Μια κλασική ταινία του Φ. Τριφό, βασισμένη στο προφητικό μυθιστόρημα του Ρέι Μπράντμπερι, που γυρίστηκε το 1966 και επαναπροβάλλεται σε επιλεγμένες αίθουσες αυτή τη βδομάδα. Στην ουσία πρόκειται για μια σπουδή πάνω στο συντηρητισμό και την φασιστικοποίηση της δημόσιας και ιδιωτικής ζωής, μόνιμη επιδίωξη των κυρίαρχων τάξεων.
Στην χειραγωγούμενη κοινωνία του Μπράντμπερι και του Τριφό η ρουτινιάρικη, προστατευμένη και οριοθετημένη ζωή των πολιτών περιστρέφεται γύρω από τεράστιες οθόνες την ίδια στιγμή που τα βιβλία έχουν απαγορευτεί. Το ναζιστικό παρελθόν είναι πρόσφατο και ο Μακαρθισμός ακόμα παρών. Ομως, δεν είναι η καταγγελία του φασιστικού πνεύματος που κάνει αυτή την ταινία επίκαιρη ακόμα και σήμερα. Είναι η αντίδραση που κάθε σκεπτόμενος πολίτης οφείλει να προβάλλει απέναντι σε μια εξουσία που κακόβουλα επιχειρεί να αποστειρώσει και να «προστατεύ-σει» με το ζόρι τη ζωή του. Καθώς επίσης σε μια εξουσία που από τη μια προσφέρει απλόχερα κάθε είδους ναρκωτικό, την ίδια στιγμή που π.χ. προβαίνει στις μέρες μας σε φασιστικού τύπου αντικαπνιστικές εκστρατείες, μεγιστοποιεί ασθένειες όπως η γρίπη των χοίρων προκειμένου να χειραγωγήσει τον πληθυσμό ή εξαπολύει πογκρόμ κατά των μεταναστών για να συσκοτίσει και μεταθέσει τα πραγματικά προβλήματα.
Το «Φαρενάιτ 451», ανάμιξη διάφορων επιρροών και στιλ, δείχνει ενδεχομένως παρωχημένο όσον αφορά τη μορφή του. Εξακολουθεί όμως να διαθέτει τη ματιά ενός ευφυούς δημιουργού και παρά τις μικρές ατέλειες στην ανάπτυξη της κεντρικής ιδέας, παραμένει σύγχρονο και επίκαιρο.
Ελένη Σταματίου
