♦ Μίζες
Τι σου είναι, ρε παιδί μου, αυτή η «πολιτικώς ορθή» γλώσσα. Για «αμοιβές αναδοχής και πώλησης του ομολόγου» έκανε λόγο στη γνωστή δήλωσή του ο διάσημος πλέον Παπαμαρκάκης. Μίζες τις λέμε στα απλά ελληνικά. Και σαφέστεροι είμαστε και οικονομία λέξεων κάνουμε. Εν πάση περιπτώσει, το ερώτημα τώρα είναι: ποιοι πήραν «αμοιβές αναδοχής και πώλησης του ομολόγου»; Σιγά μην το μάθουμε… Το παζάρι έχει γίνει και σε ψηλό επίπεδο μάλιστα. Κάποιες λεπτομέρειες έχουν μείνει και αυτές θέλει να ρυθμίσει ο Παπαμαρκάκης. Γι’ αυτό και άνοιξε το στόμα του μετά από τόσο καιρό. Φυσικά, δεν πρέπει να αποκλείσουμε ναυάγιο στο παζάρι, οπότε κάποια στόματα θ’ ανοίξουν και κάτι ακόμα θα μάθουμε.
♦ Ενοχη σιωπή (1)
«Καλό είναι να μη σταματήσουμε στα προσωπικά δεδομένα και να ερευνηθεί ό,τι υπάρχει, αφού λέει ο ίδιος ότι όλα είναι καθαρά. Πράγματι, η επίκληση των προσωπικών δεδομένων αφήνει μια σκιά ότι κάτι θέλει να κρύψει, γι’ αυτό ακριβώς δεν θέλει τη δημοσιότητα». Σαφέστατος ο αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου και πρόεδρος της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Α. Κυριτσάκης, καρφώνει στον πάσσαλο της ατίμωσης τον Ρ. Κεδίκογλου, αλλά και την κυβέρνηση που έσπευσε να τον καλύψει, παρά τις κραυγαλέες αντιφάσεις στις οποίες έχει περιπέσει.
Ο Κυριτσάκης έχει προηγούμενα με τον Κεδίκογλου ψιθυρίζουν στ’ αυτί των συνομιλητών τους οι Νεοδημοκράτες. Χαίρουμε πολύ! Και λοιπόν; Ας απαντήσουν επί της ουσίας. Κι αν έχουν τα κότσια, ας βγουν και ας καταγγείλουν δημόσια τον Κυριτσάκη ότι παίζει προσωπικά ή πολιτικά παιχνίδια.
♦ Ενοχη σιωπή (2)
Ο Κυριτσάκης, βέβαια, πήγε στο ΔΣ της Ενωσης Δικαστών και Εισαγγελέων και αναδιπλώθηκε πλήρως, επιλέγοντας το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου («τράβηξε» την πλειοψηφία της ΕΔΕ στη θέση ότι «δεν συντρέχει λόγος να τοποθετηθεί», που συνοδεύτηκε και από κάλεσμα προς όλους «να σέβονται τους θεσμούς και να επιδεικνύουν εμπιστοσύνη στην ελληνική Δικαιοσύνη και τους λειτουργούς της»). Μας έδωσε έτσι ένα ακόμα δείγμα του τρόπου με τον οποίο λειτουργούν τέτοια σωματεία και των πολιτικών και προσωπικών παιχνιδιών που παίζονται στο εσωτερικό τους. Ομως, τρία μέλη του ΔΣ της ΕΔΕ σχημάτισαν μια ισχυρότατη (από πολιτική άποψη) μειοψηφία, που αφού πέρασε τον Κεδίκογλου «γενεές δεκατέσσερις» ζήτησε να απόσχει αυτός από τα καθήκοντά του, συγκαταλέγοντάς τον στην ίδια κατηγορία με όσους κατηγορούνται για το λεγόμενο παραδικαστικό σκάνδαλο. Ιδού η σχετική αποστροφή, η οποία επίσης αντιμετωπίστηκε με ένοχη σιωπή και από τον Κεδίκογλου και από την κυβέρνηση:
