ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΗ η ανακοίνωση του υπουργείου Εθνικής Αμυνας σε απάντηση των δημοσιευμάτων που κατήγγειλαν ως απευθείας ανάθεση τη νέα παραγγελία 40 μαχητικών αεροπλάνων F-16 από τις ΗΠΑ. Δεν ήταν, λέει, απευθείας ανάθεση, αλλά διακρατική συμφωνία, ενώ το κόστος δεν θα φτάσει τα 3,1 δισ. δολάρια που γράφουν τα δημοσιεύματα. Και για να μην υπάρξει θέμα σκανδαλολογίας, μπαίνει αμέσως μπροστά η διαδικασία συμψηφισμού. «Είναι η ίδια διαδικασία -αναφέρει η ανακοίνωση- που εφάρμοσαν κατά το παρελθόν, σε αγορές του ιδίου τύπου αεροσκάφους, οι κυβερνήσεις Κ. Μητσοτάκη και Κ. Σημίτη».
Καλά η κυβέρνηση του… αδιάφθορου Μητσοτάκη, αλλά η κυβέρνηση Σημίτη τί δουλειά έχει και αναφέρεται ως μέτρο σύγκρισης; Δεν είναι αυτή η κυβέρνηση που κατηγορείται για σκάνδαλα σε προμήθειες οπλικών συστημάτων; Τί θέλει να πει ο… ποιητής Σπηλιωτόπουλος, ότι άλλες προμήθειες ήταν «λιγδωμένες» και άλλες καθαρές;
Εν πάση περιπτώσει, εμάς μας αρκεί η προσπάθεια συμψηφισμού και η στρεψοδικία. Η αποφυγή της ουσίας, δηλαδή. Γιατί η ουσία είναι αυτή καθαυτή η αγορά, που θα επιβαρύνει τον κρατικό προϋπολογισμό με ένα τεράστιο ποσό, σε μια περίοδο που κόβονται και οι ελάχιστες κοινωνικές δαπάνες, ενώ αυξάνονται τα φορολογικά χαράτσια. Γιατί δε μας λέει η κυβέρνηση πόσο τελικά θα μας κοστίσει η νέα παραγγελία, που δεν είναι βέβαια η μοναδική; Τα αμερικάνικα μονοπώλια παράγουν και οι κυβερνήσεις-υποτελείς καταναλώνουν. Ετσι δουλεύει το σχήμα και σε ορισμένες περιπτώσεις το ομολογούν. Οπως στη συγκεκριμένη περίπτωση, που λένε ότι έκαναν παραγγελία μέσω διακρατικής συμφωνίας, προσδοκώντας στη στήριξη της αμερικάνικης κυβέρνησης σε κάποια ζητήματα εξωτερικής πολιτικής.
