♦ Αποκαλυπτήρια
Αποκαλυπτήρια προθέσεων της κυβέρνησης από τον «τσάρο της οικονομίας» Γ. Αλογοσκούφη. Αυτός, λοιπόν, που έως και πριν λίγο δήλωνε εμφατικά, ότι η κυβέρνηση δεν πρόκειται να αναλάβει καμιά πρωτοβουλία στο Ασφαλιστικό, εκτός αν αναλάβουν πρωτοβουλία οι «κοινωνικοί εταίροι» και της φέρουν πρόταση, δηλώνει σε συνέντευξη προς τους ξένους ανταποκριτές στην Αθήνα: «Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί την ανάγκη για έναρξη και συνέχιση του δημόσιου διαλόγου για μεγάλα ζητήματα, όπως το ασφαλιστικό σύστημα και η λειτουργία της αγοράς εργασίας». Τα υπόλοιπα, για την «κοινωνική συναίνεση» που είναι απαραίτητη για τέτοιες μεταρρυθμίσεις, είναι η απαραίτητη σάλτσα με την οποία οι αστοί πολιτικοί πάντοτε συνοδεύουν αυτά τα πικρά εδέσματα για τους εργαζόμενους.
Οσο για την «εκπροσώπηση» των εργαζόμενων, καθεύδει ως συνήθως και περιορίζεται που και που να βγάζει καμιά ανακοίνωση, ίσα-ίσα για να δικαιολογούνται οι αργομισθίες των γραφειοκρατών συνδικαλιστών.
♦ Ξεφτίλα
Ποιο είναι το πιο ξεφτιλισμένο αστικό κόμμα σήμερα; Το ΠΑΣΟΚ, χωρίς δεύτερη κουβέντα. Εδώ ακόμα και στο αγροτικό έχει αφήσει ανενόχλητους τους γαλάζιους αγροτοπατέρες να δίνουν το σόου τους στα Τέμπη, χωρίς να κάνει την παραμικρή παρέμβαση σε επίπεδο κεντρικής πολιτικής ή έστω αγροτοσυνδικαλισμού. Εμφανίζονται οι Νασικοκοκκινούληδες να κάνουν αντιπολίτευση στη δική τους κυβέρνηση και απουσιάζει εντελώς το κόμμα που (υποτίθεται ότι) θα έπρεπε να κάνει αντιπολίτευση.
♦ Συλλογικότητα!
Ο ΣΥΝ είχε φαγωθεί πως η Αριστερά πρέπει να παρέμβει στις διαδικασίες της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας, προτείνοντας προσωπικότητα από τις γραμμές της και διεκδικώντας την εκλογή της. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος υποστήριζε μετά πάθους αυτή την άποψη και παρασκηνιακά προέβαλε τον εαυτό του, προσπαθώντας να πάρει το χρίσμα από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Γιατί εκείνο που τον ενδιέφερε ήταν να εκλεγεί ο ίδιος και τίποτα πέραν αυτού. Τα πράγματα, ως γνωστόν, δεν του ήρθαν βολικά και είδε τον Παπούλια να του παίρνει τη μπουκιά από το στόμα. Καθώς, λοιπόν, πλησιάζουμε στην προεδρική εκλογή, ο ΣΥΝ διαβουλεύτηκε για τη στάση που θα κρατήσει. Πιστός στην πάγια γραμμή ο Αλαβάνος πρότεινε στον Κωνσταντόπουλο να είναι υποψήφιος του ΣΥΝ (συμβολικά προφανώς), αλλά αυτός αρνήθηκε. Γιατί άραγε; Γιατί θέλει να μείνει «καθαρός», μπας και την επόμενη πενταετία τον ανασύρουν από τη ναφθαλίνη τα δυο κόμματα εξουσίας και τον κάνουν πρόεδρο της Δημοκρατίας. Ετσι, ο ΣΥΝ μένει χωρίς υποψηφιότητα και απλώς δεν θα ψηφίσει τον Παπούλια. Είδατε πόσο ανεβασμένη είναι η συλλογικότητα εκεί στην Κουμουνδούρου;
♦ Καραβανάς
Εχει μερικά χρόνια στην πολιτική ο Σ. Σπηλιωτόπουλος, αλλά έχει βαλθεί να αποδείξει πως τον καραβανά δεν τον έχει βγάλει από μέσα του. Πάει τώρα να τα βάλει με τους συντάκτες που κάνουν ρεπορτάζ στο υπουργείο Αμυνας, εφαρμόζοντας μέτρα στρατιωτικού τύπου και αλλάζοντας το καθεστώς που υπήρχε εδώ και πολλά χρόνια. Και καταφέρνει να τον αναφέρουν όλες οι εφημερίδες ως… ακατονόμαστο, εφαρμόζοντας απόφαση της ΕΣΗΕΑ για μη αναφορά του ονόματος των μελών της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου. Τί θα καταφέρει; ‘Η θα κάνει πίσω με εύσχημο τρόπο ή θα τον καρατομήσει ο Καραμανλής στον επόμενο ανασχηματισμό. Με άλλα λόγια, σε κάθε περίπτωση θα γίνει ρόμπα.
