Δύο χιλιάδες δεκαεννιά
πού είσαι, της ανατροπής γενιά;
πού είσαι, της ανατροπής γενιά;
Καλή χρονιά.
Πρωτοχρονιά σεμνά και ταπεινά και τα 'πινε στο Αθαμάνιο Αρτας ο αριστερός πρωθυπουργός, στην ταβέρνα του χωριού με τον λαό. Με μεζέδες και ηπειρώτικα τσίπ'ρα, με φόντο Τζουμέρκα και χιόνια. Να τα βλέπουμε και να τα επισημαίνουμε αυτά, γιατί λυσσάνε οι εχθροί της απλότητας και του αυθεντικού…
Πρωτοχρονιά σεμνά και ταπεινά και τα 'πινε στο Αθαμάνιο Αρτας ο αριστερός πρωθυπουργός, στην ταβέρνα του χωριού με τον λαό. Με μεζέδες και ηπειρώτικα τσίπ'ρα, με φόντο Τζουμέρκα και χιόνια. Να τα βλέπουμε και να τα επισημαίνουμε αυτά, γιατί λυσσάνε οι εχθροί της απλότητας και του αυθεντικού…
Και ήρθε χρόνος δύσκολος, χρόνος που στήνουν κάλπες
και ρίχνουν μέσα τους χαρτιά και ρίχνουνε σκουπίδια
που γράφουνε ονόματα χωρίς καμιά αξία
για να κυλάει ο καιρός ανώδυνα για κάποιους
κι οι άλλοι να νομίζουνε ότι κάτι συμβαίνει
να έχουν την ψευδαίσθηση ότι ορίζουν κάτι
πολιτικά αναλφάβητοι ή εξαπατημένοι.
Μπορεί μερικοί κακεντρεχείς και πικρόχολοι σύντροφοι να χλευάζουν δίχως μέτρο το μετρό της Θεσσαλονίκης, πάντως ο καζαμίας της χρονιάς προβλέπει και νέα εγκαίνια (ποιες εκλογές ρε;) καθώς και ότι φέτος θα τελειώσει η δίκη της Χρυσής Αυγής!
Είπαμε Θεσσαλονίκη και δεν μπορούμε να μην αναφέρουμε μια από τις αγαπημένες μας Κατερίνες, τη σούπερ Κατερίνα (άλλοτε ανταγωνίστρια της Μανίνας, οι παλιές συντρόφισσες θυμούνται), αυτή που ξεκίνησε από καθαρίστρια και στην πορεία της για τον δημαρχιακό θώκο αναγκάστηκε να παραστήσει για λίγο και την περιπτερού, σ' ένα προεκλογικό σόου παραμονές του νέου έτους. Γερά Κατερίνα! Μαζί σου και η λαϊκή μούσα:
Κατερινούλες μου καλές, Θεανώ, Ελενα, Εφη
καλή χρονιά σας εύχεται η στήλη και προσμένει
πάλι να τη στηρίξετε με τα λεγόμενά σας.
Τα φώτα εστιάζουμε στη μία Κατερίνα
που κυνηγάει τη γκλαμουριά και το δημαρχιλίκι
στηρίζοντάς την ανοιχτά με χέρια και με πόδια
με τεντωμένα δάχτυλα (από την αγωνία).
Ν' απαλλαγεί απ' το παλιό και η Θεσσαλονίκη
να 'ρθει το νέο ολόφρεσκο να τα αλλάξει όλα
το δίκιο πράξη να γενεί και ούλοι να χαρούμε.
καλή χρονιά σας εύχεται η στήλη και προσμένει
πάλι να τη στηρίξετε με τα λεγόμενά σας.
Τα φώτα εστιάζουμε στη μία Κατερίνα
που κυνηγάει τη γκλαμουριά και το δημαρχιλίκι
στηρίζοντάς την ανοιχτά με χέρια και με πόδια
με τεντωμένα δάχτυλα (από την αγωνία).
Ν' απαλλαγεί απ' το παλιό και η Θεσσαλονίκη
να 'ρθει το νέο ολόφρεσκο να τα αλλάξει όλα
το δίκιο πράξη να γενεί και ούλοι να χαρούμε.
Το ότι εστιάζουμε στη μία από τις Κατερίνες το εννοούμε, μιας και «είναι δίκαιο και το κάνουμε πράξη». Κάτι μας λέει ότι θα πάρει φόρα και θα αναδειχτεί σε μέγα χορηγό της στήλης σ' αυτούς τους τόσο δύσκολους καιρούς, με τον Byron Manygifts (μας σημάδεψαν η σοφία και το λέγειν αυτού του ανθρώπου) να έχει σιγήσει και με τους καλούς να έχουν καπαρωθεί από άλλες Κοντροστήλες που μας χλευάζουν για τις ταπεινές, θηλυκού γένους προτιμήσεις μας. Πάντως, η εκλεκτή μας Κατερίνα ξεκίνησε με «την κατηγορηματική θέση ότι η βόρεια Ελλάδα τού σήμερα δεν έχει καμία σχέση με τη βόρεια Ελλάδα του 2014 της παρακμής, της μιζέριας και της απομόνωσης». Και προμηνύεται λαμπρό μέλλον μέχρι τις κάλπες των δημοτικών εκλογών. Τυχεροί οι συμβασιλευουσιώτες που την έχουν κοντά τους, αλλά θα είμαστε κοντά κι εμείς. Είναι δέσμευση.
Τούτη η δύσκολη χρονιά που λέμε παραπάνω
για σένα θα 'ναι Αλέξη μου ώρα για ξεκουμπίδια
και τ' όνομά σου θα γραφεί στα μαύρα τα κιτάπια
της ιστορίας. Στα χαρτιά με τους ξεπουλημένους
με τους Νενέκους, τους φτηνούς αδίστακτους και ψεύτες.
για σένα θα 'ναι Αλέξη μου ώρα για ξεκουμπίδια
και τ' όνομά σου θα γραφεί στα μαύρα τα κιτάπια
της ιστορίας. Στα χαρτιά με τους ξεπουλημένους
με τους Νενέκους, τους φτηνούς αδίστακτους και ψεύτες.
Από επιστολή του Τοντόρ Ζίβκοφ που δημοσιοποιήθηκε είκοσι χρόνια μετά από τον θάνατό του όπως ήθελε ο ίδιος (την είδαμε στο katiousa.gr), αντιγράφουμε μερικά χωρίς σχόλια: «Μετά από είκοσι χρόνια που θα διαβάζετε αυτό το μήνυμα, είμαι βέβαιος ότι το κράτος θα κυριέψουν οι εγκληματίες, αυτοί θα γράψουν τους νόμους, θα σας επιβάλλουν φόρους, τέλη, τιμές και όσα άλλα μέσα τους επιτρέπουν (…) Είμαι βέβαιος ότι ο λαός θα υποφέρει, αλλά θα έχει καθηλωθεί από την κυριαρχία, το φόβο και την αβεβαιότητα του αύριο (…) Αλλά να ξέρετε πως μετά τη καταστροφή του σοσιαλισμού θα πάρουν όλα όσα είχαν δώσει στους εργάτες τους. Αυτό το καθεστώς ευημερίας έχει μεγάλο κόστος για τον καπιταλισμό, οπότε θα το αποσυνθέσουν. Χωρίς ανταγωνισμό με τον σοσιαλισμό, οι εταιρίες και οι τοπικές ολιγαρχίες θα πάρουν τα πάντα».
Κοκκινοσκουφίτσα