Με το που ξέσπασε ο περί «αποστασίας» καυγάς ανάμεσα στον ΣΥΡΙΖΑ και τη συγκυβέρνηση και αφού προηγήθηκε η φιλολογία περί ενδεχόμενης επανόδου της ΔΗΜΑΡ στην κυβέρνηση, με τη γνωστή δήλωση της Μπακογιάννη, μετά την οποία άρχισαν να τρέχουν τα σάλια των Ψαριανών, ο κυρ-Φώτης βρήκε την ευκαιρία να βγει ο ίδιος μπροστά και να δηλώσει ότι «η ΔΗΜΑΡ δεν πρόκειται να επιστρέψει στην κυβέρνηση, γιατί οι λόγοι που αποχώρησε είναι πολύ συγκεκριμένοι, εξακολουθούν να υφίστανται». Οταν, δε, ρωτήθηκε αν θα έμπαινε στην κυβέρνηση σε περίπτωση που αρθούν οι λόγοι τους οποίους επικαλείται για την αποχώρηση της ΔΗΜΑΡ, απάντησε κοφτά και με ύφος που έκοβε κάθε παραπέρα συζήτηση: «Δεν έχουμε εμείς την πολιτική διάθεση και δεν θα μπαίναμε».
Εκανε, όμως, κι ένα βήμα παραπέρα ο Φ. Κουβέλης, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο κυβερνητικής συνεργασίας «των ευρύτερων δυνάμεων της αριστεράς», μεταθέτοντας στο μέλλον αυτό το ενδεχόμενο. Αυτό «είναι συνάρτηση και των εξελίξεων, αλλά και των συγκεκριμένων πολιτικών προγραμματικών θέσεων που θα υπάρξουν», είπε με νόημα και όλοι κατάλαβαν ότι ο κυρ-Φώτης δημοσιοποιεί ανοιχτά πλέον ότι θέλει να λειτουργήσει σαν τζόκερ. Εως πρότινος σε συγκυβέρνηση με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, μετά τις επόμενες εκλογές σε συγκυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν αυτός είναι το πρώτο κόμμα. Κόβει έτσι τη φόρα εκείνων των στελεχών της ΔΗΜΑΡ που επιμένουν ότι πρέπει να βρει τρόπο να επανέλθει στην κυβέρνηση ή έστω να συμπορευθεί με το ΠΑΣΟΚ υπό την ομπρέλα της «Ελιάς» που φύτεψαν οι «58». Τους λέει ότι η ΔΗΜΑΡ μπορεί να έχει κυβερνητική προοπτική αν πάει με τους νικητές και όχι με τους ηττημένους των επόμενων εκλογών.
Υπάρχει, βέβαια, ο αντίλογος ότι για να μπορέσει να μπει σε κυβέρνηση με τον ΣΥΡΙΖΑ η ΔΗΜΑΡ θα πρέπει πρώτα να έχει σώσει την εκλογική παρτίδα. Δηλαδή, να καταφέρει να μπει στη Βουλή. Αυτόν τον κίνδυνο επισείουν ο Λυκούδης και οι άλλοι της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, φοβούμενοι ότι θα δεχτούν ανηλεή πόλεμο από τα ΜΜΕ που θα καταφέρουν να τους σβήσουν από το χάρτη. Και σ’ αυτό, όμως, ο κυρ-Φώτης έχει την απάντηση: δε θα μας σβήσουν από το χάρτη, γιατί μας θέλουν να λειτουργήσουμε σαν φρένο στον ΣΥΡΙΖΑ. Αλλωστε, σε μια διαπραγμάτευση με τον Τσίπρα και τους επιτελείς του, που γυαλίζει το μάτι τους για εξουσία, ο Κουβέλης θεωρεί ότι θα μπορεί να επιβάλει όρους που δεν μπορούσε να επιβάλει στον Σαμαρά και τον Βενιζέλο, που είχαν την κοινοβουλευτική δύναμη να προχωρήσουν και μόνοι τους. Θεωρεί ότι αυτό είναι το πολύτιμο προϊόν που μπορεί να πουλήσει στην αστική τάξη, επενδύοντας για την εκλογική επιβίωση της ΔΗΜΑΡ, αφού στο μεταξύ δε θα κάνει τίποτα για να ρίξει την κυβέρνηση (το «παρών» στην πρόταση δυσπιστίας είναι τα διαπιστευτήριά του).
Ολ’ αυτά, βέβαια, θυμίζουν επίδειξη σχοινοβάτη πάνω από τους καταράκτες του Νιαγάρα, χωρίς δίχτυ ασφάλειας. Αν πέσει, θα τσακιστεί, αν περάσει, θα γίνει πρωτοσέλιδο. Ο Κουβέλης, όμως, θεωρεί ότι είναι τόσο καλός σχοινοβάτης που δεν υπάρχει περίπτωση να πέσει.
