Γιούχα!
Σ’ όσους της διαλεκτικής τους νόμους τους περνάνε
γριές, που στον πονόδοντο του καθενός πονάνε!
Γιούχα!
Σ’ όσους δε θωρούν στον ανθό τη γύρη!
Γιούχα! Που δεν έχουν μάτι σουρωτήρι!
Φώντας Λάδης, «Μικρές σημαίες», 1974
> «Πολεμούσαν τα παιδιά του εργαζόμενου λαού, οι εργάτες, οι αγρότες και τα μεσαία στρώματα. Οσα πλουσιόπαιδα, στη βιασύνη της επιστράτευσης, δεν κατάφεραν να μείνουν στις πόλεις και τα μετόπισθεν, βολεύονταν σε υπηρεσίες και αποστολές μακριά από μάχιμα τμήματα. Το ίδιο γινόταν όχι μόνο με τους μόνιμους, αλλά και με τους έφεδρους αξιωματικούς. Παιδιά βασικά της φτωχολογιάς, υπέφεραν και αισθάνονταν τα ίδια με τους φαντάρους των τμημάτων τους. Οι αξιωματικοί των “καλών οικογενειών” είχαν συγκεντρωθεί στα επιτελεία και τις ανώτερες θέσεις της ΕΟΝ και οργάνωναν μεγαλόπρεπες γιορτές για τις μεγάλες νίκες του ελληνικού έθνους. Αυτή η διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στους απλούς ανθρώπους του μόχθου και των θυσιών και την άρχουσα πλουτοκρατική ολιγαρχία, που πλουτίζει με το αίμα του λαού, φαινόταν καθαρά στο μέτωπο, ακόμα και οι ανώτατοι στρατιωτικοί ηγέτες τη διαπίστωναν, δεν έκαναν όμως τίποτα να την αλλάξουν… Ο στρατηγός Τσολάκογλου έγραψε σχετικά στη σελίδα 42 του βιβλίου του (σ.σ.: «Απομνημονεύματα»): “…Ο τρόπος συγκρότησης των τμημάτων ενεφάνιζε εξάρθρωσιν. Ουδείς των ευπόρων και των νεωτέρων έτι κλάσεων υπηρέτη εις μάχιμον τμήμα”». (Θ. Χατζής: «Οι ρίζες της Εθνικής Αντίστασης»).
> «Για την τελική νίκη των λαών» κάνει λόγο η (πρωτομαγιάτικη) αφίσα του ΠΑΜΕ. Βρε, μπας και βρισκόμαστε σε επαναστατική περίοδο που δεν «επιτρέπονται» «μερικά σπασμένα τζάμια και βίντεο στο διαδίκτυο» (και πάλι «προβοκάτορες» ανακάλυψε το «συνδικάτο Τύπου και Χάρτου» -Περισσός- σε μια χαμηλής έντασης ακτιβιστική ενέργεια). Είπαμε: ο Περισσός «ρίχνει» τον καπιταλισμό χωρίς να σπάει τζάμια (η ανακοίνωση του συνδικάτου στο 902.gr, 15/4/2018).
> «Μεσάζων» ο δήμος Χαϊδαρίου για έκπτωση 20% από την ΣΤΑΣΥ ΑΕ στους κατοίκους που χρησιμοποιούν το πάρκιν στο σταθμό «Αγία Μαρίνα». Μεγάλε Περισσέ…
> Στις 17/4/2018 ο Ριζοσπάστης έχει κεντρικό τίτλο: «Απαντάμε στο κυβερνητικό αίσχος συνενοχής στην επέμβαση ΗΠΑ-ΝΑΤΟ καταστολής των λαϊκών αντιδράσεων». Καταστολή, λοιπόν. Αλλά και μέριμνα για τη «στολή» (15ήμερο δισέλιδο του «Ριζοσπάστη του Σαββατοκύριακου» για τους ένστολους, 14-15/4/2018, όπου ένστολοι είναι και οι μπάτσοι βεβαίως, βεβαίως, ή κατά Περισσόν «εργαζόμενοι των σωμάτων ασφαλείας»…).
> Υψηλοί «αντιιμπεριαλιστικοί» τόνοι που «ξεχνούν» τον ρωσικό ιμπεριαλισμό.
> «Μήπως δεν έχουμε ακόμα εμφύλιο πόλεμο και η κριτική των όπλων δεν πρέπει τώρα να γίνει ο απαραίτητος και υποχρεωτικός διάδοχος, ο κληρονόμος, ο εκτελεστής της διαθήκης, που θα ολοκληρώσει το όπλο της κριτικής;». «Γι’ αυτό χρειάζεται η πιο δραστήρια συμμετοχή στην εξέγερση και όχι σχολαστικές υπεκφυγές από το επιτακτικό καθήκον της ένοπλης εξέγερσης». («Δύο τακτικές…»).
> «Ο αγοραίος επαναστατισμός δεν καταλαβαίνει ότι και ο λόγος είναι επίσης έργο, η θέση αυτή είναι αδιαφιλονίκητη όταν εφαρμόζεται στην ιστορία γενικά, ή σ’ εκείνες τις εποχές της ιστορίας όπου δεν υπάρχει ανοιχτή πολιτική δράση των μαζών και τη δράση αυτή δεν μπορεί να την αντικαταστήσει και να την προκαλέσει τεχνητά κανέναν πραξικόπημα». «Δύο τακτικές…». Περί βολονταρισμού.
