♦ Ο Καραμανλής θα το παίξει Βούδας μέχρι τις ευρωεκλογές, για να μην του χρεώσουν ενδεχόμενη μεγάλη ήττα της ΝΔ. Μετά θα δει τι θα κάνει, αν και βαριέται αφόρητα, όπως δείχνει. Μιλούν, όμως, οι καραμανλικοί. Με την έγκρισή του, προφανώς. Οπως ο Αντώναρος, που κάρφωσε με στιλ τον Σαμαρά: «Τα μεγάλα κόμματα δεν ιδρύονται ούτε με ληξιαρχικές πράξεις γέννησης ούτε με πομπώδεις αλλαγές του ονόματός τους. Αλλωστε, κάτι τέτοιο μπορεί να το κάνει πειστικά μόνο ο ιδρυτής τους ή κάποια ισχυρή προσωπικότητα. Για να πάει μπροστά ένα κόμμα δεν χρειάζεται ούτε καινούργιο λογότυπο ούτε δήθεν μεταγραφές ασήμαντων προσώπων».
♦ Δρυός πεσούσης πας ανήρ (ακόμη και ακροδεξιός) ξυλεύεται. Αυτό που έκανε ο Μπαλτάκος είναι «κατάπτυστο» δήλωσε ο Μιχαλολιάκος (του Πειραιά). Ο οποίος απεφάνθη ότι ο Μπαλτάκος δεν ήταν και τίποτα το σημαντικό στην κυβέρνηση. «Ενας μετακλητός υπάλληλος είναι. Είναι εντεταλμένο όργανο, είναι χαμηλού επιπέδου στην ιεραρχία»!
♦ Στο ίδιο μήκος κύματος ο σοσιαλδημοκράτης αρθρογράφος των «Νέων» Γ. Λακόπουλος αναρωτήθηκε αν «έχουν πολιτικές ευθύνες όσοι υπουργοί αποδέχθηκαν –ενίοτε δημόσια και προκλητικά– να τους καπελώνει καθ’ υπέρβασιν του ρόλου του ένας μετακλητός υπάλληλος με δοτή εξουσία». Στο προηγούμενο φύλλο της «Κ» δημοσιεύτηκαν αναλυτικά οι υπερεξουσίες με τις οποίες περιβλήθηκε ο γενικός γραμματέας της κυβέρνησης με την Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου στις 31. 12.2012, που ψηφίστηκε από τη Βουλή τον Απρίλη του 2013 (νόμος 4147/26.4. 2013). Οπως αποκάλυψε η εφημερίδα μας, για τη Βουλή δεν φεύγει όχι νομοσχέδιο, όχι τροπολογία, αλλά ούτε νομοτεχνική βελτίωση αν δεν την υπογράψει ο γ.γ. της κυβέρνησης. Οι δε υπηρεσίες της Βουλής δε δικαιούνται να παραλάβουν τίποτα από τους υπουργούς, αν δεν έχουν την έγκριση του γ.γ. της κυβέρνησης. Επίσης, τα ΠΔ πρέπει να υπογράφονται από τον ίδιο, πριν πάνε για έλεγχο στο ΣτΕ, ενώ έχει δικαίωμα να μη δημοσιεύει στο ΦΕΚ υπουργικές αποφάσεις, αλλά να τις στέλνει πίσω για διόρθωση. Ο Μπαλτάκος, λοιπόν, κάθε άλλο παρά χαμηλόβαθμος μετακλητός υπάλληλος ήταν και κάθε άλλο παρά «καθ’ υπέρβασιν του ρόλου του» καπέλωνε υπουργούς. Είχε υπερεξουσίες και αυτές ασκούσε. Τις υπερεξουσίες δεν του τις έδωσε ο Σαμαράς προσωπικά, αλλά η συγκυβέρνηση Σαμαρά-Βενιζέλου-Κουβέλη με την ΠΝΠ και η τρικομματική κυβερνητική πλειοψηφία με την ψήφισή της. Ας μην το παίζουν τώρα τιμητές του Μπαλτάκου. Με την έγκρισή τους λειτουργούσε ως Νο2 μετά τον Σαμαρά.