Τα διέλυσε όλα! Μιλάμε για θεαματικό διαχωρισμό διά χωρισμό! «Διαζύγιοοοο», που φώναζε κι ο Αντωνάκης Κοκοβίκος στη γνωστή ελληνική ταινία. «Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω», ήταν δίκαιο και έγινε πράξη. Ούτε τη στενή φιλία με τον Τζερόνιμο δε σεβάστηκε ο άθεος, τα τσάγια, τα καφεδάκια και τα νηστίσιμα γεύματα και δείπνα! Τι άκαμπτος επαναστάτης, τι προσήλωση, τι αποφασιστικότητα από φασιστικότητα!
Ενδεικτικό του μεγέθους της μεγάλης ανατροπής που συντελέστηκε είναι το γεγονός ότι αυτή ικανοποίησε και τη Νέα Δημοκρατία! Πάντως ο κοσμάκης ακόμα «γλεντάει» στο διαδίκτυο με τα καμώματα του σεξουαλικότερου, που εξακολουθεί να βαφτίζει κρέας το ψάρι, άσπρο το μαύρο και να προχωράει στη γνωστή πετυχημένη συνταγή. Βέβαια, το κακό είναι ότι ο κοσμάκης γλεντάει μόνο εκεί πλέον και πουθενά αλλού…
«Καταστρέφουμε λέξεις, εικοσάδες, εκατοντάδες κάθε μέρα. Πετσοκόβουμε τη γλώσσα ως το κόκαλο. Στο τέλος θα κάνουμε κυριολεκτικά αδύνατο το έγκλημα της σκέψης, γιατί δεν θα υπάρχουν λέξεις για να το εκφράσει κανείς. Η παλαιά ομιλία θα εκτοπιστεί μια για πάντα και θα σπάσει και ο τελευταίος κρίκος με το παρελθόν» (George Orwell – «1984»).
Οποιος κι αν είναι και απέναντι σε ό,τι μπορούν να επικαλεστούν οι περισσότερο δύσπιστοι, ο Roger Waters δεν παύει να υπενθυμίζει στον κόσμο το παλαιστινιακό ζήτημα, τη συμπεριφορά του Ισραήλ, καθώς και το ποιος είναι ο Donald Trump και διάφοροι μικροί και μεγάλοι ρατσιστές και φασίστες ανά τον κόσμο. Η πάλαι ποτέ ψυχή των «Pink Floyd» βρίσκεται σε περιοδεία στη Λατινική Αμερική και σε συνέντευξη Τύπου στο Μοντεβιδέο δήλωσε πως οι Donald Trump και Jair Bolsonaro είναι «νεοφασίστες» και προέτρεψε τους πολίτες να μην τους ψηφίζουν. «Διστάζω να σπαταλήσω την ανάσα μου για αυτόν τον σιχαμερό τύπο», είπε αναφερόμενος στον Donald Trump, στα γραφεία της συνομοσπονδίας συνδικάτων P.I.T. C.N.T. στην πρωτεύουσα της Ουρουγουάης, λίγο πριν από συναυλία στο πλαίσιο της εκδήλωσης «Η Παλαιστίνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα σήμερα». Λέγοντας επίσης ότι «οι Παλαιστίνιοι δεν έχουν δικαιώματα και ο υπόλοιπος κόσμος δεν κάνει τίποτα. Το Ισραήλ ουδέποτε είχε την πρόθεση να επιτρέψει να υπάρξει παλαιστινιακό κράτος, πολύ δε περισσότερο τώρα».
«Δεν πειράζει την κεφαλαιοκρατία το ότι υπάρχουν “κλέφτες“ κλπ άνθρωποι ασυνείδητοι, ταξικά εκμεταλλευόμενοι. Ισα-ίσα που το επιδιώκει αυτό. Θέλει να ‘χει σε μια τέτοια κατάσταση τις εργαζόμενες μάζες για να τις εκμεταλλεύεται αισχρά χωρίς κανένα εμπόδιο. Και τρέμει ακριβώς όταν αυτοί οι παραστρατημένοι ταξικά βρουν το δρόμο τους και διεκδικήσουν το ψωμί τους, τις ελευθερίες τους επαναστατικά με πρόγραμμα και αρχές κομμουνιστικές» (Αρης Βελουχιώτης).
με τη στολή τη λαμπερή, τη βαριοκεντημένη.
– Λεβέντη μ' πούθε έρχεσαι; Πού στον put so πηγαίνεις;
– Απ' τα εθνίκια έρχομαι και στην κορφή ΑνΕλ, α!
Σκαρφάλωσα, ανέβηκα, τώρα δεν κατεβαίνω
εκτός κι αν με γκρεμίσουνε, εξόν κι άμα με διώξουν.
Τελικά αυτή η δίκη της Χρυσής Αυγής βάλθηκε να ξεπεράσει σε αριθμό επεισοδίων τη «Λάμψη» και τις φωσκολικές σειρές και να συναγωνιστεί με την «Τόλμη και γοητεία».
Δηλαδή τι σας έφταιξε ρε εγκάθετοι η –προστατευόμενη της στήλης- Παπακώστα και την κράξατε;
«Μία αλλόκοτη τρέλα διακατέχει τις εργατικές τάξεις των εθνών στα οποία βασιλεύει ο καπιταλιστικός πολιτισμός. Η τρέλα αυτή είναι ο έρωτας για τη δουλειά, το θανατηφόρο πάθος για τη δουλειά που φτάνει μέχρι την εξάντληση των ζωτικών δυνάμεων του ατόμου και των απογόνων του (…) Αν η εργατική τάξη, ξεριζώνοντας από την καρδιά της το διεστραμμένο πάθος που την κυβερνά και διαστρεβλώνει τη φύση της, ύψωνε το ανάστημά της για να σφυρηλατήσει έναν ατσάλινο νόμο που θα απαγόρευε σε όλους να δουλέψουν περισσότερο από τρεις ώρες την ημέρα, η Γη θα ένιωθε να γεννιέται πάνω της ένας καινούργιος κόσμος» (Paul Lafargue).
