♦ Αλήτης
Μιλώντας με τον γνωστό αλαζονικό του τρόπο και βάζοντας την προσωπική του σφραγίδα στην προώθηση του νόμου-πλαισίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, ο Καραμανλής αποφάνθηκε ότι αντιδρούν μόνο «κάποιες μειοψηφίες». Μειοψηφία οι φοιτητές που σε μαζικότατες γενικές συνελεύσεις αποφασίζουν καταλήψεις, όχι μία, όχι δύο, όχι τρεις αλλά περισσότερες από 10 φορές από τον περασμένο Μάη, μειοψηφία η ΠΟΣΔΕΠ που αποτελεί το συνδικαλιστικό όργανο των πανεπιστημιακών, μειοψηφία η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ.
Επειδή και άλλες φορές έχει αποδείξει ότι δεν είναι παρά ένας σαλονάτος αλητάμπουρας, θα του προτείναμε, αν έχει τα κότσια, να στείλει τη ΔΑΠ στα πανεπιστήμια για να υποστηρίξει το νόμο-πλαίσιο, για να φανεί καθαρά ποιοι είναι μειοψηφία και ποιοι πλειοψηφία.
♦ Ξεχασιάρα
Ενοχλήθηκε η Γιαννάκου που ο συντάκτης της «Κόντρας» ρώτησε αν η κυβέρνηση θέλει να στείλει το μήνυμα ότι είναι κυβέρνηση του τσαμπουκά, παίρνοντας κατά κάποιο τρόπο τη ρεβάνς για το μπλοκάρισμα της αναθεώρησης του άρθρου 16. «Παρέλκει να σχολιάσω τον τρόπο που έγινε η ερώτησή σας», είπε αρχικά, για να προχωρήσει στη συνέχεια σε μια παραληρηματικού τύπου απάντηση, η οποία τροφοδότησε τη στήλη «Η παπάρα της εβδομάδας» στη σελίδα 2. Τι την ενόχλησε, άραγε, στην ερώτηση; Αυτή δεν ήταν που έλεγε με μόρτικο ύφος προ καιρού, ότι η κυβέρνηση «δεν μασάει»; Μάλλον η σφοδρότητα του περιεχόμενου της ερώτησης την ενόχλησε.
♦ Παραμυθατζήδες
Οταν η υπουργός Παιδείας ρωτήθηκε ποιο είναι το ανώτατο όριο σπουδών για τους ήδη φοιτούντες απάντησε: «Αυτοί οι φοιτητές οι οποίοι είναι μέσα έχουν ό,τι έχουν και οι άλλοι, το διπλάσιο. Συν ένα χρόνο, δύο εξάμηνα, που μπορεί να τους δώσει το Πανεπιστήμιο». Ο σύμβουλός της Σκιαδάς, προς το τέλος της συνέντευξης Τύπου, προσπάθησε να παραμυθιάσει τους δημοσιογράφους: «Αυτοί που είναι μέσα φοιτητές αυτή τη στιγμή, τους δίνει το δικαίωμα να πάνε μέχρι τον ανώτατο χρόνο φοίτησης, συν 5 χρόνια μετά».
Φυσικά, το νομοσχέδιο είναι σαφές: για τους ήδη φοιτούντες που δεν έχουν εξαντλήσει το ανώτατο όριο φοίτησης, ισχύει ό,τι και για τους φοιτητές που θα εισαχθούν μετά το επόμενο έτος. Γιατί ο Σκιδάς προσπάθησε να παραμυθιάσει τους δημοσιογράφους; Εκανε λάθος; Αν είναι έτσι, γιατί δεν τον διόρθωσε η παρισταμένη υπουργός που προηγούμενα είχε δώσει σωστή απάντηση;
♦ Ο φόβος φυλάει τα έρ’μα…
Επιστολή – αναφορά προς τον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών έστειλε ο υπουργός Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας Σ. Τσιτουρίδης, στην οποία αναφέρει ότι, επειδή «σε μια δημοκρατική κοινωνία τίποτε δεν πρέπει να σκιάζει την ευνομούμενη λειτουργία των θεσμών, και επειδή από την ημέρα της δολοφονίας του Διοικητή του ΙΚΑ Γιάννη Βαρθολομαίου γράφονται και λέγονται διάφορα για τον τρόπο λειτουργίας του ΙΚΑ, τα οποία μπορούν να κλονίζουν την αξιοπιστία των σχετικών διαδικασιών και να αποβαίνουν σε βάρος προσώπων, τόσο οι Υπηρεσίες του Ιδρύματος όσο και οι Υπηρεσίες του υπουργείου Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας παραμένουν, αυτονόητα, πάντα και ανά πάσα στιγμή στη διάθεση της εισαγγελικής αρχής για την παροχή κάθε πληροφορίας που αφορά στη νομιμότητα και στη διαφάνεια της λειτουργίας των Υπηρεσιών του ΙΚΑ».