«Στο όνομα της ισονομίας των πολιτών αλλά και της ανάγκης να αποκατασταθεί επιτέλους το πολλαπλά τραυματισμένο, κατά τη τελευταία τριετία, κύρος της Δικαιοσύνης ευχόμαστε και περιμένουμε από τα αρμόδια ελεγκτικά όργανα, αλλά και κυρίως από τον ίδιο τον κ. πρόεδρο -πρωταγωνιστή άλλωστε της διαδικασίας της χρονίζουσας “κάθαρσης”- να εφαρμοστούν και στην περίπτωσή του οι διαδικασίες, που εφαρμόστηκαν, χωρίς μάλιστα τις περισσότερες φορές έννομη αιτία, εναντίον εκατοντάδων Ελλήνων δικαστών. Θεωρούμε τέλος ηθικώς και νομίμως επιβαλλόμενη την – μέχρι τελικής εκκαθαρίσεως της δημιουργηθείσας κατάστασης προς προστασία του θεσμού- άμεση αποχή του κ. προέδρου από την άσκηση των καθηκόντων του».
♦ Oμορφος κόσμος
Πέντε βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με ερώτησή τους προς τον Δ. Σιούφα καταγγέλλουν ότι υπόδικος (σε βαθμό κακουργήματος μάλιστα και για αδικήματα μεταξύ των οποίων περιλαμβάνεται και αυτό της απάτης) διορίστηκε διευθυντής του «Δημόκριτου» και ταυτόχρονα μέλος του διοικητικού του συμβουλίου. Στην ίδια ερώτηση αναφέρονται και σε συνταξιοδοτηθέντα, πρώην διευθυντή προσωπικού του ίδιου δημόσιου οργανισμού, ο οποίος έχει τοποθετηθεί σε τρία πόστα (προϊστάμενος στην υπηρεσία διακίνησης ραδιοϊσοτόπων, προϊοστάμενος στη γραμματεία κονδυλίων και έρευνας στην Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας και αντιπρόεδρος του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας) με παχυλότατες αμοιβές.
Επειδή οι Πασόκοι βουλευτές φαίνεται να έχουν άριστη ενημέρωση (λογικό, αφού τα πόστα κατείχαν πριν δικοί τους «ημέτεροι», που πλέον βρέθηκαν στην απέξω), αναρωτιόμαστε. Τόση «λειψανδρία» έχει πια η κυβέρνηση της «σεμνότητας και ταπεινότητας» και της «σύγκρουσης με τη διαφθορά», που χρησιμοποιεί ακόμα και υπόδικους σε πόστα της διοίκησης ή δίνει τρία ταυτόχρονα πόστα στο ίδιο πρόσωπο; ‘Η μήπως το υπουργείο Ανάπτυξης αναπτύσσει το «σύστημα Σιούφα» και δεν παίρνει παρατρεχάμενους άλλων κυβερνητικών στελεχών;
♦ Ο καταλληλότερος
Ο Σημίτης ήταν «ο καταλληλότερος» για πρωθυπουργός και ο Πρινιωτάκης της «Ακρόπολις ΑΧΕΠΕΥ» ο καταλληλότερος για να δώσει επενδυτικές συμβουλές στους ΠΑΣΠίτες. Τα εκκολαπτόμενα λαμόγια φώναξαν έναν «γκουρού» της χρηματιστηριακής λαμογιάς για να τους διδάξει το πώς μπορεί κανείς να βγάζει χοντρά κέρδη πουλώντας αέρα κοπανιστό και γδύνοντας τα κορόιδα. Βγαίνει τώρα ο Ευθυμίου και δηλώνει πως τον Πρινιωτάκη δεν τον κάλεσαν οι ΠΑΣΠίτες, αλλά οι καθηγητές της Σχολής. Η εκδήλωση, όμως, ήταν της ΠΑΣΠ, έτσι δεν είναι Πετράκη;
Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, δεν θα είχε καμιά σημασία αν αντί του Πρινιωτάκη είχε προσκληθεί να παραδώσει μαθήματα στους ΠΑΣΠίτες κάποιος άλλος χρηματιστής. Το μείζον εδώ δεν είναι το πρόσωπο, αλλά η ίδια η διαδικασία, το περιεχόμενο της διάλεξης.
