Για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους και να μην καταπίνουμε αμάσητη την προπαγάνδα των κομμάτων εξουσίας: για τι κατηγορείται ο αντεισαγγελέας του Αρείου Πάγου Ι. Αγγελής, μετά από μηνυτήρια αναφορά της συναδέλφου του, εισαγγελέα Εφετών Ε. Τουλουπάκη; Οτι δεν πήρε ένα στικάκι, που του έδιναν αμερικανοί πράκτορες, με αριθμό λογαριασμού στενού συγγενικού προσώπου πρώην υπουργού της ΝΔ (λόγος γινόταν για τον γιο του Αβραμόπουλου). Ο Αγγελής δεν πήρε «χεράτα» το στικάκι, αλλά ζήτησε να παραδοθεί με όλους τους τύπους, μέσω της Eurojustice.
Αυτός είναι ο ισχυρισμός του. Το ότι από συνάδελφό του αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου ζητείται η παραπομπή του σημαίνει ότι η δικαιολογία που επικαλέστηκε δεν έπεισε. Η απλή λογική λέει ότι μπορούσε να πάρει το στικάκι, να δει τι λέει και μετά να ζητήσει την παράδοσή του με τρόπο που να μην μπορεί να αμφισβητηθεί νομικά. Η ίδια λογική λέει πως ο Αγγελής (εμπειρότατος, όπως δείχνει η θέση που κατείχε) δεν ενήργησε έτσι λόγω τυπολατρίας, αλλά επειδή μάλλον είχε αρχίσει τη μετάβαση από το ένα «στρατόπεδο» στο άλλο.
Δικαιώνει, όμως, αυτό το γεγονός τον Παπαγγελόπουλο, την Τουλουπάκη και όσους/ες ήταν πειθήνιοι στον «σκοτεινό» αναπληρωτή υπουργό, που από την «αυλή» του Κ. Καραμανλή και την ΕΥΠ/ΚΥΠ βρέθηκε στην «αυλή» του Τσίπρα; H απλή λογική λέει ότι είχαν όλο το χρόνο στη συνέχεια να ζητήσουν αυτοί το στικάκι από τους Αμερικανούς. Να το ζητήσει η Τουλουπάκη άτυπα, να το ζητήσουν με τη διαδικασία της δικαστικής συνδρομής μέσω του υπουργείου Δικαιοσύνης, στο οποίο άλλαξε μεν ο υπουργός (αντί του Κοντονή ο «κολλητός» του Τσίπρα, Μ. Καλογήρου), όμως ο αναπληρωτής υπουργός Παπαγγελόπουλος παρέμεινε ακλόνητος στη θέση του και κινούσε τα νήματα στο δικαστικό μηχανισμό. Γιατί δεν προσπάθησαν να πάρουν το στικάκι που δεν πήρε ο Αγγελής;
Οσο κι αν αδυνατίσει η κατάθεση Αγγελή στην προανακριτική της Βουλής, ακόμα κι αν αυτή η κατάθεση βγει «off», τίποτα δεν αλλάζει στην ουσία. Αντίθετα, θα επιβεβαιωθεί η μεγάλη αλήθεια, ότι ο δικαστικός μηχανισμός κάθε άλλο παρά ανεξάρτητος είναι, ιδιαίτερα στα υψηλά του πόστα και στις κρίσιμες δομές του. Εκεί λειτουργούν κλίκες, διαπλεκόμενες με τα αστικά πολιτικά κόμματα και τον κόσμο του μεγάλου κεφαλαίου. Επειδή ο αγώνας ανάμεσα στις κλίκες είναι αδυσώπητος, καμιά φορά σπάει το κέλυφος της «συνωμοτικότητας» και κάποια πράγματα βγαίνουν στη φόρα, πλημμυρίζοντας με τη μπόχα τους την κοινωνία.
ΥΓ. Ετσι όπως έχουν τα πράγματα, εκτιμούμε ότι δύσκολα θα στηθεί Ειδικό Δικαστήριο για τον Παπαγγελόπουλο. Οχι επειδή οι πρώην συνάδελφοί του τον αγαπούν, αλλά γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να παραδοθεί στη λήθη η όζουσα αυτή ιστορία. Ποτέ δεν ξέρεις, βέβαια, αλλά αν η εξέλιξη για τον Παπαγγελόπουλο είναι η μη παραπομπή, δεν νομίζουμε ότι θα υπάρξει παραπομπή και για τον Αγγελή.
