♦ Εφιάλτης
Στον αστικό Τύπο δημοσιεύτηκαν, χωρίς να διαψευστούν από την κυβέρνηση ή την τρόικα, ότι το ΔΝΤ έχει κάνει μη δημοσιεύ-σιμους υπολογισμούς, σύμφωνα με τους οποίους το 2014 το ελληνικό κρατικό χρέος θα ανέρχεται στο 180% του ΑΕΠ, αν η οικονομία κινηθεί με ετήσιο ρυθμό αύξησης 3,5%. Αν κινηθεί με 6,5%, τότε το χρέος το 2014 θα είναι 128% του ΑΕΠ.
Το 6,5% ούτε σαν καλαμπούρι δεν μπορεί να συζητηθεί. Σαν καλαμπούρι συζητιέται το 3,5%, αν αναλογιστούμε ότι ήδη ανακοινώθηκε πως η «ύφεση» το 2011 θα είναι μεγαλύτερη απ’ αυτή του 2010 (μέχρι και για –5,3% μίλησε ο Βενιζέλος), ενώ «υφεσιακό» θα είναι και το 2012. Αρα, το 2014 το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ θα είναι πάνω από 180%, σύμφωνα με τους υπολογισμούς του ΔΝΤ.
Τι σημαίνει αυτό; Οτι το ύψος του χρέους δεν οριοθετεί τίποτα το απαγορευτικό για τον διεθνή καπιταλισμό, φτάνει να εκπληρώνονται δυο όροι. Πρώτο, το διεθνές χρηματιστικό κεφάλαιο να εισπράττει τα τοκογλυφικά τοκοχρεολύσιά του και δεύτερο, να παγιωθεί η «κινεζοποίηση» του ελληνικού λαού, ώστε να διαμορφωθούν όροι μέγιστης κερδοφορίας για το κεφάλαιο που θα επενδύσει στην παραγωγή και τις υπηρεσίες
.
.
♦ Βασιλικότερος του βασιλέως
Ποιον εκφράζει ο Πολυζωγόπουλος ως πρόεδρος της ΟΚΕ; Τους «κοινωνικούς εταίρους», δηλαδή κατά βάση τη ΓΣΕΕ και τον ΣΕΒ. Εμφανίστηκε, λοιπόν, ο ερίφης στη Διαρκή Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων της Βουλής, που συζητούσε το νομοσχέδιο της Διαμαντοπούλου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και τάχθηκε αναφανδόν υπέρ, ξεπερνώντας ακόμα και τον ΣΕΒ σε προκλητικότητα. Και τι δεν είπε. Οτι «έχουν ιδιαί-τερη αξία οι προτάσεις των εκπροσώπων των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας και δεν μπορεί να αποτελούν μονόδρομο οι όποιες απόψεις των πανεπιστημιακών λειτουργών». Οτι «η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων, θα πρέπει να είναι ευέλικτη». Οτι «η αλλαγή του μοντέλου Διοίκησης των πανεπιστημίων είναι απαραίτητη και το Σχέδιο Νόμου κάνει τις αναγκαίες τομές». Οτι «η αναδιάρθρωση που φέρνει το Σχέδιο Νόμου στην εσωτερική οργάνωση και λειτουργία (κατάργηση τμημάτων, αναδιάρθρωση σχολών κ.λπ.) είναι θετική και πρέπει να υποστηριχθεί».
Και τι έκανε η ΓΣΕΕ; Απολύτως τίποτα. Κοινώς την πάπια. Διότι προφανώς ο Πολυζωγόπουλος είχε και τη δική της σύμφωνη γνώμη, παρασκηνιακά.
♦ Ψηφίστε μας
Λίγο μπαγιάτικα, αλλά διαρκώς επίκαιρο. Συνέντευξη στο πρωινάδικο της ΝΕΤ έδωσε στις 26 Ιούλη ο Τσίπρας και μεταξύ των άλλων ξεκαθάρισε και τη σχέση «πλατείας»-κοινοβουλίου.
