♦Περισσότερους μπάτσους ζητά ο Περισσός
Κατά το χαιρετισμό του προς τους συγκεντρωμένους (σ.σ. διαδηλωτές μπατσοσυνδικαλιστές), ο βουλευτής Λάρισας του ΚΚΕ Τάκης Τσιόγκας επισήμανε πως «το ΚΚΕ συμπαραστέκεται στα δίκαια αιτήματά σας. Μην έχετε αυταπάτες. Την ίδια στάση έχουν απέναντι σε όλους τους εργαζόμενους, καθώς το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν την ίδια πολιτική». Συνεχίζοντας ανέφερε πως «το ΚΚΕ στηρίζοντας τους αγώνες σας διεκδικεί 1.300 ευρώ κατώτερο μισθό και την κατάργηση του αντιασφαλιστικού νόμου. Παράλληλα να σταματήσει η ιδιωτική παιδεία που απομυζά το μισθό σας. Απαιτούμε την άμεση κάλυψη με μόνιμο προσωπικό των οργανικών κενών στα Σώματα Ασφαλείας» (το ρεπορτάζ στο «Ριζοσπάστη»).
Αν δεν το καταλάβατε, πέρα από την υποστήριξή του στα «δίκαια αιτήματα» των «σκληρά εργαζόμενων» αστυνομικών, ο Περισσός ζητά και πρόσληψη περισσότερων μπάτσων (αυτό σημαίνει η «κάλυψη με μόνιμο προσωπικό των οργανικών κενών στα Σώματα Ασφαλείας»). Κι ύστερα, κατηγορεί τον Σκανδαλίδη, που ζητά αναβάθμιση της Δημοτικής Αστυνομίας. Τι να πεις, οι άνθρωποι έχουν ξεπεράσει κάθε όριο σε διπροσωπία και υποστήριξη της αστικής πολιτικής.
♦ Διότι δεν έγινε ρουφιάνος
Του τηλεφώνησε ο αρχιασφαλίτης της πόλης και του ζήτησε να γίνει ρουφιάνος. Να του δίνει ραπόρτο για ό,τι πέφτει στην αντίληψή του, γιατί η επιχείρηση που δούλευε ως νυχτοφύλακας ήταν κοντά σ’ ένα πάρκο. Αυτός (ο λόγος για 29χρονο Χανιώτη με προβλήματα ψυχικής υγείας) αρνήθηκε. Κι όχι μόνο αρνήθηκε, αλλά ηχογράφησε στο κινητό του το τηλεφώνημα του αρχιασφαλίτη και το έβαζε να το ακούσουν φίλοι και γνωστοί του. Το νέο έφτασε στ’ αυτιά του μπάτσου (φρόντισαν οι ρουφιάνοι του προφανώς) κι αυτός του έκανε μήνυση. Κι επειδή ως μπάτσος έχει και το πεπόνι και το μαχαίρι, συνέλαβε τον άνθρωπο, τον έκλεισε μια νύχτα στο κρατητήριο και τον παρέπεμψε στο αυτόφωρο (χωρίς να τον έχει συλλάβει να διαπράττει οτιδήποτε επ’ αυτοφώρω). Το Τριμελές Πλημμελιοδικείο Χανίων ανέβαλε τη δίκη για τις 15 Δεκέμβρη, κρίνοντας ότι το αδίκημα δεν ήταν αυτόφωρο (και ποιος θα προστατέψει τον άνθρωπο από τη διαπόμπευση και την ταλαιπωρία;).
Συμπέρασμα: η άρνηση να γίνεις ρουφιάνος θεωρείται αδίκημα στην Ελλάδα του 2006. Στην Ελλάδα του Πολύδωρα και του Χρυσοχοΐδη, στη μπανανία των Αμερικάνων, που κάποιοι προσπαθούν να μας κάνουν να ξεχάσουμε την αξιοπρέπεια και τη λαϊκή μας παράδοση, που κατατάσσει τους ρουφιάνους στον πάτο της κοινωνίας.
