Οι ΗΠΑ συνεργάζονται με μια ιδιωτική εταιρία που προσλαμβάνει ανθρώπους για να τους στείλει ως μέλη της «ειρηνευτικής» αποστολής των ΗΠΑ στη Βοσνία. Ανάμεσά τους και η Κάθριν, μια αστυνομικός, η οποία το 1999 έλκεται από τα οικονομικά κίνητρα που της προσέφερε ένα τέτοιο συμβόλαιο. Οταν φτάνει εκεί, ανακαλύπτει ότι υπάρχει ένα τεράστιο κύκλωμα παράνομης διακίνησης γυναικών για πορνεία, που οι άνθρωποι του ΟΗΕ, της εταιρίας που την προσέλαβε, της Διεθνούς Αμνηστίας κα όλων των υπόλοιπων φορέων, όχι μόνο γνωρίζουν την ύπαρξή του, όχι μόνο «απολαμβάνουν τις υπηρεσίες του», αλλά συνεργάζονται με τους νταβατζήδες, τους ενημερώνουν για τυχόν ελέγχους, τους παρέχουν πλαστά έγγραφα κλπ. εκμεταλλευόμενοι τη διπλωματική ασυλία τους. Οταν η Κάθριν θα προσπαθήσει να βγάλει τα άπλυτά τους στο φως, θα τους βρει όλους απέναντι.
Η ταινία βασίζεται σε πραγματική ιστορία. Η εν λόγω αστυνομικός κατήγγειλε το γεγονός και αντιμετωπίστηκε ως τρελή και μανιακή, απολύθηκε και προσέφυγε στα δικαστήρια για παράνομη και καταχρηστική απόλυση, προσκόμισε πολύ υλικό και στο τέλος το 2001 δικαιώθηκε. Η ιστορία αυτή έκανε το γύρο του κόσμου, εκτός φυσικά από την Αμερική όπου το θέμα σχεδόν θάφτηκε.
Πρόκειται για μία πολύ σκληρή ταινία, με εικόνες και σκηνές που δύσκολα τις ξεχνά κανείς, με μια ιστορία καθηλωτική. Αποτελεί καταγγελία για το δήθεν έργο που παράγουν διάφοροι τέτοιοι παγκόσμιοι οργανισμοί, που βρίσκουν την ευκαιρία, εκμεταλλευόμενοι τους πληθυσμούς που υποφέρουν, να βγάλουν πολλά χρήματα. Καθώς επίσης και για την υποκρισία όλων αυτών ως προς τους στόχους και τα έργα τους και φυσικά και ως προς το δημόσιο λόγο τους. Στα αρνητικά της ταινίας η αισθητική της, που παραπαίει ανάμεσα στην κλασική αμερικάνικη και μια πιο βαλκανική παράδοση.
