♦ Μέσα στη χλαπαταγή με το Κυπριακό δεν πήραμε χαμπάρι ότι η χώρα απέκτησε δύο ακόμη κόμματα, ένα κοινοβουλευτικό και ένα εξωκοινοβουλευτικό. Το κοινοβουλευτικό το έφτιαξε ο Ζώης, ονομάζεται «Νέα Μέρα» (σαν τίτλος πρωινάδικου α-κούγεται) και εκπροσωπείται στη Βουλή από τους διαγραφέντες πρώην νεοδημοκράτες Κουράκο και Σταυρογιάννη. Το εξωκοινοβουλευτικό ονομάζεται «Πατριωτικό Κέντρο» (sic!) και το δημιούργησε η τελευταία φουρνιά αποχωρησάντων από το άλλοτε κραταιό Λάος: Χρυσανθακόπουλος, Ροντούλης, Παπανδρέου, Κανελλόπουλος, Σαρατσιώτης. Οι φήμες ότι υπάρχουν διαφωνίες για την επιλογή του σήματος του κόμματος, με τα μέλη να ταλαντεύονται ανάμεσα σε τραπουλόχαρτο και γομάρι, δεν έχουν επιβεβαιωθεί επισήμως.
♦ Στο μεταξύ, «πολιτική» κίνηση ανακοίνωσαν ότι δημιουργούν και οι διαγραφοαποχωρήσαντες από τη ΔΗΜΑΡ. Κατόπιν τούτου και εν αναμονή του «κόμματος Λοβέρδου» (πού χάθηκε αυτή η ψυχή;), μπορούμε να αναφωνήσουμε: Κάνε και συ ένα κόμμα (ή πολιτική κίνηση). Μπορείς!
♦ Καταγγελία κατά της Γερμανίας για «αθέμιτο ανταγωνισμό μέσω εκτεταμένου κοινωνικού ντάμπινγκ» κατέθεσε στην Κομισιόν η κυβέρνηση του Βελγίου. Η καταγγελία αφορά την εισαγωγή στη Γερμανία εργατών από την Ανατολική Ευρώπη, οι οποίοι εργάζονται 60 ώρες την εβδομάδα με αμοιβή 3-4 ευρώ την ώρα. Η Γερμανία απαντά ότι πρόκειται για νόμιμη εργασία, διότι στους περισσότερους κλάδους της χώρας δεν υπάρχει θεσμοθετημένος κατώτερος μισθός. Οι Βέλγοι υποστηρίζουν πως αυτό το καθεστώς επιτρέπει στη Γερμανία να εκμεταλλεύ-εται τη φθηνή εργασία περίπου μισού εκατομμυρίου εργατών. Το παράδειγμα προσφέρεται και για προβολή στο μέλλον των «ειδικών οικονομικών ζωνών» στην Ελλάδα.
♦ «Να πάμε σε ένα άλλο μοντέλο όπου αυτός ο μεγάλος αστερισμός δυνάμεων και προσωπικοτήτων θα διεκδικήσει να σταματήσει η καταστροφή του μνημονίου και να ξαναοικοδομηθεί η χώρα σε στέρεες βάσεις », έλεγε ο Τσίπρας μιλώντας στο «μαγαζί» του Αρσένη στις 9 Μάρτη. Τελικά, αυτός ο «μεγάλος αστερισμός» χωράει μόνο τον Καμμένο, άντε και τη Λούκα.
♦ Ο ΣΥΡΙΖΑ σκίζει τα ρούχα του υπέρ της πρότασης του ΑΚΕΛ (που δεν την προβάλλει και με μεγάλο φανατισμό) να γίνει δημοψήφισμα στην Κύπρο με ερώτημα «ναι ή όχι στην τρόικα». Αξίζει, λοιπόν, τον κόπο να θυμηθούμε τι έλεγε αυτός ο ίδιος Τσίπρας, όταν ο Γιωργάκης έκανε διαρροές ότι προτίθεται να πάει σε δημοψήφισμα, τον Οκτώβρη του 2011, λίγο πριν του κόψουν τον κώλο η Μέρκελ με τον Σαρκοζί και τον οδηγήσουν σε παραίτηση. Ελεγε, λοιπόν, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας επίδειξη πολιτικής υπευθυνότητας και ρεαλισμού: «Αν επιχειρήσει ο ίδιος ο πρωθυπουργός να θέσει τέτοια διλήμματα, η πραγματική και όχι η υποθετική πτώχευση θα επισυμβεί πολύ πριν φτάσουμε στην κάλπη. Μόνο και μόνο με την πιθανότητα να τεθεί αυτό το δίλημμα και να πάρει απάντηση αρνητική. Αρα, αν είναι έτσι όπως τα λέτε, τότε πρόκειται για μια πολύ επικίνδυνη ζαριά, όχι για τον πρωθυπουργό, αλλά για τη χώρα»!