Για «τρομολαγνεία» μίλησε, τάχα αγανακτισμένος ο Γ. Παπακωνσταντίνου, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε την περασμένη Δευτέρα: «Τέλος πια με αυτή την τρομολαγνεία. Κάθε βδομάδα διαβάζω ένα πηχυαίο τίτλο: “Νέα μέτρα”. Δεν υπάρχουν νέα μέτρα. Ούτε έρχεται ο επίτροπος Ρεν, ούτε έρχεται να ανακοινώσει νέα μέτρα. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί υπάρχει αυτή η επαναλαμβανόμενη φοβία, αν θέλετε, η οποία περνάει στον κόσμο, σε μια περίοδο που ο κόσμος πρέπει να ηρεμήσει και χρειάζεται μια σιγουριά».
Καταρχάς, πολλά από τα νέα μέτρα περιγράφονται ήδη στο Μνημόνιο. Ας πάρουμε για παράδειγμα ένα τέτοιο μέτρο, που θα «τσούξει» και πολύ τις τσέπες των εργαζόμενων. Το Μνημόνιο προβλέπει ότι στον προϋπολογισμό του 2011 θα υπάρξει: «Διεύρυνση της βάσης του ΦΠΑ μέσω της εφαρμογής σε υπηρεσίες οι οποίες σήμερα εξαιρούνται και μεταφορά σημαντικού ποσοστού (τουλάχιστον 30%) των αγαθών και υπηρεσιών που επί του παρόντος εμπίπτουν στην μειωμένη κανονική κλίμακα, με απόδοση 1.000 εκατομμυρίων ευρώ». Οταν ρωτήθηκε σχετικά ο Παπακωνσταντίνου, το πέρασε στο ντού-κου και πήγε τη συζήτηση αλλού. Στο ότι τώρα ο προϋπολογισμός θα έχει ρητή αναφορά στο πώς θα πετύχει την αύξηση εσόδων κ.λπ.
Πόσοι εργαζόμενοι, όμως, έχουν συνειδητοποιήσει τι τους περιμένει το 2011; Τουλάχιστον το 30% των αγαθών και υπηρεσιών που σήμερα είναι στο χαμηλό συντελεστή ΦΠΑ θα περάσουν στον ψηλό. Από 11% στο 23%! Μιλάμε για τρόφιμα, φάρμακα, κατανάλωση νερού και ηλεκτρικού. Αυτά είναι στο χαμηλό συντελεστή. Είδη πρώτης ανάγκης, είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. 1 δισ. σκοπεύουν να πάρουν μόνο από τις αλλαγές στη διάρθρωση του ΦΠΑ. 1 δισ. επιπλέον. Για τον Παπακωνσταντίνου αυτό δεν είναι νέο μέτρο, προφανώς επειδή γράφεται στο Μνημόνιο. Αυτό όμως είναι ένα παιχνίδι με τις λέξεις. Ενα παιχνίδι με τις λέξεις που δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι κάθε χρόνο προστίθενται νέα μέτρα.
Περιττεύει να σημειώσουμε την επίπτωση που θα έχουν αυτές οι αυξήσεις του ΦΠΑ στον τιμάριθμο. Εκτός αν μας πουν ότι η αγορά θα απορροφήσει αυξήσεις ΦΠΑ κατά 12 εκατοστιαίες μονάδες. Και όμως, μισθοί και συντάξεις παγώνουν.
Επίσης, το Μνημόνιο προβλέπει ότι θα αυξηθούν οι αντικειμενικές τιμές των ακινήτων, «με στόχο την αποκόμιση τουλάχιστον 500 εκατ. ευρώ επιπρόσθετα έσοδα».
Προβλέπει επίσης «σταδιακή εισαγωγή “πράσινου φόρου” στις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, με απόδοση 300 εκατομμυρίων ευρώ στο 2011». Ποιος θα το πληρώσει αυτό το χαράτσι; Ο λαουτζίκος, φυσικά, κυρίως μέσω της αύξησης των τιμολογίων της ΔΕΗ. Αλλά και οι επιχειρήσεις που θα κληθούν να πληρώσουν «πράσινο φόρο», στην τιμή των προϊόντων θα τον μετακυλήσουν.
Στην ίδια συνέντευξη Τύπου, ο Παπακωνσταντίνου ρωτήθηκε επίσης αν μπορεί να προσδιορίσει τα «μη καθοριζόμενα μέτρα» που αναφέρονται στο Μνημόνιο. Απάντησε ως εξής: «Αν μπορούσαμε να τα προσδιορίσουμε με απόλυτη βεβαιότητα θα το είχαμε ήδη κάνει στο μνημόνιο. Ομως, να ξεκαθαρίσω το εξής. Επειδή πίσω από την ερώτηση υποθέτω πως υπάρχει το ερωτηματικό αν θα έχουμε νέες αυξήσεις σε φόρους, νέες μειώσεις σε μισθούς κ.ο.κ., δεν είναι αυτή η κατεύθυνση, δεν είναι αυτή η λογική των επιπρόσθετων μέτρων. Τα επιπρόσθετα μέτρα που προσδιορίζονται έχουν να κάνουν με την πλήρη εφαρμογή και τη βελτίωση που θα έχουμε με βάση τις μεγάλες τομές που κάνουμε». Αράδιασε μια σειρά ψέματα, για να κρύψει την ουσία.
Καταρχάς, ο ίδιος ο όρος μιλάει για «μέτρα», δε μιλάει για βελτίωση που θα προκύψει από τις «μεγάλες τομές», όπως ισχυρίζεται ο Παπακωνσταντίνου. Αυτά τα «μη καθοριζόμενα μέτρα» περιγράφονται με απόλυτη ακρίβεια ως προς το ύψος τους: 900 εκατ. ευρώ το 2012, 4.200 εκατ. ευρώ το 2013 και 5.750 εκατ. ευρώ το 2014. Είναι δυνατόν να προβλέψουν ότι οι «μεγάλες τομές» θα φέρουν πρόσθετα έσοδα ή μείωση δαπανών ύψους 5,75 δισ. ευρώ το 2014;
Αυτή είναι η καβάτζα τους. Το σύνολο του «πακέτου» είναι 30 δισ. ευρώ και τα μη καθοριζόμενα μέτρα φτάνουν τα 10,85 δισ. ευρώ. Δηλαδή, ξεπερνούν το ένα τρίτο του συνολικού «πακέτου». Δεν είναι τυχαίο ότι τα χοντρά ποσά τοποθετούνται το 2013 και το 2014. Τότε, ανάλογα και με την πορεία των τριών προηγούμενων ετών (2010-2012) και δεδομένου ότι το χρέος θα έχει εκτιναχτεί στα ύψη, θα επιχειρήσουν νέα σαρωτική επίθεση ενάντια στους εργαζόμενους, ώστε να μαζέψουν το ένα τρίτο του «πακέτου», που το έχουν αφήσει γι’ αυτές τις δύο χρονιές.
Τι σημαίνει αυτό; Οτι δεν υπάρχει φως στο βάθος του τούνελ. Δεν υπάρχει έξοδος από τη σκληρή επιτήρηση του διεθνούς χρηματιστικού κεφάλαιου. Θα ξεζουμίζουν τον ελληνικό λαό για να πληρώνουν τα κοράκια, τους δανειστές.