Καταρχάς, έδωσε τον ορισμό της… δημοκρατίας, προς άρση κάθε παρεξήγησης. Μην περάσει από το μυαλό κανενός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει επαναστατικούς σκοπούς: «Η δημοκρατία έχει κανόνες. Εχει όρους. Εμείς δεν ζητήσαμε ούτε να καταλάβουν οι συγκεντρωμένοι στην πλατεία Συντάγματος τα θερινά ανάκτορα, ούτε να καταλυθεί το σύνταγμα. Εμείς ζητάμε να εφαρμοστεί το σύνταγμα».
Στη συνέχεια έδωσε τον ορισμό της… άμεσης δημοκρατίας, στο όνομα της οποίας ορκίζονταν τα στελεχάκια του ΣΥΡΙΖΑ που παρίσταναν τους ακομμάτιστους στην πλατεία Συντάγματος: «Δεν μπορούμε να περιμένουμε εμείς από ένα αυθόρμητο μαζικό κίνημα να μας δώσει πολιτικές προτάσεις. Περιμένουμε να δείξει βασικούς κατευθυντήριους άξονες και έχει δείξει αυτός ο κόσμος. Σας είπα τους δύο βασικούς άξονες: δημοκρατία και κοινωνική δικαιοσύνη. Από εκεί και πέρα είναι δουλειά των πολιτικών δυνάμεων και των κομμάτων να έχουν πρόγραμμα, να έχουν στρατηγική και να πείσουν τους πολίτες ότι έχουν το ορθότερο πρόγραμμα και να εκλεγούν από μια εκλογική διαδικασία, από μια δημοκρατική διαδικασία».
Ο λαός θα κραυγάζει στις πλατείες, αλλά στο φινάλε καλείται να ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ. Και για όσους δεν το κατάλαβαν, το επανέλαβε σε άλλο σημείο: «Η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών που από απελπισία, από απόγνωση βρίσκονται στο δρόμο και διαδηλώνουν, θέλει να προστατεύσει τη δημοκρατία και τον κοινοβουλευτισμό. Διότι κοινοβουλευτισμός σημαίνει ότι δίνω το λόγο στους πολίτες να κρίνουν και να εκλέξουν αυτούς που θέλουν να τους εκπροσωπήσουν».
Αυτό είναι. Τα δικαιώματα του λαού τελειώνουν στην κάλπη. Τίποτα πέραν αυτής
♦ Πρότυπο εργατοπατερισμού
Κερδίζει επάξια το πρώτο βραβείο εργατοπατερισμού η διοίκηση του Συλλόγου Προσωπικού Alpha Bank. Παραθέτουμε την ανακοίνωση που εξέδωσε την περασμένη Δευτέρα:
«Στην πιο κρίσιμη στιγμή για την ελληνική οικονομία ανακοινώθηκε μια ιστορική συμφωνία συγχώνευσης των δύο μεγαλύτερων ιδιωτικών τραπεζών της χώρας (Alpha Bank – Eurobank). Η σημασία της συμφωνίας είναι τεράστια όχι μόνο για την πορεία του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, αλλά συνολικά για την ελληνική οικονομία, αφού για πρώτη φορά μετά την υπογραφή του μνημονίου επενδυτικά κεφάλαια του εξωτερικού εισέρχονται στην χώρα μας. Ως εργαζόμενοι χαιρετίζουμε τη μεγάλη αυτή συμφωνία ως μια διαδικασία με όραμα, για κάτι πολύ μεγάλο, που θα διαμορφώσει όρους ασφάλειας και σιγουριάς για όλους. Η διασφάλιση προς εργασία και η επαγγελματική προοπτική είναι απόλυτα συνδεδεμένες με την επιτυχία αυτού του μεγάλου εγχειρήματος. Είμαστε σίγουροι ότι οι εργαζόμενοι και προς δύο τράπεζες θα δώσουμε τον καλύτερό προς εαυτό προς την κα- τεύθυνση αυτή».
