Η Καισαριανή, σύμβολο αντίστασης, με την πλούσια παρακαταθήκη σε ηρωικούς αγώνες, χτες έδωσε άλλη μια απάντηση: Απάντηση αγώνα, διεκδίκησης και εμπιστοσύνης στο ΚΚΕ, επιλέγοντας δημοτική αρχή – στήριγμα στη λαϊκή πάλη και όχι διαχείρισης της αντιλαϊκής πολιτικής». Ετσι σχολίασε η εφημερίδα του Περισσού τη νίκη του κομματικού υποψήφιου επί του υποψήφιου του ΣΥΡΙΖΑ, στις επαναληπτικές εκλογές που έγιναν στην Καισαριανή την περασμένη Κυριακή. Το γεγονός ότι η αποχή εκτινάχτηκε στο 67%, το ότι δεν έφτασαν τους 8.000 οι ψηφοφόροι που προσήλθαν στις κάλπες, δεν αποτέλεσε είδηση άξια σχολιασμού για την ηγεσία του Περισσού. Ούτε καν άξια αναφοράς. Οσο και να έψαχνε κανείς το «Ριζοσπάστη» της Τρίτης δε θα έβρισκε αναφορά στην αποχή.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το αποτέλεσμα είναι ήττα για τον ΣΥΡΙΖΑ. Γι’ αυτό και δεν είχαμε επίσημη ανακοίνωση, παρά μόνο off the record παράπονα από τον υποψήφιό του και τους ανθρώπους του για εγκατάλειψη από την ηγεσία του κόμματος. Οπως δείχνουν τα πράγματα, στο επιτελείο της Κουμουνδούρου επικράτησαν κυνικές σκέψεις. Να μην αναμιχθούν επίσημα στην επαναληπτική εκλογή της Καισαριανής, ώστε σε περίπτωση ήττας να μην τη χρεωθούν κομματικά, να μη θολώσει η εικόνα νίκης που τόσο μεθοδικά σχηματίζουν τα γκάλοπ. Αλλωστε, στον ΣΥΡΙΖΑ ξέρουν πολύ καλά ότι η ψήφος στις τοπικές εκλογές δεν έχει καμιά σχέση με την ψήφο στις εθνικές εκλογές. Τον περασμένο Μάη ο ΣΥΡΙΖΑ υπέστη Βατερλό στις τοπικές εκλογές, όμως σάρωσε στις ευρωεκλογές. Στο δεύτερο γύρο είχαμε ανθρώπους που στις δημοτικές και περιφερειακές εκλογές ψήφιζαν τους υποψήφιους του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ενώ στις ευρωεκλογές ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ.
Οι άνθρωποι του Περισσού, από την άλλη, που πανηγυρίζουν ότι η συνέπεια νίκησε τον οπορτουνισμό, θα δουν για μια ακόμη φορά στις επόμενες εκλογές τον ΣΥΡΙΖΑ να τους «ξεψειρίζει» την εκλογική βάση. Και στην Καισαριανή. Τώρα, όμως, ήθελαν μια «μεγάλη νίκη» για να τη σερβίρουν στους οπαδούς τους, τους οποίους εδώ και χρόνια ταΐζουν με πολιτικό κουτόχορτο.
Ο υποψήφιος του Περισσού πήρε 1.150 ψήφους περισσότερες απ’ όσες είχε λάβει στον πρώτο γύρο τον περασμένο Μάη, ενώ ο ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ πήρε 450 ψήφους περισσότερες απ’ αυτές που είχε πάρει τον περασμένο Μάη. Δεν ξέρουμε αν το αποτέλεσμα θα ήταν το ίδιο σε περίπτωση που ο δεύτερος γύρος ανάμεσά τους διεξαγόταν το Μάη. Κι επειδή ο συριζαίος υποψήφιος βρήκε καταφύγιο στις βολικές σε τέτοιες περιπτώσεις θεωρίες συνωμοσίας (με έφαγαν οι μηχανισμοί – Πασόκοι και Δεξιοί έστειλαν κόσμο να ψηφίσει τον αντίπαλό μου), εμείς θα θέλαμε να αναδείξουμε μια άλλη διάσταση. Αυτή του βίου και της πολιτείας των συριζαίων τοπικών «αρχόντων» από το Σεπτέμβρη που ανέλαβαν τα καθήκοντά τους. Οταν η παράταξη της Δούρου ψηφίζει αυτούσιο τον προϋπολογισμό του Σγουρού και κάνει πλάτες στον Αλαφούζο για να πάρει τα 7 εκατ. που σκανδαλωδώς αποφάσισε να του χαρίσει ο Σγουρός, όταν η παράταξη Βασιλόπουλου κάνει αίσχη στη Φιλαδέλφεια-Χαλκηδόνα (για να μείνουμε μόνο στις περιπτώσεις που έγιναν ευρύτερα γνωστές), γιατί να μην σκεφτούν οι ψηφοφόροι της Καισαριανής ότι είναι «ούνα φάτσα ούνα ράτσα» με τους Πασόκους και ένα κομμάτι τους να στραφεί στον υποψήφιο του Περισσού;
Αυτά σε τοπικό επίπεδο, γιατί σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο η εκλογική συμπεριφορά διαμορφώνεται διαφορετικά.
