♦ Γλείφτες
Το να γλείφει κάποιος κακομοίρης την εξουσία, προκειμένου να βολεφτεί, μπορεί να το δει κανείς ακόμα και με συμπάθεια. Τι να πεις, όμως, για πανεπιστημιακούς, εκλεγμένους πρυτάνεις μάλιστα, που γλείφουν σαν κοινοί λακέδες. Οπως ο πρύτανης του πανεπιστήμιου Θεσσαλίας που προεξόφλησε ότι ο νόμος-πλαίσιο της Γιαννάκου «σε κάποια σημεία ξεπερνά τις προσδοκίες μας» και εξέφρασε την… ανησυχία του «εάν θα μπορέσουμε να ανταποκριθούμε σε ένα νόμο σαν κι αυτόν που μας υποσχέθηκε η κ. υπουργός». Παρά το γλείψιμο, όμως, δεν είμαστε καθόλου σίγουροι ότι ο ερίφης αυτός θα καταφέρει να πάρει κάποια θεσούλα στον κρατικό μηχανισμό, όπως διακαώς επιθυμεί. Γιατί τους πολύ γλείφτες δεν τους εμπιστεύονται οι εξουσίες. Προτιμούν να τους διατηρούν στη θέση του σφουγγοκωλάριου και τίποτα παραπάνω.
ΥΓ: Τον της Θεσσαλίας συναγωνίστηκε ο της Θράκης πρύτανης, που αποφάνθηκε ότι «και μόνο μ’ αυτή την απόφαση η υπουργός Παιδείας θα μείνει στην Ιστορία»!
♦ Ούνα ράτσα…
Συζήτηση Γιωργάκη με δημοσιογράφους σε χαλαρό κλίμα στην Ινδία, όπως την καταγράφει το «Βήμα». Λέει ο αρχηγούλης σε έντονο ύφος, όταν του λένε ότι ο Καραμανλής έχει ως μοντέλο τον Ανδρέα Παπανδρέου: «Τι έκανε ο Καραμανλής; Ποια πρωτοβουλία πήρε διεθνώς; Τι κοινωνικά μέτρα προώθησε; Μόνο λόγια, όπως οι μεταρρυθμίσεις. Και να ξέρετε, το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ μπορεί να το εφαρμόσει το ΠΑΣΟΚ πολύ καλύτερα από τη ΝΔ». Ιδού λοιπόν η παραδοχή: ίδιο είναι το πρόγραμμά τους και ο Γιωργάκης πιστεύει ότι μπορεί να το εφαρμόσει καλύτερα από τον Καραμανλή. Ειδικά τις αντιλαϊκές και αντεργατικές μεταρρυθμίσεις.
♦ Διαγωνισμός
Διαγωνισμό για το ποιος από τους δύο προσβάλλει περισσότερο τις κοινοβουλευτικές διαδικασίες έστησαν στη Βουλή τα στελέχη της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Στα σχετικά επιχειρήματα ξεχώρισαν ο Πολύδωρας, που υποστήριξε ότι η ενέργεια του Απ. Σταύρου να ψηφίσει υπέρ της αναθεώρησης του άρθρου 24 χωρίς να είναι μέλος της Επιτροπής Αναθεώρησης ήταν «ζαβολιά, πάντως όχι μεγαλύτερη από τα έγχρωμα ψηφοδέλτια στην εκλογή Σαρτζετάκη» και ο Ρουσόπουλος, που αναρωτήθηκε τι είναι χειρότερο, η προσπάθεια Σταύρου να επηρεάσει έξι βουλευτές της ΝΔ ή η απόφαση Παπανδρέου να απαγορεύσει στους βουλευτές του κόμματός του να συμμετέχουν στην αναθεωρητική διαδικασία;
Δηλωμένοι αντικοινοβουλευτικοί εμείς, δεν έχουμε παρά να τους ευχηθούμε: ξεφτιλιστείτε και ξεφτιλήστε τους θεσμούς σας όσο γίνεται περισσότερο. Αυτό είναι προσφορά προς την εργαζόμενη κοινωνία.