♦ Καρχαρίες και μαρίδα
Κοιτάξτε πώς παίζονται τα χοντρά κόλπα στο χρηματιστήριο, μέσω των οποίων οι καρχαρίες ξεκοκαλίζουν τη μαρίδα. Κυκλοφοράει μια φήμη στην πιάτσα, ότι ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη διαπραγματεύεται με τον Μπόμπολα την αγορά του «Πήγασου». Σπεύδει η μαρίδα να αγοράσει Λιβάνη και η μετοχή κάνει ένα άλμα πάνω από 15% (9% μόνο σε μια μέρα). Οι καρχαρίες πουλάνε με την ψυχή τους. Κάποια στιγμή βγαίνει ο Εκδοτικός Οργανισμός Λιβάνη και διαψεύδει την είδηση (με καθυστέρηση μερικών ημερών, μη χαλάσει και την καλή πορεία της μετοχής του). Η μαρίδα πανικοβάλλεται κι αρχίζει να πουλάει. Οι καρχαρίες περιμένουν κι όταν η τιμή κατρακυλήσει εκεί που θέλουν αρχίζουν και αγοράζουν. Χαρτιά είχαν στα χέρια τους πριν, χαρτιά έχουν και τώρα. Μόνο που χάρη στο ολιγοήμερο κόλπο, μαζί με τα χαρτιά έχουν τσεπώσει και μπόλικο παραδάκι. Πούλησαν αέρα κοπανιστό (φήμες και προσδοκίες) και εισέπραξαν χρήμα ζεστό.
♦ Φωτογραφικά
Καθόλου δεν προσπάθησε να κρύψει ο Καραμανλής πως με το νομοσχέδιο για το βασικό μέτοχο σαν σκοπό του είχε να στριμώξει και να οδηγήσει εκτός εκδοτικού κυκλώματος τον Μπόμπολα. Αυτό φάνηκε καθαρά στη διάταξη που μπήκε την τελευταία στιγμή θεσπίζοντας ασυμβίβαστο και για τα Ιδρύματα. Μόλις κυκλοφόρησε στον Τύπο ότι ο Μπόμπολας μελετά τη μετατροπή του «Πήγασου» σε Ιδρυμα, αμέσως ο Παυλόπουλος πήρε εντολή να προωθήσει τροπολογία που θα έκοβε τη φόρα του Μπόμπολα. Ο Μπόμπολας, όμως, δεν μάσησε. Κράτησε τον «Πήγασο» και ψάχνει άλλη λύση για τις κατασκευαστικές του επιχειρήσεις. Ετσι, ο Καραμανλής θα εξακολουθήσει να βρίσκει απέναντί του το εν λόγω εκδοτικό συγκρότημα. Πώς, όμως, να χαρακτηρίσεις την εμμονή του να φτιάχνει φωτογραφικές διατάξεις ειδικά γι’ αυτό το συγκρότημα;
♦ «Κάθαρση»
Ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης της Ιρλανδίας Ρέι Μπερκ καταδικάστηκε από δικαστήριο του Δουβλίνου σε ποινή φυλάκισης 6 μηνών, έχοντας παραδεχτεί ότι σκοπίμως έκανε λανθασμένη φορολογική δήλωση, αποκρύβοντας εισοδήματα ύψους 170.000 ευρώ το 1993 και 48.000 ευρώ τα επόμενα χρόνια. Μη βιαστείτε να πείτε ότι εκεί το πολιτικό σύστημα και η Δικαιοσύνη λειτουργούν με διαφάνεια και αμεροληψία, πριν πληροφορηθείτε τις πηγές των αποκρυβέντων εσόδων του αξιότιμου πρώην υπουργού. Ο Μπερκ είχε τσεπώσει αυτό το παραδάκι από ιδιοκτήτες ραδιοφωνικών σταθμών, για να τους διευκολύνει να πάρουν άδειες λειτουργίας! Δωροδοκήθηκε, δηλαδή, ο πρώην υπουργός και συμφωνήθηκε τελικά να καταδικαστεί για φοροδιαφυγή των μιζών! Αυτό κι αν είναι κάθαρση…
♦ Χατζηαβάτηδες
