Μια ρεαλιστική ματιά στη μετάβαση από την παιδική στην εφηβική ηλικία. Μια σχεδόν αυτοβιογραφική ταινία της σκηνοθέτιδας και μια εξαιρετική απεικόνιση μιας λαϊκής γειτονιάς του Παρισιού τη δεκαετία του `70.
Η μικρή Στέλλα μεγαλώνει στο μπαρ των γονιών της σε μια υποβαθμισμένη παρισινή συνοικία. Η ζωή της είναι γεμάτη μοναξιά αλλά και περιέργεια. Ο κόσμος της είναι σκληρός και τα πρότυπά της είναι οι αμφιλεγόμενοι, ύποπτοι αλλά και λαϊκοί θαμώνες του μπαρ. Το σχολείο, και μάλιστα το γυμνάσιο, είναι μια αντιθετική πραγματικότητα, ένα αδιάφορο πάρεργο και μια επιβαλλόμενη υποχρέωση, που όμως ανοίγει μια άλλη πόρτα για τη ζωή για να καταλήξει στο τέλος το μεγάλο στοίχημα για τη μικρή Στέλλα. Από τη μια ο περιορισμένος, πνιγηρός, αλλά εύκολος και ζεστός χώρος του μπαρ και από την άλλη ο ευρύς, ανοιχτός δρόμος της γνώσης και των διαφορετικών ανθρώπων. Το περιβάλλον μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η Στέλλα εξαλείφει κάθε επιθυμία, κάθε κλίση για σπουδές. Γι` αυτό το σχολείο είναι ένα μεγάλο στοίχημα. Οσοι μεγάλωσαν σε αντίξοες συνθήκες, πλάι σε φτωχούς, αγράμματους ανθρώπους, το γνωρίζουν πολύ καλά αυτό. Πολλές φορές είναι μόνο ένα κλικ, ένα δανεικό βιβλίο, ένας ασήμαντος παράγοντας.
Η ταινία της Συλβί Βερχέιντε περιγράφει πολύ καλά αυτό το μεταίχμιο. Χωρίς μελοδραματισμούς, χωρίς φανφάρες, χωρίς εξωραϊσμούς, με αντικειμενικότητα, ρεαλισμό, ευαισθησία, χειρίζεται ένα δύσκολο θέμα, εκείνο του παιδιού που γίνεται έφηβος. Στο φόντο αυτής της ιστορίας διακρίνει κανείς θολά την επιρροή της γαλλικής κουλτούρας. Αυτό που θα δείτε δεν είναι η μεγάλη ταινία. Είναι όμως μια έντιμη και αληθινή ματιά στη ζωή του καθένα μας.
Ελένη Σταματίου