♦ Αλήθειες…
Ζόρια τραβάει η προπαγάνδα που θέλει να παρουσιάσει τη Χεζμπολά σαν ξένο σώμα στο Λίβανο, σαν ένα τσούρμο πολεμοκάπηλων φανατικών, απομονωμένων από το λαό του Λιβάνου. Τουλάχιστον οι εφημερίδες αναγκάζονται να γράψουν και κάποιες αλήθειες για τη βαθιά σχέση αυτής της οργάνωσης με το λιβανέζικο λαό. Σταχυολογούμε μερικά τέτοια δημοσιεύματα. «“Οπλο” τους η λαϊκή αποδοχή» είναι ο τίτλος σε δημοσίευμα του «Εθνους της Κυριακής». Ο Θανάσης Αργυράκης, απεσταλμένος του «Ελεύθερου Τύπου» στο Λίβανο, γράφει: «Τι είναι η Χεζμπολάχ; “Είναι εκείνοι που βοηθούν το λαό, αυτοί που υπερασπίζονται το Λίβανο και πολεμούν τους Ισραηλινούς, δίνοντάς τους να καταλάβουν ότι δεν θα κάνουν περίπατο στη χώρα μας”. Αυτή είναι η άποψη που κυριαρχεί σήμερα σε όλο το Λίβανο. Ακόμα κι εκείνοι που δεν υποστηρίζουν τη Χεζμπολάχ δεν έχουν κακό λόγο γι’ αυτήν». Και ο πρόεδρος του Λιβάνου Εμίλ Λαχούντ, σε συνέντευξη στην Ειρήνη Αναστασοπούλου για τα «Νέα»: «Η Χεζμπολάχ είναι πολύ δημοφιλές κόμμα στο Λίβανο, επειδή διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο στην απελευθέρωση τμημάτων του Νότιου Λιβάνου από την ισραηλινή κατοχή… η Χεζμπολάχ διαδραματίζει ενεργό ρόλο στην πολιτική ζωή του Λιβάνου… Σε καμιά περίπτωση οι Λιβανέζοι δεν θα συγκρούονταν μεταξύ τους για να πέσουν θύματα ξένων σχεδίων συνωμοσίας».
♦…και κιτρινισμός
Αντίθετα, η «Ελευθεροτυπία» δεν πήγε στο Λίβανο. Εκανε σημαία της (πρωτοσέλιδο κύριο θέμα) την επιστολή μιας Λιβανέζας από το Λονδίνο (της οποίας η οικογένεια ζει στη Γαλλία), με τίτλο «Αυτός ο πόλεμος δεν είναι δικός μας». Η οποία Λιβανέζα ρίχνει ευθύνες στο Ισραήλ και τη Χεζμπολά και ζητά «να επιστραφούν οι απαχθέντες Ισραηλινοί στρατιώτες» (από πότε, κορίτσι μου, οι αιχμάλωτοι πολέμου αποκαλούνται «απαχθέντες»;) και να εγκατασταθεί λιβανέζικος στρατός στο νότο, για να εκτοπίσει τη Χεζμπολά. Υψηλό δείγμα κιτρινισμού από μια εφημερίδα που ομνύει στο όνομα της αντικειμενικότητας. Η γνώμη εκατομμυρίων ανθρώπων στο Λίβανο (βλέπε και σχόλιο σε πλαίσιο δίπλα) δε μετράει, μετράει μόνο η γνώμη μιας λιβανικής καταγωγής κατοίκου Λονδίνου.
♦ Kαθαρές κουβέντες
Καθαρές κουβέντες, χωρίς διπλωματικότητα, από έναν Παλαιστίνιο, καθηγητή γενετικής στο αμερικάνικο Γέιλ, που θα είχε κάθε λόγο να κάνει την πάπια ή να ακολουθεί την τακτική των «ίσων αποστάσεων»:
«Αν όλοι οι άλλοι που έχεις ψηφίσει, από τον Αραφάτ μέχρι τον Μαχμούντ Αμπάς, έχουν αποτύχει να πάρουν το τόσο δα από τους φύλακές σου, θα προσπαθήσεις να ψηφίσεις τον άνθρωπο που έχει περισσότερη πυγμή. Και αυτή τη στιγμή αυτός είναι η Χαμάς. Είναι οι φύλακες που κρατούν τα κλειδιά από αυτούς που τους έχουν φυλακισμένους» (Μάζιν Κιουσμίγιε, συνέντευξη στη Χριστίνα Παπασταθοπούλου, «Ελευθεροτυπία», 22.7.06).
♦ Πρόκληση
Το σιωνιστικό κάθαρμα, που αντιπροσωπεύει το νεοναζιστικό κράτος του Ισραήλ στην Αθήνα, ο πρέσβης Ραμ Αβιράμ, προκαλεί κιόλας. Ιδού τι δήλωσε σε συνέντευξη στον «Τύπο της Κυριακής» (23.7.06): «Νομίζω ότι η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων, όπως ακούσαμε και από τον πρωθυπουργό κ. Καραμανλή, καταλαβαίνει ότι απαιτείται εκεχειρία αλλά ταυτόχρονα τη διασφάλιση ότι οι Ισραηλινοί στρατιώτες θα επιστρέψουν χωρίς όρους. Πιστεύω ότι έγινε κατανοητή η θέση πως το Ισραήλ δέχθηκε επίθεση και αμύνεται και ότι δεν θα υποκύψει στην τρομοκρατία. Η κυβέρνηση αντικατοπτρίζει αυτό που αντιλαμβάνομαι ότι αισθάνεται η ελληνική κοινή γνώμη, η οποία στηρίζει τους αμυνόμενους». Δεν κάνεις καμιά βόλτα στους καφενέδες και στις λαϊκές αγορές, ρε, να δεις ποια είναι η γνώμη του ελληνικού λαού; Αλλά πού να πας; Ούτε ολόκληρη η Μοσάντ δε φτάνει για να σε βγάλει ζωντανό από μια τέτοια βόλτα.
