ Χόλντερ δεν ασχολήθηκε με τη λάντζα. Εκανε μια πολιτική δήλωση τυπικού χαρακτήρα, στην οποία είπε ότι η Ελλάδα παραμένει «ένας πραγματικός σύμμαχος των ΗΠΑ σε μια ολοένα αποσταθεροποιούμενη περιοχή» και ζήτησε τη συνέχιση και την παραπέρα ενίσχυση της συνεργασίας των δύο πλευρών για την αντιμετώπιση άμεσων προκλήσεων ασφαλείας, όπως είναι το Ισλαμικό Κράτος.
Τα υπόλοιπα τα ανέλαβαν υπηρεσιακοί παράγοντες: ο διευθυντής της Υπηρεσίας Πληροφοριών, ο διευθυντής της CIA, ο διευθυντής του FBI, οι γενικοί διευθυντές του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας για την Ευρώπη και την «αντιτρομοκρατία», και η συντονίστρια θεμάτων «αντιτρομοκρατίας» στο Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Τον αντιμετώπισαν σαν κανονικό delivery boy και του άρεσε τόσο που επέλεξε να στείλει ως είδηση τις διαταγές τους για το ποιον πρέπει να συλλάβει! Οπως ακριβώς αντιμετώπιζε τις εντολές του κόουτς όταν έπαιζε μπάσκετ…
♦ Συμπάθεια και έρωτας
«Mου είναι ιδιαιτέρως συμπαθές το Ποτάμι ως πολιτικός χώρος», δήλωσε σε μια από τις σχεδόν καθημερινές του συνεντεύξεις ο Σπύρος Λυκούδης. Εσπευσε, πάντως, να δηλώσει ότι δεν αποτελεί μέρος της βασικής του στρατηγικής η προσέγγιση με το Ποτάμι, αλλά η ανασύνταξη της «Κεντροαριστεράς» στο σύνολό της. Ενέταξε, δε, στην «Κεντροαριστερά» το ΠΑΣΟΚ, τη ΔΗΜΑΡ και το Ποτάμι. Ο Λυκούδης επαναλαμβάνει συνεχώς ότι «η παρούσα Βουλή και μπορεί και πρέπει να εκλέξει Πρόεδρο της Δημοκρατίας», αλλά τι θα γίνει αν δεν μαζευτεί το περιζήτητο 180; Τότε, αυτός και η παρέα του θα πρέπει να επιλέξουν εκλογικό σύμμαχο, διότι μόνοι τους οι ΜΕΤΑρρυθμιστές δε θα τα καταφέρουν. Κι επειδή το ΠΑΣΟΚ (με την εκλογική ταμπέλα της Δημοκρατικής Παράταξης) δεν πρόκειται να ανακάμψει, ενώ στους συνδυασμούς του θα γίνεται η σφαγή των σταυροφόρων (και υπάρχουν «βαριά» ονόματα, με στημένους εδώ και χρόνια μηχανισμούς), η συμπάθεια για το Ποτάμι θα μετατραπεί σε έρωτα και τα στελέχη του θα πλαισιώσουν τους συνδυασμούς του, με την ελπίδα κάποιοι και κάποιες να κερδίσουν την πολυπόθητη βουλευτική έδρα, αφού οι ποταμίσιοι ούτε «βαριά» ονόματα διαθέτουν ούτε έτοιμους μηχανισμούς σταυροφορίας.
♦ Ασος στο PR
Στις δημόσιες σχέσεις ο Αβραμόπουλος δεν παίζεται. Το έχει αποδείξει χρόνια τώρα. Αναχωρώντας για τις Βρυξέλλες, όπως ανακοίνωσε, έκανε μια στάση στην Κωνσταντινούπολη (λες και δεν υπάρχουν απευθείας πτήσεις Αθήνα-Βρυξέλλες). Εκεί συναντήθηκε με τον Βαρθολομαίο, ο οποίος του έδωσε την ευχή του, συνοδευόμενη και από τις σχετικές φωτογραφίες, στις οποίες ο πατριάρχης ακουμπάει στοργικά το χέρι του πάνω στο χέρι του Αβραμόπουλου. Δεν περιορίστηκε, όμως, μόνο στον Βαρθολομαίο, που είναι για εσωτερική κατανάλωση. Κανόνισε να έχει και μια ιδιωτική και άτυπη συνάντηση με τον «παλιό του φίλο» (από την εποχή που ήταν δήμαρχοι Αθήνας και Ισταμπούλ) Ερντογάν. Φωτογραφίες, βέβαια, δεν βγήκαν σ’ αυτή τη συνάντηση, όμως ο Αβραμόπουλος θα έχει να λέει στις Βρυξέλλες πως είναι ο άνθρωπος που μπορεί όποτε θέλει να συναντήσει τον τούρκο πρόεδρο.
