♦ Ο Σημίτης δεν πήγε ούτε στην Εθνική Συνδιάσκεψη του ΠΑΣΟΚ. Εστειλε επιστολή για να εξηγήσει το λόγο της απουσίας του, που είναι ότι στο κλίμα της πόλωσης, που ΄χει δημιουργηθεί, ό,τι κι αν έλεγε θα παρεξηγούνταν! Η μεγαλύτερη τιμωρία του είναι πως ουδείς ασχολήθηκε με την αφεντιά του και τα πολιτικά του καμώματα. Τον έχουν εγκαταλείψει ακόμη και εκείνοι που τους πήρε από την αφάνεια και τους έκανε κάτι. Οπως ο Χρυσοχοΐδης, που έχει εμπεδώσει καλά το μάθημα: σημασία έχει να επιλέγεις την «αυλή» του νικητή, στον κατάλληλο χώρο.
♦ Η Διαμαντοπούλου πήγε να προβάλει τις ηγετικές της φιλοδοξίες και έπαθε Βατερλό, καθώς την «κοπάνησαν» γιωργακικοί και μπενικοί. Επέλεξε τον Γιωργάκη, όταν είδε ότι η πλάστιγγα έγειρε πολύ υπέρ του, με σχέδιο να πλασαριστεί ως η ενδεδειγμένη λύση μετά από μια νέα εκλογική ήττα (σωστά υπολογίζει, καταρχάς, ότι ο Βενιζέλος «καίγεται» από τη σημερινή διαδικασία). Θέλησε, όμως, αυτό να το καταστήσει σαφές, γι’ αυτό είπε τα περί «παράτασης», που ξεσήκωσαν σε βάρος της και το στρατόπεδο Γιωργάκη. Ετσι, μάλλον τις ηγετικές της φιλοδοξίες κατάφερε να κάψει, μέσα σε λίγες ώρες. Και τις έκαψε ολοσχερώς με τις γελοίες εξηγήσεις που προσπάθησε να δώσει στη συνέχεια, εμφανιζόμενη σε όλα σχεδόν τα κανάλια. Ειδικά εκείνο το «όταν ζητούσα αλλαγή ηγεσίας δεν εννοούσα αλλαγή αρχηγού» ήταν όλα τα λεφτά.
♦ Πιο έξυπνα χειρίστηκε το θέμα ο Ευθυμίου. Μένοντας ουδέτερος, μόνο αυτός από τους βαρόνους, μπαίνει στο λόμπι των αυριανών υποψηφίων αρχηγών. Αν το αμαρτωλό «συγκρότημα» διδαχτεί από το φιάσκο που έπαθε σ’ αυτή την εκλογή και φερθεί πιο προσεκτικά, τότε ο Ευθυμίου, επί πολλά χρόνια στέλεχός του, έχει ελπίδες.
♦ Μετά την ΕΛΑΣ, που έκανε ΕΔΕ και βρήκε ότι τίποτα το έκνομο δεν συνέβη, όταν τα ΜΑΤ έπνιξαν στα χημικά τους γονείς των 49 συλληφθέντων στο συλλαλητήριο της 8ης Μάρτη, στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει και η Εισαγγελία, που στέλνει την υπόθεση στο αρχείο. Οχι πως είχαμε καμιά αμφιβολία, αλλά καλά είναι να τα θυμόμαστε αυτά, κάθε φορά που ακούμε τις γνωστές παπαριές, για την ανεξάρτητη Δικαιοσύνη που αποτελεί το καταφύγιο του πολίτη έναντι της κρατικής αυθαιρεσίας.
♦ Ως «την πιο σκληρά ταξική και συντηρητική» κυβέρνηση της μεταπολίτευσης χαρακτήρισε την κυβέρνηση Καραμανλή ο Βασίλης Κοντογιαννόπουλος. Ποιος; Ο υπουργός Παιδείας του Μητσοτάκη, που πήγε να επαναφέρει τις ποδιές, τις προσευχές και τους παιδονόμους στα σχολεία κι όταν οι μαθητές αντέδρασαν με καταλήψεις, ξαμόλυσε τους τραμπούκους της ΟΝΝΕΔ, με αποτέλεσμα τη δολοφονία του αγωνιστή καθηγητή Νίκου Τεμπονέρα!