Ενα μισάωρο από το πρόγραμμά της διέθεσε η Χίλαρι Κλίντον για να δεχτεί στο γραφείο της τη Μπακογιάννη, που σαν γερασμένο λυκόσκυλο φερμάριζε επί τριήμερο στην πρωτεύουσα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού. Οι δηλώσεις στο τέλος ήταν καθιερωμένες: πόσο φίλες είναι οι δύο υπουργοί και πόσο καλές οι σχέσεις των δύο χωρών. Οι άνθρωποι της Ντόρας, όμως, αυτοί που στη δημοσιογραφική γλώσσα ονομάζονται «πηγές του υπουργείου Εξωτερικών», δήλωσαν στους δημοσιογράφους ότι και η νέα ΥΠΕΞ των ΗΠΑ έθεσε τα δυο πάγια θέματα που και η διοίκηση Μπους έθετε: Απεξάρτηση από το ρωσικό ενεργειακό δίκτυο και ενίσχυση της ελληνικής στρατιωτικής συμμετοχής στο Αφγανιστάν.
Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι οι «πηγές» δεν είπαν τίποτα για παραγγελίες οπλικών συστημάτων. Εσείς τι λέτε, να μην τέθηκε τέτοιο ζήτημα, σε μια περίοδο που ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός παραπαίει οικονομικά και θέλει όσο τίποτα να στηρίξει τις βιομηχανίες του στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος; Λέτε ν’ αφήσουν τη Γαλλία και τη Γερμανία να τα πάρουν όλα; Αστεία πράγματα.
Η κυβέρνηση Καραμανλή είχε ήδη φροντίσει να κάνει μια «κίνηση καλής θέλησης», υπογράφοντας, λίγες μέρες πριν την επίσκεψη της Μπακογιάννη, συμφωνία για την προμήθεια φυσικού αερίου από το Αζερμπαϊτζάν, η παραγωγή του οποίου ελέγχεται από τη Chevron και άλλες αμερικάνικες εταιρίες. Τι θα κάνει, όμως, μπροστά στην απαίτηση για ενίσχυση της στρατιωτικής παρουσίας στο Αφγανιστάν, στην οποία επιμένει πιεστικά και η διοίκηση Ομπάμα; Για πόσο θα μπορέσει να οχυρώνεται πίσω από τις αποφάσεις της ΕΕ; Οι Αμερικάνοι έχουν πλέον συγκεκριμενοποιήσει τι θέλουν: ελικόπτερα «Σινούκ» για τα θέατρα των ιμπεριαλιστικών επιχειρήσεων, τα οποία μάλιστα προσφέρονται να εξοπλίσουν «δωρεάν» οι ίδιοι.
Αν η κυβέρνηση Καραμανλή καταφέρει ν’ αποφύγει για ένα διάστημα ακόμη αυτή την πίεση, θ’ αναγκαστεί να πληρώσει το χρόνο που θα κερδίσει με μια «γενναία» παραγγελία οπλικών συστημάτων. Ο Καραμανλής θέλει να πάει στην Ουάσιγκτον, θέλει να πάρει λίγη από τη λάμψη του Ομπάμα για να στηρίξει το ξεφτισμένο πολιτικό του προφίλ, οπότε οι παραγγελίες οπλικών συστημάτων μάλλον θα φύγουν σχετικά σύντομα. Ακόμα και οι δημόσιες σχέσεις με τους αστέρες της αμερικάνικης πολιτικής πληρώνονται ακριβά (ειδικά όταν ο Γιωργάκης φαίνεται πως έχει κάνει τα δικά του βήματα και έχει «άκρες» στη νέα αμερικάνικη πολιτική κάστα).