♦ «Σιωνιστής μαλάκας»
Θυμηθήκαμε τον φίλο μας τον Γκίλαντ Ατζμοντ, τον Ισραηλινό συνθέτη, μουσικό της τζαζ και συγγραφέα, που πήρε των ομματιών του και αυτοεξορίστηκε από το Ισραήλ, δηλώνοντας πλέον «εβραιόφωνος Παλαιστίνιος». Οταν -κατά την επίσκεψή του για συναυλίες στην Ελλάδα- τον ρώτησαν τη γνώμη του για τον διάσημο Αμος Οζ, τους άφησε όλους κάγκελο δηλώνοντας: «Είναι ένας σιωνιστής μαλάκας» (τις λίγες μέρες που ήταν στην Ελλάδα πρόλαβε να μάθει την εθνική μας βρισιά). Τον θυμηθήκαμε καθώς διαβάσαμε τη δήλωση του Οζ για τον τελευταίο πόλεμο: «Αυτή τη φορά το Ισραήλ δεν εισβάλλει στο Λίβανο. Αμύνεται σε μια καθημερινή παρενόχληση, τον βομβαρδισμό δεκάδων πόλεων και χωριών μας. Το ισραηλινό ειρηνευτικό κίνημα πρέπει να στηρίξει την προσπάθεια του Ισραήλ να αμυνθεί, εφόσον η επιχείρηση αυτή έχει στόχο κυρίως τη Χεζμπολάχ και αποφεύγει, στο μέτρο του δυνατού, τα πλήγματα εναντίον των Λιβανέζων αμάχων».
Να τον χαίρεστε τον… ειρηνιστή σας, κύριοι και κυρίες της… ευαίσθητης ελληνικής διανόησης. Εμείς προτιμάμε να χαιρόμαστε τον λιγότερο διάσημο Ατζμον, που ξέρει πολύ καλύτερα και από σας και από μας τα πράγματα στο Ισραήλ και έχει πλήρη επίγνωση όταν δηλώνει, ότι ο αριστερός σιωνισμός είναι χειρότερος και πιο επικίνδυνος από τον δεξιό.
♦ Πολιτικό μάρκετινγκ
Και ξαφνικά, τους έπιασε ο πόνος για τις παραλίες και το εισιτήριο που αναγκάζονται να πληρώσουν οι λουόμενοι. Και εξέδραμαν στις ιδιωτικοποιημένες πλαζ την προηγούμενη Κυριακή. Τις μοίρασαν μάλιστα, για να μη συμπέσει το σόου της κάθε παράταξης. Στη μία πήγαν οι άνθρωποι του ΣΥΝ, στην άλλη οι άνθρωποι του Περισσού. Και μπήκαν τζάμπα, καλώντας τον κόσμο να μη πληρώνει εισιτήριο. Για καθήστε, όμως, ρε λεβέντες. Πού ήσασταν πέρσι το καλοκαίρι, πού ήσασταν πρόπερσι το καλοκαίρι; Το ίδιο εισιτήριο δεν είχαν οι πλαζ; Γιατί το θυμηθήκατε ξαφνικά φέτος; Ρητορικά τα ερωτήματα, γιατί την απάντηση τη γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά. Για προεκλογικό πολιτικό μάρκετινγκ πρόκειται. Που θα το ξεχάσουν του χρόνου και θα το θυμηθούν -ενδεχομένως- πριν τις επόμενες εκλογές.
♦ Εξις…
Ηρθαν από την Ιταλία κάποιοι εισαγγελείς για να συζητήσουν με έλληνες συναδέλφους τους ζητήματα σχετικά με τα κυκλώματα αρχαιοκαπηλίας. Ξέρετε πού έγινε η συνάντηση εργασίας; Στη ΓΑΔΑ! Και γιατί στη ΓΑΔΑ; Δεν έχουν γραφεία οι εισαγγελείς στην Ευελπίδων; Φυσικά και έχουν, όταν όμως με υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας ασχολείται ο Διώτης, δε μπορεί παρά να βάλει τη σύσκεψη με τους Ιταλούς εισαγγελείς στο… φυσικό του χώρο, τη ΓΑΔΑ. Για να μας πει πως ανάμεσα σε εισαγγελέα και σε μπάτσο δεν υπάρχει καμιά διαφορά. Ο πονηρός Παπαγγελόπουλος δεν πήγε ο ίδιος στη σύσκεψη. Εστειλε έναν άλλο εισαγγελέα ως εκπρόσωπο. Ομως, δεν τόλμησε και να τραβήξει το αυτί του υφισταμένου του. Πάντα δημοσιοσχεσίτης και… μέσα σ’ όλα.
