είσαι ο μπάτλερ τους, Αλέξη
Α, σχολεία, να ασχολία. Ανοιξαν πάλι τα παιδοφυλακτήρια (η λέξη «φύλαξη» με όλες τις έννοιές της), λίγο πριν ξανακλείσουν (όλο και απαλύνονται οι ποιοτικές διαφορές μεταξύ ανοίγματος και κλεισίματος, τείνοντας προς εξομοίωση των δύο καταστάσεων). Και τα λόγια του Μίλτου Κουντουρά («Γκρεμίστε τα σχολειά») υπενθυμίζουν τι ακριβώς είναι το σχολείο στον θαυμαστό καπιταλιστικό κόσμο: «Και η αλήθεια είναι αυτή: σχολειό πια δεν υπάρχει. Κινείται μονάχα ακόμη ένας ανήθικος κι αρρωστημένος οργανισμός γεμάτος από δηλητήριο και παραφροσύνη, που πολύ σύντομα θα επιδράσει θανατηφόρα σ’ όλη την κατοπινή ζωή του τόπου μας. Μια σάπια και ξεχαρβαλωμένη μηχανή όπου από ανάγκη ρίχνουμε μέσα μια καθαρή κι αγνή ζωική παραγωγή –τα ευκολόπλαστα παιδιά μας- για να μας τα μεταβάλλει ύστερα από λίγα χρόνια σε μούμιες κατάξερες και φασκιωμένες ή σε κινούμενα μιάσματα ανασυρμένα σαν από τάφους…».
Οσοι δεν πήγατε την Τετάρτη στην αίθουσα της ΕΣΗΕΑ, χάσατε την καίρια ευκαιρία να μάθετε για τα «αν της ανάπτυξης» από τον πρόεδρο της «Αττικό Μετρό» ΑΕ (τι Αυτού Εξοχότης ρε;) Γιάννη Μυλόπουλο και το σχετικό βιβλίο του, μα περισσότερο να δείτε Σπίρτζη, Ρουσόπουλο και Μαραβέγια (ποιος Κωστής ρε;) μαζί.
Παρακαλούμε να απομακρυνθούν για λίγο οι σύντροφοι που παίρνουν φαρμακευτική αγωγή ή έχουν πρόβλημα με τα νεύρα τους, γιατί αντιγράφουμε από δελτίο Τύπου του ΣυΡιζΑ Ξάνθης τα εξής ωραία (και ασύντακτα): «Η παραπληροφόρηση μέσα από τα συστημικά ΜΜΕ του κέντρου και της περιφέρειας, δηλητηριάζουν, τρομοκρατούν και αποπροσανατολίζουν τους πολίτες. Βλέποντας και μελετώντας τα πραγματικά στοιχεία του νέου ασφαλιστικού, διαπιστώνει κανείς άμεσα τις μεγάλες τομές και την καθολική προστασία των ασφαλισμένων, των χαμηλοσυνταξιούχων, των μικροεπαγγελματιών, των αγροτών και των ανθρώπων του μόχθου (…) Δώσαμε εθνική μάχη και κερδίσαμε την εθνική σύνταξη. Βασικό εργαλείο κοινωνικής δικαιοσύνης που δεν θα χρηματοδοτείται από τις εισφορές αλλά αποκλειστικά από τη φορολογία για να γίνει αναδιανομή υπέρ των φτωχότερων.
Δουλέψαμε σκληρά για να φέρουμε μια μεταρρύθμιση που συνδυάζει βιωσιμότητα και κοινωνική δικαιοσύνη. Γυρίζουμε σελίδα και δίνουμε την ελπίδα στην Ελλάδα να σταθεί στα πόδια της». Το σύνολο των επιστημών σηκώνει τα χέρια…
«Με τι πέτρες τι αίμα και τι σίδερο / και τι φωτιά είμαστε καμωμένοι / ενώ φαινόμαστε από σκέτο σύννεφο / και μας λιθοβολούν και μας φωνάζουν αεροβάτες / το πώς περνούμε τις μέρες και τις νύχτες μας / ένας Θεός το ξέρει» (Οδυσσέας Ελύτης).
Πολιτικοί και πωλητική του μώλου. Τώρα, κρυμμένος στο «Ποτάμι» / Σταύρο μου / ανασαίνεις καβάλα στο καλάμι / γιε γιε γιε γιε. Κι ο Αλέξης Τζίφρας εξακολουθεί να βάζει τη τζίφρα του, τραγουδώντας «είμαστε δυο / είμαστε τρεις / είμαστε 153», την ώρα που ο λαός τραγουδάει «βαράνε δυο / βαράνε τρεις / βαράνε 153 / πονάς εσύ / πονάω εγώ / μα ποιος πονάει πιο πολύ / θα 'ρθει καιρός να μας το πει»… Ενώ η Κων-stand up comedy συνεχίζεται μέσα από μια πλεύση ελευθερίας που δεσμεύεται και δεν προχωράει, χωρίς να υπάρχει κανένα απαγορευτικό απόπλου. Με εντυπωσιακή αμέλεια («α» στερητικό και «μέλη»), αλλά με ικανή καπετάνισσα.
«Πρέπει ηρωικά να το πάρουμε απόφαση, η γαλήνη, η αμέριμνη χαρά, η λεγόμενη ευτυχία ανήκουν σε άλλες εποχές, περασμένες ή μελλούμενες, όχι στη δικιά μας. Μπήκαμε πια εμείς στον αστερισμό της αγωνίας…» (Νίκος Καζαντζάκης – «Αναφορά στον Γκρέκο»).
Τα ελληνικά… όργανα «πουλάνε» πάντα. Παγκόσμια. Πάσης φύσεως όργανα: Το ελληνικό μπουζούκι ακούγεται σε όλη την υφήλιο. Οι έλληνες μπάτσοι «ακούγονται» σε όλα τα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία μετά από κάθε διαδήλωση ή και χωρίς αυτή. Τα ελληνικά κυβερνητικά όργανα αποτελούν μόνιμη και κορυφαία ψυχαγωγία στην Ευρωλάνδη. Ακόμη και τα ελληνικά όργανα του έρωτα γίνονται όλο και πιο γνωστά, μέσω εκείνου του «προσεχώς Ελληνίδες» που αναμένεται να αντικαταστήσει σταδιακά το πεπαλαιωμένο «προσεχώς Βουλγάρες» στη χέρσα Βαλκανική χερσόνησο…
Κι εσύ ΛαΕ βασανισμένη…
Κοκκινοσκουφίτσα