♦ Νέος ποιητής στην κυβερνητική αυλή
Αποκτήσαμε και άλλον… ποιητή. Ερώτηση ουσίας έκαναν στον Μαγγίνα και έδωσε την εξής απάντηση, την οποία μάλιστα κοινοποίησε παντού με δελτίο Τύπου του υπουργείου Απασχόλησης: «Οταν κατακλύζεσαι από αναξιοπιστία, ότι και να λες έχει μικρή σημασία». (!!!!)
♦ Επιβεβαίωσε το αυτονόητο
Τι νέο είπε ο περιβόητος Παπαμαρκάκης της North Asset Management με τη δήλωσή του; Τίποτα απολύτως. Απλώς επιβεβαίωσε το αυτονόητο. Είπε πως η JP Morgan γνώριζε -και μάλιστα σε ανώτατο επίπεδο- τη διαδρομή που θα ακολουθούσε το δομημένο ομόλογο που θα εξέδιδε η ίδια σε συνεργασία με το ελληνικό δημόσιο (το υπουργείο Οικονομικών). Και γιατί είναι αυτό αυτονόητο; Γιατί κανένας χρηματοοικονομικός οίκος του επιπέδου της JPM δεν θα έπαιρνε το ρίσκο να εκδώσει ένα τέτοιο ομόλογο (καταβάλλοντας στο ελληνικό δημόσιο ζεστό χρήμα), αν δεν είχε εξασφαλισμένους εκ των προτέρων τους αγοραστές. Και βέβαια, οι άνθρωποι της JPM δεν είναι αφελείς για να πιστεύουν ότι μια αεριτζίδικη χρηματιστηριακή εταιρία, όπως η ΝΑΜ του Παπαμαρκάκη, ή μια τράπεζα, όπως η γερμανική HVB, θα κρατούσαν το ομόλογο για δεκαετίες. Θα το πωλούσαν σε «κορόιδα». Και «κορόιδα» δεν ήταν ο Πρινιωτάκης και τα λοιπά «καρτάλια» της «Ακρόπολις». Ηταν τα ασφαλιστικά ταμεία.
Ο Παπαμαρκάκης, λοιπόν, επιβεβαίωσε το αυτονόητο: ότι όλες οι επιχειρήσεις που μπλέχτηκαν στο «κόλπο», από την JPM μέχρι την «Ακρόπολις», ήξεραν εκ των προτέρων πού θα καταλήξει το ομόλογο. Ηξεραν ότι τα «κορόιδα» είχαν βρεθεί και μοίρασαν μεταξύ τους τα κέρδη και τις μίζες προς όσους θα βοηθούσαν για να υλοποιηθεί το «κόλπο». Το μόνο ερώτημα που απομένει είναι τούτο: αφού όλοι οι κρίκοι του τραπεζικοχρηματιστηριακού κυκλώματος γνώριζαν τη διαδρομή που θα ακολουθούσε το ομόλογο, είναι δυνατόν να μην είχε ιδέα το υπουργείο Οικονομικών που ήταν ο δανειολήπτης και προσέφερε την εγγύησή του; Αν στο υπουργείο Οικονομικών υπηρετούσαν τίποτα άσχετοι και όχι άνθρωποι όπως ο Δούκας και ο Κουρής, που έχουν δουλέψει χρόνια ως στελέχη τραπεζών και χρηματιστηριακών εταιριών, θα μπορούσε να πει κανείς ότι πιάστηκαν κορόιδα και να μιλήσει για ανεπάρκεια. Ομως και αυτοί, όπως και ο Αλογοσκούφης, είναι ειδήμονες και επομένως ήξεραν πολύ καλά.
