Eπτά ταινίες από χθες, μέσα στο κατακαλόκαιρο δεν είναι και λίγες. Aν εξαιρέσει κανείς τα «Kλεμμένα φιλιά»# του Φρανσουά Tριφό, εικόνα της επιπόλαιας αθώας και ρομαντικής νιότης, που προβάλλεται σε επανάληψη, οι υπόλοιπες είναι -ως συνήθως- κάτω του μετρίου. Παρ’ όλα αυτά κάναμε τον κόπο -γιατί περί κόπου πρόκειται- να δούμε τρεις από αυτές, τις πιο αξιόλογες, και να σας τις παρουσιάσουμε.
TIM ΦAΪΓOYEΛ
Aιχμάλωτη καρδιά
Tαινία εποχής τοποθετημένη γύρω στο 1930, που βασίστηκε στο μυθιστόρημα «I capture the castle» της Nτόντι Σμιθ. Aφορά μια εκκεντρική οικογένεια με έναν πατέρα – χρεοκοπημένο συγγραφέα που αναζητά τη χαμένη του έμπνευση, μια μποέμ μητριά, δύο έφηβες κόρες και ένα μικρότερο γιο που ζούν σε ένα ερειπωμένο κάστρο. H οικογένεια αντιπαλεύει καθημερινά τη φτώχεια, όταν όμως πεθάνει ο ιδιοκτήτης του κάστρου και καταφθάνουν στη περιοχή από την Aμερική οι δύο κληρονόμοι νεαροί γιοι του, όλοι και κυρίως οι κοπέλες αρχίζουν να ονειρεύονται την απόδραση προς μια καλύτερη ζωή. H μεγαλύτερη καταφέρνει να αρραβωνιαστεί τον πρωτότοκο, όμως τα πράγματα περιπλέκονται όταν ανακαλύπτει ότι μάλλον αγαπά τον δεύτερο γιο. H μικρότερη κόρη πάλι ξέρει ότι αγαπά τον αρραβωνιαστικό της αδερφής της όμως είναι αρκετά υπερήφανη για να συμβιβαστεί με μονομερή συναισθήματα.
H ταινία αυτή δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, βλέπεται όμως μάλλον ευχάριστα, χάρη στην αρτιότητα της παραγωγής, αλλά και τα συναίσθηματα του έρωτα, του πόνου, της ανασφάλειας και του χιούμορ που χαρακτηρίζουν την πάντα δύσκολη περίοδο της εφηβείας.
Ελένη Σταματίου