♦ Μεσολαβητής
Εφημερίδα: «Εθνος», η ναυαρχίδα του ομίλου Μπόμπολα. Τίτλος: «Προετοιμάζονται για πρωθυπουργία Τσίπρα πλέον στο Βερολίνο». Αρθρογράφος: Γιώργος Δελαστίκ, στέλεχος του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Πρόλογος χαρακτηριστικός του μεγάλου έρωτα που τρέφει ο αρθρογράφος για τον ΣΥΡΙΖΑ και της προσμονής του για την αυριανή «κυβέρνηση της Αριστεράς»: «Παραμονή της επετείου του “Οχι’’ των Ελλήνων το 1940 διάλεξε η κορυφαία εφημερίδα της επιχειρηματικής και πολιτικής ελίτ της Γερμανίας, η “Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε Τσάιτουνγκ’’, να παρουσιάσει το ουσιαστικό “Ναι’’ του Βερολίνου προς μια κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα». Ο Δελαστίκ παραθέτει αποσπάσματα από το άρθρο της FAZ, σημειώνει την κυνικότητα της γλώσσας και το γεγονός ότι η γερμανική φυλλάδα χαρακτηρίζει τον Τσίπρα «δίγλωσσο» (άλλα λέει από τα μπαλκόνια και άλλα στις κλειστές συναντήσεις με τους Γερμανούς), αλλά δεν ενοχλείται. Δική του δουλειά, άλλωστε, είναι να παίξει το ρόλο της δημοσιογραφικής γέφυρας ανάμεσα στο συγκρότημα Μπόμπολα, για το οποίο εργάζεται, και στον ΣΥΡΙΖΑ. Ουδείς καταλληλότερος και ο «κύριος Γιώργος» θα πρέπει να αισθάνεται ευτυχής που τον έχει στη δούλεψή του.
♦ Κιτρινιές με νόημα
Δε χρειαζόταν η διάψευση του υπουργείου Οικονομικών για να καταλάβει κανείς ότι ο εμφανισθείς (εντός εισαγωγικών) διάλογος Χαρδούβελη-Σόιμπλε στην κυριακάτικη φυλλάδα του Χατζηνικολάου είναι κατασκευασμένος. Φαινόταν καθαρά ότι ο συντάκτης κατασκεύασε ένα διάλογο, για να δώσει «ζωντάνια» στο ρεπορτάζ. Και το έκανε κατ’ εντολήν της διεύθυνσης της εφημερίδας, η οποία είχε το σχετικό «ρεπορτάζ» πρώτη είδηση. Γι’ αυτό και όταν έγινε η διάψευση και τα ανταγωνιστικά προς τον Χατζηνικολάου Μέσα το έκαναν σημαία, ο τελευταίος επέλεξε το twitter για να πει ότι απόδειξη για την αλήθεια του ρεπορτάζ είναι η συνέντευξη της προέδρου της Επιτροπής Οικονομικών της γερμανικής Βουλής στο ίδιο φύλλο της φυλλάδας του. Το γύρισε στο καλαματιανό, δηλαδή.
Ομως, πέρα από την «κιτρινιά» του Χατζηνικολάου, η ουσία είναι πως οι Γερμανοί δεν κάνουν την παραμικρή αβάντα στη συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου, την οποία έχουν παραπέμψει στην τρόικα. Αυτό φαίνεται από όλες τις επίσημες δηλώσεις τους και από τις διευκρινίσεις που έσπευσε να δώσει η εκπρόσωπος του υπουργείου Οικονομικών, όταν διαπίστωσαν ότι στην Αθήνα η συγκυβέρνηση έδωσε γραμμή στις φιλικές φυλλάδες να καλλιεργήσουν κλίμα αισιοδοξίας μετά τη συνάντηση Σόιμπλε-Χαρδούβελη.
