♦ Ψηφίστε με να σας…
Το σκέφτηκαν καλά οι προπαγανδιστές του Μαξίμου και έβαλαν τον Καραμανλή να επικαλεστεί ως λόγο για τις πρόωρες εκλογές την κατάρτιση του κρατικού προϋπολογισμού της επόμενης χρονιάς; Δε λέμε για το «κρίσιμης εθνικής σημασίας θέμα», που δεν υπάρχει (όπως δεν υπήρχε και όλες τις προηγούμενες φορές που κυβερνήσεις το επικαλέστηκαν), αλλά για τα παράγωγα ερωτήματα που προκαλεί αυτό το επιχείρημα. Μια κυβέρνηση που ετοιμάζεται να καταρτίσει έναν φιλολαϊκό προϋπολογισμό δεν έχει ανάγκη να κάνει εκλογές. Καταρτίζει τον προϋπολογισμό, τον ψηφίζει και μετά κάνει εκλογές και τις κερδίζει άνετα. Οταν βαφτίζει έναν προϋπολογισμό «κρίσιμο εθνικό θέμα» και δεν παρουσιάζει καν ένα διάγραμμά του, σημαίνει πως ζητά λευκή επιταγή από τους ψηφοφόρους του. Μπορούμε, λοιπόν, άφοβα να υποστηρίξουμε ότι ο Καραμανλής λέει στους ψηφοφόρους: «Ψηφίστε με για να σας πηδήξω».
♦ Γκεμπελικό σχέδιο
Ο πιο «ενσωματωμένος» δημοσιογράφος της σημερινής Δεξιάς έγραψε στη φυλλάδα των Αγγελοπουλαίων (τους οποίους υμνεί και γλείφει, όπου βρεθεί κι όπου σταθεί, παράλληλα με τον Καραμανλή και τους υπουργούς του):
«”Αν επικρατήσει η άποψη ότι παρέλυσε το κράτος θα πληρώσουμε βαρύ κόστος. Αν επικρατήσει η άποψη ότι πρόκειται για εθνική κρίση, ότι δεχτήκαμε επίθεση, τότε οι πολίτες θα συσπειρωθούν γύρω από την ηγεσία της χώρας”, σχολίαζε το Σάββατο κορυφαίος υπουργός… Το κρίσιμο τότε θα είναι ποια οργή θα επικρατήσει της άλλης. Η οργή για τους εμπρηστές ή η οργή για την ανικανότητα του κράτους».
Καθαρά τα πράγματα. Η κυβέρνηση έχει κάθε συμφέρον να επικρατήσει η άποψη ότι βρισκόμαστε σε κατάσταση πολέμου, ότι η χώρα δέχεται επίθεση. Γι’ αυτό και έβαλε μπροστά ένα γκεμπελικό σχέδιο, επιστρατεύοντας όχι μόνο την Αντιτρομοκρατική, αλλά και τη γνωστή για την παράδοσή της στις προβοκάτσιες ΕΥΠ (ΚΥΠ). Αν τα μυστικά κυλιόμενα γκάλοπ δείξουν ότι η κυβέρνηση χάνει, δεν θα διστάσουν μπροστά στην οποιαδήποτε προβοκάτσια. Γιατί βρίσκονται σε κατάσταση πανικού, καθώς σχεδίασαν τα πράγματα για μια άνετη εκλογική επικράτηση και οι απρόβλεπτες εξελίξεις τους θέτουν μπροστά στην απόλυτη αβεβαιότητα.
Σ.σ. Η φυλλάδα είναι ο «Ελ. Τύπος», ο δημοσιογράφος ο Μ. Κοτάκης και ο κορυφαίος υπουργός τον οποίο επικαλείται είναι (με πιθανότητα που αγγίζει το 100%) ο προστάτης του Θ. Ρουσόπουλος.
♦ Πανικός
Τον πανικό της κυβέρνησης αποκαλύπτει και η εσπευσμένη απόφαση του Καραμανλή να βγάλει τον Ρουσόπουλο από το ψηφοδέλτιο της Αττικής (χαρά ο Δούκας…), να τον βάλει στο Επικρατείας και να τον επαναφέρει στη θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου. Προφανώς, ο Αντώναρος κρίθηκε ανεπαρκής για το ρόλο του Γκεμπελίσκου και επιστρατεύθηκε άρον-άρον ο… Γκέμπελς.
