Δύο χιλιάδες δώδεκα. Μεγάλη κατηφόρα…
Χρέος μας η ανατροπή. Φωτιά-τσεκούρι, τώρα!
Καιρός να κάνουμε τη σκληρή και βαθιά αυτοκριτική μας πριν προχωρήσουμε στην επικαιρότητα, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί σπαρταριστή αν δεν την περιέβαλε τόση γλίτσα, τόση κρανιακή τρικυμία και τόση πολιτική ανακολουθία και αμετροέπεια. Λοιπόν, απ’ ό,τι φαίνεται, αυτή η στήλη της… αντιεξουσιαστικής και αυτοαποκαλούμενης «Κόντρας» συμμετέχει στην αήθη επίθεση που εξαπολύεται στον προστάτη άγιο των λαϊκών στρωμάτων και των εργατικών νοικοκυριών. Αυτή η κατάπτυστη στήλη μιας σκοτεινής εφημερίδας που –μεταξύ πολλών άλλων ραμμάτων για τη γούνα της– ταυτίζεται και με τη «Χρυσή Αυγή»! Ισως μάλιστα και με διεθνή κέντρα του νεοναζισμού ή έστω του ιμπεριαλισμού και των μονοπωλίων, όπως πιθανότατα θα αποκαλύψουν στη συνέχεια υπό πτώχευση εκδοτικά, rock, funk, χορευτικά ή άλλα συγκροτήματα τύπου Κωστόπουλου. Αν και ένα εύστοχο ρηθέν λέει ότι «ο καλύτερος τρόπος ν’ αποδείξεις στον βλάκα ότι κάνει λάθος, είναι να τον αφήνεις να συνεχίζει τον δρόμο του», εμείς θα ζυγιστούμε για να δούμε αν θα καταφέρουμε να σταθούμε στο ύψος των περιστάσεων και των τίτλων που απονεμήθηκαν.
Αν «η θρησκεία είναι το όπιο των λαών», το αυτοαποκαλούμενο «Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας» ήρθε να γνωματεύσει επί των επί μέρους λαϊκών απαρτίων και –σεβόμενο την ιστορική διαδρομή και τον ρόλο του– συμπληρώνει ότι «το “κίνημα της πατάτας” είναι το όπιο του αγρότη». Ρίχνοντας με τα μούτρα πολιτικούς και ιστορικούς αναλυτές στη δουλειά, κάνοντας τους περισσότερους εξ αυτών να τραβάνε τα μαλλιά τους και να κάνουν λόγο για «πατάτα» περί το «κίνημα της πατάτας». Βέβαια αυτή η πατάτα δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία για τον Περισσό, ο οποίος αν κάποτε αποφασίσει να συγκεντρώσει τις «πατάτες», κάνει ένα ωραιότατο γιαχνί και ικανό να θρέψει τον τρίτο κόσμο μέχρι ο κόκκινος γίγαντας ήλιος να σβήσει και να μετατραπεί σε λευκό νάνο, για να μετέλθουμε και επιστημονικούς άξονες χρονικών προσδιορισμών. Ετσι που λέτε: Αυτό το κίνημα «είναι στάχτη στα μάτια των πολιτών και επιχείρηση των μεγαλοεκδοτών των ΜΜΕ», γνωμάτευσε το κόμμα της πρωτοποριακής και ιστορικά ανεπανάληπτης εκ των έσω κατεδάφισης του συστήματος. Ισως πάντως και να έπαιξε τον ρόλο του το γεγονός ότι ΣυΡιζΑ και ΔημΑρ έσπευσαν να εκδώσουν ανακοινώσεις διά των οποίων εκφράζουν την υποστήριξή τους στο «κίνημα της πατάτας». Το θέμα είναι πάντως ότι μόνο μέσα από την ΠΑΣυ (Παναγροτική Αγωνιστική Συσπείρωση) μπορεί να λυθεί το συγκεκριμένο ζήτημα και μόνο μέσα από τη συμπόρευση με το «Κ.»Κ.Ε. να ξεπεραστεί το σύνολο των δεινών. Αυτά προκύπτουν από δηλώσεις οφικιούχων Περίσσειων «συντρόφων» με τους οποίους συνομιλήσαμε εξασκώντας το άθλιο επάγγελμά μας… «Ενα τέτοιο κίνημα δεν πρόκειται να φέρει αποτέλεσμα» μας είπαν, επαναλαμβάνοντας κατά γράμμα την ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής σαν να έψαλλαν το προκαθορισμένο κι απαρέγκλιτο απολυτίκιο του αγίου Σουλπικίου. Κι ενώ σε όλη τη χώρα βλέπουμε πρωτοφανείς διαδικασίες αυτοοργάνωσης (με τις όποιες ενστάσεις ή επιφυλάξεις –φυσικά– μπορούν να υπάρξουν, αφού κανένας δρόμος δεν είναι ασφαλτοστρωμένος και στολισμένος με παρτέρια), οι συνομιλητές μας γνωμάτευσαν ότι «ζούμε σ’ ένα καπιταλιστικό και άκρως εκμεταλλευτικό –ιδίως σε περιόδους κρίσης– σύστημα και δεν πρόκειται να έρθει αποτέλεσμα». Ωστόσο, τα πράγματα αλλάζουν και τα αποτελέσματα προδιαγράφονται θεαματικά αν βάλουμε το κόμμα (ένα είν’ το κόμμα) κορώνα στο κεφάλι μας! Δεν θα συνεχίσουμε ούτε θα παραθέσουμε άλλες από τις λεπτομέρειες που ακούσαμε, ικανές να εξοργίσουν και να ξεσηκώσουν ακόμη και ευρισκόμενους σε μακροχρόνια κωματώδη κατάσταση…
Εκτός από τις πατάτες όμως, υπάρχει και η περιοδεία της Αλέκας Παπαρήγα στην ανατολική Μακεδονία και Θράκη, που ήταν να γίνει πριν από ένα μήνα αλλά την ανέβαλαν οι καιρικές συνθήκες. Κι ενώ η άμα-γάμα θα πάει παντού από Καβάλα-Δράμα και ανατολικότερα, ούτε τότε ούτε τώρα περιλαμβάνεται η Ξάνθη! Γιατί… πηδάτε την Ξάνθη των ξεκληρισμένων, της εντυπωσιακής ανεργίας που αγγίζει το 40% και των σφραγισμένων εργοστασίων, ήταν το ερώτημά μας στο γραφείο τύπου του Περισσού αλλά και σε τοπικά στελέχη; «Κανένας ιδιαίτερος λόγος, πρόπερσι είχε αφήσει απ’ έξω τη Δράμα, τώρα την Ξάνθη. Δεν μπορεί να ρυθμιστεί διαφορετικά μέσα σε μια διήμερη περιοδεία και να καλυφθεί όλος αυτός ο χώρος από άποψη χρόνου και αποστάσεων» μας είπαν με μια φωνή και με τις ίδιες λέξεις, επαναλαμβάνοντας και πάλι τα προκάτ απολυτίκια. Πείθοντας κι αποστομώνοντάς μας.
Τελικά πρέπει να γίνεις μεγάλη λέρα –για μένα μιλάω– για να αντέχεις κάθε μέρα σε τέτοια γαλέρα…
Κοκκινοσκουφίτσα