Μια μέρα πριν ο Σάββας δήλωνε με το γνωστό σεμνοαλαζονικό του ύφος, ότι τα πάντα στο ΙΚΑ είναι εντάξει και πως ούτε μια δραχμή δε χάνεται. Επειδή, λοιπόν, η επιστολή προς τον εισαγγελέα έρχεται σε αντίθεση με τη σιγουριά, αναρωτιόμαστε μήπως κάποιο «πουλάκι» του «σφύριξε» ότι επίκεινται αποκαλύψεις και έσπευσε να στείλει την επιστολή για να λέει μετά πως αυτός είναι που προκάλεσε την εισαγγελική έρευνα και όχι οι αποκαλύψεις.
♦ Εντάξει, καταλάβαμε…
«Στο μυαλό μου δεν ταυτίζω την πολιτική δράση με κομματικό ή κοινοβουλευτικό αξίωμα», δήλωσε συνεντευξιαζόμενος στην «Ελευθεροτυπία» (18.2.07) ο Ν. Κωνσταντόπουλος. Η απουσία του επιθέτου «πολιτειακό», που θα έπρεπε να πάει μαζί με το «κομματικό» και το «κοινοβουλευτικό», βγάζει μάτια. Λίγο παρακάτω ο δημοσιογράφος τον ρωτά αν έχει ξεχάσει την προεδρική κατοικία και παίρνει την εξής απάντηση: «Ως πρόεδρος του ΣΥΝ, προσπάθησα να αλλάξει η αντίληψη που θεωρεί ότι τα πολιτειακά αξιώματα είναι άβατα ή ασυμβίβαστα για την αριστερά. Δεν έχω, λοιπόν, τίποτε να ξεχάσω ή τίποτε να θυμηθώ»!
Τι άλλο να μας πει για να καταλάβουμε πως στο μυαλό του υπάρχει μόνο η προεδρία της Δημοκρατίας και πως δε θα διστάσει να κάνει άνω-κάτω τον ΣΥΝ για να το πετύχει; Καλά ξεμπερδέματα, Αλέκο (και λοιποί).
♦ Μελετημένα πράγματα
Δυο χρόνια αναστολή της κομματικής ιδιότητας είναι η ποινή που επέβαλε το Πειθαρχικό του ΠΑΣΟΚ στο νομάρχη Κέρκυρας Μαχειμάρη για το γνωστό μυστικό πρωτόκολλο που υπέγραψε με το ΛΑΟΣ προεκλογικά και το οποίο το γνώριζαν όλοι και όλες, το είχαν εγκρίνει όλοι και όλες, αλλά ουδείς τολμά να πάρει την πολιτική ευθύνη του. Αν κάνουμε έναν απλό υπολογισμό, η ποινή του Μαχειμάρη θα λήξει περίπου ένα χρόνο πριν από τις επόμενες νομαρχιακές εκλογές. Τότε, λοιπόν, θα επανέλθει στο ΠΑΣΟΚ και θα ηγηθεί της προσπάθειας για την επανακατάκτηση της νομαρχίας. Και βέβαια, στη νομαρχία της τιμωρίας του, όλοι θα συνεργάζονται μαζί του και το γραφείο του θα είναι κέντρο εξουσίας και για τις πασοκικές υποθέσεις στο νησί.
♦ Ξανασμίγουν τα ρόδα
Καλώς να τον δεχτούν οι Πασόκοι τον Πάχτα και στη λίστα των υποψήφιων βουλευτών στη Χαλκιδική και στην κοινοβουλευτική τους ομάδα. Εμάς λόγος δεν μας πέφτει για το ποιος θα είναι και ποιος δεν θα είναι υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ. Αλλωστε, από λαμόγια υπάρχουν… να φάνε κι οι κότες. Εκείνο που δε δεχόμαστε είναι να βγαίνει ο κάθε Πάχτας και να υποτιμά τη νοημοσύνη μας με ερωτήματα του τύπου: «Αρκεί μια δήλωση ενός αλκοολικού και πάσχοντα από μυθομανία ατόμου για να κλονίζεται το πολιτικό σύστημα, με τον τρόπο που κλονίστηκε;» («Βήμα της Κυριακής», 18.2.07).
