♦ Αλήθειες από σπόντα
«Ο,τι είναι νόμιμο είναι και ηθικό», δήλωσε ο Βουλγαράκης στην προσπάθειά του να σώσει την πολιτική του καριέρα. Επεσαν να τον φάνε. Και τι δεν ακούστηκε από τα τηλεπαράθυρα και τι δεν γράφτηκε στις εφημερίδες. «Η πορνεία είναι νόμιμη, αλλά δεν συνάδει με την ηθική» διαβάσαμε κάπου! Κάπου αλλού διαβάσαμε ότι είναι νόμιμο να απολύει ένα αφεντικό το 2% των εργαζομένων του κάθε μήνα, όμως αυτό δεν είναι ηθικό. Γενικώς, πήξαμε στην παπάρα.
Και όμως, αυτό που είπε (για τους δικούς του λόγους) ο Βουλγαράκης περιγράφει την ουσία του καπιταλισμού, ενώ αυτά που υποστηρίζουν οι επικριτές του δεν συνιστούν παρά την υποκρισία της αστικής πολιτικής.
Παραδέχονται σαφέστατα πως υπάρχουν νόμιμες δραστηριότητες που δεν συνάδουν μ’ αυτό που οι ίδιοι αποκαλούν ηθική. Μ’ άλλα λόγια, παραδέχονται πως η ανηθικότητα είναι θεσπισμένη, νόμιμη. Τι είναι, όμως, ανηθικότητα; Μόνο η πορνεία; Η καπιταλιστική δραστηριότητα, που στηρίζεται στην εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, είναι ανήθικη; Αν τους βάλεις έτσι το ερώτημα, θα σκίσουν τα ρούχα τους, θα σε κατηγορήσουν για λαϊκισμό, θα σου μιλήσουν για την ηθική της αγοράς κ.λπ. Τότε γιατί την έπεσαν στο Βουλγαράκη; Μπίζνες έκανε ο άνθρωπος, για να εξασφαλίσει το μέλλον των τεσσάρων παιδιών του, όπως δήλωνε μονότονα.
Οι πολιτικοί δεν πρέπει να κάνουν τέτοια πράγματα, απαντούν. Και περιορίζουν την ανηθικότητα στη σφαίρα της πολιτικής και μόνο. Ομως, δεν υπάρχει αστός πολιτικός που να μην έχει κάνει μικρή ή μεγάλη μπάζα. Το μέγεθος της μπάζας εξαρτάται από τα πόστα στα οποία υπηρέτησε. Πού πήγε η ηθική σ’ αυτές τις περιπτώσεις; Περίπατο. Αρα, η ηθικολογία τους είναι εξίσου ανήθικη με την ανηθικότητα που προσάπτουν στο Βουλγαράκη (και τον κάθε Βουλγαράκη).Η ηθικολογία τους δεν είναι παρά η ιδεολογία (δηλαδή η ψευδής συνείδηση), με την οποία ντύνουν τον καπιταλισμό, την εκμετάλλευση, τη βαρβαρότητα.
♦ Καλά ξεμπερδέματα
Δυο δηλώσεις μεγαλοστελεχών του ΣΥΝ στην ίδια εφημερίδα («Κόσμος του Επενδυτή») δείχνουν ότι στο εσωτερικό της ροζ παράταξης έχουν ήδη βγει τα μαχαίρια και ο αγώνας περί την τακτική θα γίνεται ολοένα και πιο σκληρός. Ο μεν Φ. Κουβέλης κάνει λόγο για μια «νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία, που μπορεί να δώσει την εναλλακτική πρόταση εξουσίας» (αναφέρεται, δηλαδή, σαφέστατα και στο ΠΑΣΟΚ), ο δε Δ. Στρατούλης αποκλείει κάθε περίπτωση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και δηλώνει ότι «η πρότασή μας απευθύνεται στο ΚΚΕ, στους Οικολόγους και σε τμήματα του ΠΑΣΟΚ που θα αποδεσμευθούν από μια αριστερή σκοπιά». Βέβαια, για να λέμε «του στραβού το δίκιο», η μεν πρόταση Κουβέλη είναι μια ρεαλιστική πρόταση συμμετοχής στην εξουσία, ενώ η πρόταση Στρατούλη μόνο ως πρόταση παραμονής στην αντιπολίτευση μπορεί να σταθεί. Αυτό, όμως, δεν το λέει η συγκεκριμένη πλευρά του ΣΥΝ, αλλά επιμένει να μιλά για «πρόταση εναλλακτικής διακυβέρνησης», κάνοντας όνειρα για διάσπαση του ΠΑΣΟΚ. Εκτός αν δεν πρόκειται για όνειρα, αλλά για τη γνωστή τακτική «βγάζω φλας αριστερά για να στρίψω αιφνιδιαστικά δεξιά» (όπου δεξιά είναι η κυβερνητική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ στις «ιδιόμορφες» συνθήκες που θα διαμορφωθούν).
