Σχολιάζαμε στο προηγούμενο φύλλο την πρωτοφανή σε ευρωπαϊκό επίπεδο άποψη που εξέφρασε η Ν. Μπακογιάννη, σύμφωνα με την οποία το ιρλανδικό «όχι» στην Ευρωσυνθήκη είχε καθαρά συντηρητικό χρώμα και προερχόταν από εκείνους που «ανησυχούν ότι, ενδεχομένως, μια πιο κοινωνική Ευρώπη θα βάλει κανόνες πιο αυστηρούς στην ελεύθερη οικονομία και στην ανταγωνιστικότητα»! Μόνο η κόρη του Μητσοτάκη θα μπορού-σε να λανσάρει μια τέτοια εκτίμηση. Διότι, καταρχάς, δεν βγαίνουν οι αριθμοί. Οι καπιταλιστές της Ιρλανδίας δεν είναι τόσοι που να δίνουν 54% σ’ ένα δημοψήφισμα. Κατά δεύτερο λόγο, άλλη εικόνα βγήκε από τα ποιοτικά στοιχεία των μετρήσεων που έγιναν, σύμφωνα με τις οποίες το «όχι» πλειοψήφισε στις εργατικές και αγροτικές περιοχές.
Φαίνεται, όμως, πως η Ντόρα δημιούργησε «σχολή» (ή, αλλιώς, οι ευρωλάγνοι έχουν πάθει μια ελαφρά παράκρουση). Αρθρογράφος της «Ελευθεροτυπίας», ροζ χρώματος (Γ. Γιαννουλόπουλος), αφιέρωσε το εβδομαδιαίο πόνημά του (Παρασκευή, 20.6.08) στο θέμα, υποστηρίζοντας τα εξής εκπληκτικά:
«Στο στρατόπεδο του “όχι” βρέθηκαν μεν οι αριστεροί πολέμιοι της νεοφιλελεύθερης Ε.Ε., αλλά και όσοι φοβούνται ότι οι Βρυξέλλες θα τους υποχρεώσουν να δεχτούν ορισμένα πάγια αιτήματα της Αριστεράς, π.χ. την αλλαγή της νομοθεσίας που θεσπίζει τη χαμηλή φορολογία των επιχειρήσεων και έχει προσελκύσει στη χώρα τεράστιες επενδύσεις από τις ΗΠΑ ή την αποποινικοποίηση των αμβλώσεων… Τελικά, οι συνεπείς αριστεροί χαίρονται για το ιρλανδικό “όχι” όσο και οι Ιρλανδοί επιχειρηματίες, που δεν θέλουν να αυξηθεί η φορολογία για να προφυλάξουν τα κέρδη τους».
Παρατήρηση πρώτη: Αν οι ιρλανδοί καπιταλιστές ήταν υπέρ του «όχι», πώς συνέβη και τα κόμματά τους (και τα τρία μεγάλα) ήταν υπέρ του «ναι»; Παρατήρηση δεύτερη: καλά, τα ποιοτικά στοιχεία των εκλογικών μετρήσεων δεν τα διάβασε ο ευρωλάγνος αρθρογράφος, πώς συνέβη όμως και δε διάβασε και τα «Συμπεράσματα της Προεδρίας» της συνόδου κορυφής της ΕΕ, που αναγνωρίζουν ότι το αρνητικό αποτέλεσμα του ιρλανδικού δημοψηφίσματος οφείλεται εν μέρει στην αύξηση της τιμής του πετρελαίου και των τροφίμων, με όλες τις κοινωνικοοικονομικές παρενέργειές τους; Ο φανατισμός τυφλώνει ή, αλλιώς, το ψέμα υποστηρίζεται μόνο με ψέμα.
