Τι βδομάδα κι αυτή που πέρασε, ρε συντρόφια. Βαρέθηκα να ακούω και να διαβάζω για κουμπάρους και κουμπαριές. Και στην τελική, πώς την έχουν δει ορισμένοι τη φτιάξη; Δεν έχουν ακούσει για τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις του κουμπάρου; Τι θέλαν δηλαδή; Να παραβούν το εθιμικό δίκαιο, που επιτάσσει «ο κουμπάρος την κουμπάρα τρεις φορές την εβδομάδα»; (Αυτό ισχύει αν κουμπάρα είναι κάποια εξουσία, πόσο μάλλον αν είναι η ελκυστική κυβερνητική).
Τώρα, θα μου πείτε, «άλλο γάλα και άλλο καβάλα», που θα έλεγε και η Πέπη Τσεσμελή. Για στάκα ρε μαγκίτες. Την έβρισκαν να τα κάνουν χαρμάνι αυτά τα λαμόγια. Ποιο είναι το πρόβλημα σας; Περί ορέξεως… Και στο φινάλε, πού ήταν όλοι αυτοί που σήμερα τα έχουν με τους… κουμπάρους τόσα χρόνια, όταν οι γαλακτοβιομηχανίες άρμεγαν –και εξακολουθούν να αρμέγουν- τον ιδρώτα καταναλωτών και παραγωγών; Ακούσατε ποτέ κανέναν απ’ αυτούς που σήμερα παρουσιάζονται αφηνιασμένοι κατά των «διεφθαρμένων» να έχει διαμαρτυρηθεί που ο έμπορας αγοράζει 40 λεπτά το κιλό το γάλα απ’ τον τσομπάνη και ο καταναλωτής το πληρώνει στο σούπερ μάρκετ 1.40 ευρώ; Δηλαδή, αυτή η μόνιμη ληστεία είναι νόμιμη και τώρα τα έβαλαν με κάτι λαμόγια που πιάσαν –τρέχα γύρευε το λόγο- και τα υπόλοιπα τα γράφουν στο χιόνι;
Oσο για το τι μεσολάβησε και έσκασε μύτη αυτή η ιστορία, τι να σας πω; Δεν έχω κληρονομικό χάρισμα να ξέρω τι παίζεται στα γραφεία και στις κρεβατοκάμαρες των καπιταλιστών. Το πιθανότερο είναι ότι στον πόλεμο ανάμεσα στους γαλακτοβιομήχανους βρήκαν καμιά χαραμάδα κάποια γραβαντωμένα λαμόγια και προσπάθησαν να ρουφήξουν τσουβαλάτα μπακίρια. Και που τους τσάκωσαν δηλαδή τι έγινε; Τους έβαλαν κελεπτσέδες για την τηλεοπτική μόστρα και θα κάνουν διακοπές ένα φεγγάρι στον Κορυδαλλό δαπάναις ελληνικού δημοσίου. Με το που έσκασαν γραβάτα εκεί σούζα οι ανθρωποφύλακες. Και όπως έγραψε η «Ελευθεροτυπία», «ο χώρος καθαρίστηκε και ανακαινίστηκε εκ βάθρων. Οι τοίχοι βάφτηκαν, ενώ στους νέους ενοίκους δόθηκαν καινούργια στρώματα και μαξιλάρια, είδη που σπανίζουν στη φυλακή». Τώρα, αν θα τους πηγαίνουν και καμιά «πεταλουδίτσα» στην ζούλα για ξεχαρμάνιασμα, δεν ξέρω. Βλέπετε, εδώ έχουμε να κάνουμε με «υψηλά πρόσωπα της κοινωνίας» και όχι με κανένα άφραγκο πρεζάκι ή εξαθλιωμένο μπουκαδόρο. Μια μικρή ταλαιπωρία θα είναι γ’ αυτούς, με σύντομη ημερομηνία λήξης. Ηταν κι αυτό ενδεχόμενο στα πλαίσια της επικινδυνότητας του επαγγέλματος τους. Ε, και; Λέτε να μην έχουν κάνει την καβάτζα τους πριν τους κάτσουν τα ντόρτια;
Το σύστημα, αν δεν μπορεί να κάνει αλλιώς, κάποιες φορές, ρίχνει κανένα σκαμπίλι στα δικά του παιδιά, αλλά δεν τα χαρακώνει ποτέ. Τι να πρωτοθυμηθούμε τώρα; Την πλήρωσε ουσιαστικά κανένας μεγάλος λωποδύτης από τη ληστεία του χρηματιστηρίου; Μάθαμε ποτέ πού άραξαν οι μίζες απ’ τα λεγόμενα εξοπλιστικά προγράμματα; Δεν κουκούλωσαν, γιατί έτσι ήθελαν, τη μεγαλύτερη υπόθεση τηλεφωνικών υποκλοπών, ίσως και κατασκοπείας, της μεταπολεμικής Ελλάδας; Και ειδικά σ’ αυτή την υπόθεση οι καπιταλιστές ιδιοκτήτες της Vodafone, τώρα που καταλάγιασε ο ντόρος, ζητούν και τα ρέστα. Βρήκε η εταιρία πέντε καθηγητές πανεπιστημίου, «ειδικούς επί του θέματος» -όπως έγραψε η «Καθημερινή»- έδωσε στον καθένα από 25.000 ευρώπουλα και αυτοί ανέλαβαν να «μελετήσουν όλα τα δεδομένα της υπόθεσης των υποκλοπών που θεωρείται και παγκόσμιο case study, να συντάξουν στην ουσία ένα αντιπόρισμα αμφισβητώντας καίριες διαπιστώσεις της ΑΔΑΕ». Δηλαδή, όπως το χαμπαριάζει η γκλάβα μου εμένα, δεν αποκλείεται σε λίγο η εταιρία να ζητήσει απ’ το ελληνικό δημόσιο να της πληρώσει και τα «διαφυγόντα κέρδη» απ’ την αρνητική διαφήμιση που της έγινε.
Και ο ελληνικός λαός; Ε, αυτόν ποιος τον ρωτάει. Και «κερατάς και δαρμένος» ως συνήθως.
Γιώργης Γιαννακέλλης
giorgis@eksegersi.gr