Ο όμιλος Χατζηνικολάου-Κουρή σταμάτησε την έκδοση του ημερήσιου φύλλου του. Προσπάθησε να καλύψει το κενό ποντάροντας στο κλείσιμο των «Νέων», πλην όμως τα «Νέα» ουδέποτε έκλεισαν, διατήρησαν το αναγνωστικό τους κοινό και τώρα που ο ΔΟΛ πέρασε στα χέρια του Μαρινάκη, οι «Ειδήσεις» δεν είχαν καμιά τύχη. Μένει να μάθουμε πώς θα τοποθετηθεί ο Χατζηνικολάου στο νέο τοπίο που διαμορφώνεται στα αστικά ΜΜΕ, τους συσχετισμούς του οποίου θα καθορίσουν ο Μαρινάκης με τον Βαρδινογιάννη. Δεν νομίζουμε ότι ο Χατζηνικολάου θα πάει με τους χαμένους, δηλαδή με τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ανθρώπους του.
«Εχω πληροφορίες από γερμανούς πολιτικούς και δημοσιογράφους που λένε ότι είναι ένας κακιασμένος ηλικιωμένος -όπως συχνά συμβαίνει με κάποιους ανθρώπους αυτής της ηλικίας- ο οποίος έχει κολλήσει με αυτό το θέμα: ότι πρέπει να πάρει εκδίκηση από την Ελλάδα. Αυτό ανάγεται σε σφαίρες πέραν της πολιτικής, είναι εμμονή». Αδικήθηκε ο Κούλογλου που δε γράφει σε καμιά κιτρινοφυλλάδα τύπου «Σαν», «Μίρορ, «Εσπρέσσο» έστω. Τέτοιου τύπου αναλύσεις για τον Σόιμπλε (ανάλογες εύκολα θα μπορούσε να γράψει και για άλλους) θα γίνονταν περιζήτητες.
Τη νεοσύστατη κυριακάτικη του Λιβάνη επέλεξε ο Τσίπρας για να απευθύνει πρόσκληση από κοινού διακυβέρνησης με το ΠΑΣΟΚ («μετά τα μνημόνια»). Οχι τυχαία, βέβαια, καθώς ο Λιβάνης φέρεται εδώ και καιρό ως θιασώτης της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Μόνο που ο υιός Λιβάνης ούτε την πολιτική ισχύ που είχε ο πατέρας του επί ημερών Ανδρέα Παπανδρέου διαθέτει, ούτε την οικονομική επιφάνεια πρωτοκλασάτου παράγοντα της ελληνικής κεφαλαιοκρατίας. Για την ουσία της πρότασης Τσίπρα και την υποδοχή της από το ΠΑΣΟΚ θα διαβάσετε σε άλλες στήλες.
«Σήμερα βρισκόμαστε εδώ, χωρίς κάμερες και τυμπανοκρουσίες, για μια σπουδαία υπόθεση – τον εθελοντισμό ως τρόπο ζωής», είπε η Δούρου, σε φιέστα που οργάνωσε στην έδρα του «Συλλόγου Ενεργών Εθελοντών Πολιτών “ΠΡΟΑΣΠΙΖΩ“», όπου πήγε για να χαρίσει δυο αναπηρικά αμαξίδια. Χωρίς τηλεοπτικές κάμερες ναι, αλλά όχι χωρίς τυμπανοκρουσίες, αφού η περιφερειάρχισσα φρόντισε να βγουν οι σχετικές φωτογραφίες και να διανεμηθεί η δήλωσή της. Θεωρούν ότι ο κόσμος χάφτει ό,τι του σερβίρουν.
«Ας μην ξεχνάμε τις πρόσφατες βρετανικές εκλογές. Ο Τζέρεμι Κόρμπιν αρχικά υπολειπόταν με πολύ μεγάλα ποσοστά, της τάξης του 20%. Στις κάλπες, όμως, πλησίασε σε απόσταση δύο μόλις μονάδων και οδήγησε την Τερίζα Μέι σε πολιτική ήττα και απώλεια της αυτοδυναμίας». Με κάτι τέτοια (για να έχει και ο Βερναρδάκης κάτι να δικαιολογεί την υπουργία του) προσπαθούν να πείσουν το κομματικό σώμα του ΣΥΡΙΖΑ ότι έχουν περιθώρια να το παλέψουν. Η αναφορά στον Κόρμπιν, όμως, κρύβει και δεύτερη κουτοπονηριά. Ο εκλογικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ περιγράφεται ως εξής: «να κόψουμε την αυτοδυναμία του Μητσοτάκη».