♦ Οπως έγραψε το (πάντα καλά ενημερωμένο για τέτοια παρασκήνια) «Παρόν», με εντολή του εισαγγελέα κλιμάκιο ελεγκτών του ΣΔΟΕ φεύγει για τη Μητρόπολη Ζακύνθου, προκειμένου να ελέγξουν εξονυχιστικά τα οικονομικά της «και να συλλέξουν κάθε στοιχείο που αφορά ξέπλυμα τεράστιων ποσών μαύρου και παράνομου χρήματος». Η εφημερίδα του Κουρή έγραψε επίσης, ότι ο μητροπολίτης Ζακύνθου «είναι ιδιαίτερα ανήσυχος και βρίσκεται σε πανικό… Εχει κινήσει γη και ουρανό προκειμένου να αποτρέψει ένα τέτοιο έλεγχο», αλλά… έφαγε πόρτα από πράσινες και γαλάζιες γνωριμίες του. Λέτε να του τη φέρει ο Χριστόδουλος του Χρυσόστομου με το απύλωτο στόμα; Πλάκα θα ‘χει.
♦ «Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Σε αυτό το διάστημα των τελευταίων 15 ημερών, που δημιουργήθηκε ολόκληρος ντόρος για δήθεν πρόβλημα στις σχέσεις μου με τον Νικήτα Κακλαμάνη, πουθενά δεν υπάρχει κάτι που να το επιβεβαιώνει. Αντίθετα, από την πρώτη κιόλας ημέρα, που έκανα τις πρώτες δημόσιες ανακοινώσεις μου, εξήρα την πολύ σημαντική δουλειά που έκανε ο κ. Κακλαμάνης τα δυο τελευταία χρόνια». Δήλωση του Αβραμόπουλου στο ραδιόφωνο του Alpha. Και γέλασε κάθε πικραμένος. Μόνο στο Μαξίμου δε γέλασαν καθόλου. Γι’ αυτό και φρόντισαν να δείξουν ότι καλύπτουν τον Κακλαμάνη και αφήνουν ακάλυπτο τον Αβραμόπουλο, παρά τη… διάψευση που έκανε (ή μήπως την έκανε, επειδή του τράβηξαν το αυτί από το Μαξίμου τηλεφωνικώς;).
♦ Εμάς κάτι μας «βρομάει» σ’ αυτή την υπόθεση του άγνωστου επιστολογράφου του δικηγόρου της οικογένειας Τσαλικίδη. Στέλνει -όπως είπε ο δικηγόρος- και τέταρτη επιστολή, στην οποία του αποκαλύπτει το όνομά του και του εσωκλείει ένα χάρτη με ένα σημείο, όπου θα συναντήσει τρίτο άτομο που θα τον φέρει σε επαφή μαζί του. Και ο δικηγόρος σπεύδει να δημοσιοποιήσει στις εφημερίδες το περιεχόμενο αυτής της επιστολής. Σα να λέει στις μυστικές υπηρεσίες, «παρακολουθείστε με και θα φτάσετε στον άγνωστο επιστολογράφο». Ούτε σε κατασκοπευτική ταινία δεύτερης διαλογής δε γίνονται αυτά τα πράγματα.
♦ Κακία παρατηρητικού αναγνώστη: Τι κοινό (εκτός από το πάχος) έχουν η Μαριέττα Γιαννάκου με την πρώην σιδηρά κυρία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Μαντλίν Ολμπράιτ; Τις υπερμεγέθεις καρφίτσες στο πέτο του σακακιού. Ε, κάτι έπρεπε να βρει και η Γιαννάκου για να δείχνει σπουδαία.
♦ «Αλλο πράγμα η ευελιξία της εργασίας και άλλο η μετατροπή της εργασίας σε εμπόρευμα. Η εργασία δεν είναι μόνο εμπόρευμα, είναι και ταυτότητα του ανθρώπου». Ποιος είπε αυτή την υπερμεγέθη παπάρα; Ποιος άλλος; ο Γιωργάκης Παπανδρέου (στην ομιλία του στο συνέδριο του «Economist»). Δυο αιώνες μετά τους κλασικούς της πολιτικής οικονομίας, ενάμιση αιώνα μετά το «Κεφάλαιο» του Μαρξ, ο παντελώς αγράμματος αρχηγός ενός μεγάλου κόμματος και πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (τρομάρα του!) προβληματίζεται για το αυτονόητο. Καλά, δεν του ‘πε κανένας ότι όχι η εργασία, αλλά η εργατική δύναμη (δηλαδή το σύνολο των πνευματικών και μυικών δυνάμεων του εργάτη) είναι εμπόρευμα, που πουλιέται και αγοράζεται όπως κάθε άλλο εμπόρευμα; Δεν καταλαβαίνει τι εννοούν με τον όρο «αγορά εργασίας»;