> «Οχι, οι νεοϊσκριστές μας ασφαλώς δεν έχουν τύχη! Ακόμα και όταν διατυπώνουν μια σωστή σοσιαλδημοκρατική θέση, δεν ξέρουν να την εφαρμόσουν σωστά! Δε σκέφτηκαν πως οι έννοιες και οι όροι του κοινοβουλευτικού αγώνα μεταβάλλονται και μετατρέπονται στο αντίθετό τους την εποχή που έχει αρχίσει η επανάσταση και δεν υπάρχει κοινοβούλιο, τον καιρό που έχουμε εμφύλιο πόλεμο, που έχουμε ξεσπάσματα της εξέγερσης. Δε σκέφτηκαν ότι στις συνθήκες για τις οποίες γίνεται λόγος, οι τροπολογίες υποβάλλονται με διαδηλώσεις στο δρόμο, οι επερωτήσεις υποβάλλονται με επιθετικές ενέργειες των ένοπλων πολιτών, η αντιπολίτευση προς την κυβέρνηση πραγματοποιείται με τη βίαιη ανατροπή της κυβέρνησης».
> Συντάξεις: πάνω από δύο χρόνια ο χρόνος αναμονής για την έκδοσής τους. Και στο μεσοδιάστημα, πείνα.
> Την εποχή της πείνας μας πλασάρουν «γευσιγνώστες»…
> Και μας προβάλλουν (προκλητικά) εκθέσεις σκαφών αναψυχής.
> Ανέκδοτο: «Παράταση στην Εξεταστική για τα σκάνδαλα στην Υγεία».
> Οικονομική είδηση (από ΙΕΛΚΑ): «Στο “κυνήγι” των προσφορών ο έλληνας καταναλωτής».
> Η ουσία είναι μία, μπακλαβάς γωνία.
> Είναι ή δεν είναι στην υπηρεσία του ΝΑΤΟ η ελληνική αεροπορία; Προς «αντιιμπεριαλιστές» – εθνικιστές όλων των αποχρώσεων.
> Ανατρέξαμε στην αρθρογραφία της ΚΟΝΤΡΑΣ για τα Δάση και χαμογελάσαμε πικρά από τον (αναίσχυντο) τίτλο της avgi.gr, 18 Απρίλη 2018: «Ανοίγει ο διάλογος για την κατάρτιση της Εθνικής Στρατηγικής για τα Δάση». Αει στο διάλογο! Αλητήριοι…
> Κι άλλη πρόκληση (στη νοημοσύνη μας): «Ποτέ ξανά, όσα ναυάγια κι αν φέρει κανείς στη μνήμη του, δεν έχει γίνει μια τέτοια ολοκληρωμένη κι επιστημονική παρακολούθηση των επιπτώσεων της διαρροής πετρελαιοειδών στο θαλάσσιο οικοσύστημα», avgi.gr, 18 Απρίλη 2018. Κουρουμπλής – Σαντορινιός.
> Για να μην ξεχνιόμαστε: «Τρισάγιο στη μνήμη των βασιλέων Παύλου και Φρειδερίκης τέλεσε ο Ιερώνυμος» (kathimerini.gr). Προσέξτε εκείνο το «βασιλέων» ούτε καν «πρώην βασιλέων»… Οι (μεγάλες) αγάπες δεν κρύβονται. Οπως και τα γεγονότα του παρελθόντος: Φρειδερίκη (Φρίκη) και Μακρόνησος, τότε (1941) διάδοχος Παύλος και βασιλική οικογένεια την κάνανε αβαβά και την κοπάνησαν για την Αίγυπτο μαζί με το ελληνικό χρυσάφι και τα κουζινικά τους.
> «Τουρκική επιθετικότητα» ο Περισσός, η «Τουρκία τραβάει το σχοινί» στο κύριο άρθρο της kathimerini.gr/959456/opinion/epikairothta/politikh/oloi-exoyn-thn-ey8ynh.
> Ελλάδωμα.
> «Κανένας λόγος ανησυχίας» για καινούρια μέτρα. «Κυβερνητικές πηγές». Αρα, λίρα εκατό…
> 461 ευρώ η μέση σύνταξη με το νόμο Κατρούγκαλου.
> Foco!
Βασίλης
Μπορεί ο Τραμπ να βομβαρδίζει τη Συρία, όμως ο αμερικάνικος αντιπολιτευόμενος Τύπος έχει άλλες προτεραιότητες. Το μείζον γι' αυτόν είναι το εσωτερικό πολιτικό παιχνίδι, στο πλαίσιο του οποίου το «βαθύ κράτος», χρησιμοποιώντας το FBI και τον ειδικό ανακριτή Μιούλερ, προσπαθεί να στριμώξει τον Τραμπ και να τον κάνει να σεβαστεί τις… παραδοσιακές αξίες της αμερικάνικης πολιτικής. Δεν τα έχουν καταφέρει και άσχημα μέχρι στιγμής, αν σκεφτούμε ότι ο Τραμπ έστειλε το «γεράκι» Πομπέο να του κανονίσει συνάντηση με τον «πυραυλάνθρωπο» Κιμ.