♦ Μαύρα κοράκια
Στην αντιπολίτευση βρίσκεται το ΠΑΣΟΚ, ό,τι θέλει τάζει ο Γιωργάκης. Τα «θα» δεν κοστίζουν τίποτα. Οταν έρθει η ώρα να γίνουν πράξη, το μεν κόμμα που τα υποσχέθηκε θα τα ξεχάσει, οι δε ψηφοφόροι που τα πίστεψαν θ’ αρχίσουν να… κόβουν τα χέρια τους. Κρατάει χρόνια αυτή η κολόνια και μόνο η ανάπτυξη αντικοινοβουλευτικής-αγωνιστικής συνείδησης μπορεί ν’ αρχίσει να την εξατμίζει. Ομως, το παπαδαριό και ιδιαίτερα η πιο «μαύρη» μερίδα του δεν καταλαβαίνει από τέτοια. «Οταν έρθει στην εξουσία θα τα πούμε. Από τις εκκλησίες δεν μπορεί να πάρει φόρο ποτέ», ήταν η αντίδραση του Θεσσαλονίκης Ανθιμου, στην εξαγγελία του Γιωργάκη, ότι θα φορολογήσει την οικονομικά αξιοποιήσιμη εκκλησιαστική περιουσία. Ετσι, κοφτά και προκλητικά: δε θα πάρετε δεκάρα ως φόρο, ακόμα κι αν λιμοκτονεί ο κοσμάκης και πρέπει να μπαλώσετε τρύπες.
♦ Υποσχέσεις-παραμυθάκια
Ο Γιωργάκης, βέβαια, υπήρξε πολύ προσεκτικός σ’ αυτά που είπε, αλλά «η δεξιά του Κυρίου» δεν καταλαβαίνει από τέτοια. Τι είπε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ; «Βεβαίως, δεν μιλάμε για Ιδρύματα, που εκ των πραγμάτων και από τη νομοθεσία έχουν ένα κοινωφελές έργο και δεν έχουν έσοδα, δεν έχουν μια κερδοσκοπική δραστηριότητα. Μιλάμε για τις αξιοποιήσιμες περιουσίες, τις εκμεταλλεύσιμες περιουσίες. Πιστεύω δε, ότι υπάρχει και κάτι ακόμα. Αυτή τη στιγμή, που θέλουμε να δώσουμε όλοι μας το παράδειγμα μιας κοινωνίας δικαίου, πιστεύω ότι ούτε η Εκκλησία θα θελήσει να απέχει απ’ αυτή την προσπάθεια, ιδιαίτερα η Εκκλησία». Το μεγαλύτερο μέρος από τις εκκλησιαστικές μπίζνες γίνεται με την κάλυψη διάφορων «κοινωφελών» ιδρυμάτων που είναι και θα παραμείνουν αφορολόγητα (θυμηθείτε μόνο το σκαστό σκάνδαλο με τα σάπια κοτόπουλα της «Αλληλεγγύης»). Ενα άλλο μέρος από τις ιερές μπίζνες γίνεται «μαύρα» (πώς γίνεται, για παράδειγμα, τεράστια εμπορικά κτίρια να εμφανίζονται με εξευτελιστικά ενοίκια;). Κι ένα μικρό μέρος από τις μπίζνες γίνεται κανονικά και φορολογείται με 10% (η ΝΔ μείωσε το συντελεστή). Ο Ιερώνυμος και οι πιο έξυπνοι από τους δεσποτάδες δε θα είχαν αντίρρηση να «δώσουν κάτι παραπάνω» και να το πάρουν από κάπου αλλού και αυτό είχε κατά νου ο Γιωργάκης. Δημαγωγία με ξένα κόλλυβα και από τις δυο πλευρές.
