Εξι ταινίες βγαίνουν αυτή τη βδομάδα στις κινηματογραφικές αίθουσες. Για τις τρεις απ’ αυτές είναι περιττό να πούμε οτιδήποτε. Για τις υπόλοιπες θα πούμε λίγα λόγια.
Η πρώτη είναι μια ταινία κατασκοπείας του Ρίντλεϊ Σκοτ με τίτλο «Η πλεκτάνη». Πρόκειται για αφελή αμερικανική προπαγάνδα με θέμα (τι άλλο;) τους τρομοκράτες της Μέσης Ανατολής, που καταφέρνουν να βραχυκυκλώσουν τον παλικαρά Λεονάρντο ντι Κάπριο.
Η δεύτερη είναι μια ταινία του Ιταλού Αντονέλο Γκριμάλντι, το «Ηρεμο χάος», με τους Νάνι Μορέτι και Βαλέρια Γκολίνο. Ενας άνδρας προσπαθεί να ξεπεράσει το χαμό της αγαπημένης του γυναίκας ευρισκόμενος συνέχεια στο πλευρό της δεκάχρονης κόρης του. Λίγη ουσία, με τον Νάνι Μορέτι να αγωνίζεται μάταια να γεμίσει τα κενά.
Η τρίτη είναι η «Ελεγεία ενός έρωτα» της Ιζαμπέλ Κοϊξέ. Ενας μεσόκοπος καθηγητής τέχνης με μεγάλες ερωτικές επιτυχίες πέφτει θύμα μιας φοιτήτριάς του. Προσεγμένη σκηνοθεσία και τέσσερις πολύ καλές ερμηνείες, αλλά πέραν αυτού ουδέν.
Δύο σημαντικά αφιερώματα λαμβάνουν μέρος στο φετινό φεστιβάλ Θεσσαλονίκης που γίνεται αυτή τη βδομάδα.
Το ένα παρουσιάζει ταινίες από την πρόσφατη παραγωγή χωρών της Μέσης Ανατολής, όπως Αίγυπτο, Ισραήλ, Συρία, Παλαιστίνη, Υεμένη, Λίβανο, Ιράκ κ.λπ. Το ενδιαφέρον είναι αυτονόητο, αφού μιλάμε για την πιο καυτή περιοχή του κόσμου, όπου συγκρούονται συμφέροντα, κράτη, θρησκείες και πολιτισμοί.
Γίνεται επίσης ένα αφιέρωμα προς τιμήν του πολύ σημαντικού έλληνα σκηνοθέτη Μάνου Ζαχαρία. Ο Μάνος Ζαχαρίας έφυγε από την Ελλάδα μετά την ήττα του Δημοκρατικού Στρατού το 1949 ως πολιτικός πρόσφυγας στην Τασκένδη. Εκανε θεατρικές σπουδές σε Παρίσι (1945) και Τασκένδη και αργότερα κινηματογραφικές σπουδές στη Μόσχα. Στα στούντιο της Μόσφιλμ γύρισε 10 ταινίες. Επηρεάστηκε από τους κλασικούς της σοβιετικής κινηματογραφίας, υπηρέτησε σε διάφορες θέσεις και το 1982 (είχε επιστρέψει το 1979 στην Ελλάδα) ανέλαβε σύμβουλος κινηματογραφίας στο υπουργείο Πολιτισμού. Το κινηματογραφικό έργο του, βαθιά πολιτικό, δεν έχει μόνο αναμφισβήτητη καλλιτεχνική αξία. Είναι σημαντικό γιατί καταγράφει την ιστορία της νεότερης Ελλάδας από την πλευρά των ηττημένων, αλλά ταυτόχρονα είναι και πανανθρώπινο, αφού τα θέματα κάποιων ταινιών τοποθετούνται στη Γαλλία, την Ισπανία ή τη Ρωσία.
Ενδιαφέρον είναι επίσης το αφιέρωμα που γίνεται στον κινηματογράφο «Αφαία» από τις 20 μέχρι τις 23 Νοεμβρίου με θέμα τα δικαιώματα των παιδιών. Θα προβληθούν 21 ταινίες.
Ελένη Σταματίου