Δεν αισθάνθηκαν την ανάγκη, ούτε για τα μάτια του κόσμου, να γράψουν πως πρέπει να μη χαθεί καμιά θέση εργασίας.
♦ Πανικός στην Κουμουνδούρου
Στην αρχή πήγαν να πάθουν αποπληξία, ακούγοντας τον Ολι Ρεν να ανακοινώνει ότι εξετάζεται η προοπτική του ευρωομόλογου, σε έκθεση σκοπιμότητας της Κομισιόν, που θα δημοσιοποιηθεί το Σεπτέμβρη. Τι να βγουν να πουν; Οτι ο Ολι Ρεν υιοθετεί τις θέσεις του ΣΥΡΙΖΑ και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς; Οι οικονομολόγοι έκαναν φροντιστήριο στον Τσίπρα κι αυτός βγήκε την άλλη μέρα στο ραδιόφωνο για να πει ότι «η Ευρωπαϊκή Αριστερά μίλησε για το ευρωομόλογο ως ένα εργαλείο, ανάμεσα στα πολλά, στην κατεύθυνση της ενίσχυσης του ρόλου της ΕΚΤ, προκειμένου να εξοικονομηθούν πόροι για τη ρύθμιση του χρέους για να επενδυθούν στην ενίσχυση του κοινωνικού κράτους»! Κι επειδή ο δημοσιογράφος απόρησε, πώς είναι δυνατόν ο ΣΥΝ να ζητά την ενίσχυση της ΕΚΤ, που είναι ο θεματοφύλακας του νεοφιλελευθερισμού στην Ευρώπη, ο Τσίπρας πήγε να τα μπαλώσει λέγοντας νέα παπάρα (δεν είχε καταλάβει καλά και το μάθημα, καθότι σκράπας στα οικονομικά). Και τι είπε… το άτομο; Οτι υπάρχει… αριστερό και δεξιό ευρωομόλογο! Αυτό που εκδίδει ο EFSF για να «σώσει» την Ιρλανδία «είναι τοξικό, διότι έχει στον πυρήνα της δομής του το ρίσκο των 15 χωρών που δανείζουνε. Δεν είναι ένα ευρωομόλογο υπό την εγγύηση της ΕΚΤ»!
Δηλαδή, αν εκδώσει ευρωομόλογο η ΕΚΤ, αυτό θα είναι… αριστερό! Ρε σεις, μαζέψτε τον, γιατί αυτός θα σας κάνει ρεζίλι. Εντάξει, αυτή τη φορά ήταν καλοκαίρι και κανένας δεν ασχολήθηκε. Την άλλη φορά, όμως, που θα βγει να πει ανάλογες παπαριές, θα τον περιλάβουν οι σατιρικές εκπομπές.
♦ Από άλλες πηγές
Την κατάργηση των μυστικών κονδυλίων της γενικής γραμματείας Τύπου ανακοίνωσε ο Μόσιαλος. Καιρός ήταν να γίνει ένας εκσυγχρονισμός και σ’ αυτόν τον τομέα, γιατί είχε παραβρομίσει το πράγμα. Φυσικά, ονόματα δεν δόθηκαν και οι σχετικές καταστάσεις παραμένουν επτασφράγιστο μυστικό. Πλέον, τα παπαγαλάκια δεν θα τα παίρνουν σε φακελάκι από τη γενική γραμματεία, αλλά με άλλους τρόπους. Φερειπείν, μέσω των διάφορων εταιριών δημόσιων σχέσεων, οι οποίες είναι συνδεδεμένες με υπουργεία και υπουργούς. Οι οποίες κατά κανόνα είναι θυγατρικές διαφημιστικών εταιριών, με τις οποίες είναι διασυνδεμένες και οι επιχειρήσεις δημοσκοπήσεων.