♦ Ελπίζει
«Προτιμώ να πάω σπίτι μου, αλλά την παράταξη δεν τη ρίχνω». Ασε, ρε Μανώλη, βρες καμιά άλλη φράση για να κάνεις τη «τζάμπα μαγκιά» σου, γιατί αυτή την έχεις πει τόσες φορές που γελάει πια μαζί σου και το παρδαλό κατσίκι. Στην τηλεόραση το ‘παιζε μάγκας, στους διαδρόμους της Βουλής δήλωνε ότι το σκέφτεται να παραιτηθεί και να εγκαταλείψει τη Βουλή. Οταν, όμως, ο Τραγάκης του πρότεινε να τον αντικαταστήσει με άλλο βουλευτή, αρνήθηκε και πήγε και ψήφισε και με τα δυο χέρια στην ονομαστική ψηφοφορία τη φορομπηχτική διάταξη του Αλογοσκούφη (φυσικά και δεν πήγε σπίτι του).
Γιατί το έκανε; Γιατί βρισκόμασταν στην παραμονή της «παραίτησης» Βουλγαράκη και στον αέρα «μύριζε» ανασχηματισμός. Η «καλή πράξη» από τον άλλοτε συνδικαλιστή της ΔΑΚΕ ήταν το διαπιστευτήριο μπας και τον θυμηθεί ο Καραμανλής και τον χώσει σε κάνα υφυπουργείο, ως εκπρόσωπο της «λαϊκής βάσης της παράταξης». Ανασχηματισμός δεν έγινε, οπότε ο Μανώλης μπορεί να ελπίζει. Στο κάτω-κάτω, τόσοι έχουν γίνει υφυπουργοί, γιατί όχι και αυτός, που είναι και τηλεορασάκιας;
♦ Το γαρ πολύ της θλίψεως…
Ποιο ήταν το έσχατο επιχείρημα που επιστράτευσε ο Βουλγαράκης και μάλιστα στον επικήδειο (συγνώμη, αποχαιρετιστήριο) λόγο του, όταν παρέδιδε τη σκυτάλη στον εκ της αποστρατείας ανακλιθέντα Παπαληγούρα; Οτι οι φτωχοί στην Ελλάδα θα έπρεπε να αισθάνονται ευτυχισμένοι που έγινε υπουργός ένας πλούσιος, γιατί δεν έχει ανάγκη να λαδωθεί και ο προσωπικός του πλούτος λειτουργούσε σαν ασπίδα για το δημόσιο συμφέρον!
Γελοίο εξ ορισμού το επιχείρημα, προκάλεσε χοντρό γέλιο στους καφενέδες της επικράτειας. Δηλαδή, αν σχηματιστεί μια κυβέρνηση από τους εκπροσώπους των μεγαλύτερων καπιταλιστικών ομίλων, κατά τεκμήριο πλούσιους, θα εξαφανιστούν η διαφθορά και η διαπλοκή! Πάει, έχασε κάθε επαφή με την πραγματικότητα ο άλλοτε λαμπερός Ντοράκης.
