Αμα δεν τους ξεσκίσουμε θα μας πηδήξουν (δίχως σάλιο)
Ν.Ε.Β.Ρ.Ο: Νέα Εργατική Βάρδια, Ριζοσπαστικοποιείται Ομως;
Παιδιά, (ξανα)σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους, γιατί παραμπήκε το πρωκτοδάκτυλο…
♦ Τα «Περισσά» του ΝΑΡ: «Οι αντιδιαδηλώσεις… δίνουν την εικόνα δύο αντιμαχόμενων στρατοπέδων που με όρους συμμοριών αντιπαρατίθενται μεταξύ τους» (ΠΡΙΝ, 10-2-08). Τόση πολιτική αλητεία…
♦ Εγραψε ο κυρ-Κύρτσος στην CITY PRESS (11-2-08): «Η κυβέρνηση Καραμανλή έχει πολιτικές ευθύνες για μια σειρά υποθέσεων που βρίσκονται σε εξέλιξη. Η προσπάθεια του πρωθυπουργού να μεταφέρει τις ευθύνες της εκτελεστικής εξουσίας στις αίθουσες των δικαστηρίων, πιθανότατα για να κερδίσει πολιτικό χρόνο, ρίχνει το επίπεδο του δημοκρατικού μας συστήματος». Αφού, ρε μαλάκα από τη Φιλοθέη, αυτό είναι το δημοκρατικό σας σύστημα – καπιταλισμός χωρίς «διαφθορά» δε γίνεται να παίξει…
♦ Στη μπροσούρα του Περισσού για τα παιδικά κέντρα τα χώνει άρθρο στην εφημερίδα «ταξικές αταξίες» (τ.25, χειμώνας 2008). Αξίζει να διαβάσετε ολίγα: «Οι θέσεις τους αυτές έχουν μακρινό παρελθόν, λειτούργησαν ως προπομπός του ολοήμερου και παρουσιάστηκαν ως «αριστερή» πλατφόρμα στην 74η Γ.Σ. του κλάδου. Πάνω σ’ αυτό στηρίχτηκε ο πρόεδρος της ΔΟΕ και σύνδεσε την υποχρεωτικότητα με την «αναβάθμιση του κοινωνικού ρόλου του Νηπιαγωγείου» που το στρέφει σε άλλες κατευθύνσεις και του προσδίδει ρόλο και στόχους έξω από το πλαίσιο των ευρύτερων στόχων της Α/βάθμιας εκπαίδευσης. Η πλατφόρμα τους είναι γεμάτη συγχύσεις και προσπαθεί να κάνει συγκερασμό των επιλογών και καταστάσεων που ίσχυαν στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες εδώ και πάνω από μισό αιώνα και του σύγχρονου ολοήμερου, πράγμα αδύνατον, γιατί μιλάμε για διαφορετικά κοινωνικά συστήματα που υπηρέτησαν και υπηρετούν διαφορετικά συστήματα. Επομένως, όταν σήμερα μιλά κάποιος για «διευρυμένο διαπαιδαγωγητικό πρόγραμμα δραστηριοτήτων», για «διαπαιδαγωγητική καλλιέργεια», για «ολοκληρωμένη διαπαιδαγωγητική διαδικασία» θα πρέπει αν μη τι άλλο να ξεκαθαρίζει σε ποιο κοινωνικό πλαίσιο θα προσφέρονται και (ποιο) θα υπηρετούν αυτά. Αλλιώς καλλιεργούνται συγχύσεις και αυταπάτες ότι αφενός μπορεί να υπάρξει καθαρή επιστήμη στον καπιταλισμό, ότι αφετέρου το εν λόγω «παιδικό κέντρο» ή κάθε είδους εκπαιδευτικό ίδρυμα μπορεί να αποτελέσει μια αυθύπαρκτη, ανεξάρτητη και αλώβητη από το σύστημα που ζούμε, σοσιαλιστική νησίδα!!! Οπως φαίνεται όμως αυτό υποστηρίζουν γι’ αυτό και προτείνουν τον εγκλεισμό παιδιών ηλικίας 2-6 σ’ αυτό το ίδρυμα με το επιχείρημα ότι θα είναι καλύτερη η «επιστημονική επίβλεψη από παιδαγωγούς, παρά η παραμονή στο σπίτι κάτω από αμφιβόλου αξίας διαπαιδαγωγητική επίδραση» υποβαθμίζοντας το ρόλο της οικογένειας και της θετικής της επίδρασης στην ομαλή ανάπτυξη των παιδιών». (Οσο ανεβαίνουν τα εκλογικά του ποσοστά τόσο ο Περισσός αποκτά «υπεύθυνες» θέσεις σε όλα τα ζητήματα).
Βασίλης