♦ Ξεφτίλα και πρόκληση
Ο (κατά δήλωσή του) αριστερός Ντέμης Νικολαΐδης, το άλλοτε ποδοσφαιρικό είδωλο των οπαδών της ΑΕΚ (και όχι μόνο) και νυν πρόεδρος της καπιταλιστικής επιχείρησης «ΠΑΕ ΑΕΚ» επέλεξε την 4η Αυγούστου για να δώσει η ομάδα του φιλικό αγώνα με τη Λάτσιο, την ομάδα-σύμβολο των Ιταλών νοσταλγών του φασισμού. Του διέφυγε, άραγε, ο συμβολισμός; Πιστεύουμε πως όχι. Απλά, αν δεν επέλεξε το συμβολισμό, τον ανέχτηκε, για να κάνει μια ακόμα επίδειξη τσαμπουκά σε βάρος των οπαδών της ΑΕΚ, τμήματα των οποίων έχουν αδελφοποιηθεί με τους οπαδούς της Λιβόρνο, ομάδας-σύμβολο της Αριστεράς στην Ιταλία. Ας ξεσηκωθούν οι οπαδοί της ΑΕΚ για να ματαιώσουν την πρόκληση και ας μη κάνουν το κορόιδο κάποιοι «επώνυμοι» της «Ενωσης 1924», που δηλώνουν προοδευτικοί, αριστεροί και τα παρόμοια.
♦ Εθνικιστικό κρεσέντο
«Εκλογικές σκοπιμότητες -και πρωτίστως η απειλή εισόδου στη Βουλή του ΛΑΟΣ- έχουν παίξει καθοριστικό ρόλο στην αναζωπύρωση του θέματος. Τι να την κάνει η κυβέρνηση την εντολή για τα Σκόπια; Αν το θέμα πάει στον ΟΗΕ είναι βέβαιο πως θα υπάρξει η πλειοψηφία των δύο τρίτων στη Γενική Συνέλευση για να αναγνωριστεί η ΠΓΔΜ ως “Μακεδονία”. Μόνο αν η κυβέρνηση βάλει έγκαιρα βέτο στο ΝΑΤΟ και στην Ε.Ε. μπορεί να αποτραπεί αυτή η εξέλιξη. Θα το κάνει;» (Γιώργος Δελαστίκ – «Εθνος»).
Ο κ. Δελαστίκ, εκτός από προβεβλημένος δημοσιογράφος του αστικού Τύπου, είναι και διευθυντής του «Πριν» και στέλεχος του ΝΑΡ. Αναρωτιόμαστε λοιπόν, αν η οργάνωση και η εφημερίδα της συμφωνούν με το εθνικιστικό κρεσέντο του. Αν έχουν την άποψη ότι το όνομα «Μακεδονία» καλύπτεται από ελληνικό copyright και ουδείς άλλος έχει δικαίωμα να το χρησιμοποιεί. Εκτός αν μας πουν ότι ένας επαγγελματίας δημοσιογράφος στην εφημερίδα που εργάζεται γράφει σύμφωνα με τη γραμμή των αφεντικών του και δεν πρέπει να έχει πρόβλημα να υπογράφει. Αν είναι έτσι, τότε προς τι όλη εκείνη η βαβούρα περί «ελευθερίας των δημοσιογράφων», όταν πριν λίγο καιρό ο κ. Δελαστίκ απολύθηκε από την «Καθημερινή».