Το ρόλο αυτό προσπάθησε φιλότιμα να φέρει σε πέρας ο Ρουσόπουλος στην πρώτη κιόλας εμφάνισή του μετά την επανατοποθέτησή του, σπέρνοντας με μαεστρία φήμες και καλύπτοντας τα περί «ασύμμετρης απειλής» του Πολύδωρα. Ιδού δείγμα λαμπρό του γκεμπελισμού: «Επί 44 υποθέσεων της Πυροσβεστικής έχουν γίνει 61 συλλήψεις. Επί 12 περιπτώσεων της ΕΛΑΣ έχουν γίνει 18 συλλήψεις. Από το σύνολο έχουν κρατηθεί τελικώς επτά πρόσωπα». Δεν γνωρίζει, άραγε, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος τη διαφορά μεταξύ σύλληψης και προσαγωγής; Από τις 79 προσαγωγές, λοιπόν, έχουμε 7 συλλήψεις. Μιας γριάς που κατηγορείται ότι έβραζε κόλυβα κι έβαλε τη φωτιά στη Ζαχάρω, ενός γέρου που κατηγορείται για τη φωτιά στο Οίτυλο για λόγους εκδίκησης, ενός άλλου που καταδικάστηκε στη Βοιωτία για εμπρησμό εξ αμελείας και τεσσάρων που κατηγορούνται για τη φωτιά στην Εύβοια. Αυτοί συνιστούν την «ασύμμετρη απειλή»;
ΥΓ: Είναι περιττό να σημειώσουμε ότι (και) η επαναφορά Ρουσόπουλου στο ρόλο του κυβερνητικού προπαγανδιστή δείχνει πως το μόνο που ενδιαφέρει την κυβέρνηση είναι να κερδίσει τις εκλογές και πως όλα τα υπόλοιπα είναι σκέτη υποκρισία.
♦Τζάκια
Θα πρέπει να ευχαριστήσουμε την Ψαρούδα-Μπενάκη για την ειλικρίνειά της (ή τον κυνισμό της, αν προτιμάτε). Αν και έμπειρη πολιτικός και καθηγήτρια του Δικαίου (τρομάρα της), δεν είχε πρόβλημα να δηλώσει δημόσια, ότι οι διορισμοί υπαλλήλων στη Βουλή γίνονται με κριτήριο το τζάκι από το οποίο προέρχεται ο προσλαμβανόμενος. Είπε συγκεκριμένα: «Παίζει ρόλο και η οικογενειακή και κοινωνική προέλευση του κάθε προσώπου που βάζουμε στη Βουλή. Και η προέλευσή τους αυτή ήταν μια σοβαρή εγγύηση». Το τελευταίο αφορούσε ερώτημα για τους διορισμούς των τέκνων δικαστικών, που όλοι τους… τυχαίνει να συνδέονται με τη σημερινή κυβέρνηση. Ετσι λύθηκαν οι απορίες όσων διεκδίκησαν θέση σε υπηρεσίες της Βουλής παρουσιάζοντας ογκώδη βιογραφικά με μεταπτυχιακούς τίτλους, εργασίες και τα παρόμοια. Πού πα’, ρε Καραμήτρο, όταν δεν έχεις μπάρμπα στην Κορώνη;
♦Ανάγκη
Είναι βέβαιο ότι ο Καραμανλής είχε αποφασίσει να κάνει εκλογές το Σεπτέμβρη. Δεν τον έπαιρνε άλλο. Γιατί όμως, τόση βιασύνη για τις 16, μέρα που υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η Εθνική Ελλάδας να παίζει στον τελικό του Ευρωμπάσκετ; Ο παράγοντας «πόρισμα Ζορμπά» έπαιξε αναμφισβήτητα το ρόλο του. Φοβούνταν τη διαρροή (που έγινε από τον ίδιο το Ζορμπά, όταν «τα πήρε στο κρανίο» με την αντιμετώπιση που του επεφύλαξαν) και δεν ήθελαν με τίποτα να εμφανιστεί στη Βουλή. Ετσι, έκαναν την ανάγκη φιλοτιμία, ξεσήκωσαν τον Παπούλια από τα πανηγύρια του Δεκαπενταύγουστου και προκήρυξαν εκλογές για τις 16 Σεπτέμβρη. Οσο για αιφνιδιασμό, κανέναν δεν αιφνιδίασαν. Μια-δυο βδομάδες πριν δεν λένε τίποτα.
♦ Κοινωνική πρόκληση
Οι ψηφοθηρικές ανάγκες της κυβέρνησης την οδήγησαν σε αύξηση κατά 26,6% του εκλογικού επιδόματος στους κάθε είδους μπάτσους. Η είδηση πέρασε στα ψιλά καθώς η ρύθμιση έγινε μες στο κατακαλόκαιρο, όμως, μολονότι το συνολικό κονδύλι δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλο, αυτή η ρύθμιση αποκτά το χαρακτήρα κοινωνικής πρόκλησης. Κάτι που φάνηκε ιδιαίτερα στη διάρκεια του φονικού κύματος των πυρκαγιών, όταν οι κάθε είδους μπάτσοι δεν είχαν καμιά προσφορά και κυκλοφορούσαν καθαροί και ατσαλάκωτοι μέσα στα οχήματά τους.