♦ Πώς είπατε;
«Είναι γνωστό, φυσικά, ότι οι δυνάμεις του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ αποτελούν μια από τις μεγαλύτερες αγωνιστικές συνιστώσες του φοιτητικού κινήματος και ότι έπαιξαν σοβαρό ρόλο στο πρόσφατο ξέσπασμα»! Ποιος τα γράφει αυτά; Οχι ο «Ριζοσπάστης», όπως βιαστήκατε να απαντήσετε. Το «Πριν» (φύλλο της 23.7.06) τα γράφει. Και μεις μένουμε με την απορία. Προς τι το γλείψιμο προς τον Περισσό; Ψήνονται τίποτα συμμαχίες και δεν το έχουμε πάρει χαμπάρι; Εν πάση περιπτώσει, τα παραπάνω αποτελούν φτύσιμο και σε όλα τα παιδιά των ΕΑΑΚ, που πέρασαν τα πάνδεινα από τους Κνίτες και έδωσαν αγώνες ενάντια στην ξεπουληματική τακτική του Περισσού.
♦ «Δεν έχουν σχέση»!
Το ακούμε συνέχεια στα ραδιοτηλεοπτικά δελτία, το διαβάζουμε στις εφημερίδες: «Δεν έχουν καμιά σχέση με τη Χεζμπολά». Αυτοί που «δεν έχουν σχέση» είναι οι άμαχοι του Νοτίου Λιβάνου και της Βηρυτού (για να ακριβολογούμε, όχι όλης της Βηρυτού, αλλά των φτωχογειτονιών με το σιιτικό πληθυσμό), που δέχονται τα από αέρος πλήγματα της σιωνιστικής αεροπορίας. Ετσι, οι άνθρωποι στο Λίβανο χωρίζονται σε δυο κατηγορίες: στους «αθώους», που «δεν έχουν σχέση με τη Χεζμπολά» και κακώς βομβαρδίζονται και στους «κακούς», που «έχουν σχέση με τη Χεζμπολά» και επομένως καλώς βομβαρδίζονται, αφού το Ισραήλ ασκεί το «δικαίωμα στη νόμιμη άμυνα».
Αυτός, βέβαια, είναι ένας πρόστυχος διαχωρισμός των δυτικών ΜΜΕ, που έχει σαν σκοπό να καταδείξει τη Χεζμπολά ως τον εκπρόσωπο του «απόλυτου κακού», στην ίδια μοίρα με τους σιωνιστές εγκληματίες. Μόνο που αυτό το διαχωρισμό δεν τον ακούσαμε από τα στόματα των αμάχων που πλήττονται από τους βομβαρδισμούς. Δεν είδαμε διαδηλώσεις κατά της Χεζμπολά, δεν ακούσαμε κατάρες από αυτούς που έχασαν δικούς τους ανθρώπους. Μόνο κατάρες για το Ισραήλ ακούμε σε κάθε σύνδεση των δυτικών καναλιών με τις πληττόμενες περιοχές. Ενας να βρισκόταν να καταραστεί τη Χεζμπολά, σημαία θα τον είχαν κάνει οι δημοσιογράφοι της Δύσης που σαν τα κοράκια γυροφέρνουν ανάμεσα στα χαλάσματα και στα κομβόι των προσφύγων. Κι όμως, δε βρίσκεται κανένας να τους κάνει τη χάρη.
Ξέρετε γιατί; Γιατί η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που πλήττονται έχει σχέση με τη Χεζμπολά. Είναι συμπαθούντες την οργάνωση, είναι ψηφοφόροι της, είναι άνθρωποι που μόνο στη Χεζμπολά αναγνωρίζουν τον πολιτικό τους εκπρόσωπο. Εχει ιστορία στο Λίβανο και ειδικά στο σιιτικό νότο αυτή η οργάνωση. Εχει δώσει αγώνες, έχει χύσει αίμα, έχει προσφέρει μάρτυρες. Γι’ αυτό και ο λαός την τιμά με την εμπιστοσύνη του και θεωρεί δικό του και τον αγώνα που δίνει σήμερα. Γι’ αυτό και λυσσάει η κίτρινη προπαγάνδα.
