Μόνον ένας Μητσοτάκης, γόνος μιας πολιτικής φαμίλιας η οποία συνηθίζει παραδοσιακά να διαλαλεί την αμερικανοδουλεία της (άλλοι αστοί πολιτικοί είναι το ίδιο ξενόδουλοι, αλλά τηρούν κάποια προσχήματα στις δημόσιες εμφανίσεις τους), θα σηκωνόταν από την Αθήνα και θα πήγαινε στη Σούδα για να πραγματοποιήσει επίσκεψη σε ένα αμερικάνικο αεροπλανοφόρο, που ελλιμενίστηκε στη μεγαλύτερη αεροναυτική βάση της Μεσογείου, που διατηρούν οι ΗΠΑ επί ελληνικού εδάφους.
Να πεις ότι ήρθε κάποιος πρόεδρος, κάποιος πρωτοκλασάτος υπουργός, πάει στο διάολο. Ομως η μοναδική πολιτική παρουσία από αμερικανικής πλευράς ήταν ο πρέσβης Πάιατ. Στο… πρωτόκολλο της ξενοδουλείας, όμως, ο αμερικανός πρεσβευτής είναι ομόλογος του έλληνα πρωθυπουργού. Ειδικά όταν ο τελευταίος προέρχεται από τη φαμίλια Μητσοτάκη.
Τον Μητσοτάκη υποδέχτηκαν ο διοικητής των αμερικανικών ναυτικών δυνάμεων στην Ευρώπη και την Αφρική, ναύαρχος Μπουρκ, και ο διοικητής της ομάδας κρούσης της οποίας ηγείται το «Αϊζενχάουερ», υποναύαρχος Ρόμπερτσον. Μετά, τον παρέδωσαν στον πλοίαρχο Καμπάνια για να του κάνει ξενάγηση, ενώ αυτοί παρέα με τον Πάιατ πήγαν στο σαλόνι για καφέ. Δείτε το χαμόγελο της ευτυχίας στα μούτρα του (ούτε η μάσκα δεν το κρύβει). Χαζό παιδί χαρά γεμάτο. Ναι, αλλά και γεμάτο θράσος.
Τόσο θράσος που δε δίστασε να συνδέσει την αμερικανόδουλη εμφάνισή του με αναφορές στα 200 χρόνια από την επανάσταση του 1821, την αλληλογραφία Κοραή-Τζέφερσον και την αναφορά του Διονύσιου Σολωμού στη «Γη του Βάσιγκτον»! Για να διακηρύξει ότι «οι δεσμοί που μας ενώνουν με τις Ηνωμένες Πολιτείες δεν είναι μόνο κοινωνικοί, πολιτικοί, οικονομικοί, είναι πρωτίστως δεσμοί αξιακοί»! Λες και έχουν οποιαδήποτε σχέση η αντιαποικοκρατική Αμερικάνικη Επανάσταση και οι αντιφεουδαλιστές-δημοκράτες αστοί σαν τον Τζέφερσον, με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. ‘Η η εθνικοαπελευθερωτική Ελληνική Επανάσταση και οι οπαδοί του Διαφωτισμού, ακόμη και οι συντηρητικοί σαν τον Κοραή (Κοραής και Τζέφερσον συνέπεσαν στο Παρίσι και «έζησαν» τη Γαλλική Επανάσταση, με τον Κοραή να είναι σταθερά με τη δεξιά πτέρυγά της και ενάντια στον Ροβεσπιέρο και τους Γιακωβίνους), με την ξενοδουλεία και την εξάρτηση που χαρακτηρίζει το νεοελληνικό κράτος.