♦ Δείγμα λαμπρόν
Ο Μαντούβαλος ως πρόσωπο δεν μας απασχολεί. Η «περίπτωση Μαντούβαλου», όμως, είναι χαρακτηριστικό δείγμα του τρόπου με τον οποίο λειτουργεί το αστικό πολιτικό σύστημα. Ο τύπος αυτός, κατηγορούμενος σε βαθμό κακουργήματος για το λεγόμενο παραδικαστικό κύκλωμα, απείλησε ανοιχτά το κόμμα του, ότι θα βγάλει στη φόρα βρομιές διαφόρων. Εδειξε έτοιμος να μεταπηδήσει στο ΛΑΟΣ. Οι απειλές του έπιασαν τόπο. Του έταξαν την κομματική υποψηφιότητα για τη δημαρχία του Πειραιά και, βεβαίως, το «καθάρισμά» του στην εκκρεμούσα ποινική υπόθεση. Κι αυτός δήλωσε ότι παραμένει… απλός στρατιώτης της ΝΔ. Ο Καρατζαφέρης, που ως εκείνη τη στιγμή του έπλεκε δημόσια ύμνους, πληροφορήθηκε το παρασκήνιο και… θυμήθηκε να του ζητήσει γραπτή δήλωση ότι θα παραιτηθεί από βουλευτής του ΛΑΟΣ, αν τυχόν καταδικαστεί!
Γιατί η ΝΔ έσπευσε να κλείσει deal με τον Μαντούβαλο; Προφανώς γιατί οι απειλές· του δεν ήταν άσφαιρες. Και επειδή ελέγχει μερικές χιλιάδες μανιάτικες ψήφους στον Πειραιά.
Προφανώς οι επικοινωνιολόγοι του Μαξίμου έχουν χάσει τη μπάλα. Αλλιώς δεν θα γελοιοποιούσαν τον Καραμανλή, ντύνοντάς τον με στρατιωτικά ρούχα α’λα Μπους και στήνοντάς τον για «σύσκεψη» στο Πεντάγωνο (που κράτησε 10 λεπτά, ίσα που να τραβηχτούν τα πλάνα). Στρατιωτικό τζάκετ με 40 βαθμούς, πού το είδατε, ρε;’
♦ Ενας ο θεός τους
Μαραθώνιες οι τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές μεταδόσεις από τα μέτωπα της φωτιάς. Ξεκινούσαν το πρωί και συνεχίζονταν ανελλιπώς μέχρι το άλλο πρωί. Σχολιαστές και ρεπόρτερ εναλλάσσονταν στη σκυταλοδρομία, φέρνοντας στ’ αυτιά και τα μάτια μας κραυγές και εικόνες φρίκης, αγωνίας, οργής, απόγνωσης. Περίλυπο το ύφος των σχολιαστών, λίγες οι παπάρες από τους ρεπόρτερ, λιγότερη από άλλες φορές η αγωνία για το πλάνο. Τους είχε συνεπάρει κι αυτούς το δράμα των ανθρώπων της υπαίθρου που έδιναν με γενναιότητα τη μάχη της επιβίωσης, εγκαταλελειμένοι από το κράτος. Δεν έλειπαν, βέβαια, τα γνωστά κλισέ περί εθνικού πένθους, εθνικής καταστροφής και τα παρόμοια. Προπαντός, όμως, δεν έλειπαν οι διαφημιστικές σφήνες. Οι δραματικές μεταδόσεις από τα μέτωπα του ολέθρου διακόπτονταν κατά τακτά χρονικά διαστήματα, για να μεταδοθούν χαρούμενες διαφημίσεις για προϊόντα και υπηρεσίες. Οι καπιταλιστές (βιομήχανοι, έμποροι, διαφημιστές, καναλάρχες) βρήκαν την ευκαιρία. Την ώρα που όλη η Ελλάδα ήταν καθηλωμένη στους ραδιοτηλεοπτικούς δέκτες, αυτοί τη βομβάρδιζαν ανελέητα με διαφημίσεις, έχοντας εξασφαλισμένη θεαματικότητα και ακροαματικότητα. Mάλιστα, σύμφωνα με πληροφορίες, οι καναλάρχες ανέβασαν την ταρίφα για τις διαφημίσεις, εκμεταλλευόμενοι την ευνοϊκή γι’ αυτούς συγκυρία, αφού οι διαφημιστές πίεζαν για περισσότερα σποτ, πιεζόμενοι προφανώς από τους διαφημιζόμενους πελάτες τους. Μια χαρά λειτούργησε η αλυσίδα. Επιβεβαίωσαν για μια φορά ακόμη ότι οι καπιταλιστές μόνο σε ένα θεό πιστεύουν: το κέρδος. Κι όταν αναφέρονται σε εθνικά ζητήματα, εννοούν μόνο την τσέπη τους.