♦ «Πιστεύουμε ότι θα οδηγηθούμε σε εκλογές με δύο τρόπους. Πρώτον, μέσα από την κοινωνική πίεση και τους κοινωνικούς αγώνες. Εκεί δίνουμε εμείς το βάρος. Δεύτερον, μέσα από τα αδιέξοδα της εφαρμοζόμενης πολιτικής (…) εμείς θεωρούμε ότι το πολιτικό τοπίο είναι απολύτως ρευστό, ανά πάσα στιγμή μπορεί να έχουμε πολιτικές εξελίξεις». Πάλι εκλογές προβλέπει ο Τσίπρας (συνέντευξη Τύπου στις 3.4.13)! Αυτή τη φορά δεν βάζει και ημερομηνία, το αφήνει φλου. Διότι την προηγούμενη φορά είχε πει ότι μέχρι το Μάρτη θα έχουμε εκλογές και μετά το ‘κανε (και αυτό) γαργάρα. Μήπως μπορούν, όμως, οι ΣΥΡΙΖΑίοι να μας πουν πώς ακριβώς δίνουν το βάρος στους κοινωνικούς αγώνες; Τι ακριβώς κάνουν και ποιες είναι οι δυνατότητές τους; Συγκεκριμένα πράγματα, όχι αερολογίες.
♦ Στο νταλαβέρι της φιλανθρωπίας οι δεσποτάδες συνεργάζονται με την κυβέρνηση και ανέλαβαν να διανέμουν δέματα με τρόφιμα σε οικογένειες μαθητών που ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας. «Ανεξαρτήτως θρησκεύματος, γλώσσας, φύλου, εθνικότητας, νόμιμης ή μη διαμονής τους ή όποιας άλλης διαφοροποίησης των μαθητών» ανακοίνωσε το δεσποταριάτο. Και μούγκα οι νεοναζί που κατάλαβαν ότι οι δεσποτάδες κάνουν «χοντρό παιχνίδι» και μπορούν άμα θέλουν να τους κάνουν μεγάλη ζημιά.
♦ Οταν ο Τσίπρας ρωτήθηκε για τα συνεχή ραντεβού του με εκδότες και καναλάρχες (συνέντευξη Τύπου 3.4.13), έδωσε μια ξεκαρδιστική απάντηση. Ο ΣΥΡΙΖΑ, είπε, προσπαθεί «να καταγράψει μια συγκροτημένη θέση και στάση και πρόταση ενδεχομένως να γίνει και πρόταση νόμου για την ανασυγκρότηση του μιντιακού τοπίου και του θεσμικού πλαισίου» και συναντιέται «με τα editorial boards, με τις διευθυντικές ομάδες των σημαντικότερων μέσων του έντυπου και ηλεκτρονικού Τύπου» («δεν συναντάμε καναλάρχες συναντάμε διευθυντές και δημοσιογράφους εφημερίδων», τόνισε με έμφαση, λες και ο Ψυχάρης ή ο Αλαφούζος δεν είναι «βαρόνοι των μίντια») για «να τους μεταφέρουμε τις προθέσεις μας που τους αφορούν άλλωστε, για την αλλαγή του θεσμικού πλαισίου στο μιντιακό χώρο»! Δηλαδή, κάθεται ο Ψυχάρης και ακούει τον Τσίπρα, χωρίς να διατυπώνει όρους, χωρίς να γίνεται παζάρι. Σε Χαχόλους νομίζει ότι απευθύνεται ο Τσιπράκος (θυμίζοντας και σ’ αυτό τον… φίλο του τον Καραμανλή).
♦ Βγάζει και δοντάκια η ΔΗΜΑΡ, άμα χρειαστεί. Βλέποντας ότι το «σύστημα Στουρνάρα» εκθέτει τον Μανιτάκη, απαξιώνοντάς τον εντελώς, ο Κουβέλης έδωσε εντολή στον επί του Τύπου Α. Παπαδόπουλο να βγει και να τα χώσει στους υπόλοιπους υπουργούς, που δεν διοικούν σωστά τα υπουργεία τους (δεν επιταχύνουν τα Υπηρεσιακά Συμβούλια που κρίνουν τους «επίορκους»), ενώ την έπεσε σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ κατηγορώντας τους ότι «φόρτωσαν με χιλιάδες υπαλλήλους το Δημόσιο όλα τα προηγούμενα χρόνια και τώρα κουνούν το δάκτυλο στον κ. Μανιτάκη». Η τρικομματική συγκυβέρνηση είναι ταυτόχρονα και μια αρένα διαγκωνισμών και ο Κουβέλης, μαθημένος χρόνια στην ίντριγκα, ξέρει πως πρέπει να βγει και να προστατεύσει τους ανθρώπους του, σε κάθε περίπτωση.