Η εκδικητικότητα του αστικού κράτους πάνω στον Δημήτρη Κουφοντίνα
- Μέρες που θα ‘ρθουν: «Αλλά, πόσον θέλει συγχύσει, η ακόλουθος διήγησις της πρώτης αιτίας μερικούς αρχιεπισκόπους , ή άλλου τάγματος ιερείς, αν κατά τύχην τον παρόντα μου λόγον αναγνώσωσι -το οποίον μου φαίνεται δύσκολον- βλέποντας ξεσκεπασμένας τας ψευδείς των αρετάς… Ω συ μιαρά Σύνοδος της Κωνσταντινουπόλεως, εις τι ομοιάζεις, ήθελα να ξεύρω από εσέ οπού σε ερωτώ, εις τι λέγω, ομοιάζεις τους ιερούς και θείους αποστόλους του λόγου της σοφίας του Ιησού Χριστού; Ισως εις την ένδειαν και την αφιλοκέρδειαν, οπού εκείνοι εκήρυττον; Αλλ’ εσύ είσαι γεμάτη από χρήματα, οπού καθημερινώς κλέπτεις από τους ταλαιπώρους χριστιανούς. Ισως εις την εγκράτειαν και χαλιναγωγίαν των παθών; Αλλ’ εις ποίον μεγάλο ξεφάντωμα δεν ευρίσκεται μέρος από τους συγκλήτους σου, και ποίος από αυτούς δεν λατρεύει δύο και τρεις αρχοντίσσας με άκραν αναισχυντίαν και σχεδόν φανερά;» (Ανωνύμου του Ελληνος, «Ελληνική Νομαρχία -βιβλίο τέταρτο, Οι συνεργοί της τυραννίας»).
- «Αντιγράφω την απόκρισιν που δίδει εις τους τρεις Ευρωπαίους (Γάλλον, Ρώσον και Αγγλον) ένας δεσπότης, όταν τον ερώτησαν αν οι Γραικοί υποφέρουν και δυστυχούν: “Να έχετε, τέκνα, την ευχήν μου/κι ακούσατε την απόκρισίν μου: /Εγώ τον ζυγόν δεν τον γνωρίζω, /ούτε ξεύρω να τον νομίζω. /Τρώγω, πίνω, ψάλλω με ευθυμίαν. /Τότε υποφέρω αδημονίαν, όστις με βλάψει στην επαρχίαν. /Αυτή του Τούρκου η τυραννία, σ’ εμέ είναι ζωή μακαρία. /Αφού το ράσον τούτο εφόρεσα, /πλέον τινά ζυγόν δεν εγνώρισα. /Δύο ποθών, και μα τας εικόνας, /άσπρα πολλά και καλάς κοκκώνας. /Περί της Ελλάδος, που λέτε, /δεν με μέλει κι ας τυραννιέται./ …Ημείς πάντα ξομολογούμεν/ και ψυχικά τους νοθετούμεν. /Πίστιν να έχουν στον Βασιλέα(=Σουλτάνον)/ και σέβας εις τον Αρχιερέα…/Αυτοί άρχισαν να παρακούσι/ και όλοι ελευθερίαν φρονούσι. /Διά τούτο και ημείς συμφωνούμεν, /ομού με τους Τούρκους τους βαρβαρούμεν. /Επειδή όλοι μας το θεωρούμεν,/ πως θέλει λείψει ό,τι βαστούμεν». (Στο βιβλίο του Γιάνη Κορδάτου «Η κοινωνική σημασία της Ελληνικής επαναστάσεως του 1821»), κεφάλαιο τρίτο, Κοινωνικαί τάξεις και αντιθέσεις-προεπαναστατική περίοδος).
Βασίλης
