Δυο χιλιάδες και εννέα: father τα ‘μαθες τα νέα;
Ακρως σοβαρή πλακίτσα, στίχοι: Κοκκινοσκουφίτσα.
«Αυτός ο κόσμος που αλλάζει με τρομάζει» τραγουδάει ο Ιωαννίδης (ποιος χουντικός ρε; Αυτός ακόμα τραγουδάει «μέσα στ’ Απρίλη τη γιορτή / το μέλλον χτίζει η νιότη / με εργάτη, αγρότη, φοιτητή / και πρώτο τον στρατιώτη»…). Ωστόσο, κάποιους άλλους, φαίνεται να τους τρομάζει ο κόσμος που αλαλάζει. Και σκαλίζουν κιτάπια, φέρνουν ειδικούς, αναλύουν σάλια και τρίχες κι απεργάζονται σχέδια (γι’ αυτό άλλωστε και αργούν ν’ ανταποκριθούν στα απεγνωσμένα καλέσματα της έντιμης και αθώας αγοράς, η οποία ζητά τη λελογισμένη αποζημίωση από τις καταστροφές, χωρίς να λογαριάζει τις καταστροφές από την αποζημίωση). Βλέπετε, φταίει ο γάιδαρος-λαός αλλά χτυπάμε το σαμάρι-επαναστατικά τμήματά του, όπως προστάζουν οι λαϊκές παροιμίες τις οποίες «έτσι βρήκαμε». Ομως, η Κοκκινοσκουφίτσα πολύ φοβάται (τρόπος του λέγειν) ότι σε λίγο καιρό δεν θα έχουν να κάνουν μόνο με το σαμάρι, αλλά θα αφηνιάσει ο γάιδαρος και θ’ αρχίσουν τα πασίγνωστα πλην λησμονημένα στην τσιμεντωμένη εποχή μας γαϊδουρινά κλοτσίδια. Αλλωστε «έτσι τα βρήκαμε» κι αυτά, για να μην ξεχνιόμαστε… Πάντως πολλά άλλαξαν από τότε που η Κοκκινοσκουφίτσα και οι φίλες της έτρεχαν κι έπαιζαν κατόπιν το τόπι ανέμελες στο δάσος. Τότε δεν είχαμε συνθήκη Ramsar, αλλά ούτε και απειλητικές ποσότητες τσιμέντου. Δεν είχαμε χωροταξικό, αλλά είχαμε χώρο ταξικό. Θα μου πείτε τώρα ότι δεν είχαμε και κτηματολόγιο κι ούτε έχουμε ακόμα. Εντάξει, μην τα ισοπεδώνουμε όλα. Πάντως η πολιτεία έχει μετατραπεί ανοιχτά πλέον σε πωλητεία και η αλητεία –φυσικός γόνος της κουφαλαιοκρατίας– έχει διαποτίσει μέχρι το μεδούλι την κορυφή της πυραμίδας (ποιου Χέοπα ρε;) και χέει απρόσκοπτα προς τη βάση.
Πάντως, οφείλουμε να παραδεχτούμε πως η κοινωνία βρίσκεται σε φόρμα κι αυτό αποδεικνύεται από κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. Ακριβέστερα, βρίσκεται σε πολύ μεγάλη φόρμα, η οποία οσονούπω θα μπει στον εδώ και καιρό προθερμασμένο φούρνο, για να ψηθεί το επιδόρπιο των capital ληστών. Κι αυτή θα είναι η τελευταία πράξη, του έργου αλλά και δική της γι’ αυτό και παθητική, ως συνήθως…
Είπα στην αρχή «χουντικός» και κάτι θυμήθηκα, αλλά δεν ήθελα να διακόψω τον ακυβέρνητο συρμό του ειρμού των σκέψεών μου. Μπορεί να γελάτε, αλλά για μας που δεν σκεφτόμαστε επειδή έχουμε 756 τηλεοπτικά κανάλια, είναι κάτι σημαντικό και παρακαλώ να σεβαστείτε το δικαίωμά μας στη διαφ(θ)ορά. Λοιπόν, οι χουντικοί πανηγυρίζουν και δεν αναφέρομαι στους δύο μέσα κι άλλους δυο χιλιάδες έξω. Αναφέρομαι στους χουντικούς του Χουντή που τραβάνε Φρόσω ολοταχώς για την μεγάλη λατρεμένη Ευρώπη (ποιο champions league ρε;). Ο γιουροσύριζα (euro-ΣυΡιζΑ, κατά το euro-fighter) ζυμώνει, διαγκωνίζεται και διαγωνίζεται, κλοτσοπατινάρει και κωλοτουμπιάζεται, ετοιμάζοντας από την άνοιξη ένα ωραίο καλοκαίρι. Σαν τα δελτία κοινωνικού τουρισμού, ένα πράμα. Που από το καταχείμωνο πρέπει να τρέχεις, να προβλέπεις και να διευθετείς, για να δικαιούσαι μία ταπεινή φάτνη όπως Εκείνου, σαν έρθει καλοκαίρι και θέλεις λάου-λάου να συμμετάσχεις στα μπάνια του λαού.
Habemus «Δράση» (τι άμεση ρε;), αφού στη βράση κολλάει το σίδερο. Οι Μπου-κο-μα (Μπουτάρης – Κοντογιαννόπουλος – Μάνος), παρουσία του Βερέμη, διακήρυξαν θέσεις και αρχές αλλά όχι τέλη. Πάντως, είπαν ότι θα θεωρήσουν επιτυχία το να λάβουν πάνω από 1,5% στις ευρωεκλογές, χωρίς να αποσαφηνίσουν τι θα θεωρήσουν το να λάβουν καμιά πεντακοσαριά ψήφους. Το παρήγορο είναι ότι απέφυγαν τον προσδιορισμό «άμεση» στο «δράση» για δύο λόγους: το 100, αλλά και την «Action Directe». Το άξιο επισήμανσης είναι ότι η παρουσίαση έγινε στο μουσείο Μπενάκη και οι σύντροφοι με έφεση στη σημειολογία, στην κυνών ιολογία και στις κολλητικές πολιτικές επιστήμες θα καταλαβαίνουν αν εννοώ κάτι και τι…
Ποινικοποιείται λοιπόν και η κουκούλα. Να δω τι θα φοράμε στις βροχές και με τι θα σκεπάζουμε τα αυτοκίνητα… Εχει όμως ενδιαφέρον ο πονηρός τρόπος με τον οποίο κυκλοφορεί η είδηση: «Με 2-10 χρόνια επιπλέον ποινής θα χρεώνονται όσοι συλλαμβάνονται σε επεισόδια αποκρύπτοντας τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους». Αφ’ ενός προεξοφλείται η ποινή μ’ εκείνο το «επιπλέον», αλλά αφ’ ετέρου καθίσταται ένοχος οποιοσδήποτε συλλαμβάνεται! Δεν λέει πουθενά «για συμμετοχή», λέει απλά για όποιον συλλαμβάνεται. Ξέρετε, περαστικοί, γιαγιάδες, άσχημοι, χαμογελαστοί κλπ.
Βρε δεν πάτε στο διάλογο λέω ‘γω. Σ’ αυτόν της παιδιάς της παιδείας, να πείτε και σ’ εμάς τι παίζει…
Κοκκινοσκουφίτσα
kokinoskoufitsa@eksegersi.gr
