Η πιο συζητημένη ταινία του τελευταίου Φεστιβάλ των Καννών προβάλλεται αυτήν την εβδομάδα για πρώτη φορά και στις ελληνικές κινηματογραφικές αίθουσες. Πρόκειται για τη ζωή της δεκαπεντάχρονης Αντέλ, η οποία μες στην εφηβεία της ψάχνει τη σεξουαλικότητα αλλά και γενικότερα την ταυτότητά της. Η σχέση της μ’ ένα συμμαθητή της δε την συγκινεί όσο θα ήθελε, γι’ αυτό και έχει άδοξο τέλος. Ολη της η ζωή αλλάζει, όταν γνωρίζει την Εμμα, φοιτήτρια της Καλών Τεχνών, με την οποία θα ζήσει μια έντονα παθιασμένη ερωτική σχέση.
Τον γαλλοτυνήσιο σκηνοθέτη γνωρίζουμε ήδη από τις ταινίες του «Κους κους με φρέσκο ψάρι» και «Μαύρη Αφροδίτη». Αυτή τη φορά διαλέγει, εμπνευσμένος από το κόμικ της Ζυλί Μαρό «Μπλε, το πιο ζεστό χρώμα», να ασχοληθεί με αρκετή τολμηρότητα με ένα θέμα ταμπού, αυτό της εφηβικής ομοφυλοφιλίας. Απέναντι στην ομοφυλοφιλία προσπαθεί να κρατήσει μια απόσταση, να την παρουσιάσει όσο πιο ουδέτερα μπορεί. Στην πραγματικότητα, ο Κεσίς δίνει μεγαλύτερο βάρος στην εφηβική ανάγκη των κοροτσιών για αλληλεπίδραση, τόσο σε σχέση με τη σεξουαλικότητά τους που γνωρίζει έκρηξη, όσο και σε σχέση με το συναισθηματικό τους κόσμο και τη θέση που ζητούν να βρουν στις κοινωνικές σχέσεις.
Ο Κεσίς επιλέγει –ίσως σε υπερβολικό βαθμό– τα κοντινά πλάνα στην πρωταγωνίστριά του, και όχι μόνο. Κι αυτό γιατί είναι ξεκάθαρο ότι δίνει το βάρος περισσότερο στις αντιδράσεις και τις συναισθηματικές της μεταπτώσεις, παρά στην όποια εξέλιξη της ιστορίας. Το αποτέλεσμα είναι μια ταινία γεμάτη ένταση και πάθος, σεβασμό στη διαφορετικότητα και μια ανάμνηση μιας περισσότερο ή λιγότερο «ταραγμένης» περιόδου, της εφηβείας… Ταινία που αν μη τι άλλο δεν περνά απαρατήρητη…
Ελένη Π.