♦ Βρήκε μάρτυρες ταιριαστούς
Για δυο κακουργήματα (ηθική αυτουργία σε κατάχρηση εξουσίας και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομη δραστηριότητα, δηλαδή ξέπλυμα βρώμικου χρήματος) ζητείται η παραπομπή σε δίκη του «γαλάζιου» βουλευτή Π. Μαντούβαλου. Ποιοι στέκονται στο πλευρό του; Ο επιχειρηματίας της νύχτας Ι. Μπολέτσης και ο προφυλακισμένος δικαστής Ε. Καλούσης. Και ο Ζούγκλας, βέβαια, ο οποίος σε πείσμα των όσων αποκαλύπτονται, τον έχει μόνιμο καλεσμένο στο Alter. Mιλάμε για μεγάλο «έρωτα».
♦ Αβατο
Οι φυλακές είναι άβατο ακόμα και για τους εκπροσώπους του αστικού φιλελευθερισμού. Μετά την άρνηση στο Συνήγορο του Πολίτη να επισκέπτεται τις φυλακές και να εξετάζει τις συνθήκες κράτησης, «πόρτα» έφαγε και ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθήνας, αντιπροσωπεία του οποίου συναντήθηκε με τον υπουργό Δικαιοσύνης Α. Παπαληγούρα και του υπέβαλε αίτημα να συμπεριλαμβάνονται εκπρόσωποι των δικηγόρων στα συμβούλια των φυλακών αλλά και στο Κεντρικό Επιστημονικό Συμβούλιο Φυλακών. Στις φυλακές κουμάντο θα κάνει το υπουργείο με τον κατασταλτικό του μηχανισμό, ο οποίος επιδεικνύει μια καταπληκτική ευελιξία προσαρμοζόμενος ανάλογα με την κυβέρνηση που βρίσκεται στην εξουσία και τον υπουργό που κατέχει το πόστο. Στις φυλακές δεν υπάρχει περιθώριο ούτε για την εφαρμογή των προβλεπόμενων από το νόμο. Υπάρχει χώρος μόνο για τη βαρβαρότητα και τα γνωστά κυκλώματα που λυμαίνονται το χώρο.
♦ Φυντάνι
Μεγάλο φυντάνι αυτός ο διοικητής του ΑΤ Νέας Ιωνίας, που έχει πάρει την άγουσα για τις φυλακές. Και εκπληκτικός ο τρόπος με τον οποίο αποκρούει την κατηγορία. Μπορεί να πιάστηκε με μια επιταγή 35.000 ευρώ ( σε αγγλικές λίρες μάλιστα) στα χέρια, αλλά όλα είναι… σκευωρία. Τη σκευωρία -λέει- κατέστρωσε ο κρατούμενος που τον κατήγγειλε. Για ποιο λόγο; Εδώ αρχίζει το γέλιο. Γιατί είναι «νοσηρό στη φαντασία, πανούργο, ραδιούργο, αδίστακτο και επικίνδυνο για την κοινωνία άτομο, ο οποίος θεωρώντας ότι θα γίνει “ήρωας” αποκάλυψης ενός νέου παραδικαστικού κυκλώματος, κατέστρωσε και πάλι ένα σατανικό σχέδιο μέσα από τις φυλακές, βάζοντας αυτή τη φορά σαν στόχο έναν οικογενειάρχη, αστυνομικό υποδιευθυντή, απόλυτα άμεμπτο και άψογο στην υπηρεσία του και την κοινωνία, με σκοπό και μόνο να με διασύρει και να με καταστρέψει»!
