«ΣυΡιζΑ, δεν βρίσκεται λέξη καμία / να 'χει στον ήχο της τόση αγυρτεία».
Τι πίνει και δεν μας δίνει; Γιατί αν κάποιος είχε αμφιβολίες, το διήμερο της επίσκεψης Obama διαλύθηκαν όλες. Κάτι πίνει, δεν υπάρχει περίπτωση… Και είναι ολοφάνερο ότι απαιτείται «επαναφορά στις εργοστασιακές ρυθμίσεις».
Υπάρχει και η μεταφυσική διάσταση βέβαια, με όλα εκείνα τα «σαρπ ιστ» (ο αναγραμματισμός του ονόματος Τσίπρας ντε, του Παΐσιου). Ωστόσο, υπάρχει και η επιστημονική άποψη που καταθέτουν διακεκριμένοι μεταφραστές-ερευνητές, σύμφωνα με την οποία υπερισχύει το «σταρ πις» ως αναγραμματισμός του εν λόγω επωνύμου. Και για να μην ξαναγίνει κανένα ολέθριο σφάλμα και μεταφραστεί ως «ειρήνη των άστρων», εξηγούμαστε: Πρόκειται για «κατούρημα των άστρων (star piss), συνήθη συμπεριφορά κάθε αυθάδη.
Και βέβαια (υπερ)ισχύουν πάντα αυτά που είχαμε πει από παλιά περί «φτηνής βιασύνης» (cheap rush) και –κυρίως- «φτηνού εξανθήματος» (cheap rash).
Πάντως, πίσω απ' όλα αυτά έμεινε να πλανιέται το ερώτημα που αποτύπωσε η λαϊκή μούσα, έτσι καθώς τη σημάδευαν τα όπλα των ελεύθερων –πλην παντρεμένων- σκοπευτών που είχαν ακροβολιστεί στην… πρωτεύουσα και κοιτίδα της δημ(ι)οκρατίας («χιλιάδες κάννες κεντράρουν πάνω μας απ’ την ταράτσα του ΟΤΕ» που έλεγε και η Κατερίνα Γώγου):
Ελάτε τώρα, ντρέπεστε για το κατάντημά σας;
«Εξω το ΝΑΤΟ» και λοιπά, ε, η ώρα δεν περνούσε
εάν δεν λέγατε κι εσείς καμία μ' άλλα ΚΥΑ…
Είπε για ΚΥΑ η λαϊκιά (like ΚΥΑ) μούσα και θυμηθήκαμε: Βγαίνει οσονούπω και η Κοινή Υπουργική Απόφαση για τα αποτεφρωτήρια. Την καθυστέρησε, λέει, ο ανασχηματισμός. Για να δούμε μήπως την καθυστερήσει περαιτέρω και κανένας ινδιάνος. Τι θα πει «τι ινδιάνος» ρε; Ξέρω 'γω, τόσοι υπάρχουν, Τσεγιέν, Απάτσι, Σιού. Κανένας Τζερόνιμο ας πούμε.
«Φίλης, nothing more than Φίλης», που λέει και το τραγούδι. Πόσο μεγάλο, τεράστιο κενό! Εμείς δεν χάσαμε υπουργό, την Ατλαντίδα ξαναχάσαμε!
Ιππουργός, σύνθετη λέξη εκ των «ίππος» και «έργο», ο πράσσειν άλογα… Και Σ.Δ.Ο.Ε.: Σώμα Δίωξης Οποιουδήποτε. Ετσι!
Μερικά πράγματα δεν τα χωράει ο νους. Πώς γίνεται να είσαι χαμένο κορμί και να είσαι στο σώμα;
Μετά την παρασκευή τσίπουρου και το μάζεμα της ελιάς, υπενθυμίζουμε προς όλους τους ενδιαφερόμενους: Τον Δεκέμβριο έχουμε τη γνωστή και προσφιλή γουρουνοχαρά. Να μην ξεχνάμε και τις ωραίες παραδόσεις του λαού μας. Ποιος θα 'λεγε όχι στη μετατροπή ενός γουρουνιού σε ωραία λουκάνικα;
«Θέλουμε ποσοστά / από το γάλα μας / φώναζαν τα πρόβατα. / Θα είμαι πιο γενναιόδωρος / μαζί σας, είπε ο τσέλιγκας. / Θα σας δώσω ποσοστά / από το κρέας σας» (Αργύρης Μαρνέρος).
Προφανώς η έξωση είναι μικρό κι ασήμαντο πράγμα. Δεν δικαιολογείται αλλιώς εκείνο το απαξιωτικό «αιματηρή συμπλοκή για μια έξωση»…
Οπως η τράπεζα κρύβει (τι κρύβει δηλαδή; Ολοφάνερο είναι!) μια παγίδα (trap) στο όνομά της, έτσι και ο τραμπούκος κρύβει έναν Τραμπ.
Είμαστε καμιά εντεκάδα εκατομμύρια οι παρεπιδημούντες στον ελλαδικό χώρο κι όμως έχουμε πάνω από δεκαπέντε μύρια κινητά τηλέφωνα! Γουάου! Δεν τα πάνε κι άσχημα οι εταιρίες μέσα στη γενική κοινωνική δυσχέρεια. Και σιγά-σιγά θα χώσουν τα κινητά και στα νηπιαγωγεία (για την ασφάλεια των παιδιών μας βεβαίως-βεβαίως) και στους –δημοτικούς- βρεφονηπιακούς σταθμούς, μιας κι είναι της μόδας και οι ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίων – Ιδιωτικών Τρωκτικών).
«Kι αν η μουσική κάπου παίζει, τι ωφελεί; Τραγούδια αφού πια δε λέμε, τι μας νοιάζει η μουσική;» (Jose Yero – «O αδιάφορος»).