Την αντικατάσταση του Συμφώνου Σταθερότητας «από μια νέα ευρωπαϊκή συμφωνία αειφόρου ανάπτυξης, κοινωνικής προστασίας και απασχόλησης», προτείνει ο ΣΥΝ, καταθέτοντας μάλιστα και εννέα προτάσεις που οδηγούν σ’ αυτό. Εχει και ο χατζηαβατισμός όρια, αλλά εκεί στην Κουμουνδούρου δεν καταλαβαίνουν Χριστό. Ανέλαβαν τώρα εργολαβία και τον… εξανθρωπισμό της ιμπεριαλιστικής ΕΕ. Αυτού του εργαλείου των καπιταλιστών για την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζόμενων και την προώθηση των κοσμοκρατορικών τους σχεδίων. Υπάρχουν, αλήθεια, άνθρωποι με στοιχειώδη νοημοσύνη (που δεν είναι πολιτικοί απατεώνες, φυσικά) οι οποίοι χάβουν τέτοια παραμύθια, οι οποίοι δέχονται να τους κοροϊδεύουν τόσο απροκάλυπτα;
♦ Μήνυμα ελήφθη
«Δεν είμαστε υπέρ των ακραίων μορφών κινητοποίησης, που φέρνουν τους αγρότες αντιμέτωπους με τις άλλες επαγγελματικές τάξεις». Σαφέστατος ο εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ Ν. Αθανασάκης, αποδεικνύει ότι το ΠΑΣΟΚ είναι ένα υπεύθυνο καθεστωτικό κόμμα, που δεν έχει καμιά πρόθεση να ασκήσει «έξαλλη» αντιπολίτευση πριμοδοτώντας λαϊκές κινητοποιήσεις. Οπως ακριβώς έκανε και η ΝΔ όταν ήταν στην αντιπολίτευση.
♦ Σε τί αποσκοπούσαν;
Την ώρα που πρωτοστατούσαν σε καταγγελίες ενάντια στον αποπροσανατολιστικό χαρακτήρα του νομοσχέδιου της κυβέρνησης για το βασικό μέτοχο, Περισσός και ΣΥΝ όχι μόνο μπήκαν στην κατ’ άρθρο συζήτηση και υπερψήφισαν τα περισσότερα από τα άρθρα του νομοσχέδιου, αλλά έκαναν και προτάσεις, κάποιες από τις οποίες υιοθετήθηκαν από την κυβέρνηση. Πολιτικός οπορτουνισμός; Αναμφισβήτητα ναι, όμως πρέπει να «παίζει» και κάτι άλλο. Μην ξεχνάμε ότι και τα δυο κόμματα διαθέτουν εφημερίδες που επιδοτούνται από το κράτος ο δε Περισσός διαθέτει και μεγάλη εκδοτική επιχείρηση.
♦ Αντεργατικό μπόνους – μάλους
Διαδικασίες για την επανεξέταση του Συμφώνου Σταθερότητας έχουν ξεκινήσει στην ΕΕ. Η σχετική άτυπη συμφωνία έγινε στο Ecofin στις 16 Φλεβάρη. Ενα από τα στοιχεία αυτής της συμφωνίας προβλέπει τα εξής. Οταν μια χώρα έχει ήδη προχωρήσει σε αλλαγές στο συνταξιοδοτικό και το ασφαλιστικό (συστήματα υγείας), τότε θα αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερη ελαστικότητα όταν θα πλησιάζει ή θα υπερβαίνει το όριο του 3% στο έλλειμμα. Αντίθετα, οι χώρες που δεν έχουν προχωρήσει σε αναδιάρθρωση των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών τους συστημάτων και αυτά εξακολουθούν να χαρακτηρίζονται από μεγάλα αναλογιστικά ελλείμματα, τα οποία θα επηρεάσουν αρνητικά τη δημοσιονομική τους κατάσταση στο μέλλον, θα αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα.
Καθιερώνουν, δηλαδή, ένα αντεργατικό μπόνους-μάλους με κριτήριο την αντεργατική ανατροπή των ασφαλιστικών συστημάτων. Το Σύμφωνο Σταθερότητας χρησιμοποιείται ως μοχλός για την επιτάχυνση αυτών των αντεργατικών ανατροπών.