Από την άλλη, υπάρχουν δεκάδες τρόποι για να σιτίζονται τα παπαγαλάκια, χωρίς να υπάρχει ο αναχρονισμός των μυστικών κονδυλίων. Τόσα κονδύλια διαχειρίζονται οι υπουργοί. Τόσοι εποπτευόμενοι φορείς υπάρχουν σε κάθε υπουργείο. Εδώ ένας δημοσιογραφίσκος της πλάκας, ο Φλαούνας, εμφανιζόταν επί δυο δεκαετίες ως υπάλληλος του υπουργείου Γεωργίας, μισθοδοτού-νταν και προαγόταν κανονικότατα κι ενώ έχει περάσει ενάμισης χρόνος από τότε που εμείς αποκαλύψαμε το σκάνδαλο, οι υπουργοί κρατάνε την υπόθεση στο συρτάρι τους.
♦ Δουλεμπορικά κάτεργα
Οι αρχές της Βραζιλίας εντόπισαν προ ημερών στο Σάο Πάολο μια βιοτεχνία που χρησιμοποιούσε, με συνθήκες πραγματικής δουλείας, 14χρονα παιδιά, που δουλέμποροι είχαν μεταφέρει από τη Βολιβία και το Περού, για να ράβει ρούχα της γνωστής ισπανικής φίρμας Ζara. Τα παιδιά ήταν κλεισμένα στο οίκημα και «χτυπούσαν» 12ωρα, παίρνοντας από 108 μέχρι 200 ευρώ το μήνα, μέρος των οποίων κατακρατούσαν οι δουλέμποροι για να εξοφληθούν τα «μεταφορικά» των παιδιών.
Ο ισπανικός όμιλος Inditex, στον οποίο ανήκει και η Zara, έσπευσε να ανακοινώσει ότι το δουλεμπόριο γινόταν εν αγνοία του, από τους βραζιλιάνους συνεργάτες του, που είχαν την εργολαβία. Υπογράμμισε ότι δεν ανέχεται τέτοιες καταστάσεις και ζήτησε να μη θεωρείται υπεύθυνος για τέτοια φαινόμενα.
Βέβαια, οι βραζιλιάνικες αρχές ανακοίνωσαν ότι έχουν συγκεντρώσει στοιχεία για 52 παρόμοιες υποθέσεις που αφορούν τον όμιλο Inditex και πως θα κινηθούν νομικά όχι μόνο κατά της ΑΗΑ, της βραζιλιάνικης εταιρίας που ράβει τα ρούχα Zara, αλλά και κατά της Inditex, την οποία θεωρούν συνυπεύθυνη.
Δεν ξέρουμε αν οι βραζιλιάνικες αρχές θα κάνουν πράξη την απειλή τους, αμφιβάλλουμε, όμως, αν θα βρεθεί δικαστήριο να καταδικάσει την Inditex. Ισως όλα να κλείσουν με κάποιο εξωδικαστικό πρόστιμο. Ξέρουμε, επίσης, ότι το σύγχρονο δουλεμπόριο είναι μια πραγματικότητα σε πάρα πολλές χώρες της Ασίας, της Αφρικής και της Λατινικής Αμερικής. Και στη χώρα μας, που έτσι κι αλλιώς δεν έχει μεγάλη παραγωγή. Πόσα υπόγεια πολυκατοικιών δεν είναι γεμάτα με ραπτομηχανές, στις οποίες μετανάστες, Ασιάτες κυρίως, δουλεύουν 12ωρα για 25-30 ευρώ; Οι μεγάλες φίρμες, όμως, παριστάνουν τις ανήξερες. Αναθέτοντας τη δουλειά σε ντόπιους υπεργολάβους-δουλέμπορους, και τις τυχόν ποινικές ευθύνες ξεφορτώνονται και τους κινδύνους από ξεσηκωμούς των σύγχρονων σκλάβων.