Ελαμψε η Ρώμη. Η υφυπουργός Τζάκρη την επισκέφτηκε επί τριήμερο, συνοδευόμενη από καπιταλιστές της βόρειας Ελλάδας (οι ψηλομύτηδες του ΣΕΒ την σνομπάρισαν). Οι επισκέψεις της, βέβαια, ήταν επιπέδου βλαχοδήμαρχου που ψάχνει χώρο για να ετοιμάσει την επόμενη εμποροζωοπανήγυρη της κωμόπολής του, αλλά συναντήθηκε και με την υφυπουργό Οικονομικής Ανάπτυξης κ. Μπελανόβα και «τόνισαν από κοινού την ανάγκη εγκατάλειψης των πολιτικών λιτότητας που πλήττουν το Κράτος Πρόνοιας, το οποίο αποτελεί τη βάση της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και ευημερίας, ενώ παράλληλα θέτουν σε κίνδυνο την ανάπτυξη των ευρωπαϊκών οικονομιών». Μιλάμε έσκασε από το κακό της η Μέρκελ, μόλις πληροφορήθηκε τη βαρυσήμαντη δήλωση της υφυπουργού Θεοδώρας.
Οσο ήπιο κι αν είναι το στιλ του, ο Σαπέν δεν παύει να είναι υπουργός Οικονομικών της ιμπεριαλιστικής Γαλλίας. Οταν, λοιπόν, ακούει τον Τσακαλώτο να λέει πως πλέον συζητούν «για τη νέα περίοδο» και ότι «πρέπει να αλλάξει η ατζέντα προς μια αναπτυξιακή κατεύθυνση, για να επιστρέψει η Ελλάδα στην ανάπτυξη με κοινωνική δικαιοσύνη», θεωρεί πως πρέπει να του τραβήξει λίγο τ' αυτάκι. Γι' αυτό και τον διορθώνει (με διπλωματική αβρότητα): «Είμαι πολύ ευτυχισμένος που δούλεψα και σήμερα με τον Ευκλείδη. Είναι ο υπουργός που συναντώ συχνότερα από όλους κατά τη διάρκεια των συναντήσεών μας στις Βρυξέλλες. Οπως είπε και ο ίδιος ξεκινάει μια καινούργια περίοδος. Δεν λέω ότι έχουν τελειώσει οι δυσκολίες. Δεν λέω ότι οι προσπάθειες που έχει κάνει ο ελληνικός λαός και η κυβέρνηση είναι πίσω μας. Οι προσπάθειες πρέπει να συνεχιστούν». Πώς να μην πάρει μετά ο Ευκλειδάκος το γνωστό ύφος του κακομοίρη που όποιος περνάει του ρίχνει και μια φάπα;
Εντάξει, οι image makers είπαν στον Τσίπρα ότι θα κάνει καλό στην εικόνα του μια φωτογράφιση με ένα πρόσωπο που κουβαλά «θετική αύρα», οπότε αποφασίστηκε η κλήση του Γκάλη στο Μαξίμου. Αυτοί που διαρρέουν τις ειδήσεις, όμως, θα έπρεπε να είναι λίγο πιο προσεκτικοί, όταν γράφουν: «Τον κορυφαίο έλληνα αθλητή θα υποδεχθεί ο πρωθυπουργός με τον οποίο θα έχουν και μια -όπως αναμένεται- ενδιαφέρουσα συζήτηση». Σε τι ακριβώς συνίσταται το ενδιαφέρον μιας συζήτησης του πρωθυπουργού με έναν τέως επαγγελματία αθλητή και πάντα μπίζνεσμαν, που έχει αποδείξει ότι εκτός από το «λέι απ» και το «τζαμπ σουτ» δεν μπορεί να μιλήσει για οτιδήποτε άλλο; Εκτός αν ο Γκάλης έπαιξε και καμιά παρτίδα τάβλι με τον κυρ-Αλέκο.