ή τζάμπα θα χαθούμε;
Αλλο υπάλληλος, άλλο ειπάλληλος κι άλλο ΗΠΑλληλος…
Ουφ, πόσο ανακουφιστικό (Αννα κουφή στη Κω) να ακούς ένα σημαίνοντα (πολλά) πολιτικό του βεληνεκούς του Ανδρέα Loverδου να λέει ότι «η χώρα έχει σωθεί». Πέρασε κι αυτό λοιπόν και πήγε η μισή καρδιά μας (η άλλη μισή στην Κίνα βρίσκεται) στη θέση της. Πέρασε κι η νύχτα που «ήμασταν όλοι Χρυσή Αυγή» κατά Γρηγόρη Βαλλιανάτο. Πέρασε και «η ντροπή που δεν είναι ομοφυλόφιλος», εκείνου που «πήδηξε την μισή Αθήνα». Σε ειδήσεις πολλαπλών αναγνώσεων που ίσως αλληλοκαλύπτονται σε άλλα επίπεδα…
«Μάθαινε και τ’ απλούστερα! Γι’ αυτούς που ο καιρός τους ήρθε ποτέ δεν είναι πολύ αργά! Μάθαινε το αβγ, δε σε φτάνει, μα συ να το μαθαίνεις! Μη σου κακοφανεί! Ξεκίνα! Πρέπει όλα να τα ξέρεις! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Μάθαινε, άνθρωπε στο άσυλο! Μάθαινε, άνθρωπε στη φυλακή! Μάθαινε, γυναίκα στην κουζίνα! Μάθαινε, εξηντάχρονε! Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Ψάξε για σχολείο, άστεγε! Προμηθεύσου γνώση, παγωμένε! Πεινασμένε, άρπαξε το βιβλίο: είν’ ένα όπλο. Εσύ να πάρεις πρέπει την εξουσία. Μην ντρέπεσαι να ρωτήσεις, σύντροφε!» (Berthold Brecht).
Δεν μιλάει ο εθνάρχης (ένας ήταν…) αλλά ο Θεόδωρος Πάγκαλος (ένας είναι κι αυτός, παρά τη συνωνυμία και συγγένεια με άλλον… εθνάρχη): «Οι Γερμανοί μάς κατέλαβαν, μας κατέστρεψαν. Τους Αμερικάνους γιατί να τους μισούμε; Οι Αμερικάνοι μας έσωσαν από το ναζισμό και με πολλές απώλειες και μετά μας έσωσαν από τον κομμουνισμό αν δεν κάνω λάθος. Μήπως στο τελευταίο βρίσκεται το μυστικό της εχθρότητας προς τους Αμερικανούς, για ορισμένους που είναι πολύ ισχυροί στα ΜΜΕ; Αν δεν κάνω λάθος είναι κατεχόμενο το ραδιομέγαρο αυτή τη στιγμή. Γι’ αυτό είμαστε εδώ πρόσφυγες. Το κατέχουν αυθαιρέτως και παρανόμως και το κάνουν ό,τι θέλουνε». Και ως κερασάκι στην άνοστη «τούρτα» του, ζήτησε «να εφαρμοστεί ο νόμος» προς όσους βρίσκονται στο ραδιομέγαρο.
«Υπάρχει μόνο ένα συναίσθημα πιο δυνατό από τον έρωτα με την ελευθερία. Είναι το μίσος γι’ αυτούς που μου τη στερούν» (Che Guevara).
Ο ταξίαρχος Μανώλης Σφακιανάκης, προϊστάμενος της υποδιεύθυνσης Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, υπογράμμισε τα εγνωσμένα λέγοντας με καμάρι «δεν υπάρχει ανωνυμία στο διαδίκτυο, το πάρτι τελείωσε», προσθέτοντας με έμφαση «τέρμα οι εκβιασμοί, υπάρχει αστυνομία, υπάρχει κράτος, υπάρχει έλεγχος», σκορπίζοντας ρίγη υπερηφάνειας στους ιθαγενείς για την υψηλή ασφάλεια που απολαμβάνουν και άπω λαμβάνουν. Και με το ίδιο καμάρι σημείωσε ότι σε οκτώ λεπτά η Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος μπορεί να εντοπίσει τον χρήστη του διαδικτύου που θέλει να αυτοκτονήσει, λέγοντας ότι πρόκειται για χρόνο-ρεκόρ για τον οποίο μάλιστα βραβεύθηκε από το FBI (όχι όμως και από τη Σκότλαντ Γιάρντ όπως ένας άλλος). Αυτό που δεν μάθαμε ήταν σε πόσο χρόνο μπορεί να βρει κλοπιμαία, μίζες, μεταφερόμενα ή αεριτζίδικα (ή και τα δύο) κεφάλαια, μυστικές και μη συμφωνίες, διευθύνσεις, δηλώσεις, ληστείες και απάτες σε βάρος εκατομμυρίων ανθρώπων και πολλά άλλα…
«Η πολιτική εξουσία εκδηλώνεται μόνο σ’ έναν τύπο σχέσης, που συνοψίζεται τελικά σε μια σχέση καταναγκασμού. Η αλήθεια και το είναι της εξουσίας συνίστανται στη βία και δεν μπορείς να συλλάβεις την εξουσία χωρίς το κατηγόρημά της, τη βία» (Pierre Clastres – «Η κοινωνία ενάντια στο κράτος»).
Πέντε διαλέξεις (ποια να διαλέξεις;) θα δώσει συνολικά –οι δύο πρώτες δόθηκαν χθες και προχθές– εις Παρισίους ο έσχατος εκ των τριών γενεών γενναίων Παπανδρέου που έγιναν πρωθυπουργοί. Για όσους θέλουν να μη χάσουν έστω τις υπόλοιπες (τι γελάτε ρε;) διαλέξεις (Δία λέξεις δι’ Alexis), θα δοθούν όπως και οι προηγού-μενες στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών στις 21,22 και 25 του Νοέμβρη. Σύμφωνα με πληροφορίες της στήλης, ο Giorgakis θα δώσει έμφαση στις μεγάλες μεταρρυθμίσεις που απαιτούνται σε Ελλάδα και Ευρωπαϊκή Ενωση σε θεσμικό και οικονομικό επίπεδο. Με γνώμονα όσα (και κυρίως, όπως) έκανε ο ίδιος, μάλλον καθένας καταλαβαίνει και ποιο είναι το ζητούμενο…
Κασιδιάρης και Τριανταφυλλόπουλος να έχουν τους ίδιους μπράβους; Πέσαμε από τα σύννεφα Συννεφούλα μου!
Πάλι ο μήνας έχει εννιά για όλους (τυπικά. Ουσιαστικά μόνο για κάποιους κι αυτό κάθε μέρα). Ομως δεν θα σας κουράσω άλλο, κάνοντας χρήση της ex Kokkinoskouficio θέσης μου. Τα πράγματα γίνονται όλο και πιο σοβαρά, τόσο που ώρες-ώρες μου ‘ρχεται να τη γυρίσω εντελώς αλλιώς την «πλάκα»…
Κοκκινοσκουφίτσα