♦ Το βιολί του ο «χέρι-χέρι»
Ποιο είναι το πρόβλημα της ΝΔ; Ο Ρουσόπουλος! Αυτό υποστηρίζει, περιφερόμενος από ραδιοφώνου εις κανάλιον ο «χέρι-χέρι» Καρατζαφέρης, που δηλώνει συμπάσχων με τον Καραμανλή και «συμμέτοχος στις αγωνίες» της ΝΔ, διότι μπορεί τώρα να έχει δικό του κόμμα (κόμμα όπως αυτοκίνητο, σπίτι, κινητό κ.λπ.), όμως η παράταξη είναι μία και αδιαίρετη. «Με σύστημα Ρουσόπουλου δεν μπορούμε να πάμε μπροστά». «Αμα φύγει ο Ρουσόπουλος τότε δημιουργείται μία συνθήκη καθαρού περιβάλλοντος». «Αδικείται ο ίδιος ο Καραμανλής που επέτρεψε να είναι όμηρος κάποιων πραγμάτων». «Δεν μπορεί η βάση της ΝΔ που κουράστηκε 20 χρόνια να πετάξει το ΠΑΣΟΚ από πάνω της να έρχεται σήμερα κατηγορούμενη στη συνείδηση της κοινής γνώμης, γιατί ο κ. Ρουσόπουλος έχει καταληφθεί από άκρατο πλουτισμό».
Ο Καρατζαφέρης τα έχει βάλει και άλλη φορά με το Ρουσόπουλο, κατηγορώντας τον ότι σχεδίαζε με υπόγειους τρόπους να αποσπάσει βουλευτές από το ΛΑΟΣ. Στη συνέχεια, δήλωσε ότι ο Ρουσόπουλος πήρε το μήνυμα, έκανε πίσω και τα μαχαίρια μπήκαν στις θήκες τους. Τώρα επανέρχεται, ταυτόχρονα με μια σειρά δημοσιευμάτων (κυρίως από το συγκρότημα Μπόμπολα), που στοχοποιούν το Ρουσόπουλο. Παίζει απλά με κάποιους «νταβατζήδες» ή μυρίστηκε ότι του σκαρώνουν «αποστασία»;
♦ Δεν τσίμπησε
Αντικυβερνητική δήλωση ή έστω αιχμή πήγαν να βγάλουν από τον πρόεδρο του ΣΕΒ τα πράσινα παπαγαλάκια, μετά τη συνάντησή του με τον Γιωργάκη, αλλά ο Δασκαλόπουλος δεν τσίμπησε. Οχι μόνο δεν τσίμπησε, αλλά και έστειλε το μήνυμα ότι το συνδικάτο των καπιταλιστών στηρίζει «με χίλια» την κυβερνητική οικονομική πολιτική.
«Με αυτά που είπε ο πρωθυπουργός στη Θεσσαλονίκη σας έδωσε την εντύπωση ότι ζει σε άλλη χώρα;», ρώτησε το παπαγαλάκι, για να εισπράξει την πληρωμένη απάντηση: «Νομίζω ότι η αποφασιστικότητα για δράση που εξέπεμψε ο Πρωθυπουργός εφαρμοσμένη στην πράξη είναι αυτό ακριβώς που χρειάζεται ο τόπος αυτές τις δύσκολες στιγμές». Δηλαδή, οι καπιταλιστές θα έχουν πρόβλημα μόνο αν η κυβέρνηση κάνει πίσω σε σοβαρές πτυχές της εξαγγελθείσας πολιτικής της, φοβούμενη ενδεχομένως το «πολιτικό κόστος». «Μιλήσατε για αποφασιστικότητα από τον πρωθυπουργό, ωστόσο τα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση από ό,τι καταλαβαίνουμε δεν σας ικανοποιούν», προσπάθησε να κάνει ρελάνς άλλο παπαγαλάκι, για να εισπράξει την ίδια κοφτή και κατηγορηματική απάντηση: «Είπαμε ότι εξέπεμψε μια αποφασιστικότητα για δράση σε όλους τους τομείς. Αν αυτό εφαρμοστεί στην πράξη, θα είναι σπουδαίο».
Συμπέρασμα: από πλευράς ΣΕΒ ας μην περιμένει στήριξη, έστω και έμμεση, ο Γιωργάκης. Οσο ο Καραμανλής κάνει αυτά που του ζητούν θα τον στηρίζουν χωρίς επιφυλάξεις.