Και καλά όλ’ αυτά, να συμφωνήσουμε, με την επιταγή στα χέρια πώς βρέθηκε; Τον πίεζε -λέει- ο κρατούμενος να του βρει δικαστές να λαδώσει και αυτός για να τον ξεφορτωθεί του είπε ότι χρειάζονται πολλά λεφτά, όμως ο κρατούμενος τα βρήκε, ανέβηκε από τα 15 στα 35 χιλιάρικα και του έδωσε την επιταγή. Κι αυτός γιατί την πήρε; Επειδή ο κρατούμενος επέμενε πολύ! Για να μην τον κακοκαρδίσει, λοιπόν, πήρε την επιταγή και θα την επέστρεφε μετά το δικαστήριο! Ακούστε τώρα απιθανότητες: ένας κρατούμενος ζητάει από ένα αξιωματικό μπάτσο να τον βοηθήσει να αποφυλακιστεί λαδώνοντας δικαστές και αυτός, αντί να τον στείλει στο διάολο, μπαίνει σε κουβέντα για λεφτά, ανεβάζει συνέχεια το ποσό και στο τέλος παίρνει την επιταγή για να του τη δώσει μετά. Και δεν υποψιάζεται τίποτα, όταν (υποτίθεται ότι) βλέπει τον κρατούμενο να επιμένει να του «χώσει» τόσα λεφτά, μολονότι του λέει ότι δεν ξέρει κανένα δικαστή και δε μπορεί να τον βοηθήσει. Δεν υποψιάστηκε παγίδα.
Είναι τεράστιος ο μπάτσος, δεν παίζεται με τίποτα.
♦ Ομερτά
Σε εκείνους που έγραψαν τα «ευφάνταστα σενάρια» παρέπεμψε ο Ρουσόπουλος, όταν ρωτήθηκε για την εκλογολογία σχετικά με το πρόβλημα Ελλάδας-FYROM. Εννοείται πως δε μπορεί να γίνει λόγος για δημοσιογραφικά σενάρια, όταν μια είδηση δημοσιεύεται πανομοιότυπη σε όλες τις εφημερίδες και μεταδίδεται απ’ όλα τα ραδιοτηλεοπτικά μέσα. Αν αξίζει να σχολιαστεί κάτι είναι η τήρηση της ομερτά από εκείνους που μετέφεραν την είδηση στα μέσα του και από τους διευθυντές των μέσων που γνώριζαν την πηγή. Κανένας δεν αποκάλυψε ποιος τους έδωσε την είδηση. Κανένας δεν εξέθεσε τον Ρουσόπουλο και τη σχέση του μαζί του.
♦ Ποιο πρόγραμμα;
Μπορεί μήπως να μας πει κάποιος τα βασικά σημεία του προγράμματος του ΠΑΣΟΚ, το οποίο υποτίθεται ότι συζητήθηκε και εγκρίθηκε στο συνέδριο του περασμένου Σαββατοκύριακου; Ούτε οι φιλοπασοκικές εφημερίδες δεν μπήκαν στον κόπο να αναφερθούν στο πρόγραμμα. Ούτε μία δεν αφιέρωσε το πρωτοσέλιδό της σ’ αυτό.
Πρόθεση να αδικήσουν το ΠΑΣΟΚ; Το αντίθετο. Υπάκουσαν στο σχεδιασμό του ίδιου του ΠΑΣΟΚ, που οργάνωσε μια φιέστα για να αποθεωθεί ο Γιωργάκης και όχι για να συζητήσουν για το πρόγραμμα. Ομιλητής στη φιέστα ήταν μόνο ο Γιωργάκης, ο οποίος κάθε άλλο παρά στο πρόγραμμα αναφέρθηκε. Εκανε μια αγωνιώδη προσπάθεια να δείξει ότι είναι καλύτερος από τον Καραμανλή, έκανε μέχρι αηδίας κατάχρηση του «εγώ» κι όταν τελείωσε οι σύνεδροι μοιράστηκαν στα 10 για να συζητήσουν υποτίθεται τις θεματικές ενότητες του προγράμματος. Αυτό αποτύπωσε ο φιλοπασοκικός Τύπος αφιερώνοντας τις σελίδες του στην εμφάνιση του Γιωργάκη και στα διάφορα παραπολιτικά παραλειπόμενα του συνέδριου. Το πρόγραμμα (που δε λέει και τίποτα) ήδη έχει πεταχτεί στα αζήτητα.