♦ Συναινετικά
Οι λέξεις «συναίνεση», «συνεννόηση», «διάλογος» έχουν μπει για τα καλά στο καθημερινό πολιτικό λεξιλόγιο του ΣΥΡΙΖΑ και ο Παπαδημούλης δε θα μπορούσε να μείνει έξω απ’ αυτό που αποτελεί την ειδικότητά του εδώ και δεκαετίες (μαθητής του Κύρκου γαρ). «Η χώρα χρειάζεται διάλογο για ομαλή και συντεταγμένη έξοδο από την κρίση. Η πρόταση Τσίπρα για σύσκεψη αρχηγών υπό τον ΠτΔ, ανοίγει δρόμους», έγραψε στον λογαριασμό του στο twitter ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως μετά την επίσκεψη-σόου του Τσίπρα στον Παπούλια.
Εως τώρα, ακούγαμε τους συριζαίους να φωνάζουν σε όλους τους τόνους ότι αυτή η κυβέρνηση πρέπει να φύγει, γιατί είναι επικίνδυνη, είναι υποταγμένη στην Μέρκελ κτλ. κτλ. Τώρα τους ακούμε να παίζουν στο γήπεδο της «εθνικής συνεννόησης». Επιμένουν, βέβαια, ότι πρέπει πρώτα να εκκαθαριστεί το πολιτικό πρόβλημα, μέσω εκλογών, αλλά στις πολιτικές τοποθετήσεις το κέντρο βάρους έχει αλλάξει. Μόνο ο Καμμένος έχει μείνει από το παλιό «αντιμνημονιακό» μέτωπο να μιλά την παλιά γλώσσα. Ο ΣΥΡΙΖΑ σιγά-σιγά προετοιμάζει το έδαφος για την επόμενη συγκυβέρνηση, που μπορεί να περιλαμβάνει ακόμη και τη ΝΔ.
♦ Σκουπίδια
Γιατί να παραξενευόμαστε που βρέθηκαν 1.500 άνθρωποι να γεμίσουν γνωστό μπουζουξίδικο της Αθήνας, προκειμένου ν’ ακούσουν τον «φιλόσοφο» Ράμφο να «συνομιλεί» με τον ποταμίσιο Θεοδωράκη; Το μέρος τους είναι γνωστό (έχουν περάσει σ’ αυτό πολλές λάγνες νύχτες), οι παρκαδόροι ήταν στη θέση τους (εξτραδάκι πρίμο) και ο Ράμφος εδώ και χρόνια αποτελεί «αναφορά» της καλής κοινωνίας των βορείων προαστίων. Βέβαια, μπορεί να μην πολυκαταλαβαίνουν κάτι πλατωνικά ρητά που αναφέρει, όμως καταλαβαίνουν τις βασικές αναφορές στο θεό (ως γνωστόν, ο θεός έχει μεγάλη πέραση στα βόρεια προάστια), ενώ είναι σε θέση να καταλάβουν φράσεις όπως «τα Μνημόνια έσωσαν μισθούς και συντάξεις».
Και μη μας πείτε ότι ανάμεσα στους 1.500 θαμώνες του μπουζουξίδικου υπήρχαν και μη κάτοικοι βορείων προαστίων. Βλακεία, σουσουδισμός, πολιτική τυφλότητα, ηλίθιος γιαπισμός και άλλες ανάλογες κοινωνικές αντιλήψεις και συμπεριφορές απαντώνται και ανάμεσα στα εργαζόμενα στρώματα. Δυστυχώς, βρισκόμαστε ακόμη στην εποχή όπου περνιούνται για διανοούμενοι οι Ράμφοι και για ριζοσπάστες πολιτικοί οι Θεοδωράκηδες. Για να το ξεπεράσουμε αυτό θα πρέπει να γίνουν (να κάνουμε) πολλά και κυρίως να πάψουμε να σερνόμαστε πίσω από ψευτοαριστερές σημαίες τύπου ΣΥΡΙΖΑ.