Καταρχάς, κανένα πολιτικό σύστημα δεν κλονίστηκε επειδή βρέθηκαν εκτός λιστών ΠΑΣΟΚ ο Πάχτας και τινές άλλοι. Σιγά τα στελέχη. Δεύτερο, κρύβει ο τέως υφυπουργός το γεγονός ότι ο ίδιος και τα φιλαράκια του πήραν τον πούλο, επειδή υπέγραψαν τη γνωστή ως «(ν)τροπολογία Πάχτα» και όχι λόγω των όσων δήλωνε στις εκπομπές του Ζούγκλα η γραμματέας του Στέγκου. Εμείς δεν έχουμε στοιχεία για να πούμε ότι ο Πάχτας τα πήρε. Ξέρουμε όμως ότι αυτός έφτιαξε τη «(ν)τροπολογία», η οποία καταργήθηκε από το ίδιο το ΠΑΣΟΚ. Επιπρόσθετα, ξέρουμε πως στην πολιτική υπάρχουν και πράγματα που… γίνονται και δε λέγονται. Τέλος, έτσι όπως τον κόβουμε τον Πάχτα, δεν μας φαίνεται για… μαλάκας.
♦ Εισαγγελική θρασυδειλία
Είπε για δικαστές ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Γ. Σανιδάς: «Παρατηρείται το παράδοξο φαινόμενο κατά το οποίο δικαστές, για λόγους που αυτοί γνωρίζουν, ασεβούντες προς τις κείμενες και συνταγματικές διατάξεις και αναγορεύσαντες εαυτούς ως τους μοναδικούς δήθεν προστάτες εργαζομένων, άρχισαν να εκδίδουν αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων, αλλά και προσωρινές ακόμη διαταγές, με τις οποίες, υπό το πρόσχημα δήθεν της ερμηνείας συναφθεισών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, υποχρέωναν το Δημόσιο να εξακολουθεί να δέχεται τις υπηρεσίες εργαζομένων». Για ποιο λόγο ένας δικαστής θα βγάλει παράνομη (κατά Σανιδά) απόφαση, δικαιώνοντας εργαζόμενους, όταν ο κανόνας στα δικαστήρια είναι το αντίθετο (μέχρι και την απεργία της Πρωτομαγιάς έχουν βγάλει παράνομη και καταχρηστική); Ο υπαινιγμός Σανιδά είναι προφανής: υπαινίσσεται χρηματισμό δικαστών από δικηγορικά γραφεία. Δικαιούμαστε, λοιπόν, να τον χαρακτηρίσουμε θρασύδειλο, αφού πετάει υπαινιγμούς χωρίς να έχει το θάρρος να εκφράσει τουλάχιστον υπόνοιες ή να ασκήσει διώξεις κατά των συγκεκριμένων δικαστών.
♦ Δεκανίκι
«Παρωδία» χαρακτήρισε ο Γιωργάκης τον τριετή διάλογο για την Παιδεία, μιλώντας στα στελέχη του ΠΑΣΟΚ. Σωστός ο χαρακτηρισμός, αλλά ετεροχρονισμένος κατά τρία χρόνια. Μακάρι, όμως, να μπορούσαν να κατηγορηθούν μόνο για καθυστέρηση στην αντίδραση ο Γιωργάκης και το ΠΑΣΟΚ. Ολο αυτό το διάστημα κάνουν πλάτες στην κυβέρνηση, λειτουργούν σαν δεκανίκι της. Την πιο αισχρή στάση κράτησαν το περασμένο καλοκαίρι. Τότε που ο Καραμανλής, στριμωγμένος από το φοιτητικό κίνημα, υποχρέωσε τη Γιαννάκου να κάνει πίσω, να μην καταθέσει στη Βουλή το νομοσχέδιο που το είχε έτοιμο και να ξεκινήσει έναν προσχηματικό διάλογο, «αγοράζοντας χρόνο» και αναζητώντας την κατάλληλη ευκαιρία για να αιφνιδιάσουν. Ενώ όλοι οι φορείς του εκπαιδευτικού κινήματος δήλωσαν ότι θεωρούν το διάλογο προσχηματικό και αρνήθηκαν να πάνε στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, το ΠΑΣΟΚ παρέμεινε και με νόημα έλεγε προς την κυβέρνηση, ότι παραμένει για να τη στηρίξει (τοποθέτηση Λοβέρδου). Εμεινε μέχρι το τέλος στην Επιτροπή το ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια τακίμιασε με την κυβέρνηση και στο θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 16, βοηθώντας την έτσι να οργανώσει την προπαγάνδα της και να σπείρει σύγχυση και αποπροσανατολισμό, με τη βοήθεια και των ΜΜΕ. Αυτή η παρωδία, λοιπόν, δεν είχε ένα αλλά δύο πρωταγωνιστές.