♦ Τρικυμία εν κρανίω
Το είχε ανάγκη το χειροκρότημα η Γιαννάκου και οι συνάδελφοί της τής το πρόσφεραν άφθονο και αφειδώλευτα. Η ταραχή της, όμως, δεν κρυβόταν. Γιατί ξέρει ότι με τα πανεπιστήμια κλειστά για δεύτερη φορά μέσα σ’ ένα χρόνο και χωρίς προοπτική εκτόνωσης, το δικό της το κεφάλι είναι που παίζεται και όχι των χειροκροτητών. Γι’ αυτό και δεν απέφυγε την παπάρα. «Η κυβέρνηση θα προχωρήσει χωρίς εσάς στη συνταγματική αναθεώρηση», είπε, απευθυνόμενη προς το ΠΑΣΟΚ. Ξέχασε η καψερή ότι τουλάχιστον σ’ αυτό το ζήτημα καμιά κυβέρνηση δε μπορεί να προχωρήσει μόνη της, εκτός κι αν έχει 180 βουλευτές στο τσεπάκι της. Ξέχασε ακόμα κι αυτά που η ίδια δήλωνε πριν μερικές μέρες: ότι η αναθεώρηση του συντάγματος δεν είναι κυβερνητική αλλά κοινοβουλευτική διαδικασία. Μέσα στην παραζάλη των χειροκροτημάτων, που την έκαναν να ξεχνά τα βάσανά της, ξέχασε τα αυτονόητα.
♦ Θα συμπράξουν;
Δήλωσε ο Παυλόπουλος την περασμένη Δευτέρα, εξερχόμενος του μεγάρου Μαξίμου, όπου συναντήθηκε με τον Καραμανλή: «Συζητήσαμε όμως πρωτίστως για το θέμα της πορείας της Αναθεώρησης του Συντάγματος. Υστερα από την πολιτικώς και θεσμικώς ανεύθυνη στάση του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ κ. Παπανδρέου το βάρος της αναθεώρησης πέφτει στη ΝΔ και στην Αριστερά, η οποία θα μετέχει στις εργασίες. Προγραμματίσαμε έτσι ακριβώς τη δουλειά μας ώστε να κάνουμε αυτό που πρέπει πέρα και έξω από κομματικές λογικές, οι οποίες διακρίνουν το ΠΑΣΟΚ».
Ξέρει κάτι ο Παυλόπουλος και προεξοφλεί τη συμμετοχή Περισσού και ΣΥΝ στη φάρσα της αναθεωρητικής διαδικασίας ή ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα; Εν πάση περιπτώσει, οφείλουν και τα δυο κόμματα να ξεκαθαρίσουν άμεσα τη θέση τους: θα συμπράξουν με τη ΝΔ νομιμοποιώντας μια διαδικασία κοινωνικά διάτρητη;
♦ Ελεεινοί
Ειλικρινά δεν καταλάβαμε τι ακριβώς θέλουν να πουν δυο πανεπιστημιακοί (δύο από τους «1.000», όπως υπογράφουν) με παρέμβασή τους στην «Ελευθεροτυπία». Μιλούν για μύθο των «1.000 καθηγητών», που «έσπευσαν να τον εκμεταλλευτούν, για δικούς τους σκοπούς, από τη μια η υπουργός κ. Γιαννάκου και από την άλλη ορισμένα στελέχη της ηγεσίας της ΠΟΣΔΕΠ». Δηλώνουν δε ότι «η αυθαίρετη ταύτιση των ατόμων που υπέγραψαν πριν από πολλούς μήνες τα δυο κείμενα, με τις σημερινές κινήσεις των αντίστοιχων ομάδων πρωτοβουλίας, προκάλεσε τη δικαιολογημένη δυσαρέσκεια πολλών απ’ αυτούς». Αμα είναι έτσι, άμα αισθάνονται ότι τους χρησιμοποιούν ερήμην τους, γιατί δεν παίρνουν πίσω τις υπογραφές τους; Τι στο διάολο, πανεπιστημιακοί είναι, έδωσαν την υπογραφή τους για να τη διαχειρίζονται εν λευκώ κάποιες ομάδες και να κάνουν παιχνίδι με τη Γιαννάκου; Σαν να μη μας τα λένε καθόλου καλά οι δυο συνδικαλιστές.
♦ Αποκαλυπτήρια
Δυο ρεπορτάζ στο ίδιο φύλλο των «Νέων» δίνουν την ίδια ερμηνεία. Το πρώτο: «Για το ΠΑΣΟΚ η αναμέτρηση στο Κοινοβούλιο είχε και μιαν άλλη παράμετρο, την ανοιχτή ρήξη με το ΚΚΕ, το οποίο χαρακτηρίστηκε “αριστερός ψάλτης της ΝΔ”. Η εξήγηση είναι μάλλον απλή: Από τις δημοσκοπήσεις διαπιστώνονται διαρροές προς την Αριστερά λόγω της εντύπωσης μέρους της κοινής γνώμης πως τα δύο μεγάλα κόμματα ταυτίζονται στην υπόθεση του άρθρου 16». Το δεύτερο: «Η απόφαση του ΠΑΣΟΚ να σκληρύνει τη στάση του απέναντι στο ΚΚΕ δεν αποσυνδέεται και από τα ευρήματα κάποιων δημοσκοπήσεων που έχει στα χέρια της η αξιωματική αντιπολίτευση και τα οποία δείχνουν ότι οι όποιες απώλειες λόγω του άρθρου 16 ή της συνολικότερης στάσης του για την Παιδεία κατευθύνονται στον χώρο της Αριστεράς και κυρίως στο ΚΚΕ, που εμφανίζει ποσοστά γύρω στο 8% – 8,5%».
