Δυο οι ειδήσεις της περασμένης Πέμπτης. Πρώτο, επαναλήφθηκε ο ανούσιος δικομματικός καυγάς Καραμανλή-Παπανδρέου στη Βουλή, χωρίς να προστεθεί τίποτα το νέο, εκτός του ότι ο Καραμανλής στην πρόκληση του Γιωργάκη «εκλογές τώρα» απάντησε «οι εκλογές στην ώρα τους», χωρίς να διαψεύσει κανένα σενάριο (παρά τα περί του αντιθέτου διαμηνυόμενα από το Μαξίμου την προηγούμενη μέρα). Δεύτερο, ο Χοακίν Αλμούνια ανήγγειλε από τις Βρυξέλλες ότι τον Ιούνη η Ελλάδα θα βγει από τη διαδικασία επιτήρησης.
Και οι δυο αυτές ειδήσεις μάς λένε ότι οι εκλογές μπορεί να είναι πάρα πολύ κοντά. Κι αν δεν είναι κοντά οι εκλογές, η εκλογολογία είναι το νέο όπλο που η κυβέρνηση αποφάσισε να ρίξει στην πολιτική πιάτσα, μπας και καταφέρει να απαλλαγεί από το τεράστιο βάρος του σκανδάλου των ομολόγων. Είναι τόσο μεγάλο αυτό το βάρος που η αποπομπή Τσιτουρίδη ξεχάστηκε μέσα σε ένα τριήμερο, ενώ το σκάνδαλο εξακολούθησε να βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της επικαιρότητας.
Μάλιστα, πριν ησυχάσει ο Καραμανλής από τον Τσιτουρίδη και τον Ευγ. Παπαδόπουλο, ήρθε η αποκάλυψη από το «Ποντίκι» της λίστας Σίδερη (εφέτης ανακριτής που προΐσταται στην έρευνα για το λεγόμενο παραδικαστικό κύκλωμα), στην οποία φιγουράρει και το όνομα της κόρης του γενικού γραμματέα του υπουργείου Δικαιοσύνης Παναγιώτη Πανούρη.
Το «Ποντίκι» θέτει ευθέως ζήτημα Πανούρη και Παπαληγούρα και η είδηση κυριάρχησε αμέσως στα δελτία ειδήσεων και τις πολιτικές εκπομπές προσθέτοντας έναν ακόμη πονοκέφαλο στον Καραμανλή. Πρέπει να βρει διέξοδο και ο ανασχηματισμός είναι πια καμμένο χαρτί. Ισως δεν έχει πια άλλη διέξοδο από τις εκλογές, όπως του υπέδειξε και ο πρόεδρος των βιομηχάνων (η παρουσία στη σχετική συνέντευξη Τύπου των κορυφαίων στελεχών του ΣΕΒ δείχνει ότι η συγκεκριμένη «πρόκληση» δεν ήταν προσωπική επιλογή του Δασκαλόπουλου).
Στο μεταξύ, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία προσπαθεί να συγκαλύψει τις δικές της ευθύνες (πληθώρα στελεχών της συμφώνησε στην αγορά των δομημένων ομολόγων από τα Ταμεία), με λαϊκίστικες κορόνες, με πρόταση νόμου για επαναγορά των ομολόγων από το δημόσιο (που θα σπεύσουν να υιοθετήσουν τουλάχιστον το ΠΑΣΟΚ και ο ΣΥΝ) και με μια γιαλαντζί 24ωρη απεργία, που γίνεται καθαρά για λόγους αντιπερισπασμού.
Το πραγματικό πρόβλημα, που δεν είναι μόνο πρόβλημα καταλήστευσης των αποθεματικών των Ταμείων, αλλά πρόβλημα ασφαλιστικό, πρόβλημα άθλιων συντάξεων και λοιπών παροχών, εξακολουθεί να παραμένει κρυμμένο κάτω από το χαλί. Και μετά τις εκλογές όλοι μαζί θα μηχανευτούν τρόπους για μια νέα αντιασφαλιστική ανατροπή.
