Οχι πως έχει καμιά σημασία από άποψη ουσίας, αλλά επειδή είναι πιθανό να τον ξαναβρούμε μπροστά μας ως πρωθυπουργό, πρέπει να ξεσκίσουμε τη μάσκα του τεχνοκράτη που δήθεν λέει πάντα αλήθειες, σε αντίθεση με τους πολιτικούς. Μπορεί με αυτό το ύφος της σιγανοπαπαδιάς ο Παπαδήμος να έχει καταφέρει, τουλάχιστον στη Βουλή, να κρατάει τις συζητήσεις σε χαμηλούς τόνους (με τα πολιτικά ψοφίμια που έχει απέναντί του αυτό δεν είναι καθόλου δύσκολο), όμως δεν διστάζει να λέει ανερυθρίαστα τα πιο χοντρά ψέματα, προκειμένου να βοηθήσει προεκλογικά τα δυο κόμματα της συγκυβέρνησης.
Την Παρασκευή 30 Μάρτη, απαντώντας σε δυο επίκαιρες ερωτήσεις (μια του Τσίπρα και μια του Καρατζαφέρη), προσπάθησε με χονδροειδή ψέματα να καλύψει τις ειλημμένες αποφάσεις για νέες μειώσεις μισθών, μετά τις εκλογές. Στον Καρατζαφέρη, που τον διέκοψε και τον ρώτησε αν διαβεβαιώνει ότι δεν θα υπάρξουν νέες μειώσεις μισθών και συντάξεων, απάντησε σιβυλλικά: «Είναι, όπως σας είπα, ένα θέμα το οποίο θα πρέπει να αποφασίσει η επόμενη κυβέρνηση και η ελληνική Βουλή, λαμβάνοντας υπόψη τα τελευταία στοιχεία και τις προοπτικές της οικονομίας όπως θα διαμορφωθούν με βάση τις εξελίξεις. Το ανέφερα ως επιδίωξη, αλλά δεν μπορεί να υπάρξει δέσμευση ανεξάρτητα από τις εξελίξεις και τις προοπτικές». Στον Τσίπρα, που τον άφησε να αερολογεί, απάντησε με σκέτο ψέμα: «Μία άλλη παρατήρηση που κάνατε, είναι ότι διεθνείς Οργανισμοί, εκπρόσωποι διεθνών Οργανισμών κάνουν αναφορές σε αρνητικά σενάρια όσον αφορά το μέλλον της ελληνικής οικονομίας και στην ανάγκη περαιτέρω συρρίκνωσης μισθών ή περιστολής δαπανών. Αυτό που πρέπει όλοι να γνωρίζουμε είναι ότι αυτές οι αναφορές δεν αντιστοιχούν στο κεντρικό σενάριο που θα προκύψει σύμφωνα με το πρόγραμμα, εφόσον υλοποιηθούν οι πολιτικές και οι μεταρρυθμίσεις που περιλαμβάνονται σε αυτό. Αφορούν, εισαγωγικά, αρνητικά σενάρια, που μπορεί με κάποια πιθανότητα να πραγματοποιηθούν ως αποτέλεσμα ή κλυδωνισμών ή της ανεπιτυχούς, αναποτελεσματικής εφαρμογής του προγράμματος. Δεν είναι αυτό που προβλέπεται ότι θα συμβεί εφόσον κάνουμε σωστά τη δουλειά μας».
Πέραν του ότι ο Τόμσεν και ο Μορς υπήρξαν σαφέστατοι, υποστηρίζοντας ότι οι μισθοί στην Ελλάδα είναι ακόμα ψηλοί και πρέπει να έρθουν στα επίπεδα των γειτονικών χωρών (δηλαδή Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία), πέραν του ότι το ίδιο το Μνημόνιο-2 αναφέρεται σε νέα μείωση του βασικού μισθού τον Ιούνη, ώστε να έρθει στα επίπεδα των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, ο ίδιος ο Παπαδήμος, στη συνέντευξη που έδωσε στην ιταλική εφημερίδα «Il Sole 24 Ore», είπε πως η Ελλάδα «ανέκτησε το 50% της ανταγωνιστικότητάς της με βάση το κόστος εργασίας». Τι σημαίνει αυτό; Οτι μένει ένα ακόμη 50%, που πρέπει να «ανακτηθεί» με νέες μειώσεις μισθών και μεροκάματων. Στη Βουλή, όμως, εμφανίστηκε να παραμυθιάζει τον Τσίπρα (που δε θέλει και πολύ), λέγοντας πως αυτά είναι δήθεν μόνο κάποια υποθετικά σενάρια που γίνονται «με ένα και μόνο σκοπό: να επισημανθεί η ανάγκη της αποτελεσματικής εφαρμογής της πολιτικής που έχει υιοθετηθεί. Δεν αποτελούν εναλλακτικές προβλέψεις.