Η είδηση είναι προφανώς αληθινή. Διαβάζεται όμως και (ή μάλλον θα έπρεπε να διαβαστεί) διαφορετικά. Υπάρχουν δυο ειδήσεις. Η πρώτη είναι πως τα γκάλοπ έδειχναν διαρροές ψήφων από το ΠΑΣΟΚ λόγω της στάσης του στην αναθεώρηση του άρθρου 16. Η δεύτερη είδηση αφορά το αυτονόητο: οι διαρροές ήταν προς τα αριστερά (αυτονόητο, γιατί η ΝΔ έχει την ίδια θέση με το ΠΑΣΟΚ και επομένως δεν θα μπορούσε να εισπράττει αυτή τη διαρροή των διαφωνούντων με την αναθεώρηση του άρθρου 16). Επομένως, το πολιτικό κόστος, που γινόταν συνεχώς μεγαλύτερο με το φούντωμα των καταλήψεων, είναι αυτό που ανάγκασε το ΠΑΣΟΚ να κάνει τον ελιγμό. Τα κατορθώματα των Σταυροτραγάκηδων ήταν απλώς το αναζητούμενο πρόσχημα. Η επίθεση στον Περισσό ήρθε απλώς σαν απαραίτητο συμπλήρωμα, για να μαζευτεί κάπως η ζημιά.
♦ Η επιστροφή του ρόκερ
Εμείς γιατί έχουμε την αίσθηση ότι από τις τελευταίες πολιτικές κινήσεις του Γιωργάκη (πρόταση μομφής, ανακίνηση σκανδαλολογίας με προσφυγές στον εισαγγελέα) αναδύεται άρωμα Λαλιώτη; Ολα δείχνουν (μετά και το δείπνο με τον Γιωργάκη μετά συζύγων), ότι ο Κιγκινάτος εγκαταλείπει τα κτήματά του και επανέρχεται φορώντας το λαμέ κοστούμι του «γκλαμ ροκ».
♦ Ποιοι είναι οι προβοκάτορες;
Τα «νεούλια» του Περισσού, που πλέον δε μπορούν να εκδώσουν και να διαδώσουν την εφημερίδα τους ως ανεξάρτητο έντυπο και τη διανέμουν ως ένθετο του «Ριζοσπάστη», ασχολήθηκαν στο τελευταίο φύλλο («Οδηγητής», Φλεβάρης 2007) με την επίθεση με ρουκέτα στην αμερικάνικη πρεσβεία, την ευθύνη της οποίας ανέλαβε ο «Επαναστατικός Αγώνας». Ο τίτλος του δημοσιεύματος τα λέει όλα: «Τρομοκρατική επίθεση στο αντιιμπεριαλιστικό κίνημα»!!! Εμάς, όμως, μας έκανε εντύπωση ένας από τους ισχυρισμούς της «ανάλυσης», το οποίο άρεσε τόσο πολύ στους συντάκτες που το έβαλαν με μεγάλα γράμματα, σαν βινιέτα, στο σώμα του δημοσιεύματος: «Οι θεωρητικοί του μαρξισμού αντιπάλευαν την ατομική τρομοκρατία, τόσο για την ανεδαφικότητα και αναποτελεσματικότητά της, όσο και για το προβοκατόρικο στοιχείο που περιέχει»!
Επειδή, εμείς δεν έχουμε τη θεωρητική κατάρτιση της κοπελιάς που υπογράφει το δημοσίευμα και επειδή οι μόνες παραπομπές που έχει στο τέλος είναι η εξής μία: Ριζοσπάστης και ΚΟΜΕΠ, θα θέλαμε να την παρακαλέσουμε, παραβλέποντας όλα τα υπόλοιπα, να μας συστήσει μερικά έργα θεωρητικών του μαρξισμού που μιλούν για το «προβοκατόρικο στοιχείο». Γηράσκουμε αεί διδασκόμενοι και θα της είμασταν υπόχρεοι αν μας βοηθούσε. Εκτός αν γράφοντας «οι θεωρητικοί του μαρξισμού» εννοεί την Παπαρήγα, τον Κουτσούμπα και τον Μπογιόπουλο, οπότε ας μη μπει στον κόπο.
Για να σοβαρευτούμε. Ο ισχυρισμός αυτός καταδεικνύει το γενιτσαρικό τρόπο με τον οποίο διαπαιδαγωγούνται οι Κνίτες από την ηγεσία του Περισσού. Πολιτική αγραμματοσύνη, παπαγάλισμα αντιδραστικών ιδεολογημάτων και φανατισμός της άγνοιας.